Λαθρομετανάστευσις, ὁ Δούρειος Ἵππος τοῦ Σιωνισμοῦ

τῆς Ἑνώσεως Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ

«Δὲν πρέπει νὰ μακαρίζουμε τὴν πόλι
ποὺ μαζεύει ἀπερίσκεπτα πολλοὺς ἀνθρώπους
καὶ τοὺς πολιτογραφεῖ ἀδιακρίτως,

ἀλλὰ ἐκείνη ποὺ συνεχίζει νὰ σώζη

τὴν γενιὰ τῶν κατοίκων της

ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς ἱδρύσεώς της.»

Ἰσοκράτης

Τὸ πρόβλημα τῆς μεταναστεύσεως δὲν εἶναι νέο. Ἡ ἀνάγκη ἐξασφαλίσεως καλλιτέρων ὅρων διαβιώσεως τῶν ἀνθρώπων, οἱ ἀλλαγὲς στὶς κλιματολογικὲς συνθῆκες, οἱ κατακτητικοί, ἀπελευθερωτικοὶ καὶ θρησκευτικοὶ πόλεμοι, καθὼς καὶ πολλοὶ ἄλλοι παράγοντες, ἐξαναγκάζουν τοὺς ἀνθρώπους, εἴτε σὲ συγκροτημένες ὁμάδες, εἴτε ὡς μεμονωμένα ἄτομα, νὰ μετακινοῦνται ἀπὸ τόπο σὲ τόπο.
Τὰ τελευταῖα χρόνια, τὸ ρεῦμα αὐτὸ τῆς μεταναστεύσεως προσέλαβε ἕναν ἰδιότυπο χαρακτῆρα, ὁ ὁποῖος σχετίζεται μὲ τὴν κατάργησι τῆς ἀποικιοκρατίας, τὴν ἀνάδειξι νέων ἐθνικῶν κρατῶν, τὴν ὑπογεννητικότητα τῶν προηγμένων λαῶν, τὴν ὑπεργεννητικότητα ἄλλων, κυρίως μουσουλμανικῶν, πολλάκις δὲ καὶ μὲ τὴν ἐξυπηρέτησι ἀνομολογήτων σκοπῶν, οἱ ὁποῖοι καλύπτονται ὑπὸ τὰ ἀνωτέρω προσχήματα.

Ἡ ἀνεξέλεγκτη αὐτὴ μετακίνησις τῶν ἀνθρωπίνων μαζῶν, εἴτε κατὰ ὁμάδες, εἴτε μεμονωμένως, ὡς μὴ ἀκολουθοῦσα κανένα νόμο τῶν συντεταγμένων ἐθνικῶν κρατῶν ὀνομάζεται λαθρομετανάστευσις καὶ τὰ ἀπαρτίζοντα αὐτὴν ἄτομα λαθρομετανάστες.

Ἡ Ἑλλάς, εὑρισκομένη στὰ ὅρια τριῶν ἠπείρων καὶ ἔχουσα τεράστια χερσαῖα σύνορα καὶ ἐκτεταμένες ἀκτές, μαζὶ μὲ πάνω ἀπὸ τρεῖς χιλιάδες νησιά, ὑφίσταται τὰ κύματα αὐτὰ τῶν μεταναστῶν, εἴτε ὡς ἐνδιάμεσος σταθμὸς αὐτῶν, εἴτε γιὰ μόνιμη ἐγκατάστασι.

Ἡ ἀθρόα καὶ ἄναρχη εἴσοδός τους στἠν χώρα μας καὶ ἡ ἐκ τῶν ὑστέρων νομιμοποιουμένη παραμονή τους πρὸς ἄγραν ψήφων, εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνες γιὰ πολλοὺς καὶ διαφόρους λόγους, οἰκονομικούς, κοινωνικούς, ἐθνικοὺς καὶ πολιτισμικούς.

Οἱ οἰκονομικοὶ λόγοι σχετίζονται μὲ τὴν ἀναστάτωσι, τὴν ὁποία προκαλοῦν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ στὴν ἀγορὰ ἐργασίας. Εἶναι γνωστὴ ἡ ἀνεργία ποὺ ὑπάρχει στὴν Ἑλλάδα καὶ ποὺ εἶναι σαφῶς μεγαλυτέρα ἀπὸ αὐτὴν ποὺ παρουσιάζει ἐπισήμως ἡ Κυβέρνησις.

Οἱ ξένοι ἐργάτες διογκώνουν τὸ κῦμα τῆς ἀνεργίας, κυρίως τῶν νέων, οἱ ὁποῖοι βλέπουν νὰ μὴν ἔχουν στὴν πατρίδα τους, κυριολεκτικῶς, στὸν ἥλιο μοῖρα.

Ἡ οἰκονομικὴ αὐτὴ δυσπραγία τῶν ἀσθενεστέρων τάξεων δημιουργεῖ τοὺς κοινωνικοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι εἶναι συγχρόνως καὶ ἠθικοὶ καὶ δικαιολογοῦν τὴν ἄμεση ἀπέλασι τὼν ἀλλοδαπῶν ἐργατῶν.

Κοινωνικὴ καὶ ἠθικὴ παράμετρο ἀποτελεῖ καὶ ἡ ἐγκληματικότης τῶν ἀλλοδαπῶν. Τὰ ἴδια τὰ γεγονότα μᾶς πιστοποιοῦν ὅτι δὲν ἦλθαν στὴν χώρα μας ἀπόφοιτοι τοῦ κατηχητικοῦ. Καὶ μόνον ἡ ἀναφορὰ σὲ ρωσσική, ρουμανική, βουλγαρικὴ καὶ ἀλβανικὴ μαφία, εἶναι ἐνδεικτικὴ τῆς ποιότητος τῶν οἰκονομικῶν αὐτῶν μεταναστῶν.

Φόνοι, ληστεῖες, κλοπές, βιασμοὶ καὶ ἐμπρησμοί, εἶναι τὰ ὀδυνηρὰ ἀποτελέσματα τῆς εἰσαγομένης ὑπ' αὐτῶν ἐγκληματικότητος.

Οἱ ἐθνικοὶ κίνδυνοι συνίστανται, ἀφ' ἑνὸς μὲν στὴν διάλυσι τοῦ ὑπάρχοντος ἐθνικοῦ κράτους, ἀφ' ἑτέρου δὲ στὴν δημιουργία ἐπικινδύνων μειονοτήτων ἐντὸς τῶν ἔδαφικῶν μας ὁρίων.

Εἶναι γεγονὸς ὅτι τὸ σπουδαιότερο μέλημα τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἶναι ἡ κατάργησις καὶ ἐξαφάνισις τῶν ἐθνικῶν κρατῶν. Αὐτὸ ὅμως εἶναι δύσκολο νὰ πραγματοποιηθῆ σὲ κράτη μὲ μακραίωνη ἱστορία καὶ παράδοσι, καὶ φυλετικῶς καὶ θρησκευτικῶς συμπαγῆ, ὅπως ἡ Ἑλλάς.

Ἡ παρουσία ὅμως τόσων μεταναστῶν, κυρίως λαθρομεταναστῶν, κυριολεκτικῶς δυναμιτίζει τὸν ἐθνικό μας ἱστὸ καὶ τὴν φυλετική μας συνοχή, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ παίζουν αὐτοὶ τὸν ρόλο τοῦ Δουρείου Ἵππου τῆς παγκοσμιοποιήσεως καὶ κατ' ἐπέκτασιν τοῦ Σιωνισμοῦ.

Ἡ ὕπαρξις λοιπὸν μεγάλων μειονοτήτων στὴν χώρα μας καὶ ἰδιαιτέρως ἀπὸ γειτονικὰ κράτη, μόνον κινδύνους προοιωνίζει. Καὶ εἶναι γνωστὲς οἱ προθέσεις τῶν γειτονικῶν κρατῶν ἔναντι ἡμῶν.

Τέλος, ἡ νόθευσις τῆς πολιτιστικῆς καὶ λαϊκῆς μας κληρονομιᾶς ἀπὸ ἀλλότροπα ἤθη, ἔθιμα καὶ «κουλτοῦρες», εἶναι ἀρκούντως ἐμφανής, σὲ σημεῖο ποὺ ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος τῆς πολιτισμικῆς μας ἀλλοτριώσεως.

Καί εἶναι πολὺ ἀφελεῖς ὅσοι διατείνονται ὅτι τελικῶς ὁ ἀνώτερος ἑλληνικὸς πολιτισμὸς θὰ ἐπικρατήση καὶ θὰ ἐντάξη στοὺς κόλπους του τὴν πολιτισμικὴ αὐτὴ πανσπερμία. Αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ γίνη μόνον σὲ πολυφυλετικὰ κράτη ὅπως οἱ ΗΠΑ, ὅπου κοινὴ συνισταμένη τῶν πολιτῶν τους εἶναι τὸ δολλάριο. Ἐνῷ ἐμεῖς, κινδυνεύουμε νὰ χάσουμε τὸν πολιτισμό μας, τὸ μοναδικὸ ἀγαθὸ ποὺ παράγει ὁ τόπος μας ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων.

Δυστυχῶς, ὁ ἑλληνικὸς λαὸς αὐτο-ναρκώνεται μὲ ἀνούσιες παραπλανητικὲς ἐκπομπὲς χωρὶς νὰ ἔχη τὴν δύναμι νὰ σκεφθῆ τὸ ἱστορικό του συμφέρον καὶ νὰ θέση στὸν ἑαυτό του τὰ ἐρωτήματα:

Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἑλλὰδα ποὺ θέλω;

Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἑλλάδα ποὺ ὁραματίζομαι;

Αὑτὴ εἶναι ἡ Ἑλλάδα ποὺ θὰ παραδώσω στὶς ἑπόμενες γενιές;

Στὴν περίπτωσι ποὺ τὸν ἱκανοποιεῖ ἡ κατάστασις τῆς φθορᾶς καὶ τῆς μιζέριας καὶ δὲν νοιώθει θιγόμενος ἀπὸ ἀνάξιες κυβερνήσεις ποὺ ἀλλοιώνουν τὴν βούλησι καὶ τὴν ἱερότητα τῆς ψήφου, ἂς περιμένη μοιρολατρικῶς τὴν τύχη του καὶ τὸ ἀνάθεμα τῆς ἱστορίας.

Ἐὰν ὅμως ἐπιθυμῆ νὰ εἶναι ἐνεργὸς πολίτης σὲ μιὰ Ἑλλάδα ζωντανή, ἂς ἀποτινάξη ἀμέσως τὴν ψυχοφθόρα νάρκη καὶ ἂς ἀντιδράση ὅπως ἐπιτάσσουν οἱ ἱστορικές του καταβολὲς καὶ ἡ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος.