τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση,
Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ
Ἐνδιαφέροντα εἶναι καὶ ὅσα λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιὰ τὴν «σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγησι» τῶν νέων, τὰ ὁποῖα βεβαίως βρίσκονται σὲ ἀντίθεσι πρὸς ὅσα ἡ σημερινὴ ἐλευθεριάζουσα καὶ ἀχαλίνωτη βιοθεωρία καὶ παιδαγωγικὴ προβάλλει. Ἡ σαρκικὴ ἐπιθυμία ἀπὸ τὸ δέκατο πέμπτο ἔτος τῆς ἡλικίας ἐπιτίθεται μὲ σφοδρότητα καὶ ἡ χαλιναγώγησίς της εἶναι πολὺ δύσκολη. Συνιστᾷ νὰ ἀποφεύγωνται τὰ αἰσχρὰ θεάματα καὶ ἀκούσματα, ποὺ διεγείρουν τὴν ἐπιθυμία. Ὡς ἀντιστάθμισμα γιὰ τὴν ἀπώλεια αὐτῆς τῆς ψυχαγωγίας συνιστᾷ τὴν στροφὴ τοῦ ἐνδιαφέροντος τῶν νέων πρὸς ἄλλες κατευθύνσεις· σὲ ἐκδρομές, ἐπισκέψεις πόλεων καὶ μουσείων, συναναστροφὲς μὲ πνευματικοὺς καὶ ἁγίους ἀνθρώπους.
Στὴν ἐποχή μας, ἡ κατάστασις σχετικὰ μὲ τὸ θέμα αὐτὸ εὑρίσκεται πλέον ἐκτὸς ἐλέγχου. Δὲν ἀρκεῖ ὁ καταιγισμὸς τῶν ἐντυπώσεων καὶ τῶν ἐρεθισμῶν, ποὺ δέχονται τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν ἀναίσχυντη ἐμφάνισι καὶ τὴν προκλητικὴ γύμνεια ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ποὺ τείνει νὰ γίνη θεσμός, ὡς καὶ ἀπὸ τὴν πορνογραφικὴ ὑστερία ἰδιαίτερα τῶν καναλιῶν τῆς τηλεοράσεως, οἱ σοφοὶ παιδαγωγοὶ τῶν καιρῶν μας, οὐσιαστικὰ ὅμως καταστροφεῖς τῆς νεολαίας, προγραμματίζουν τὴν εἰσαγωγὴ στὰ σχολεῖα καὶ τὴν διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῆς «σεξουαλικῆς διαπαιδαγωγήσεως». Ἡ σοφὴ παιδαγωγικὴ παράδοσις τῶν Πατέρων μας στὸ θέμα αὐτὸ προσπαθεῖ νὰ ἐλέγξη τοὺς ἐρεθισμοὺς καὶ τὶς ἐντυπώσεις, ὥστε οἱ νέοι κατὰ τὸ δυνατὸν ἤρεμοι καὶ ἀπερίσπαστοι νὰ ἀσχοληθοῦν δημιουργικὰ μὲ τὴν παιδεία καὶ τὴν μάθησι ἀφ’ ἑνός, καὶ ἀφ’ ἑτέρου νὰ γευθοῦν τὶς χαρὲς αὐτῆς τῆς περιοχῆς μέσα στὸν εὐλογημένο θεσμὸ τοῦ γάμου, ὁ ὁποῖος ἔτσι καὶ σὲ φυσικὸ ἐπίπεδο παραμένει πηγὴ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης. Οἱ σημερινοὶ ἀπαίδευτοι παιδαγωγοὶ δὲν ἀφήνουν ἡσύχους τοὺς νέους οὔτε μέσα στὸ σχολεῖο, ὅπου θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν ἀποκλεισθῆ οἱ πειρασμοὶ καὶ οἱ ἐρεθισμοί, γιὰ νὰ λειτουργῆ ἡ παιδεία ὡς εὐγενικὴ διέξοδος καὶ κατάλληλος ἐργαστηριακὸς χῶρος γιὰ τὴν σπουδὴ καὶ τὴν μάθησι. Πόσοι ἀπὸ τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς εἶναι πρόσωπα ἠθικὰ καὶ πνευματικὰ καλλιεργημένα, ὥστε νὰ ἀναλάβουν μὲ σοβαρότητα καὶ εὐθύνη τὸ ἔργο αὐτό; Καὶ πόσοι ἀπὸ τοὺς γονεῖς θὰ δέχονταν εὐχαρίστως αὐτὴ ἡ κατ’ ἐξοχὴν ἱερὴ καὶ προσωπικὴ περιοχὴ τῶν παιδιῶν τους νὰ κακοποιηθῆ καὶ νὰ διαστραφῆ στὰ χείλη καὶ στὴν διδασκαλία τοῦ ὁποιουδήποτε δασκάλου, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νὰ κουβαλᾷ στὸ θέμα αὐτὸ τὶς δικές του κακὲς ἐμπειρίες καὶ γνῶμες, ἀκόμη καὶ διαστροφές; Καὶ τί θὰ ἀπομείνη νὰ μάθουν καὶ νὰ γευθοῦν οἱ νέοι μέσα στὸν γάμο, ὅταν τὰ μαθαίνουν καὶ τὰ γεύωνται ἔξω ἀπὸ αὐτόν; Γιὰ αὐτὸ ὁ γάμος καὶ ἡ οἰκογένεια ἔχουν χάσει στὶς ἡμέρες μας κάθε γοητεία καὶ ἕλξι, ἀφοῦ τελικῶς αὐτὸς ὁ ἱερὸς καὶ μοναδικὸς καὶ προσωπικὸς δεσμὸς δύο ἀνθρώπων ἑτεροφύλων κατήντησε ἕνας ἀπὸ τοὺς πολλοὺς δεσμούς, ποὺ εἶχαν πρὶν ἀπὸ αὐτὸν ἄνδρας καὶ γυναῖκα, συγκριτικὰ μάλιστα σὲ χειρότερη θέσι, ἀφοῦ συνδέεται μὲ τὰ προβλήματα τῆς ἀναγκαστικῆς συμβιώσεως καὶ τῶν ποικίλων δεσμεύσεων.
Δὲν χρειάζεται διδασκαλία εἰς τὰ τοῦ γάμου. Εἶναι αὐτάρκης διδάσκαλος ἡ φύσις. Ἀκριβῶς ὅπως δὲν χρειάζεται νὰ μάθουμε πῶς θὰ φᾶμε, καὶ πῶς θὰ πιοῦμε καὶ πῶς θὰ κοιμηθοῦμε. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ. Γενεὲς γενεῶν ἀνθρώπων ἔκαναν γάμους καὶ οἰκογένειες, καὶ μάλιστα εὐτυχισμένες καὶ σταθερές, χωρὶς «σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγησι», ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μία ἀκόμη τορπίλλη στὰ θεμέλια τῆς παιδείας καὶ τῆς οἰκογενείας. Τελικῶς πιστεύει ὁ ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος ὅτι, ὁ γάμος σὲ νεαρὴ ἡλικία εἶναι ἀπὸ τὰ προσφορώτερα μέσα, ὄχι μόνον γιὰ τὴν ἀντιμετώπισι τοῦ προβλήματος τῆς «σεξουαλικῆς» ἐπιθυμίας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν εὐτυχία μέσα στὸν γάμο.
Πηγή: thriskeftika.blogspot.com/
Τὸ ἀνωτέρω κείμενο εἶναι ἡ ἀπάντησις πρὸς τοὺς διεστραμμένους ἐγκεφάλους, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν τὴν εἰσαγωγὴ τῆς διδασκαλίας τῆς «σεξουαλικῆς διαπαιδαγωγήσεως» εἰς τὰ σχολεῖα γιὰ τὸ ἔτος 2009-2010, μὲ ἀπώτερο στόχο τὴν πλήρη ἀποσύνθεσι τῆς ἑλληνικῆς οἰκογενείας καὶ τῆς κοινωνίας ἐν γένει.
