τοῦ Μιχαὴλ Καρελλᾶ,
νομικοῦ-πολιτικοῦ ἐπιστήμονος, πρώην ληξιάρχου Ἀθηνῶν
Ἡ πρόσφατη ἐκλογικὴ ἧττα τῆς Ν. Δημοκρατίας ἦταν ἀναμενόμενη μετὰ βεβαιότητος. Ἐκεῖνο, ὅμως, ποὺ δὲν ἀνεμένετο ἦταν ἡ ἔκτασή της, ἡ ὁποία ἀπετέλεσε πραγματικὴ συντριβή. Ἀκόμη καὶ οἱ πιὸ εὐνοϊκὲς γιὰ τὸ ΠΑΣΟΚ δημοσκοπήσεις δὲν ἐπλησίασαν τὴν διαφορὰ τῶν δέκα καὶ πλέον ποσοστιαίων μονάδων, ποὺ τελικὰ ὑπῆρξε μεταξὺ τῶν δύο «πρωταγωνιστῶν» τῆς πολιτικῆς σκηνῆς τῆς χώρας, τῶν ἀποκαλουμένων, ὡς γνωστόν, «κομμάτων ἐξουσίας».
Ὅπως ἦταν φυσικόν, ἀπὸ τὴν ἑπομένη κιόλας ἡμέρα τῶν ἐκλογῶν ὅλοι οἱ «βαθυστόχαστοι» πολιτικοὶ ἀναλυτές, ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἀσχολοῦνται στοιχειωδῶς μὲ τὰ πολιτικὰ πράγματα τῆς χώρας μας (ὑπάρχουν, βέβαια καὶ πολλοὶ ποὺ δὲν ἀσχολοῦνται καθόλου), ἄρχισαν νὰ ἀναλύουν καὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ ἑρμηνεύσουν τὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἐκλογικῆς συντριβῆς.
Διετυπώθησαν πολλὲς καὶ διάφορες ἀπόψεις ἐν προκειμένῳ, οἱ περισσότερες τῶν ὁποίων ἦσαν μὲν βάσιμες, ἀλλὰ ὅλες, ἀνεξαιρέτως, ἐξέτασαν καὶ ἐπεσήμαναν τὶς ἀφορμὲς καὶ ὄχι τὰ πραγματικὰ αἴτια αὐτοῦ τοῦ σημαντικοῦ πολιτικοῦ γεγονότος. Εἶναι δὲ βέβαιον, ὅτι στὰ ἴδια ἀκριβῶς συμπεράσματα θὰ καταλήξουν καὶ οἱ «ἀναλύσεις» ποὺ θὰ κάνουν μὲ πιό… ἠρεμία καὶ ἄνεση χρόνου ὅλα τὰ στελέχη τῆς Ν. Δημοκρατίας στὸ ἐπικείμενο συνέδριο τοῦ κόμματός τους.
Ἡ ἀνωτέρω εἰσαγωγὴ γεννᾷ αὐτομάτως τὸ εὔλογον ἐρώτημα: Ποιά εἶναι, λοιπόν, αὐτὰ τὰ πραγματικὰ αἴτια, τὰ ὁποῖα δὲν ἐπεσήμαναν ὅσοι ἀσχολήθηκαν μὲ τὸ θέμα καὶ προεξοφλεῖται μάλιστα, ὅτι καὶ ὅσοι πρόκειται νὰ ἀσχοληθοῦν δὲν θὰ τὰ ἐπισημάνουν;
Προτοῦ προσδιορίσουμε αὐτὰ τὰ αἴτια καὶ γιὰ νὰ γίνει σαφέστατος ὁ διαχωρισμός τους ἀπὸ τὶς «ἀφορμές», ποὺ συνετέλεσαν στὴν ἐπέλευση τοῦ ὑπόψη πολιτικοῦ γεγονότος, θεωροῦμε σκόπιμον, νὰ ἀνατρέξουμε στὸ χρονικὸ σημεῖον ἀπ’ ὅπου ἄρχισε νὰ δημιουργεῖται πλέον ἡ πεποίθηση στὴν κοινὴ γνώμη, ὅτι ἡ Κυβέρνηση Καραμανλῆ… «ἔπνεε τὰ λοίσθια».
Αὐτὸ τὸ χρονικὸ σημεῖο τοποθετεῖται ἀναμφιβόλως στὴν περίοδο πού… «ξέσπασε γιὰ τὰ καλὰ» τὸ σκάνδαλο τοῦ Βατοπεδίου. Βεβαίως καὶ πρὶν ἀπὸ τὸ προαναφερόμενο σκάνδαλον ἡ Κυβέρνηση Καραμανλῆ (καὶ κυρίως ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός) εἶχε δεχθεῖ σκληρὲς καὶ ἐνορχηστρωμένες ἐπιθέσεις ἀπὸ τὸ σύνολον τῶν κατευθυνομένων «δημοσιογραφικῶν παπαγάλων» γιὰ τὸ προηγηθὲν σκάνδαλον τῶν «δομημένων ὁμολόγων» καὶ ἄλλων τινῶν «παραπτωμάτων», τὰ ὁποῖα εἶχαν μὲν καταφέρει νὰ ζημιώσουν τὸ πολιτικό του «προφίλ», ὄχι ὅμως, σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ νὰ στρέψουν τὴν μεγάλη πλειονότητα τῶν πολιτῶν ἐναντίον του.
Ἀφοῦ προσδιορίσαμε ἀνωτέρω τὸ χρονικὸ σημεῖον ἀπὸ τὸ ὁποῖον ὁ κ. Καραμανλῆς ἄρχισε νὰ χάνει ραγδαῖα τὴν δημοτικότητά του, λόγῳ τῶν ἀφορμῶν ποὺ ἔδωσαν ὁρισμένα στελέχη του, ἦλθε ἡ στιγμὴ νὰ προσδιορίσουμε καὶ τὴν ἀφετηρία τῆς δημιουργίας τῶν πραγματικῶν αἰτίων, ποὺ ὁδήγησαν στὴν «δρομολόγηση», ὄχι μόνον τῆς πολιτικῆς του συντριβῆς, ἀλλὰ καί… ἐξοντώσεως.
Αὐτὰ τὰ αἴτια, λοιπόν, ἐδημιουργήθηκαν πολὺ ἐνωρίτερον, ὅταν εὐρίσκετο στὴν ἀκμὴ τῆς πολιτικῆς του δυνάμεως, ἐνῷ ἐκ παραλλήλου τὸ ΠΑΣΟΚ ἦταν βαθύτατα διχασμένο καὶ ἐν… ἡμιαποσυνθέσει. Ὀφείλονται δέ, ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον, στὶς τολμηρὲς ἐπιλογές του στὴν ἐξωτερική μας πολιτικὴ καὶ τὴν προάσπιση καὶ προαγωγὴ τῶν ἐθνικῶν μας συμφερόντων.
Ἀναφέρουμε συνοπτικὰ τὰ κυριώτερα, τὰ ὁποῖα εἴχαμε χαρακτηρίσει ἀλληγορικὰ ὡς «ἁμαρτήματα» τοῦ κ. Καραμανλῆ σὲ δημοσίευμά μας στὴν «ΕΩ» τῆς 14/12/08 καὶ τὰ ὁποῖα εἶναι μὲν πασίγνωστα, ἀλλὰ ὅλοι οἱ «ἀμερικανόδουλοι» τὰ παραβλέπουν καὶ τὰ ἀποσιωποῦν πλήρως.
Αἴτιον πρῶτον. Ἡ «οὐδέτερη» στάση ποὺ ἐτήρησε ὁ κ. Καραμανλῆς, ἔναντι τοῦ ἀμερικανικῆς ἐπινοήσεως καὶ προωθήσεως κατάπτυστου «Σχεδίου Ἀνὰν» γιὰ τὴν ρύθμιση τοῦ πολιτειακοῦ καθεστῶτος τῆς Κύπρου.
Ὑπενθυμίζουμε δέ, ὅτι τόσον ὁ σημερινὸς Πρωθυπουργός, κ. Παπανδρέου, ὅσο καὶ ἡ προαλειφόμενη ἀρχηγὸς τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως κ. Μπακογιάννη, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἄλλοι πολιτικοὶ ταγοί μας, εἶχαν ταχθεῖ ἀναφανδὸν ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ σχεδίου.
Αἴτιον δεύτερον. Ἡ ξεκάθαρη δήλωσή του πρὸς ὅλους τοὺς «ἐνδιαφερομένους», ὅτι θὰ θέσει «ΒΕΤΟ» στὴν ἔνταξη τῶν Σκοπίων στὸ ΝΑΤΟ καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἐὰν προηγουμένως δὲν θὰ ἔχει βρεθεῖ κοινὰ ἀποδεκτὴ λύση γιὰ τὴν ὀνομασία τους.
Ὑπενθυμίζουμε, ἐπίσης, ὅτι ἐπιέζετο ἀσφυκτικὰ ἀπὸ τοὺς Ἀμερικανοὺς (καὶ τοὺς ντόπιους ἀμερικανόδουλους) νὰ συναινέσει στὴν αἰτουμένη ἔνταξη μὲ τὴν προσωρινὴ ὀνομασία «FYROM» καὶ μετὰ νὰ συνεχιστοῦν οἱ διαπραγματεύσεις γιὰ τὴν τελική τους ὀνομασία. (Δηλαδή… ἐπ’ ἄπειρον).
Αἴτιον τρίτον καί… φαρμακερόν. Τὸ αἴτιον αὐτὸ καὶ ἀπὸ μόνο του ἦταν ὑπεραρκετὸ γιὰ νὰ «ρίξει», ὄχι μία, ἀλλά… δέκα ἑλληνικὲς κυβερνήσεις. Πιστεύουμε ὅτι οὐδεὶς νοήμων ἀναγνώστης θὰ ἀμφιβάλει, ὅτι πρόκειται περὶ τῆς ὁλοκληρώσεως τῶν συμφωνιῶν μὲ τοὺς Ρώσους γιὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ πετρελαιαγωγοῦ «Μπουργκάς–Ἀλεξανδρουπόλεως» καὶ τοῦ ἀγωγοῦ φυσικοῦ ἀερίου «Σάουθ–Στρήμ».
Μὲ τὴν ὑπογραφὴ καὶ ὁριστοκοποίηση αὐτῶν τῶν δύο συμφωνιῶν ὁ κ. Καραμανλῆς ὑπέγραψε συγχρόνως καὶ τήν… «καταδίκη» του σὲ πολιτικὸν θάνατον καὶ ἐνδεχομένως σὲ φυσικὸν τοιοῦτον, ἐὰν δὲν «ἔπεφτε» καί… ἐπέμενε.
Τὸ πόσον ζημιογόνες θὰ ἦσαν αὐτὲς οἱ συμφωνίες γιὰ τοὺς Ἀμερικανοὺς (καὶ τοὺς ὄπισθέν τους εὐρισκομένους παγκοσμιοποιητές), ἐὰν ἐλάμβαναν «σάρκα καὶ ὀστᾶ» καὶ ἐλειτούργουν, ἔχει ἐπισημανθεῖ καὶ ἀναλυθεῖ ἀπὸ κορυφαίους Ἀμερικανοὺς ἐπιστήμονες, ὅπως ὁ διεθνολόγος Σάμιουελ Χάντινγκτον ἢ ὁ οἰκονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς (ἕνας ἀπὸ τοὺς τέσσερις ποὺ ἐσχεδίαζε νὰ φέρει ὁ κ. Παπανδρέου, γιὰ νά… διορθώσουν τὴν οἰκονομία μας).
Ἀλλὰ καὶ ὅποιος δὲν ἔχει διαβάσει τὶς ἀπόψεις τῶν προαναφερθέντων ἢ καὶ ἄλλων, Ἀμερικανῶν «σοφῶν», ἀρκεῖ μόνον νὰ ἀναλογιστεῖ τὸ τεράστιο οἰκονομικο-στρατηγικὸ ὄφελος ποὺ θὰ εἶχε ἡ Ρωσία, ἐὰν μποροῦσε νὰ διοχετεύει τοὺς ὑδρογονάνθρακές της στὴν Εὐρώπη καὶ μέσῳ τοῦ «μαλακοῦ ὑπογαστρίου» της (τῆς Βαλκανικῆς), παρακάμπτοντας ἐπίσης καὶ τὴν «ἀπρόβλεπτη» Τουρκία.
Μὲ αὐτὴν τὴν ἐναλλακτικὴ δίοδο θὰ ἀπέφευγε τοὺς θρασύτατους ἐκβιασμοὺς (τοὺς ὁποίους ἀπέδειξε προσφάτως, ὅτι δὲν ἀνέχεται καθόλου) τῆς «ἀμερικανόδουλης» οὐκρανικῆς κυβερνήσεως, ἡ ὁποία δὲν διστάζει νὰ διακινδυνεύει πραγματικὸ ὁλοκαύτωμα τοῦ Λαοῦ της, γιὰ νὰ ἐξυπηρετεῖ τὰ ἄνομα συμφέροντα τῶν «πατρώνων» της.
Στὸν ἴδιο ἀκριβῶς κίνδυνο ἐξέθεσαν τοὺς Λαούς τους καὶ οἱ Πολωνοὶ καὶ Τσέχοι ἡγέτες τους, μὲ τὸ νὰ δεχθοῦν προθυμότατα τὴν ἐγκατάσταση ἀμερικανικῶν πυραύλων στὰ ἐδάφη τῶν χωρῶν τους καὶ εὐτυχῶς ποὺ τὴν τελευταία στιγμὴ οἱ Ἀμερικανοὶ ἔκαναν… «πίσω», διότι ὁ Πούτιν δέν… ἀστειεύεται.
Δυστυχῶς, ἔτσι ἔχουν καταντήσει ὅλοι οἱ πράγματι θαυμάσιοι, ἀλλὰ πολυβασανισμένοι, λαοὶ τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, οἱ ὁποῖοι ἐγλίτωσαν μὲν ἀπὸ τὰ «νύχια» τοῦ κομμουνιστικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, ἀλλὰ ἔπεσαν σὰν ὥριμα φροῦτα στὰ «σαγόνια» τοῦ ἀμερικανικοῦ «δημοκρατικοῦ» ἰμπεριαλισμοῦ, δηλαδὴ τῆς μὲ «δημοκρατικότατο» τρόπο προωθουμένης παγκοσμιοποιήσεως.
Σὲ τέτοια, λοιπόν, «χοντρὰ παιχνίδια», ἔμπλεξε ὁ ταλαίπωρος Καραμανλῆς, τὰ ὁποῖα, ὅπως ἀπεδείχθη, δὲν ἐγνώριζε καλὰ ἢ δὲν ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν του, ἂν καὶ θὰ ἔπρεπε, λόγῳ τῆς παρακολουθήσεως «σεμιναρίου» τῆς «λέσχης Μπίλντερμπεργκ» καὶ τοῦ «πράσινου φωτὸς» ποὺ τοῦ ἐδόθη γιὰ τὴν περαιτέρω… «ἄνοδόν» του.
Ὅμως, τὸ ὅτι δὲν τὸν προσεκάλεσαν στὸ τελευταῖο, ποὺ ἔγινε στὴν Ἀθήνα, φανέρωσε ξεκάθαρα τὶς εἰλημμένες ἀποφάσεις τους γιὰ τήν… «κάθοδόν» του.
Ἐμεῖς, ἂν καὶ δὲν διαθέτουμε τίτλον διεθνολόγου ἢ δημοσιολόγου ἢ ἄλλου τινὸς βαρύγδουπου… «μπουρδολόγου», εἴχαμε ἐντούτοις τὸν «κοινὸν νοῦν» γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε τί… «ἐπερίμενε» τὸν κ. Καραμανλῆ ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς ὁλοκληρώσεως τῆς πρώτης κιόλας συμφωνίας γιὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ πετρελαιαγωγοῦ «Μπουργκάς–Ἀλεξανδρουπόλεως» (γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρουμε καὶ τὴν ταυτόχρονη παραγγελία προμηθείας ρωσικοῦ ὁπλισμοῦ, ἡ ὁποία… «εἶχε φάει» στὸ παρελθὸν καὶ τὸν Μακάριον).
Ἐπειδὴ δὲ πιστεύαμε, ὅτι ὁ κ. Καραμανλῆς ἦταν ἀποφασισμένος νὰ ἀγωνιστεῖ καὶ νὰ διακινδυνεύσει τὰ πάντα γιὰ τὴν ἀποτελεσματικὴ θωράκιση τῆς χώρας μας, ἔναντι τῶν γνωστῶν ἁρπακτικῶν διαθέσεων πολλῶν γειτόνων μας, προσπαθήσαμε νὰ τὸν προειδοποιήσουμε μὲ ἄρθρο μας στὴν «ΕΩ» τῆς 7/2/08 ὑπὸ τὸν ἐναργέστατο τίτλον «ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ», στὸ ὁποῖον εἴχαμε ἐκθέσει, ποῖα, κατὰ τὴν ταπεινὴ γνώμη μας, ἦσαν τὰ δέκα ἀπολύτως ἀναγκαῖα μέτρα, ποὺ ἔπρεπε νὰ λάβει ἀμέσως, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὶς ἐναντίον του ἐσωτερικὲς καὶ ἐξωτερικὲς μεθοδεύσεις, πρὸς ἀνατροπὴ αὐτοῦ καὶ τῶν ἐπωφελέστατων συμφωνιῶν ποὺ εἶχε ὁλοκληρώσει καὶ ὅσων ἄλλων ἀναλόγων προετίθετο νὰ συνάψει (Σάουθ–Στρὴμ κ.λπ.).
Ἐπειδή, ἐπίσης, ἦταν σχεδὸν βέβαιο, ὅτι τὸ γραφεῖο του ἐπὶ τοῦ τύπου, ἀλλὰ καὶ ἡ «κλίκα» ποὺ τὸν περιεστοίχιζε καὶ τὸν εἶχε κυριολεκτικὰ ἀπομονώσει, θὰ «ἀπαξίωνε» νὰ τὸν ἐνημερώσει γιὰ τὶς ἀπόψεις «ἀγνώστου» τινὸς ἀρθρογράφου, προσπαθήσαμε νὰ παραδώσουμε προσωπικῶς στὴν οἰκία του στὴν Ραφήνα φάκελο μὲ τὸ σχετικὸ δημοσίευμα καὶ ἄλλα τινά, ἀλλὰ οἱ πράγματι εὐγενέστατοι φρουροί του μᾶς ἐδήλωσαν, ὅτι εἶχαν ρητὲς ἐντολὲς νὰ μὴν παραλαμβάνουν κανένα ἔγγραφο καὶ μᾶς ὑπέδειξαν νὰ τὸ παραδώσουμε στὸ πολιτικό του γραφεῖο. (Δηλαδή, νὰ τὸ ρίξουμε στόν… κάλαθο τῶν ἀχρήστων, ὅπερ καὶ δὲν ἐπράξαμε).
Αὐτά, λοιπόν, ἦσαν τὰ πραγματικὰ αἴτια, ἕνεκα τῶν ὁποίων ἐλήφθη ἀπὸ τοὺς παγκοσμιοποιητὲς ἡ ἀπόφαση τῆς ἀποπομπῆς τοῦ κ. Καραμανλῆ καὶ τῆς κυβέρνησής του καὶ ὄχι οἱ μικρὲς ἢ μεγάλες ἀφορμὲς ποὺ ἔδωσαν ἐκ τῶν ὑστέρων τὰ διάφορα «λαμόγια» τοῦ κόμματός του, τὰ ὁποῖα, ὡς γνωστόν, ὑπάρχουν σὲ ὅλα τὰ πολιτικὰ κόμματα καὶ δή, «τῆς ἐξουσίας».
Ἡ μόνη δὲ διαφοροποίηση ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ τῶν σκανδάλων ποὺ λίγο ἢ πολὺ δημιουργοῦν τὰ προαναφερόμενα «λαμόγια», ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ γεγονός, ἐὰν ἡ ἑκάστοτε κυβέρνηση τῆς χώρας μας εἶναι ἀρεστὴ ἢ ὄχι, στοὺς ντόπιους καὶ κυρίως, στοὺς ξένους «νταβατζῆδες» μας. Καὶ στὴν μὲν πρώτη περίπτωση τὰ ἀναφυόμενα σκάνδαλα, ὅσο μεγάλα καὶ ἂν εἶναι, ὑποβαθμίζονται κατὰ τὸ δυνατὸν ἀπὸ τὰ καθοδηγούμενα δημοσιογραφικὰ «παπαγαλάκια» καὶ γρήγορα ξεχνιοῦνται, ἐνῷ στὴν δεύτερη, ἀναδεικνύονται καὶ μεγιστοποιοῦνται στὸ ἔπακρον, ὥστε ἀκόμη καὶ τὸ παραμικρὸ πταῖσμα νὰ παρουσιάζεται σὰν «ἔγκλημα καθοσιώσεως» καὶ συγχρόνως, νὰ ἀποσιωπᾶται ὁ,τιδήποτε θετικόν.
Αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἀλάνθαστη τακτικὴ ἐτηρήθη γιὰ νὰ «πέσει» καὶ ἡ κυβέρνηση Καραμανλῆ καὶ γιὰ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα ἀναφέρουμε τὸ καταλυτικὸ σκάνδαλο τοῦ Βατοπεδίου.
Ὅταν μὲν ἐξεκίνησε ἐπὶ κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, οὐδεὶς ἐγνώριζε κάτι περὶ αὐτοῦ. Ὅταν, ὅμως, ἐνεπλάκησαν σὲ αὐτὸ καὶ στελέχη τῆς κυβερνήσεως Καραμανλῆ… «βούϊξε» ὅλος ὁ τόπος καὶ ἔγινε γνωστό, ὄχι μόνον πανελληνίως, ἀλλὰ καί… παγκοσμίως.
Ἐάν, ὅσα ἐξετέθησαν ἀνωτέρω, ἀπεικονίζουν πλήρως τὴν σκληρὴ πραγματικότητα, θὰ ἦταν εὔλογον νὰ τεθεῖ τὸ ἑξῆς ἐρώτημα:
Ὑπῆρχε περίπτωση ἡ κυβέρνηση Καραμανλῆ νὰ διατηρηθεῖ στὴν ἐξουσία, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ παγκοσμιοποιητὲς εἶχαν ἤδη ἀποφασίσει τὴν καθ’ οἱονδήποτε τρόπον ἀποπομπή της, λόγῳ τῶν μεγάλων προβλημάτων καὶ ζημιῶν ποὺ θὰ τοὺς δημιουργοῦσε ἡ ἀποπεράτωση καὶ λειτουργία τῶν δύο ρωσικῶν ἀγωγῶν ὑδρογονανθράκων;
Κατ’ ἀρχήν, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀνενδοιάστως ἀρνητική. Διότι καὶ ἂν ἀκόμη τὰ διάφορα «λαμόγια» τῆς Ν. Δημοκρατίας, δὲν εἶχαν διαπράξει οὔτε ἕνα παράπτωμα καὶ δὲν εἶχαν δημιουργήσει κανένα πρόβλημα (πρᾶγμα σχεδὸν ἀδύνατον), οἱ παγκοσμιοποιητὲς διαθέτουν τεράστια οἰκονομικὰ μέσα καὶ πληθώρα πρακτόρων καὶ μηχανισμῶν, ποὺ θὰ δημιουργοῦσαν ὁπωσδήποτε οἱ ἴδιοι.
Γιὰ παράδειγμα ἀναφέρουμε τὶς ἑκατοντάδες τῶν ἐμπρησμῶν τὸ καλοκαίρι τοῦ 2007 (ἀλλὰ καὶ τοῦ 2009) ποὺ τάραξαν συθέμελα τὴν κυβέρνηση, καθ’ ὅσον δὲν ὑπάρχει κανένας σκεπτόμενος πολίτης ποὺ νὰ μὴν πιστεύει, ὅτι εἶχαν γίνει βάσει ἄριστα ὀργανωμένου σχεδίου ἀπὸ ἔμπειρους ἐκτελεστές, καὶ ὄχι ἀπὸ ἁπλοὺς οἰκοπεδοφάγους ἤ… τυχαῖα γεγονότα.
Βέβαια θεωρητικά, δὲν μποροῦμε νὰ ἀποκλείσουμε καὶ τὴν περίπτωση ἡ ἀπάντηση νὰ ἦταν θετική, ἀλλὰ μόνον ἐὰν εἶχαν γίνει ἐγκαίρως οἱ ἀκόλουθες ἐνέργειες:
α) Ἐὰν ὁ κ. Καραμανλῆς εἶχε ἀπομακρύνει ἀμέσως ὅλα τά… προκύψαντα «βαρίδια» στὴν κυβέρνηση καὶ τὴν λοιπὴ κοινοβουλευτικὴ ὁμάδα τῆς Ν. Δημοκρατίας, προκηρύσσοντας «ἀναγκαστικὰ» πλέον (λόγῳ ἀπωλείας τῆς πλειοψηφίας) νέες ἐκλογὲς προτοῦ φθαρεῖ καὶ μὲ τὸ ΠΑΣΟΚ εὑρισκόμενο ἀκόμη… ἐν διαλύσει καὶ
β) Ἐὰν εἶχε φροντίσει νὰ ἀρχίσουν ἀμέσως καὶ μὲ τὸν κατὰ τὸ δυνατὸ ταχύτερο ρυθμὸ τὰ ἔργα κατασκευῆς τοῦ πετρελαιαγωγοῦ «Μπουργκάς–Ἀλεξανδρουπόλεως», ἐνημερώνοντας ἐκ παραλλήλου συχνότατα ὁ ἴδιος προσωπικῶς, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ συνεργάτες του, τὸν ἑλληνικὸ Λαὸ γιὰ τὴν τεράστια σημασία ποὺ θὰ εἶχε γιὰ τὴν θωράκιση τῆς χώρας μας ἡ ἀποπεράτωση καὶ λειτουργία αὐτοῦ του ἀγωγοῦ.
Ἐὰν ὁ Λαός μας εἶχε ἀντιληφθεῖ καὶ ἐμπεδώσει τὴν σημασία αὐτοῦ τοῦ ἔργου (τὴν ὁποίαν ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ δημοσιογράφοι ἀπεσιώπησαν), θὰ τοῦ εἶχε συμπαρασταθεῖ ὁπωσδήποτε μέχρι νὰ τὸ τελειώσει καὶ κανένα «σκοτεινὸ ξένο κέντρο ἀποφάσεων» δὲν θὰ μποροῦσε νὰ τὸν ἀνατρέψει, μὲ ὅσους ἐμπρησμούς, ἀνατινάξεις, δολοφονίες καὶ ἄλλες σατανικὲς μεθόδους ἤθελε νὰ χρησιμοποιήσει. Βεβαίως, μία τέτοια ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων θὰ εἶχε βάλει σὲ μεγάλο κίνδυνο τήν… «ὑγεία» τοῦ κ. Καραμανλῆ, ἀλλὰ χωρὶς διακινδύνευση δὲν γράφεται ἱστορία, ὡς γνωστόν.
Ἡ πρόσφατη ἐκλογικὴ ἧττα τῆς Ν. Δημοκρατίας ἦταν ἀναμενόμενη μετὰ βεβαιότητος. Ἐκεῖνο, ὅμως, ποὺ δὲν ἀνεμένετο ἦταν ἡ ἔκτασή της, ἡ ὁποία ἀπετέλεσε πραγματικὴ συντριβή. Ἀκόμη καὶ οἱ πιὸ εὐνοϊκὲς γιὰ τὸ ΠΑΣΟΚ δημοσκοπήσεις δὲν ἐπλησίασαν τὴν διαφορὰ τῶν δέκα καὶ πλέον ποσοστιαίων μονάδων, ποὺ τελικὰ ὑπῆρξε μεταξὺ τῶν δύο «πρωταγωνιστῶν» τῆς πολιτικῆς σκηνῆς τῆς χώρας, τῶν ἀποκαλουμένων, ὡς γνωστόν, «κομμάτων ἐξουσίας».
Ὅπως ἦταν φυσικόν, ἀπὸ τὴν ἑπομένη κιόλας ἡμέρα τῶν ἐκλογῶν ὅλοι οἱ «βαθυστόχαστοι» πολιτικοὶ ἀναλυτές, ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἀσχολοῦνται στοιχειωδῶς μὲ τὰ πολιτικὰ πράγματα τῆς χώρας μας (ὑπάρχουν, βέβαια καὶ πολλοὶ ποὺ δὲν ἀσχολοῦνται καθόλου), ἄρχισαν νὰ ἀναλύουν καὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ ἑρμηνεύσουν τὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἐκλογικῆς συντριβῆς.
Διετυπώθησαν πολλὲς καὶ διάφορες ἀπόψεις ἐν προκειμένῳ, οἱ περισσότερες τῶν ὁποίων ἦσαν μὲν βάσιμες, ἀλλὰ ὅλες, ἀνεξαιρέτως, ἐξέτασαν καὶ ἐπεσήμαναν τὶς ἀφορμὲς καὶ ὄχι τὰ πραγματικὰ αἴτια αὐτοῦ τοῦ σημαντικοῦ πολιτικοῦ γεγονότος. Εἶναι δὲ βέβαιον, ὅτι στὰ ἴδια ἀκριβῶς συμπεράσματα θὰ καταλήξουν καὶ οἱ «ἀναλύσεις» ποὺ θὰ κάνουν μὲ πιό… ἠρεμία καὶ ἄνεση χρόνου ὅλα τὰ στελέχη τῆς Ν. Δημοκρατίας στὸ ἐπικείμενο συνέδριο τοῦ κόμματός τους.
Ἡ ἀνωτέρω εἰσαγωγὴ γεννᾷ αὐτομάτως τὸ εὔλογον ἐρώτημα: Ποιά εἶναι, λοιπόν, αὐτὰ τὰ πραγματικὰ αἴτια, τὰ ὁποῖα δὲν ἐπεσήμαναν ὅσοι ἀσχολήθηκαν μὲ τὸ θέμα καὶ προεξοφλεῖται μάλιστα, ὅτι καὶ ὅσοι πρόκειται νὰ ἀσχοληθοῦν δὲν θὰ τὰ ἐπισημάνουν;
Προτοῦ προσδιορίσουμε αὐτὰ τὰ αἴτια καὶ γιὰ νὰ γίνει σαφέστατος ὁ διαχωρισμός τους ἀπὸ τὶς «ἀφορμές», ποὺ συνετέλεσαν στὴν ἐπέλευση τοῦ ὑπόψη πολιτικοῦ γεγονότος, θεωροῦμε σκόπιμον, νὰ ἀνατρέξουμε στὸ χρονικὸ σημεῖον ἀπ’ ὅπου ἄρχισε νὰ δημιουργεῖται πλέον ἡ πεποίθηση στὴν κοινὴ γνώμη, ὅτι ἡ Κυβέρνηση Καραμανλῆ… «ἔπνεε τὰ λοίσθια».
Αὐτὸ τὸ χρονικὸ σημεῖο τοποθετεῖται ἀναμφιβόλως στὴν περίοδο πού… «ξέσπασε γιὰ τὰ καλὰ» τὸ σκάνδαλο τοῦ Βατοπεδίου. Βεβαίως καὶ πρὶν ἀπὸ τὸ προαναφερόμενο σκάνδαλον ἡ Κυβέρνηση Καραμανλῆ (καὶ κυρίως ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός) εἶχε δεχθεῖ σκληρὲς καὶ ἐνορχηστρωμένες ἐπιθέσεις ἀπὸ τὸ σύνολον τῶν κατευθυνομένων «δημοσιογραφικῶν παπαγάλων» γιὰ τὸ προηγηθὲν σκάνδαλον τῶν «δομημένων ὁμολόγων» καὶ ἄλλων τινῶν «παραπτωμάτων», τὰ ὁποῖα εἶχαν μὲν καταφέρει νὰ ζημιώσουν τὸ πολιτικό του «προφίλ», ὄχι ὅμως, σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ νὰ στρέψουν τὴν μεγάλη πλειονότητα τῶν πολιτῶν ἐναντίον του.
Ἀφοῦ προσδιορίσαμε ἀνωτέρω τὸ χρονικὸ σημεῖον ἀπὸ τὸ ὁποῖον ὁ κ. Καραμανλῆς ἄρχισε νὰ χάνει ραγδαῖα τὴν δημοτικότητά του, λόγῳ τῶν ἀφορμῶν ποὺ ἔδωσαν ὁρισμένα στελέχη του, ἦλθε ἡ στιγμὴ νὰ προσδιορίσουμε καὶ τὴν ἀφετηρία τῆς δημιουργίας τῶν πραγματικῶν αἰτίων, ποὺ ὁδήγησαν στὴν «δρομολόγηση», ὄχι μόνον τῆς πολιτικῆς του συντριβῆς, ἀλλὰ καί… ἐξοντώσεως.
Αὐτὰ τὰ αἴτια, λοιπόν, ἐδημιουργήθηκαν πολὺ ἐνωρίτερον, ὅταν εὐρίσκετο στὴν ἀκμὴ τῆς πολιτικῆς του δυνάμεως, ἐνῷ ἐκ παραλλήλου τὸ ΠΑΣΟΚ ἦταν βαθύτατα διχασμένο καὶ ἐν… ἡμιαποσυνθέσει. Ὀφείλονται δέ, ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον, στὶς τολμηρὲς ἐπιλογές του στὴν ἐξωτερική μας πολιτικὴ καὶ τὴν προάσπιση καὶ προαγωγὴ τῶν ἐθνικῶν μας συμφερόντων.
Ἀναφέρουμε συνοπτικὰ τὰ κυριώτερα, τὰ ὁποῖα εἴχαμε χαρακτηρίσει ἀλληγορικὰ ὡς «ἁμαρτήματα» τοῦ κ. Καραμανλῆ σὲ δημοσίευμά μας στὴν «ΕΩ» τῆς 14/12/08 καὶ τὰ ὁποῖα εἶναι μὲν πασίγνωστα, ἀλλὰ ὅλοι οἱ «ἀμερικανόδουλοι» τὰ παραβλέπουν καὶ τὰ ἀποσιωποῦν πλήρως.
Αἴτιον πρῶτον. Ἡ «οὐδέτερη» στάση ποὺ ἐτήρησε ὁ κ. Καραμανλῆς, ἔναντι τοῦ ἀμερικανικῆς ἐπινοήσεως καὶ προωθήσεως κατάπτυστου «Σχεδίου Ἀνὰν» γιὰ τὴν ρύθμιση τοῦ πολιτειακοῦ καθεστῶτος τῆς Κύπρου.
Ὑπενθυμίζουμε δέ, ὅτι τόσον ὁ σημερινὸς Πρωθυπουργός, κ. Παπανδρέου, ὅσο καὶ ἡ προαλειφόμενη ἀρχηγὸς τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως κ. Μπακογιάννη, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἄλλοι πολιτικοὶ ταγοί μας, εἶχαν ταχθεῖ ἀναφανδὸν ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ σχεδίου.
Αἴτιον δεύτερον. Ἡ ξεκάθαρη δήλωσή του πρὸς ὅλους τοὺς «ἐνδιαφερομένους», ὅτι θὰ θέσει «ΒΕΤΟ» στὴν ἔνταξη τῶν Σκοπίων στὸ ΝΑΤΟ καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἐὰν προηγουμένως δὲν θὰ ἔχει βρεθεῖ κοινὰ ἀποδεκτὴ λύση γιὰ τὴν ὀνομασία τους.
Ὑπενθυμίζουμε, ἐπίσης, ὅτι ἐπιέζετο ἀσφυκτικὰ ἀπὸ τοὺς Ἀμερικανοὺς (καὶ τοὺς ντόπιους ἀμερικανόδουλους) νὰ συναινέσει στὴν αἰτουμένη ἔνταξη μὲ τὴν προσωρινὴ ὀνομασία «FYROM» καὶ μετὰ νὰ συνεχιστοῦν οἱ διαπραγματεύσεις γιὰ τὴν τελική τους ὀνομασία. (Δηλαδή… ἐπ’ ἄπειρον).
Αἴτιον τρίτον καί… φαρμακερόν. Τὸ αἴτιον αὐτὸ καὶ ἀπὸ μόνο του ἦταν ὑπεραρκετὸ γιὰ νὰ «ρίξει», ὄχι μία, ἀλλά… δέκα ἑλληνικὲς κυβερνήσεις. Πιστεύουμε ὅτι οὐδεὶς νοήμων ἀναγνώστης θὰ ἀμφιβάλει, ὅτι πρόκειται περὶ τῆς ὁλοκληρώσεως τῶν συμφωνιῶν μὲ τοὺς Ρώσους γιὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ πετρελαιαγωγοῦ «Μπουργκάς–Ἀλεξανδρουπόλεως» καὶ τοῦ ἀγωγοῦ φυσικοῦ ἀερίου «Σάουθ–Στρήμ».
Μὲ τὴν ὑπογραφὴ καὶ ὁριστοκοποίηση αὐτῶν τῶν δύο συμφωνιῶν ὁ κ. Καραμανλῆς ὑπέγραψε συγχρόνως καὶ τήν… «καταδίκη» του σὲ πολιτικὸν θάνατον καὶ ἐνδεχομένως σὲ φυσικὸν τοιοῦτον, ἐὰν δὲν «ἔπεφτε» καί… ἐπέμενε.
Τὸ πόσον ζημιογόνες θὰ ἦσαν αὐτὲς οἱ συμφωνίες γιὰ τοὺς Ἀμερικανοὺς (καὶ τοὺς ὄπισθέν τους εὐρισκομένους παγκοσμιοποιητές), ἐὰν ἐλάμβαναν «σάρκα καὶ ὀστᾶ» καὶ ἐλειτούργουν, ἔχει ἐπισημανθεῖ καὶ ἀναλυθεῖ ἀπὸ κορυφαίους Ἀμερικανοὺς ἐπιστήμονες, ὅπως ὁ διεθνολόγος Σάμιουελ Χάντινγκτον ἢ ὁ οἰκονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς (ἕνας ἀπὸ τοὺς τέσσερις ποὺ ἐσχεδίαζε νὰ φέρει ὁ κ. Παπανδρέου, γιὰ νά… διορθώσουν τὴν οἰκονομία μας).
Ἀλλὰ καὶ ὅποιος δὲν ἔχει διαβάσει τὶς ἀπόψεις τῶν προαναφερθέντων ἢ καὶ ἄλλων, Ἀμερικανῶν «σοφῶν», ἀρκεῖ μόνον νὰ ἀναλογιστεῖ τὸ τεράστιο οἰκονομικο-στρατηγικὸ ὄφελος ποὺ θὰ εἶχε ἡ Ρωσία, ἐὰν μποροῦσε νὰ διοχετεύει τοὺς ὑδρογονάνθρακές της στὴν Εὐρώπη καὶ μέσῳ τοῦ «μαλακοῦ ὑπογαστρίου» της (τῆς Βαλκανικῆς), παρακάμπτοντας ἐπίσης καὶ τὴν «ἀπρόβλεπτη» Τουρκία.
Μὲ αὐτὴν τὴν ἐναλλακτικὴ δίοδο θὰ ἀπέφευγε τοὺς θρασύτατους ἐκβιασμοὺς (τοὺς ὁποίους ἀπέδειξε προσφάτως, ὅτι δὲν ἀνέχεται καθόλου) τῆς «ἀμερικανόδουλης» οὐκρανικῆς κυβερνήσεως, ἡ ὁποία δὲν διστάζει νὰ διακινδυνεύει πραγματικὸ ὁλοκαύτωμα τοῦ Λαοῦ της, γιὰ νὰ ἐξυπηρετεῖ τὰ ἄνομα συμφέροντα τῶν «πατρώνων» της.
Στὸν ἴδιο ἀκριβῶς κίνδυνο ἐξέθεσαν τοὺς Λαούς τους καὶ οἱ Πολωνοὶ καὶ Τσέχοι ἡγέτες τους, μὲ τὸ νὰ δεχθοῦν προθυμότατα τὴν ἐγκατάσταση ἀμερικανικῶν πυραύλων στὰ ἐδάφη τῶν χωρῶν τους καὶ εὐτυχῶς ποὺ τὴν τελευταία στιγμὴ οἱ Ἀμερικανοὶ ἔκαναν… «πίσω», διότι ὁ Πούτιν δέν… ἀστειεύεται.
Δυστυχῶς, ἔτσι ἔχουν καταντήσει ὅλοι οἱ πράγματι θαυμάσιοι, ἀλλὰ πολυβασανισμένοι, λαοὶ τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, οἱ ὁποῖοι ἐγλίτωσαν μὲν ἀπὸ τὰ «νύχια» τοῦ κομμουνιστικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, ἀλλὰ ἔπεσαν σὰν ὥριμα φροῦτα στὰ «σαγόνια» τοῦ ἀμερικανικοῦ «δημοκρατικοῦ» ἰμπεριαλισμοῦ, δηλαδὴ τῆς μὲ «δημοκρατικότατο» τρόπο προωθουμένης παγκοσμιοποιήσεως.
Σὲ τέτοια, λοιπόν, «χοντρὰ παιχνίδια», ἔμπλεξε ὁ ταλαίπωρος Καραμανλῆς, τὰ ὁποῖα, ὅπως ἀπεδείχθη, δὲν ἐγνώριζε καλὰ ἢ δὲν ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν του, ἂν καὶ θὰ ἔπρεπε, λόγῳ τῆς παρακολουθήσεως «σεμιναρίου» τῆς «λέσχης Μπίλντερμπεργκ» καὶ τοῦ «πράσινου φωτὸς» ποὺ τοῦ ἐδόθη γιὰ τὴν περαιτέρω… «ἄνοδόν» του.
Ὅμως, τὸ ὅτι δὲν τὸν προσεκάλεσαν στὸ τελευταῖο, ποὺ ἔγινε στὴν Ἀθήνα, φανέρωσε ξεκάθαρα τὶς εἰλημμένες ἀποφάσεις τους γιὰ τήν… «κάθοδόν» του.
Ἐμεῖς, ἂν καὶ δὲν διαθέτουμε τίτλον διεθνολόγου ἢ δημοσιολόγου ἢ ἄλλου τινὸς βαρύγδουπου… «μπουρδολόγου», εἴχαμε ἐντούτοις τὸν «κοινὸν νοῦν» γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε τί… «ἐπερίμενε» τὸν κ. Καραμανλῆ ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς ὁλοκληρώσεως τῆς πρώτης κιόλας συμφωνίας γιὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ πετρελαιαγωγοῦ «Μπουργκάς–Ἀλεξανδρουπόλεως» (γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρουμε καὶ τὴν ταυτόχρονη παραγγελία προμηθείας ρωσικοῦ ὁπλισμοῦ, ἡ ὁποία… «εἶχε φάει» στὸ παρελθὸν καὶ τὸν Μακάριον).
Ἐπειδὴ δὲ πιστεύαμε, ὅτι ὁ κ. Καραμανλῆς ἦταν ἀποφασισμένος νὰ ἀγωνιστεῖ καὶ νὰ διακινδυνεύσει τὰ πάντα γιὰ τὴν ἀποτελεσματικὴ θωράκιση τῆς χώρας μας, ἔναντι τῶν γνωστῶν ἁρπακτικῶν διαθέσεων πολλῶν γειτόνων μας, προσπαθήσαμε νὰ τὸν προειδοποιήσουμε μὲ ἄρθρο μας στὴν «ΕΩ» τῆς 7/2/08 ὑπὸ τὸν ἐναργέστατο τίτλον «ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ», στὸ ὁποῖον εἴχαμε ἐκθέσει, ποῖα, κατὰ τὴν ταπεινὴ γνώμη μας, ἦσαν τὰ δέκα ἀπολύτως ἀναγκαῖα μέτρα, ποὺ ἔπρεπε νὰ λάβει ἀμέσως, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὶς ἐναντίον του ἐσωτερικὲς καὶ ἐξωτερικὲς μεθοδεύσεις, πρὸς ἀνατροπὴ αὐτοῦ καὶ τῶν ἐπωφελέστατων συμφωνιῶν ποὺ εἶχε ὁλοκληρώσει καὶ ὅσων ἄλλων ἀναλόγων προετίθετο νὰ συνάψει (Σάουθ–Στρὴμ κ.λπ.).
Ἐπειδή, ἐπίσης, ἦταν σχεδὸν βέβαιο, ὅτι τὸ γραφεῖο του ἐπὶ τοῦ τύπου, ἀλλὰ καὶ ἡ «κλίκα» ποὺ τὸν περιεστοίχιζε καὶ τὸν εἶχε κυριολεκτικὰ ἀπομονώσει, θὰ «ἀπαξίωνε» νὰ τὸν ἐνημερώσει γιὰ τὶς ἀπόψεις «ἀγνώστου» τινὸς ἀρθρογράφου, προσπαθήσαμε νὰ παραδώσουμε προσωπικῶς στὴν οἰκία του στὴν Ραφήνα φάκελο μὲ τὸ σχετικὸ δημοσίευμα καὶ ἄλλα τινά, ἀλλὰ οἱ πράγματι εὐγενέστατοι φρουροί του μᾶς ἐδήλωσαν, ὅτι εἶχαν ρητὲς ἐντολὲς νὰ μὴν παραλαμβάνουν κανένα ἔγγραφο καὶ μᾶς ὑπέδειξαν νὰ τὸ παραδώσουμε στὸ πολιτικό του γραφεῖο. (Δηλαδή, νὰ τὸ ρίξουμε στόν… κάλαθο τῶν ἀχρήστων, ὅπερ καὶ δὲν ἐπράξαμε).
Αὐτά, λοιπόν, ἦσαν τὰ πραγματικὰ αἴτια, ἕνεκα τῶν ὁποίων ἐλήφθη ἀπὸ τοὺς παγκοσμιοποιητὲς ἡ ἀπόφαση τῆς ἀποπομπῆς τοῦ κ. Καραμανλῆ καὶ τῆς κυβέρνησής του καὶ ὄχι οἱ μικρὲς ἢ μεγάλες ἀφορμὲς ποὺ ἔδωσαν ἐκ τῶν ὑστέρων τὰ διάφορα «λαμόγια» τοῦ κόμματός του, τὰ ὁποῖα, ὡς γνωστόν, ὑπάρχουν σὲ ὅλα τὰ πολιτικὰ κόμματα καὶ δή, «τῆς ἐξουσίας».
Ἡ μόνη δὲ διαφοροποίηση ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ τῶν σκανδάλων ποὺ λίγο ἢ πολὺ δημιουργοῦν τὰ προαναφερόμενα «λαμόγια», ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ γεγονός, ἐὰν ἡ ἑκάστοτε κυβέρνηση τῆς χώρας μας εἶναι ἀρεστὴ ἢ ὄχι, στοὺς ντόπιους καὶ κυρίως, στοὺς ξένους «νταβατζῆδες» μας. Καὶ στὴν μὲν πρώτη περίπτωση τὰ ἀναφυόμενα σκάνδαλα, ὅσο μεγάλα καὶ ἂν εἶναι, ὑποβαθμίζονται κατὰ τὸ δυνατὸν ἀπὸ τὰ καθοδηγούμενα δημοσιογραφικὰ «παπαγαλάκια» καὶ γρήγορα ξεχνιοῦνται, ἐνῷ στὴν δεύτερη, ἀναδεικνύονται καὶ μεγιστοποιοῦνται στὸ ἔπακρον, ὥστε ἀκόμη καὶ τὸ παραμικρὸ πταῖσμα νὰ παρουσιάζεται σὰν «ἔγκλημα καθοσιώσεως» καὶ συγχρόνως, νὰ ἀποσιωπᾶται ὁ,τιδήποτε θετικόν.
Αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἀλάνθαστη τακτικὴ ἐτηρήθη γιὰ νὰ «πέσει» καὶ ἡ κυβέρνηση Καραμανλῆ καὶ γιὰ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα ἀναφέρουμε τὸ καταλυτικὸ σκάνδαλο τοῦ Βατοπεδίου.
Ὅταν μὲν ἐξεκίνησε ἐπὶ κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, οὐδεὶς ἐγνώριζε κάτι περὶ αὐτοῦ. Ὅταν, ὅμως, ἐνεπλάκησαν σὲ αὐτὸ καὶ στελέχη τῆς κυβερνήσεως Καραμανλῆ… «βούϊξε» ὅλος ὁ τόπος καὶ ἔγινε γνωστό, ὄχι μόνον πανελληνίως, ἀλλὰ καί… παγκοσμίως.
Ἐάν, ὅσα ἐξετέθησαν ἀνωτέρω, ἀπεικονίζουν πλήρως τὴν σκληρὴ πραγματικότητα, θὰ ἦταν εὔλογον νὰ τεθεῖ τὸ ἑξῆς ἐρώτημα:
Ὑπῆρχε περίπτωση ἡ κυβέρνηση Καραμανλῆ νὰ διατηρηθεῖ στὴν ἐξουσία, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ παγκοσμιοποιητὲς εἶχαν ἤδη ἀποφασίσει τὴν καθ’ οἱονδήποτε τρόπον ἀποπομπή της, λόγῳ τῶν μεγάλων προβλημάτων καὶ ζημιῶν ποὺ θὰ τοὺς δημιουργοῦσε ἡ ἀποπεράτωση καὶ λειτουργία τῶν δύο ρωσικῶν ἀγωγῶν ὑδρογονανθράκων;
Κατ’ ἀρχήν, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀνενδοιάστως ἀρνητική. Διότι καὶ ἂν ἀκόμη τὰ διάφορα «λαμόγια» τῆς Ν. Δημοκρατίας, δὲν εἶχαν διαπράξει οὔτε ἕνα παράπτωμα καὶ δὲν εἶχαν δημιουργήσει κανένα πρόβλημα (πρᾶγμα σχεδὸν ἀδύνατον), οἱ παγκοσμιοποιητὲς διαθέτουν τεράστια οἰκονομικὰ μέσα καὶ πληθώρα πρακτόρων καὶ μηχανισμῶν, ποὺ θὰ δημιουργοῦσαν ὁπωσδήποτε οἱ ἴδιοι.
Γιὰ παράδειγμα ἀναφέρουμε τὶς ἑκατοντάδες τῶν ἐμπρησμῶν τὸ καλοκαίρι τοῦ 2007 (ἀλλὰ καὶ τοῦ 2009) ποὺ τάραξαν συθέμελα τὴν κυβέρνηση, καθ’ ὅσον δὲν ὑπάρχει κανένας σκεπτόμενος πολίτης ποὺ νὰ μὴν πιστεύει, ὅτι εἶχαν γίνει βάσει ἄριστα ὀργανωμένου σχεδίου ἀπὸ ἔμπειρους ἐκτελεστές, καὶ ὄχι ἀπὸ ἁπλοὺς οἰκοπεδοφάγους ἤ… τυχαῖα γεγονότα.
Βέβαια θεωρητικά, δὲν μποροῦμε νὰ ἀποκλείσουμε καὶ τὴν περίπτωση ἡ ἀπάντηση νὰ ἦταν θετική, ἀλλὰ μόνον ἐὰν εἶχαν γίνει ἐγκαίρως οἱ ἀκόλουθες ἐνέργειες:
α) Ἐὰν ὁ κ. Καραμανλῆς εἶχε ἀπομακρύνει ἀμέσως ὅλα τά… προκύψαντα «βαρίδια» στὴν κυβέρνηση καὶ τὴν λοιπὴ κοινοβουλευτικὴ ὁμάδα τῆς Ν. Δημοκρατίας, προκηρύσσοντας «ἀναγκαστικὰ» πλέον (λόγῳ ἀπωλείας τῆς πλειοψηφίας) νέες ἐκλογὲς προτοῦ φθαρεῖ καὶ μὲ τὸ ΠΑΣΟΚ εὑρισκόμενο ἀκόμη… ἐν διαλύσει καὶ
β) Ἐὰν εἶχε φροντίσει νὰ ἀρχίσουν ἀμέσως καὶ μὲ τὸν κατὰ τὸ δυνατὸ ταχύτερο ρυθμὸ τὰ ἔργα κατασκευῆς τοῦ πετρελαιαγωγοῦ «Μπουργκάς–Ἀλεξανδρουπόλεως», ἐνημερώνοντας ἐκ παραλλήλου συχνότατα ὁ ἴδιος προσωπικῶς, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ συνεργάτες του, τὸν ἑλληνικὸ Λαὸ γιὰ τὴν τεράστια σημασία ποὺ θὰ εἶχε γιὰ τὴν θωράκιση τῆς χώρας μας ἡ ἀποπεράτωση καὶ λειτουργία αὐτοῦ του ἀγωγοῦ.
Ἐὰν ὁ Λαός μας εἶχε ἀντιληφθεῖ καὶ ἐμπεδώσει τὴν σημασία αὐτοῦ τοῦ ἔργου (τὴν ὁποίαν ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ δημοσιογράφοι ἀπεσιώπησαν), θὰ τοῦ εἶχε συμπαρασταθεῖ ὁπωσδήποτε μέχρι νὰ τὸ τελειώσει καὶ κανένα «σκοτεινὸ ξένο κέντρο ἀποφάσεων» δὲν θὰ μποροῦσε νὰ τὸν ἀνατρέψει, μὲ ὅσους ἐμπρησμούς, ἀνατινάξεις, δολοφονίες καὶ ἄλλες σατανικὲς μεθόδους ἤθελε νὰ χρησιμοποιήσει. Βεβαίως, μία τέτοια ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων θὰ εἶχε βάλει σὲ μεγάλο κίνδυνο τήν… «ὑγεία» τοῦ κ. Καραμανλῆ, ἀλλὰ χωρὶς διακινδύνευση δὲν γράφεται ἱστορία, ὡς γνωστόν.
Πηγή: Βιβλίο «Πολιτικὲς σκέψεις», τοῦ ἰδίου
