Π ρ ὸ ς
Τὸν Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Κο Κάρολο Παπούλια
Τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος Κο Γιῶργο Ἀνδρ. Παπανδρέου
Τὸν Πρόεδρο Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων Κο Φίλιππο Πετσάλνικο
Τὸν Σεβασμιώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Κο Ἱερώνυμο
Τὸν Πρόεδρο τῆς «ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» Κο Ἀντώνη Σαμαρᾶ
Τὴν Γ.Γ. τοῦ Π.Γ. τοῦ Κ.Κ.Ε. Κα Ἀλέκα Παπαρήγα
Τὸν Πρόεδρο τοῦ «ΛΑΟΣ» Κο Γιῶργο Καρατζαφέρη
Τὸν Πρόεδρο τοῦ «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ τῆς ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» Κο Ἀλέξη Τσίπρα
Τὸν Πρόεδρο τῆς «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» Κο Φώτη Κουβέλη
Τὸν Πρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου Κο Γεώργιο Καλαμίδα
Τὸν Πρόεδρο τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας Κο Παναγιώτη Πικραμένο
Τὸν Ἀρχηγὸ τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, Πτέραρχο Κο Ἰωάννη Γιάγκο
Τὸν Ἀρχηγὸ τῆς Ἑλλην. Ἀστυνομίας, Ἀντιστράτηγο Κο Ἐλευθέριο Οἰκονόμου
Τὸν Περιφερειάρχη τῆς Ἀττικῆς Κο Γιάννη Σγουρὸ
Τὸν Δήμαρχο τῶν Ἀθηνῶν Κο Γιῶργο Καμίνη
Ἀξιότιμε Κε Πρόεδρε,
Ἀξιότιμε Κε Πρωθυπουργέ,
Ἀξιότιμε Κε Πρόεδρε τῆς Βουλῆς,
Σεβασμιώτατε,
Ἀξιότιμη Κυρία καὶ Ἀξιότιμοι Κύριοι:
Γνωρίζοντας ὅτι ὁ χρόνος ὅλων Σας εἶναι πολύτιμος θὰ προσπαθήσουμε νὰ εἴμαστε ὅσο τὸ δυνατὸν πιὸ σύντομοι καὶ σαφεῖς γιὰ ἕνα ζήτημα, τὸ ὁποῖο θεωροῦμε σημαντικὸ γιὰ τὴν Πατρίδα μας, γι' αὐτὸ καὶ τὸ θέτουμε ὑπ' ὄψιν Σας, ὡς τοὺς ἁρμοδίους θεσμικοὺς παράγοντες τῆς προστασίας καὶ τῆς ὑπερασπίσεως τῆς Χώρας μας καὶ τοῦ Ἔθνους μας.
Γνωρίζετε ὅτι κατὰ τὴν τελευταία 15ετία, μὲ ἀποκλειστικὴ εὐθύνη τῶν παγκοσμίων ὑπερδυνάμεων καὶ τῶν ὑποκρυπτόμενων σ’ αὐτὲς ἐξουσιαστικῶν συμφερόντων, συνέβησαν εἰς βάρος ὡρισμένων κρατῶν τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀφρικῆς (ὅπως λ.χ. τὸ Ἰράκ, τὸ Ἀφγανιστάν, τὸ Πακιστάν, ἡ Νιγηρία κ.λπ.), παρεμβάσεις πολεμικῆς ἢ οἰκονομικῆς μορφῆς, μὲ καταστροφικὲς συνέπειες γιὰ τοὺς λαούς των, μεγάλο μέρος τῶν ὁποίων μετεβλήθησαν σὲ ἀνέστιους πρόσφυγες, ποὺ προσπαθοῦν ἀγωνιωδῶς καὶ μὲ κάθε τρόπο νὰ εἰσχωρήσουν στὶς χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.
Ἡ Ἑλλάς, λόγῳ τῆς γεωγραφικῆς της θέσεως (ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ τυχαίνει -«κακῇ τῇ μοίρᾳ»- νὰ ἔχη ὡς γείτονα τὴν ἄσπονδη «φίλη» της Τουρκία, ἀπὸ τὴν ὁποία διέρχονται μεθοδευμένα καὶ λίαν ἐπωφελῶς γι’ αὐτὴν τὰ «καραβάνια» τῶν ἐν λόγῳ δυστυχῶν προσφύγων…), ἔγινε ἀποδέκτης μεγάλων ὁμάδων λαθρομεταναστῶν (μὲ προέλευσι τὶς ἀνωτέρω ἀλλὰ καὶ ἄλλες χῶρες), ἐντελῶς δυσαναλόγων ὡς πρὸς τὴν ἔκτασί της, τὸ πληθυσμιακὸ δυναμικό της ἀλλὰ καὶ τὶς οἰκονομικὲς δυνατότητές της, πρὸς ἀντιμετώπισιν αὐτοῦ του πρωτόγνωρου φαινομένου.
Γνωρίζετε ἐπίσης ὅτι, οἱ συνθῆκες διαβιώσεως τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εἶναι δραματικές, ἐφ’ ὅσον ὅλοι τους συνωστίζονται ὁπουδήποτε, σὲ μεγάλους ἀριθμοὺς καὶ σὲ ἀκατάλληλους χώρους, χωρὶς στοιχειώδεις συνθῆκες κατοικήσεως, διατροφῆς, ὑγιεινῆς, ἐνδύσεως, καθαριότητος, θερμάνσεως, περιθάλψεως κ.λπ. ἐνῷ τὰ Νοσοκομεῖα τῆς Χώρας μας, μὲ τὸ ἤδη μειωμένο προσωπικό τους (σχεδὸν σὲ ὅλα εἶναι ἀκάλυπτο τὸ ἥμισυ τῶν ὀργανικῶν θέσεων τοῦ προσωπικοῦ τους), «ἀγκομαχοῦν» ἀπὸ τὸ δυσβάστακτο βάρος νοσηλείας καὶ θεραπείας τῶν χιλιάδων -ποικίλως νοσούντων- ἐξ αὐτῶν.
Καὶ βεβαίως, οἱ Ἑλληνίδες καὶ οἱ Ἕλληνες, ὄντες φιλόξενοι ἀπὸ τὶς ἐποχὲς τῶν ἀρχαίων προγόνων μας καὶ τοῦ «Ξενίου Διός», ἀντιμετωπίσαμε ἐξ ἀρχῆς μὲ κατανόησι καὶ στοργὴ τοὺς δυστυχεῖς αὐτοὺς ἀνθρώπους, εἶναι δὲ χιλιάδες τὰ περιστατικὰ ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν ἔμφυτη διάθεσι προσφορᾶς, φιλοξενίας καὶ πολιτισμοῦ, ποὺ ὁ Λαός μας διαθέτει καὶ ἐπέδειξε στὶς ἐν λόγῳ περιπτώσεις.
Ὡστόσο, καλῶς γνωρίζετε ὅτι, μὲ τὴν πάροδο τῶν ἐτῶν, τὸ «φαινόμενο» αὐτό, ἔχει διογκωθῆ σὲ μεγέθη καὶ ἀριθμοὺς πρωτοφανεῖς καὶ ἀβάστακτους γιὰ τὴν Χώρα μας, μὲ συνέπεια -ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας/σας- οἱ λαθρομετανάστες στὴν Ἑλλάδα νὰ συναριθμοῦνται πλέον σὲ ἑκατομμύρια.
Ὅμως, ἂν τὰ προβλήματα τῶν (λαθρο)μεταναστῶν εἶναι τὰ περιγραφόμενα ἢ καὶ ἄλλα ποὺ δὲν εἴμαστε σὲ θέσι νὰ ἐκθέσουμε μὲ τὶς πραγματικὲς διαστάσεις καὶ λεπτομέρειες, θεωροῦμε ὅτι ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ ἀσχοληθοῦμε σοβαρῶς (καὶ πρῶτοι, βεβαίως, Ὑμεῖς ὡς ἁρμόδιοι πολιτειακοὶ παράγοντες τῆς Ἑλλάδος) μὲ τὶς καταστροφικὲς συνέπειες τῆς παρουσίας τῶν ἑκατομμυρίων ἀλλοδαπῶν στὴν Χώρα μας καὶ «ΤΙ» συνιστᾷ καὶ συνεπάγεται βραχυπροθέσμως ἀλλὰ καὶ μακροπροθέσμως ἡ «ἐτσιθελικὴ» ἐγκατάστασίς τους στὴν Πατρίδα μας.
Τὸ σχῆμα προσεγγίσεως στὸ ὅλο ζήτημα εἶναι ἁπλὸ καὶ ἔχει ὡς ἑξῆς :
Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ συνέχεια τῆς ὑπάρξεως τῆς Ἑλλάδος ὡς χώρας μὲ γηγενῆ πληθυσμὸ ὁ ὁποῖος διαθέτει ἐθνικὴ μνήμη καὶ γνῶσι τῆς ὑπερτρισχιλιετοῦς ἱστορίας της καὶ τῆς πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς μας;;;
Δηλαδή, ἐθνικὴ ἱστορία καὶ πολιτισμικὴ κληρονομιὰ ὡς βασικοὺς πυλῶνες ὑπάρξεως τοῦ ἔθνους τῶν Ἑλλήνων ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, τὸ ὁποῖο (τοὐλάχιστον μέχρι καὶ τὴν προηγουμένη γενιά μας), ἔμαθε νὰ τὶς ἐγκολπώνεται, νὰ ὑπερηφανεύεται γι’ αὐτές, νὰ οἰστρηλατῆται καὶ νὰ ἐμψυχώνεται στὶς δύσκολες στιγμές του, ἀλλὰ καὶ νὰ τὶς ἀναπαράγη γονιδιακῶς, πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς.
Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ ὑπεράσπισις καὶ ἡ διατήρησις τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῆς Χώρας μας, ἡ προάσπισις τῶν κυριαρχικῶν της δικαιωμάτων, ἡ προστασία τῶν πλουτοπαραγωγικῶν πηγῶν της, ἡ ἐθνική μας συνοχὴ καὶ ἡ ὁμοψυχία τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ἀπέναντι σὲ προφανεῖς ἐχθροὺς καὶ ὑποβολιμαίους «συμμάχους» καὶ «φίλους»;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ ἀντιμετώπισις τοῦ προβλήματος τῆς (ὑποδαυλιζομένης ἀπὸ τὴν ἔλλειψι κάθε προγραμματισμοῦ καὶ ἐντεινομένης ἀπὸ τὴν ἀπουσία κάθε στοιχειώδους ἐνισχυτικοῦ μέτρου), ὑπογεννητικότητος καὶ τῆς ἀστυφιλίας, ποὺ ἔχει ἐρημώσει τὰ νησιά μας καὶ τὰ ὀρεινὰ χωριά μας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐνοχλεῖ τὸ πρόβλημα τῆς τραγικῆς ἡμιμαθείας τῶν μαθητῶν μας καὶ ἡ ἐν γένει μαθησιακὴ ἀπαξίωσις τῆς παρεχομένης Παιδείας, τὴν ὁποία κάποιοι/κάποιες, ἐγκληματικὰ ἡμιμαθεῖς δὲν τὴν ἐπιθυμοῦν -πλέον- «Ἐθνική»;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἀφήνει ξάγρυπνους τὸ πρόβλημα τῆς ἐξουθενωτικῆς ἀνεργίας τῶν νέων μας, ποὺ τοὺς μαραζώνει καὶ τοὺς ἀποδιώχνει ἀπὸ τὸν τόπο μας, ἀλλὰ καὶ τὸ πρόβλημα τῆς οἰκονομικῆς ἀπαξιώσεως τῶν συνταξιούχων μας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἀνησυχεῖ τὸ πρόβλημα τῆς διαλυτικῆς «χουλιγκανοποιήσεως» τῶν ἀρρένων καὶ τῆς ἐκμαυλιστικῆς «ὀδαλισκοποιήσεως» τῶν θηλέων μας, ἀπὸ μιὰ ἄκριτη, ἀνέλεγκτη καὶ ἐγκληματικὴ στὶς πρακτικές της, τηλεοπτικὴ βιομηχανία ὑποκουλτούρας, θρασύτητος καὶ ἀναισχυντίας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐξεγείρει ἡ ἀσύδοτη ἐξάπλωσις τῆς μάστιγος τῶν ναρκωτικῶν, ἡ ἐξουθένωσις τῆς ἐργαζομένης γυναίκας-μητέρας, ἡ κοινωνικὴ κατάθλιψις καὶ ἡ διαμαρτυρία/ἀποχὴ ἀπὸ τὰ κοινὰ τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ὅπως τὴν «εἰσπράξαμε» ὅλοι στὶς πρόσφατες ἐκλογές;;;
Ἀλλὰ τὰ φαινόμενα αὐτὰ ἦσαν ἀναμενόμενα ἐφ’ ὅσον τὰ συνεπάγονταν ἀπολύτως ἡ χρόνια καὶ συστηματικὴ ἀπαξίωσις τῶν πατριωτικῶν ἰδανικῶν, ἡ περιφρόνησις τῶν ἐθνικῶν συμβόλων καὶ ἡ ἀποσιώπησις τῆς ἱστορικῆς μας παραδόσεως, μὲ τὰ ὁποῖα -ὅμως- ὡς ἐφόδια, τὸ μικρὸ ἀλλὰ πρωτοπόρο σὲ διδακτικὰ ἐπιτεύγματα καὶ ἡρωϊκὰ κατορθώματα Ἔθνος μας, πορεύθηκε ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, ἀντιμετωπίζοντας θαρραλέα -κάθε εἴδους καὶ ἐποχῆς- «Λαιστρυγόνες» καὶ «Κύκλωπες».
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες θέλουν νὰ βλέπουν ξεκάθαρα τὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὴν ἀγωνία τῶν ταγῶν τους γιὰ ὅλα αὐτά. Οἱ προθέσεις καὶ οἱ ἐνέργειές τους δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἔχουν ὡς προτεραιότητα τὴν προστασία καὶ τὴν ὑπεράσπισι τῆς Πατρίδος, τοῦ Ἔθνους καὶ τοῦ Λαοῦ μας, διότι γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ ἐξ αἰτίας αὐτῶν κατέχουν τὰ ὑψηλὰ ἀξιώματά τους.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀσφαλῶς δὲν ἐπιθυμοῦν τὴν ἀλλοίωσι τῆς ὁμοιογενείας τοῦ ἔθνους των, τὴν ὁποία -ὅμως- τὴν συνεπάγεται ἡ ἀθρόα χορήγησις τῆς Ἑλληνικῆς ἰθαγενείας σὲ χιλιάδες ἀλλογενεῖς καὶ ἀλλοδόξους (λαθρο)μετανάστες, ποὺ ἀνέλεγκτα πλέον ἐγκαθίστανται στὶς γειτονιὲς τῆς Ἀθήνας καὶ ἄλλων πόλεων τῆς Χώρας μας, δημιουργῶντας «ζέουσες» ἑστίες αἱματηρῆς ἐγκληματικότητος, ρυπάνσεως, ὑποβαθμίσεως καὶ ἀλλοτριώσεως.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀνησυχοῦν, ἀγανακτοῦν καὶ ἐξαγριώνονται ὁλοένα καὶ περισσότερο, διότι οὐδεὶς τοὺς ἐρώτησε ἐὰν ἐπιθυμοῦν ἡ -ἐπὶ αἰῶνες ὁμοιογενής, ὁμόδοξη καὶ ὁμόγλωσση- κοινωνία τους, νὰ μεταβληθῆ σὲ «πολυ-πολιτισμικὴ» («συνονθυλευματικὴ» θὰ ἦταν ὀρθώτερος ὅρος) καὶ νὰ ὑποστῆ τὸν ἐξαναγκαστικὸ …«ἐμπλουτισμὸ» τῶν ἠθῶν καὶ τῶν ἐθίμων τους μὲ τοὺς ὁλότελα ξένους σ’ αὐτοὺς (ἀλλοδόξους καὶ ἀλλογλώσσους) «πολιτισμοὺς» τῆς «μπούρκας», τῶν χαρεμιῶν, τῆς κελεμπίας, τῆς περιτομῆς, τῆς κλειτοριδεκτομῆς ἀλλὰ καὶ τῆς (ἐπερχομένης) ἐπιλύσεως τῶν θρησκειολογικῶν διενέξεων τῶν ἰσλαμιστῶν, μὲ βίαιες συγκρούσεις μεταξύ τους, μὲ ἀνατινάξεις τεμενῶν καὶ τζαμιῶν, ὅπως συμβαίνει -καλῶς τὸ γνωρίζετε- ὄχι μόνον στὶς χῶρες τους, ἀλλὰ καὶ ὅπου στὴν Εὐρώπη ἐγκατεστάθησαν τέτοιας προελεύσεως καὶ νοοτροπίας πληθυσμοί.
Γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους, οἱ Ἕλληνες πολῖτες (κατ’ ἐξοχὴν ἀνεξίθρησκοι ὡς λαός), ἀσφαλῶς καὶ προβληματίζονται περὶ τὴν ἐκφραζομένη κυβερνητικὴ πρόθεσι γιὰ δημιουργία «Τζαμιῶν» στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, διότι αὐτὸ θὰ συντελέση ἀμέσως στὴν δημιουργία μουσουλμανικῶν γειτονιῶν-«γκέττο», ὅπου (ποιός δὲν τὸ «βλέπει»;;;), εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Ἀστυνομία δὲν θὰ μπορεῖ κἂν νὰ τηρῆ τὴν τάξι, διότι -προφανέστατο- θὰ παρεμβαίνουν ἀμέσως, ἀσκῶντας ἐκβιαστικὲς πιέσεις τὰ ἀκραίων ἀντιλήψεων Ἰσλαμικὰ κράτη καὶ ἰδίως ἡ Τουρκία, ποὺ καραδοκεῖ προκειμένου νὰ βρῆ ἀφορμὲς γιὰ νὰ «ἀνακατεύεται» στὰ ἐσωτερικά μας καὶ εἶναι πασίδηλο ὅτι -ἤδη- ὑποκινεῖ μεγάλο μέρος ἐκ τῶν ἰσλαμιστῶν λαθρομεταναστῶν.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες (καὶ ὄχι κάποιοι δῆθεν μεμονωμένοι καὶ ἀκραίων ἀντιλήψεων, ὅπως ἰσχυρίζονται ὅσοι ὑποκριτικῶς «κρύβουν τὸ πρόβλημα κάτω ἀπὸ τὸ χαλί»…), εἶναι ἐξαγριωμένοι καὶ ἤδη ἄρχισαν νὰ ἀντιδροῦν βιαίως, βλέποντας νὰ καταλαμβάνωνται (μὲ ἀναίδεια καὶ μεθοδεύσεις ποὺ ἀποκαλύπτουν προσχεδιασμένες συνεννοήσεις καὶ ὠργανωμένη τακτική…), τὰ κτιριακὰ «κοσμήματα» τοῦ κέντρου τῶν Ἀθηνῶν, δηλαδὴ οἱ κλασσικοὶ χῶροι τοῦ Ἐθνικοῦ-Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου μας, τῆς Ἀκαδημίας μας καὶ τῆς Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης μας, γιὰ τὰ «προσκυνήματα» καὶ τὰ Ἀφρικανικὰ παζάρια προϊόντων «μαϊμοῦ» καὶ ἐμπορίας ναρκωτικῶν τῶν χιλιάδων ἀποθρασυμένων -ἀπὸ τὴν ὀλιγωρία τῶν ὑπευθύνων- ἰσλαμιστῶν λαθρομεταναστῶν.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες θέλουν νὰ κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα καὶ ἄφοβα στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες τῆς πρωτευούσης των, χωρὶς τὸν κίνδυνο νὰ μαχαιρωθοῦν, νὰ ληστευθοῦν ἢ νὰ προπηλακιστοῦν, ἀκόμη καὶ λίγα μέτρα ἀπὸ τὴν πλατεῖα Ὁμονοίας, ὅπως συμβαίνει καθημερινῶς εἰς βάρος δεκάδων ἀτυχῶν συμπολιτῶν μας.
Ἀρκετὰ πλέον μὲ τὸ ὑποκριτικὸ πρόσχημα τῆς «προστασίας τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» τῶν λαθρομεταναστῶν, ποὺ ἡ ἄκριτη καὶ ἀστόχαστη ὑπερβολὴ στὴν πρόταξί τους, ὁδηγεῖ ἀναπόφευκτα στὴν ὁλικὴ καταστρατήγησι τῶν ἀντιστοίχων δικαιωμάτων τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, τὰ ὁποῖα -ὅμως- Ὑμεῖς ἔχετε ταχθῆ καὶ ὁρκισθῆ νὰ ὑπηρετῆτε καὶ νὰ ὑπερασπίζεστε κατὰ τὸ Σύνταγμα, προφανῶς κατὰ προτεραιότητα ἔναντι παντὸς ἄλλου.
Ἑπομένως, ἔχετε «δαμόκλεια» καὶ ἱερὰ ὑποχρέωσι νὰ βρῆτε τοὺς νομικοὺς καὶ πρακτικοὺς τρόπους προκειμένου, ἀφ’ ἑνὸς νὰ παύση ἡ ἀνέλεγκτη καὶ ἀσύδοτη εἴσοδος κάθε εἴδους λαθραίου μετανάστου πρὸς τὴν Χώρα μας καὶ ἀφ’ ἑτέρου νὰ ἀρχίση -σοβαρὰ πλέον- ἡ ἄμεση ἀπέλασις καὶ ἐπαναπροώθησίς τους στὶς χῶρες προελεύσεώς τους, μέτρο τὸ ὁποῖο ἀπὸ ἐτῶν ἐφαρμόζουν οἱ Η.Π.Α, προσφάτως δὲ ἀντελήφθησαν τὴν ἀναγκαιότητά του, τόσο ἡ Γαλλία ὅσο καὶ ἡ Ἰταλία.
Ἡ ἱστορία θὰ καταγράψη τὴν εὐθύνη ὁποιουδήποτε ὀλιγωρήση στὴν προστασία τῆς Πατρίδος καὶ κριθῆ ὑπεύθυνος γιὰ τὴν ἐπερχομένη διάλυσι τῆς ἐθνικῆς, κοινωνικῆς καὶ πολιτισμικῆς συνοχῆς μας ὡς ἔθνους, ἀγαθῶν καὶ δικαιωμάτων τὰ ὁποῖα εἶναι διαχρονικῆς ἀξίας καὶ προηγοῦνται ἀξιολογικῶς ἐκείνων ὁποιουδήποτε λαθραίου «φιλοξενουμένου», πολὺ περισσότερο ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες, ὅπου ὁ Ἑλληνικὸς λαός, πέρα ἀπὸ τὴν τραγικὴ οἰκονομικὴ δυσανεξία ποὺ ὑφίσταται ὑπὸ τὸ καθεστὼς τοῦ Δ.Ν.Τ., ἐξαναγκάζεται σατανικῶς νὰ «αἵρη τὶς ἁμαρτίες» καὶ τὰ προβλήματα ἄλλων.
Ὅλες καὶ ὅλοι εἴμαστε πρόθυμοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε κάθε ἐθνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀντιξοότητα, ἀλλὰ δὲν ἀπεμπολοῦμε τὸ συνταγματικό μας δικαίωμα γιὰ μιὰ Ἑλλάδα ποὺ θ’ ἀνήκη καὶ στὸ μέλλον στοὺς Ἕλληνες, ἐφ’ ὅσον αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἀντίληψις ποὺ ἀντιπροσωπεύει τὴν ἐπιθυμία καὶ τὴν γνώμη τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ ἀλλά -ἐπὶ πλέον- προβλέπεται καὶ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὸ ἰσχῦον Σύνταγμα τῆς Χώρας.
Μὲ πατριωτικοὺς χαιρετισμοὺς
Ἀθῆναι, 17 Νοεμβρίου 2010
Τὸν Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Κο Κάρολο Παπούλια
Τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος Κο Γιῶργο Ἀνδρ. Παπανδρέου
Τὸν Πρόεδρο Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων Κο Φίλιππο Πετσάλνικο
Τὸν Σεβασμιώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Κο Ἱερώνυμο
Τὸν Πρόεδρο τῆς «ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» Κο Ἀντώνη Σαμαρᾶ
Τὴν Γ.Γ. τοῦ Π.Γ. τοῦ Κ.Κ.Ε. Κα Ἀλέκα Παπαρήγα
Τὸν Πρόεδρο τοῦ «ΛΑΟΣ» Κο Γιῶργο Καρατζαφέρη
Τὸν Πρόεδρο τοῦ «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ τῆς ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» Κο Ἀλέξη Τσίπρα
Τὸν Πρόεδρο τῆς «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» Κο Φώτη Κουβέλη
Τὸν Πρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου Κο Γεώργιο Καλαμίδα
Τὸν Πρόεδρο τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας Κο Παναγιώτη Πικραμένο
Τὸν Ἀρχηγὸ τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, Πτέραρχο Κο Ἰωάννη Γιάγκο
Τὸν Ἀρχηγὸ τῆς Ἑλλην. Ἀστυνομίας, Ἀντιστράτηγο Κο Ἐλευθέριο Οἰκονόμου
Τὸν Περιφερειάρχη τῆς Ἀττικῆς Κο Γιάννη Σγουρὸ
Τὸν Δήμαρχο τῶν Ἀθηνῶν Κο Γιῶργο Καμίνη
Ἀξιότιμε Κε Πρόεδρε,
Ἀξιότιμε Κε Πρωθυπουργέ,
Ἀξιότιμε Κε Πρόεδρε τῆς Βουλῆς,
Σεβασμιώτατε,
Ἀξιότιμη Κυρία καὶ Ἀξιότιμοι Κύριοι:
Γνωρίζοντας ὅτι ὁ χρόνος ὅλων Σας εἶναι πολύτιμος θὰ προσπαθήσουμε νὰ εἴμαστε ὅσο τὸ δυνατὸν πιὸ σύντομοι καὶ σαφεῖς γιὰ ἕνα ζήτημα, τὸ ὁποῖο θεωροῦμε σημαντικὸ γιὰ τὴν Πατρίδα μας, γι' αὐτὸ καὶ τὸ θέτουμε ὑπ' ὄψιν Σας, ὡς τοὺς ἁρμοδίους θεσμικοὺς παράγοντες τῆς προστασίας καὶ τῆς ὑπερασπίσεως τῆς Χώρας μας καὶ τοῦ Ἔθνους μας.
Γνωρίζετε ὅτι κατὰ τὴν τελευταία 15ετία, μὲ ἀποκλειστικὴ εὐθύνη τῶν παγκοσμίων ὑπερδυνάμεων καὶ τῶν ὑποκρυπτόμενων σ’ αὐτὲς ἐξουσιαστικῶν συμφερόντων, συνέβησαν εἰς βάρος ὡρισμένων κρατῶν τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀφρικῆς (ὅπως λ.χ. τὸ Ἰράκ, τὸ Ἀφγανιστάν, τὸ Πακιστάν, ἡ Νιγηρία κ.λπ.), παρεμβάσεις πολεμικῆς ἢ οἰκονομικῆς μορφῆς, μὲ καταστροφικὲς συνέπειες γιὰ τοὺς λαούς των, μεγάλο μέρος τῶν ὁποίων μετεβλήθησαν σὲ ἀνέστιους πρόσφυγες, ποὺ προσπαθοῦν ἀγωνιωδῶς καὶ μὲ κάθε τρόπο νὰ εἰσχωρήσουν στὶς χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.
Ἡ Ἑλλάς, λόγῳ τῆς γεωγραφικῆς της θέσεως (ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ τυχαίνει -«κακῇ τῇ μοίρᾳ»- νὰ ἔχη ὡς γείτονα τὴν ἄσπονδη «φίλη» της Τουρκία, ἀπὸ τὴν ὁποία διέρχονται μεθοδευμένα καὶ λίαν ἐπωφελῶς γι’ αὐτὴν τὰ «καραβάνια» τῶν ἐν λόγῳ δυστυχῶν προσφύγων…), ἔγινε ἀποδέκτης μεγάλων ὁμάδων λαθρομεταναστῶν (μὲ προέλευσι τὶς ἀνωτέρω ἀλλὰ καὶ ἄλλες χῶρες), ἐντελῶς δυσαναλόγων ὡς πρὸς τὴν ἔκτασί της, τὸ πληθυσμιακὸ δυναμικό της ἀλλὰ καὶ τὶς οἰκονομικὲς δυνατότητές της, πρὸς ἀντιμετώπισιν αὐτοῦ του πρωτόγνωρου φαινομένου.
Γνωρίζετε ἐπίσης ὅτι, οἱ συνθῆκες διαβιώσεως τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εἶναι δραματικές, ἐφ’ ὅσον ὅλοι τους συνωστίζονται ὁπουδήποτε, σὲ μεγάλους ἀριθμοὺς καὶ σὲ ἀκατάλληλους χώρους, χωρὶς στοιχειώδεις συνθῆκες κατοικήσεως, διατροφῆς, ὑγιεινῆς, ἐνδύσεως, καθαριότητος, θερμάνσεως, περιθάλψεως κ.λπ. ἐνῷ τὰ Νοσοκομεῖα τῆς Χώρας μας, μὲ τὸ ἤδη μειωμένο προσωπικό τους (σχεδὸν σὲ ὅλα εἶναι ἀκάλυπτο τὸ ἥμισυ τῶν ὀργανικῶν θέσεων τοῦ προσωπικοῦ τους), «ἀγκομαχοῦν» ἀπὸ τὸ δυσβάστακτο βάρος νοσηλείας καὶ θεραπείας τῶν χιλιάδων -ποικίλως νοσούντων- ἐξ αὐτῶν.
Καὶ βεβαίως, οἱ Ἑλληνίδες καὶ οἱ Ἕλληνες, ὄντες φιλόξενοι ἀπὸ τὶς ἐποχὲς τῶν ἀρχαίων προγόνων μας καὶ τοῦ «Ξενίου Διός», ἀντιμετωπίσαμε ἐξ ἀρχῆς μὲ κατανόησι καὶ στοργὴ τοὺς δυστυχεῖς αὐτοὺς ἀνθρώπους, εἶναι δὲ χιλιάδες τὰ περιστατικὰ ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν ἔμφυτη διάθεσι προσφορᾶς, φιλοξενίας καὶ πολιτισμοῦ, ποὺ ὁ Λαός μας διαθέτει καὶ ἐπέδειξε στὶς ἐν λόγῳ περιπτώσεις.
Ὡστόσο, καλῶς γνωρίζετε ὅτι, μὲ τὴν πάροδο τῶν ἐτῶν, τὸ «φαινόμενο» αὐτό, ἔχει διογκωθῆ σὲ μεγέθη καὶ ἀριθμοὺς πρωτοφανεῖς καὶ ἀβάστακτους γιὰ τὴν Χώρα μας, μὲ συνέπεια -ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας/σας- οἱ λαθρομετανάστες στὴν Ἑλλάδα νὰ συναριθμοῦνται πλέον σὲ ἑκατομμύρια.
Ὅμως, ἂν τὰ προβλήματα τῶν (λαθρο)μεταναστῶν εἶναι τὰ περιγραφόμενα ἢ καὶ ἄλλα ποὺ δὲν εἴμαστε σὲ θέσι νὰ ἐκθέσουμε μὲ τὶς πραγματικὲς διαστάσεις καὶ λεπτομέρειες, θεωροῦμε ὅτι ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ ἀσχοληθοῦμε σοβαρῶς (καὶ πρῶτοι, βεβαίως, Ὑμεῖς ὡς ἁρμόδιοι πολιτειακοὶ παράγοντες τῆς Ἑλλάδος) μὲ τὶς καταστροφικὲς συνέπειες τῆς παρουσίας τῶν ἑκατομμυρίων ἀλλοδαπῶν στὴν Χώρα μας καὶ «ΤΙ» συνιστᾷ καὶ συνεπάγεται βραχυπροθέσμως ἀλλὰ καὶ μακροπροθέσμως ἡ «ἐτσιθελικὴ» ἐγκατάστασίς τους στὴν Πατρίδα μας.
Τὸ σχῆμα προσεγγίσεως στὸ ὅλο ζήτημα εἶναι ἁπλὸ καὶ ἔχει ὡς ἑξῆς :
Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ συνέχεια τῆς ὑπάρξεως τῆς Ἑλλάδος ὡς χώρας μὲ γηγενῆ πληθυσμὸ ὁ ὁποῖος διαθέτει ἐθνικὴ μνήμη καὶ γνῶσι τῆς ὑπερτρισχιλιετοῦς ἱστορίας της καὶ τῆς πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς μας;;;
Δηλαδή, ἐθνικὴ ἱστορία καὶ πολιτισμικὴ κληρονομιὰ ὡς βασικοὺς πυλῶνες ὑπάρξεως τοῦ ἔθνους τῶν Ἑλλήνων ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, τὸ ὁποῖο (τοὐλάχιστον μέχρι καὶ τὴν προηγουμένη γενιά μας), ἔμαθε νὰ τὶς ἐγκολπώνεται, νὰ ὑπερηφανεύεται γι’ αὐτές, νὰ οἰστρηλατῆται καὶ νὰ ἐμψυχώνεται στὶς δύσκολες στιγμές του, ἀλλὰ καὶ νὰ τὶς ἀναπαράγη γονιδιακῶς, πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς.
Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ ὑπεράσπισις καὶ ἡ διατήρησις τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῆς Χώρας μας, ἡ προάσπισις τῶν κυριαρχικῶν της δικαιωμάτων, ἡ προστασία τῶν πλουτοπαραγωγικῶν πηγῶν της, ἡ ἐθνική μας συνοχὴ καὶ ἡ ὁμοψυχία τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ἀπέναντι σὲ προφανεῖς ἐχθροὺς καὶ ὑποβολιμαίους «συμμάχους» καὶ «φίλους»;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ ἀντιμετώπισις τοῦ προβλήματος τῆς (ὑποδαυλιζομένης ἀπὸ τὴν ἔλλειψι κάθε προγραμματισμοῦ καὶ ἐντεινομένης ἀπὸ τὴν ἀπουσία κάθε στοιχειώδους ἐνισχυτικοῦ μέτρου), ὑπογεννητικότητος καὶ τῆς ἀστυφιλίας, ποὺ ἔχει ἐρημώσει τὰ νησιά μας καὶ τὰ ὀρεινὰ χωριά μας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐνοχλεῖ τὸ πρόβλημα τῆς τραγικῆς ἡμιμαθείας τῶν μαθητῶν μας καὶ ἡ ἐν γένει μαθησιακὴ ἀπαξίωσις τῆς παρεχομένης Παιδείας, τὴν ὁποία κάποιοι/κάποιες, ἐγκληματικὰ ἡμιμαθεῖς δὲν τὴν ἐπιθυμοῦν -πλέον- «Ἐθνική»;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἀφήνει ξάγρυπνους τὸ πρόβλημα τῆς ἐξουθενωτικῆς ἀνεργίας τῶν νέων μας, ποὺ τοὺς μαραζώνει καὶ τοὺς ἀποδιώχνει ἀπὸ τὸν τόπο μας, ἀλλὰ καὶ τὸ πρόβλημα τῆς οἰκονομικῆς ἀπαξιώσεως τῶν συνταξιούχων μας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἀνησυχεῖ τὸ πρόβλημα τῆς διαλυτικῆς «χουλιγκανοποιήσεως» τῶν ἀρρένων καὶ τῆς ἐκμαυλιστικῆς «ὀδαλισκοποιήσεως» τῶν θηλέων μας, ἀπὸ μιὰ ἄκριτη, ἀνέλεγκτη καὶ ἐγκληματικὴ στὶς πρακτικές της, τηλεοπτικὴ βιομηχανία ὑποκουλτούρας, θρασύτητος καὶ ἀναισχυντίας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐξεγείρει ἡ ἀσύδοτη ἐξάπλωσις τῆς μάστιγος τῶν ναρκωτικῶν, ἡ ἐξουθένωσις τῆς ἐργαζομένης γυναίκας-μητέρας, ἡ κοινωνικὴ κατάθλιψις καὶ ἡ διαμαρτυρία/ἀποχὴ ἀπὸ τὰ κοινὰ τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ὅπως τὴν «εἰσπράξαμε» ὅλοι στὶς πρόσφατες ἐκλογές;;;
Ἀλλὰ τὰ φαινόμενα αὐτὰ ἦσαν ἀναμενόμενα ἐφ’ ὅσον τὰ συνεπάγονταν ἀπολύτως ἡ χρόνια καὶ συστηματικὴ ἀπαξίωσις τῶν πατριωτικῶν ἰδανικῶν, ἡ περιφρόνησις τῶν ἐθνικῶν συμβόλων καὶ ἡ ἀποσιώπησις τῆς ἱστορικῆς μας παραδόσεως, μὲ τὰ ὁποῖα -ὅμως- ὡς ἐφόδια, τὸ μικρὸ ἀλλὰ πρωτοπόρο σὲ διδακτικὰ ἐπιτεύγματα καὶ ἡρωϊκὰ κατορθώματα Ἔθνος μας, πορεύθηκε ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, ἀντιμετωπίζοντας θαρραλέα -κάθε εἴδους καὶ ἐποχῆς- «Λαιστρυγόνες» καὶ «Κύκλωπες».
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες θέλουν νὰ βλέπουν ξεκάθαρα τὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὴν ἀγωνία τῶν ταγῶν τους γιὰ ὅλα αὐτά. Οἱ προθέσεις καὶ οἱ ἐνέργειές τους δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἔχουν ὡς προτεραιότητα τὴν προστασία καὶ τὴν ὑπεράσπισι τῆς Πατρίδος, τοῦ Ἔθνους καὶ τοῦ Λαοῦ μας, διότι γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ ἐξ αἰτίας αὐτῶν κατέχουν τὰ ὑψηλὰ ἀξιώματά τους.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀσφαλῶς δὲν ἐπιθυμοῦν τὴν ἀλλοίωσι τῆς ὁμοιογενείας τοῦ ἔθνους των, τὴν ὁποία -ὅμως- τὴν συνεπάγεται ἡ ἀθρόα χορήγησις τῆς Ἑλληνικῆς ἰθαγενείας σὲ χιλιάδες ἀλλογενεῖς καὶ ἀλλοδόξους (λαθρο)μετανάστες, ποὺ ἀνέλεγκτα πλέον ἐγκαθίστανται στὶς γειτονιὲς τῆς Ἀθήνας καὶ ἄλλων πόλεων τῆς Χώρας μας, δημιουργῶντας «ζέουσες» ἑστίες αἱματηρῆς ἐγκληματικότητος, ρυπάνσεως, ὑποβαθμίσεως καὶ ἀλλοτριώσεως.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀνησυχοῦν, ἀγανακτοῦν καὶ ἐξαγριώνονται ὁλοένα καὶ περισσότερο, διότι οὐδεὶς τοὺς ἐρώτησε ἐὰν ἐπιθυμοῦν ἡ -ἐπὶ αἰῶνες ὁμοιογενής, ὁμόδοξη καὶ ὁμόγλωσση- κοινωνία τους, νὰ μεταβληθῆ σὲ «πολυ-πολιτισμικὴ» («συνονθυλευματικὴ» θὰ ἦταν ὀρθώτερος ὅρος) καὶ νὰ ὑποστῆ τὸν ἐξαναγκαστικὸ …«ἐμπλουτισμὸ» τῶν ἠθῶν καὶ τῶν ἐθίμων τους μὲ τοὺς ὁλότελα ξένους σ’ αὐτοὺς (ἀλλοδόξους καὶ ἀλλογλώσσους) «πολιτισμοὺς» τῆς «μπούρκας», τῶν χαρεμιῶν, τῆς κελεμπίας, τῆς περιτομῆς, τῆς κλειτοριδεκτομῆς ἀλλὰ καὶ τῆς (ἐπερχομένης) ἐπιλύσεως τῶν θρησκειολογικῶν διενέξεων τῶν ἰσλαμιστῶν, μὲ βίαιες συγκρούσεις μεταξύ τους, μὲ ἀνατινάξεις τεμενῶν καὶ τζαμιῶν, ὅπως συμβαίνει -καλῶς τὸ γνωρίζετε- ὄχι μόνον στὶς χῶρες τους, ἀλλὰ καὶ ὅπου στὴν Εὐρώπη ἐγκατεστάθησαν τέτοιας προελεύσεως καὶ νοοτροπίας πληθυσμοί.
Γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους, οἱ Ἕλληνες πολῖτες (κατ’ ἐξοχὴν ἀνεξίθρησκοι ὡς λαός), ἀσφαλῶς καὶ προβληματίζονται περὶ τὴν ἐκφραζομένη κυβερνητικὴ πρόθεσι γιὰ δημιουργία «Τζαμιῶν» στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, διότι αὐτὸ θὰ συντελέση ἀμέσως στὴν δημιουργία μουσουλμανικῶν γειτονιῶν-«γκέττο», ὅπου (ποιός δὲν τὸ «βλέπει»;;;), εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Ἀστυνομία δὲν θὰ μπορεῖ κἂν νὰ τηρῆ τὴν τάξι, διότι -προφανέστατο- θὰ παρεμβαίνουν ἀμέσως, ἀσκῶντας ἐκβιαστικὲς πιέσεις τὰ ἀκραίων ἀντιλήψεων Ἰσλαμικὰ κράτη καὶ ἰδίως ἡ Τουρκία, ποὺ καραδοκεῖ προκειμένου νὰ βρῆ ἀφορμὲς γιὰ νὰ «ἀνακατεύεται» στὰ ἐσωτερικά μας καὶ εἶναι πασίδηλο ὅτι -ἤδη- ὑποκινεῖ μεγάλο μέρος ἐκ τῶν ἰσλαμιστῶν λαθρομεταναστῶν.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες (καὶ ὄχι κάποιοι δῆθεν μεμονωμένοι καὶ ἀκραίων ἀντιλήψεων, ὅπως ἰσχυρίζονται ὅσοι ὑποκριτικῶς «κρύβουν τὸ πρόβλημα κάτω ἀπὸ τὸ χαλί»…), εἶναι ἐξαγριωμένοι καὶ ἤδη ἄρχισαν νὰ ἀντιδροῦν βιαίως, βλέποντας νὰ καταλαμβάνωνται (μὲ ἀναίδεια καὶ μεθοδεύσεις ποὺ ἀποκαλύπτουν προσχεδιασμένες συνεννοήσεις καὶ ὠργανωμένη τακτική…), τὰ κτιριακὰ «κοσμήματα» τοῦ κέντρου τῶν Ἀθηνῶν, δηλαδὴ οἱ κλασσικοὶ χῶροι τοῦ Ἐθνικοῦ-Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου μας, τῆς Ἀκαδημίας μας καὶ τῆς Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης μας, γιὰ τὰ «προσκυνήματα» καὶ τὰ Ἀφρικανικὰ παζάρια προϊόντων «μαϊμοῦ» καὶ ἐμπορίας ναρκωτικῶν τῶν χιλιάδων ἀποθρασυμένων -ἀπὸ τὴν ὀλιγωρία τῶν ὑπευθύνων- ἰσλαμιστῶν λαθρομεταναστῶν.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες θέλουν νὰ κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα καὶ ἄφοβα στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες τῆς πρωτευούσης των, χωρὶς τὸν κίνδυνο νὰ μαχαιρωθοῦν, νὰ ληστευθοῦν ἢ νὰ προπηλακιστοῦν, ἀκόμη καὶ λίγα μέτρα ἀπὸ τὴν πλατεῖα Ὁμονοίας, ὅπως συμβαίνει καθημερινῶς εἰς βάρος δεκάδων ἀτυχῶν συμπολιτῶν μας.
Ἀρκετὰ πλέον μὲ τὸ ὑποκριτικὸ πρόσχημα τῆς «προστασίας τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» τῶν λαθρομεταναστῶν, ποὺ ἡ ἄκριτη καὶ ἀστόχαστη ὑπερβολὴ στὴν πρόταξί τους, ὁδηγεῖ ἀναπόφευκτα στὴν ὁλικὴ καταστρατήγησι τῶν ἀντιστοίχων δικαιωμάτων τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, τὰ ὁποῖα -ὅμως- Ὑμεῖς ἔχετε ταχθῆ καὶ ὁρκισθῆ νὰ ὑπηρετῆτε καὶ νὰ ὑπερασπίζεστε κατὰ τὸ Σύνταγμα, προφανῶς κατὰ προτεραιότητα ἔναντι παντὸς ἄλλου.
Ἑπομένως, ἔχετε «δαμόκλεια» καὶ ἱερὰ ὑποχρέωσι νὰ βρῆτε τοὺς νομικοὺς καὶ πρακτικοὺς τρόπους προκειμένου, ἀφ’ ἑνὸς νὰ παύση ἡ ἀνέλεγκτη καὶ ἀσύδοτη εἴσοδος κάθε εἴδους λαθραίου μετανάστου πρὸς τὴν Χώρα μας καὶ ἀφ’ ἑτέρου νὰ ἀρχίση -σοβαρὰ πλέον- ἡ ἄμεση ἀπέλασις καὶ ἐπαναπροώθησίς τους στὶς χῶρες προελεύσεώς τους, μέτρο τὸ ὁποῖο ἀπὸ ἐτῶν ἐφαρμόζουν οἱ Η.Π.Α, προσφάτως δὲ ἀντελήφθησαν τὴν ἀναγκαιότητά του, τόσο ἡ Γαλλία ὅσο καὶ ἡ Ἰταλία.
Ἡ ἱστορία θὰ καταγράψη τὴν εὐθύνη ὁποιουδήποτε ὀλιγωρήση στὴν προστασία τῆς Πατρίδος καὶ κριθῆ ὑπεύθυνος γιὰ τὴν ἐπερχομένη διάλυσι τῆς ἐθνικῆς, κοινωνικῆς καὶ πολιτισμικῆς συνοχῆς μας ὡς ἔθνους, ἀγαθῶν καὶ δικαιωμάτων τὰ ὁποῖα εἶναι διαχρονικῆς ἀξίας καὶ προηγοῦνται ἀξιολογικῶς ἐκείνων ὁποιουδήποτε λαθραίου «φιλοξενουμένου», πολὺ περισσότερο ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες, ὅπου ὁ Ἑλληνικὸς λαός, πέρα ἀπὸ τὴν τραγικὴ οἰκονομικὴ δυσανεξία ποὺ ὑφίσταται ὑπὸ τὸ καθεστὼς τοῦ Δ.Ν.Τ., ἐξαναγκάζεται σατανικῶς νὰ «αἵρη τὶς ἁμαρτίες» καὶ τὰ προβλήματα ἄλλων.
Ὅλες καὶ ὅλοι εἴμαστε πρόθυμοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε κάθε ἐθνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀντιξοότητα, ἀλλὰ δὲν ἀπεμπολοῦμε τὸ συνταγματικό μας δικαίωμα γιὰ μιὰ Ἑλλάδα ποὺ θ’ ἀνήκη καὶ στὸ μέλλον στοὺς Ἕλληνες, ἐφ’ ὅσον αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἀντίληψις ποὺ ἀντιπροσωπεύει τὴν ἐπιθυμία καὶ τὴν γνώμη τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ ἀλλά -ἐπὶ πλέον- προβλέπεται καὶ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὸ ἰσχῦον Σύνταγμα τῆς Χώρας.
Μὲ πατριωτικοὺς χαιρετισμοὺς
Ἀθῆναι, 17 Νοεμβρίου 2010
