23/3/11

Διατί ἀποροῦμε;

τοῦ Ν. Α. Καλογεροπούλου

Τὸ παρὸν ἀποτελεῖ συνέχεια τῆς σειρᾶς ἐρωτηματικῶν, μὲ τὰ ὁποῖα τελείωνε τὸ προηγούμενο ἄρθρο μου.
Ἔχουμε φθάσει στὸ τέλος μίας μακρᾶς διαδικασίας, ποὺ ἔχει ἀρχίσει ἀπὸ τὸ 1973 καὶ φθάνει σήμερα νὰ πλησιάζη τὸν τελικό της σκοπό. Δὲν θὰ σταματήσω νὰ τὸ τονίζω, ὅπως ὁ Κάτων. Delenda Carthago καὶ Delenda ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξις τῆς Ἑλλάδος. Τὴν θέσι τοῦ Κάτωνος ἔχουν σήμερα οἱ κληρονόμοι τοῦ ἱστορικοῦ γεγονότος ποὺ λέγεται «τὸ Ἀνατολικὸ Ζήτημα».
Ἄρχισε ἐπὶ Αἰκατερίνης, συνεχίστηκε μὲ τὴν Ἱερὴ Συμμαχία καὶ ὑπάρχει ὁλοζώντανο μέχρι σήμερα. Τὸ μόνο ποὺ ἔχει ἀλλάξει εἶναι οἱ πρωταγωνιστὲς καὶ τὰ αἴτια. Ὄχι ὅμως καὶ οἱ προθέσεις τῶν Ἰσχυρῶν. Τὰ αἴτια τότε ἦσαν «ὁ δρόμος πρὸς τὶς Ἰνδίες». Σήμερα εἶναι «ὁ θεὸς Πετρέλαιον».