Σὲ ἕνα δεῖπνο, γιὰ φιλανθρωπικὸ σκοπό, ἑνὸς σχολείου γιὰ παιδιὰ μὲ εἰδικὲς ἀνάγκες, ὁ πατέρας ἑνὸς αὐτιστικοῦ παιδιοῦ διηγήθηκε τὴν παρακάτω ἱστορία, ποὺ δὲν θὰ τὴν ξεχάση κανεὶς ἀπὸ ὅσους τὴν ἄκουσαν ἐκείνη τὴν ἡμέρα.
Μετὰ τὴν τελετή, ἔκανε μία ἐρώτησι.
«Ὅταν ἡ φύσις δὲν παρεμποδίζεται ἀπὸ ἐξωτερικὲς ἐπιρροές, ὅλα γίνονται τέλεια.
Ἀκόμα ὁ γιός μου, ὁ Σέη, δὲν μπορεῖ νὰ μάθη τὰ πράγματα ὅπως τὰ ἄλλα παιδιά. Δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβη τὰ πράγματα ὅπως τὰ ἄλλα παιδιά. Ποῦ εἶναι ἡ φυσικὴ τάξις τῶν πραγμάτων στὸν γυιό μου;»
Ὅλοι στὴν αἴθουσα ἀναρωτιόνταν σιωπηλὰ καὶ γεμᾶτοι ἀπορία.
Ὁ πατέρας συνέχισε.
"Ὅταν ἕνα παιδὶ σὰν τὸν Σέη, ποὺ εἶναι πνευματικῶς ἀνάπηρο, ἔρχεται στὴν ζωή, σοῦ δίδεται ἡ εὐκαιρία νὰ καταλάβης τὴν ἀληθινὴ ἀνθρώπινη φύσι ἀπὸ τὸ πῶς οἱ ὑπόλοιποι ἄνθρωποι θὰ συμπεριφερθοῦν σ' αὐτὸ τὸ παιδί."
Καὶ ἀφηγήθηκε τὴν παρακάτω ἱστορία, ποὺ θὰ σᾶς παρακαλέσω θερμῶς νὰ διαβάσετε μέχρι τὸ τέλος της..
Ο Σέη κι ἐγώ, περάσαμε ἔξω ἀπὸ ἕνα πάρκο, ὅπου κάποια ἀγόρια ποὺ γνώριζαν τὸν Σέη, ἔπαιζαν μπέηζμπωλ.
Ο Σέη μὲ ρώτησε: «Μπαμπά, νομίζεις ὅτι θὰ μ' ἀφήσουν νὰ παίξω μαζί τους;»
Ἐγὼ ἤξερα ὅτι τὰ περισσότερα ἀγόρια, δὲν θὰ ἤθελαν κάποιον σὰν τὸν Σέη στὴν ὁμάδα τους.
Μὰ ἤξερα, καὶ καταλάβαινα σὰν πατέρας, ὅτι ἂν τοῦ δινόταν ἡ εὐκαιρία νὰ παίξη, θὰ τοῦ ἔδινε πολὺ μεγάλη χαρὰ καὶ ἐπίσης ἕνα ἀναγκαῖο αἴσθημα ἐντάξεως, μαζὶ μὲ κάποια αὐτοπεποίθησι ποὺ θὰ γινόταν ἀποδεκτὸς ἀπὸ τὰ ἄλλα παιδιά, παρὰ τὴν ἀναπηρία του.
Πλησίασα λοιπὸν ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιά, καὶ τὸ ρώτησα χωρὶς βεβαίως νὰ περιμένω καὶ πολλά, ἂν ὁ Σέη θὰ μποροῦσε νὰ παίξη μαζί τους.
Τὸ ἀγόρι κοίταξε γύρω του σὰν νὰ ζητοῦσε κάποια ὑποστήριξι, μὰ στὸ τέλος ἀπήντησε: «Χάνουμε ἕξι γύρους, καὶ τὸ παιχνίδι εἶναι στὸν ὄγδοο γύρο. Γιατί ὄχι, μπορεῖ νὰ παίξη στὴν δική μας ὁμάδα, καὶ θὰ προσπαθήσουμε νὰ τὸν βάλουμε νὰ παίξη στὸν ἑπόμενο γύρο, νὰ ἀποκρούση τὶς βολὲς ἂν τὸ θέλη.
Ο Σέη πῆγε μὲ δυσκολία μέχρι τὸν πάγκο, γιὰ νὰ φορέση τὴν μπλούζα τῆς ὁμάδος. Τὸν παρακολουθοῦσα μὲ μάτια δακρυσμένα καὶ μία θέρμη στὴν καρδιά μου.
Τὰ ἀγόρια τῆς ὁμάδος, εἶδαν τὴν χαρά μου, ποὺ τὸν ἀποδέχτηκαν στὴν ὁμάδα τους.
Στὸ τέλος τοῦ ὀγδόου γύρου, ἡ ὁμάδα τοῦ Σέη νικοῦσε μερικοὺς πόντους, ἀλλὰ ἦταν ἀκόμη πίσω τρεῖς πόντους γιὰ νὰ κερδίσουν τὸν γύρο.
Στὴν ἀρχὴ τοῦ ἐνάτου γύρου, ὁ Σέη ἔβαλε τὸ γάντι καὶ ἔπαιξε δεξιὰ στὸ γήπεδο.
Ἂν καὶ οἱ μπαλλιὲς δὲν ἦρθαν πρὸς τὴν κατεύθυνσί του ἔδειχνε ἐνθουσιασμένος, χτυπῶντας ὅλο χαρὰ τὰ χεράκια του.
Τὸ χαμόγελό του ἔφθανε ἀπὸ τὸ ἕνα αὐτὶ στὸ ἄλλο ὅταν μὲ κοίταζε ποὺ τὸν χαιρετοῦσα ἀπὸ τὴν ἐξέδρα.
Πρὸς τὸ τέλος τοῦ ἐνάτου γύρου, ἡ ὁμάδα τοῦ Σέη πῆρε κι ἄλλους πόντους.
Μὲ δύο παῖκτες ἔξω, καὶ τρεῖς ἔξω ἀπὸ τὴν βᾶσι, οἱ πιθανότητες νὰ κερδίση γύρους ἦσαν κοντὰ στὴν βᾶσι, καὶ ὁ Σέη καθορίστηκε σὰν ὁ ἑπόμενος γιὰ νὰ ἀποκρούση τὶς βολές.
Σ' αὐτὸ τὸ κρίσιμο σημεῖο, ἀναρωτήθηκα ἂν θὰ ἀφήσουν τὸν Σέη νὰ δοκιμάση νὰ ἀποκρούση, καὶ νὰ χάσουν τὶς πιθανότητες νὰ κερδίσουν τὸ παιχνίδι.
Γιὰ μεγάλη μου ἔκπληξι, ...τὸν ἄφησαν!
Ὅλοι γνωρίζανε ὅτι ἦταν ἀδύνατον νὰ χτυπήση ὁ Σέη τὴν μπάλλα, τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν ξέρει κἄν, πῶς νὰ κρατήση καταλλήλως τὸ ρόπαλο, πόσο μᾶλλον νὰ στοχεύση τὴν μπάλλα.
Ἐν τούτοις, ὁ Σέη πῆρε θέσι.
Ὁ ἀντίπαλος παίχτης, ποὺ πετάει τὴν μπάλλα, ἀνεγνώρισε ὅτι ἡ ὁμάδα τοῦ Σέη ἔβαλε τὴν νίκη τοῦ παιχνιδιοῦ σὲ δεύτερη μοίρα, γιὰ νὰ δώσουν τὴν εὐκαιρία στὸ παιδὶ αὐτὸ νὰ χαρῆ αὐτὴν τὴν στιγμή, γι’ αὐτὸ καὶ ἦρθε πιὸ κοντά, προσπαθῶντας νὰ τὸν βοηθήση νὰ τὰ καταφέρη, ρίχνοντας τὴν μπάλλα ἁπαλὰ στὸν Σέη.
Στὴν πρώτη προσπάθεια, ὁ Σέη κούνησε ἀδέξια τὸ ρόπαλο καὶ ἀστόχησε.
Ὁ ἀντίπαλος παίκτης ἦρθε ἀκόμη πιὸ κοντά του λίγα βήματα γιὰ νὰ τοῦ πετάξη ἀκόμη πιὸ ἁπαλὰ τὴν μπάλλα. Ὁ Σέη κούνησε πάλι ἀδέξια τὸ ρόπαλο, μὰ αὐτὴν τὴν φορὰ βρῆκε τυχαίως τὴν μπάλλα, στέλνοντάς την πολὺ κοντά, καὶ μάλιστα σὲ ἕναν ἀντίπαλο.
Τὸ παιχνίδι τώρα, κανονικὰ θὰ εἶχε τελειώσει.
Ὁ ἀντίπαλος ὅμως σήκωσε τὴν μπάλλα καὶ ἐνῷ θὰ μποροῦσε νὰ τὴν πετάξη στὴν πρώτη βᾶσι βγάζοντας τὸν Σέη ἔξω ἀπὸ τὸ παιχνίδι, πέταξε ἐπίτηδες τὴν μπάλλα πολὺ ψηλά, πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ συμπαίκτου του καὶ μακρυὰ κι ἀπὸ τοὺς ἄλλους συμπαῖκτες του.
Ὅλοι στὶς ἐξέδρες, καὶ ἀπὸ τὶς δύο ὁμάδες, ἄρχισαν νὰ φωνάζουν: «Σέη τρέξε στὴν πρώτη βᾶσι, τρέξε, τρέξε...»
Ποτὲ στὴν ζωή του ὁ Σέη δὲν ἔτρεξε τόσο μακρυά, μὰ ἔφθασε στὴν πρώτη βᾶσι γεμᾶτος ἐνθουσιασμὸ καὶ μὲ ὀρθάνοιχτα ἀπὸ χαρὰ μάτια, κοιτῶντας γύρω του ἀπορημένα καὶ σαστισμένα, προσπαθῶντας νὰ καταλάβη τί ἄλλο πρέπει τώρα νὰ κάνη...
Ἡ ἐξέδρα συνέχισε τότε: «Σέη, τρέξε στὴν δεύτερη βᾶσι, Σέη τρέξε, τρέξε...»
Μὲ τὴν ἀνάσα κομμένη καὶ ἄτσαλα, ἔτρεξε πρὸς τὴν δεύτερη βᾶσι. Μέχρι ὅμως νὰ φθάση ὁ Σέη στὴν δεύτερη βᾶσι, ὁ δεξιὸς ἀντίπαλος εἶχε ἤδη πιάσει τὴν μπάλλα.
Ἦταν ὁ μικρότερος τῆς ἀντίπαλης ὁμάδος, καὶ εἶχε πλέον τὴν εὐκαιρία νὰ γίνη ὁ ἥρωας τῆς ὁμάδος του.
Θὰ μποροῦσε νὰ πετάξη τὴν μπάλλα στὸν συμπαίκτη τῆς δεύτερης βάσεως, ὁ ὁποῖος θὰ ἔβγαζε ἔξω τὸν Σέη, μὰ κατάλαβε τὶς προθέσεις τοῦ συμπαίκτου του ποὺ ἔρριχνε τὶς βολές, καὶ τὴν ἔρριξε ψηλά, πρὸς τὸν συμπαίκτη τῆς τρίτης βάσεως.
Ο Σέη ἔτρεξε πρὸς τὴν τρίτη βᾶσι σὰν ξετρελλαμένος, καθὼς οἱ παῖκτες τῆς ὁμάδας του ἔτρεξαν κι ἐκεῖνοι πρὸς τὴν βᾶσι.
Ὅλοι φωνάζαμε «Σέη, Σέη, Σέη!!!»
Ὁ Σέη ἔφθασε στὴν τρίτη βᾶσι μὲ τὴν κρυφὴ βοήθεια τοῦ ἀντιπάλου παίκτου τῆς τρίτης βάσεως, ὁ ὁποῖος σταμάτησε νὰ τρέχη νὰ προλάβη τὴν μπάλλα, γιὰ νὰ δείξη στὸν Σέη τὴν σωστὴ κατεύθυνσι, τὸ ποῦ ἦταν ἡ τρίτη βᾶσις, λέγοντάς του «ἀπὸ δῶ, ἀπὸ δῶ Σέη...»
Καθὼς ὁ Σέη πέρασε ἀπὸ τὴν τρίτη, τὰ ἀγόρια καὶ τῶν δύο ὁμάδων καὶ οἱ θεατὲς στὶς ἐξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας «Σέη, τρέξε στὴν βᾶσι ἕνα τώρα, τρέξε στὴν βᾶσι ἕνα..»
Ο Σέη ἔφθασε στὴν βᾶσι καὶ πάτησε στὸν βατῆρα κερδίζοντας τὸ παιχνίδι. Ὅλοι τὸν ζητωκραύγασαν σὰν τὸν ἥρωα, ποὺ βοήθησε νὰ νικήση ἡ ὁμάδα.
Ἐκείνη τὴν ἡμέρα, συνέχισε μὲ δάκρυα ὁ πατέρας, τὰ ἀγόρια ἀπὸ τὶς δύο ὁμάδες καὶ ὁ κόσμος στὶς ἐξέδρες, βοήθησαν νὰ φέρουν ἕνα κομμάτι ἀληθινῆς ἀγάπης καὶ ἀνθρωπιᾶς σ' αὐτὸν τὸν κόσμο, νὰ δώσουν χαρὰ σὲ μία ψυχούλα, ποὺ τόσο τὴν λαχταροῦσε καὶ ποὺ τόσο τὴν εἶχε ἀνάγκη.
Ὁ Σέη δὲν τὰ κατάφερε μέχρι τὸ ἑπόμενο καλοκαίρι. Πέθανε ἐκεῖνο τὸν χειμῶνα, χωρὶς ὅμως νὰ ξεχάση ποτὲ πὼς ἦταν ὁ «ἥρωας» ποὺ ἔκανε τόσο χαρούμενους ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἐμένα καὶ τὴν μητέρα του, ποὺ μὲ δάκρυα ἀγκάλιασε τὸν μικρό της ἥρωα ὅταν πήγαμε στὸ σπίτι.
Μετὰ τὴν τελετή, ἔκανε μία ἐρώτησι.
«Ὅταν ἡ φύσις δὲν παρεμποδίζεται ἀπὸ ἐξωτερικὲς ἐπιρροές, ὅλα γίνονται τέλεια.
Ἀκόμα ὁ γιός μου, ὁ Σέη, δὲν μπορεῖ νὰ μάθη τὰ πράγματα ὅπως τὰ ἄλλα παιδιά. Δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβη τὰ πράγματα ὅπως τὰ ἄλλα παιδιά. Ποῦ εἶναι ἡ φυσικὴ τάξις τῶν πραγμάτων στὸν γυιό μου;»
Ὅλοι στὴν αἴθουσα ἀναρωτιόνταν σιωπηλὰ καὶ γεμᾶτοι ἀπορία.
Ὁ πατέρας συνέχισε.
"Ὅταν ἕνα παιδὶ σὰν τὸν Σέη, ποὺ εἶναι πνευματικῶς ἀνάπηρο, ἔρχεται στὴν ζωή, σοῦ δίδεται ἡ εὐκαιρία νὰ καταλάβης τὴν ἀληθινὴ ἀνθρώπινη φύσι ἀπὸ τὸ πῶς οἱ ὑπόλοιποι ἄνθρωποι θὰ συμπεριφερθοῦν σ' αὐτὸ τὸ παιδί."
Καὶ ἀφηγήθηκε τὴν παρακάτω ἱστορία, ποὺ θὰ σᾶς παρακαλέσω θερμῶς νὰ διαβάσετε μέχρι τὸ τέλος της..
Ο Σέη κι ἐγώ, περάσαμε ἔξω ἀπὸ ἕνα πάρκο, ὅπου κάποια ἀγόρια ποὺ γνώριζαν τὸν Σέη, ἔπαιζαν μπέηζμπωλ.
Ο Σέη μὲ ρώτησε: «Μπαμπά, νομίζεις ὅτι θὰ μ' ἀφήσουν νὰ παίξω μαζί τους;»
Ἐγὼ ἤξερα ὅτι τὰ περισσότερα ἀγόρια, δὲν θὰ ἤθελαν κάποιον σὰν τὸν Σέη στὴν ὁμάδα τους.
Μὰ ἤξερα, καὶ καταλάβαινα σὰν πατέρας, ὅτι ἂν τοῦ δινόταν ἡ εὐκαιρία νὰ παίξη, θὰ τοῦ ἔδινε πολὺ μεγάλη χαρὰ καὶ ἐπίσης ἕνα ἀναγκαῖο αἴσθημα ἐντάξεως, μαζὶ μὲ κάποια αὐτοπεποίθησι ποὺ θὰ γινόταν ἀποδεκτὸς ἀπὸ τὰ ἄλλα παιδιά, παρὰ τὴν ἀναπηρία του.
Πλησίασα λοιπὸν ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιά, καὶ τὸ ρώτησα χωρὶς βεβαίως νὰ περιμένω καὶ πολλά, ἂν ὁ Σέη θὰ μποροῦσε νὰ παίξη μαζί τους.
Τὸ ἀγόρι κοίταξε γύρω του σὰν νὰ ζητοῦσε κάποια ὑποστήριξι, μὰ στὸ τέλος ἀπήντησε: «Χάνουμε ἕξι γύρους, καὶ τὸ παιχνίδι εἶναι στὸν ὄγδοο γύρο. Γιατί ὄχι, μπορεῖ νὰ παίξη στὴν δική μας ὁμάδα, καὶ θὰ προσπαθήσουμε νὰ τὸν βάλουμε νὰ παίξη στὸν ἑπόμενο γύρο, νὰ ἀποκρούση τὶς βολὲς ἂν τὸ θέλη.
Ο Σέη πῆγε μὲ δυσκολία μέχρι τὸν πάγκο, γιὰ νὰ φορέση τὴν μπλούζα τῆς ὁμάδος. Τὸν παρακολουθοῦσα μὲ μάτια δακρυσμένα καὶ μία θέρμη στὴν καρδιά μου.
Τὰ ἀγόρια τῆς ὁμάδος, εἶδαν τὴν χαρά μου, ποὺ τὸν ἀποδέχτηκαν στὴν ὁμάδα τους.
Στὸ τέλος τοῦ ὀγδόου γύρου, ἡ ὁμάδα τοῦ Σέη νικοῦσε μερικοὺς πόντους, ἀλλὰ ἦταν ἀκόμη πίσω τρεῖς πόντους γιὰ νὰ κερδίσουν τὸν γύρο.
Στὴν ἀρχὴ τοῦ ἐνάτου γύρου, ὁ Σέη ἔβαλε τὸ γάντι καὶ ἔπαιξε δεξιὰ στὸ γήπεδο.
Ἂν καὶ οἱ μπαλλιὲς δὲν ἦρθαν πρὸς τὴν κατεύθυνσί του ἔδειχνε ἐνθουσιασμένος, χτυπῶντας ὅλο χαρὰ τὰ χεράκια του.
Τὸ χαμόγελό του ἔφθανε ἀπὸ τὸ ἕνα αὐτὶ στὸ ἄλλο ὅταν μὲ κοίταζε ποὺ τὸν χαιρετοῦσα ἀπὸ τὴν ἐξέδρα.
Πρὸς τὸ τέλος τοῦ ἐνάτου γύρου, ἡ ὁμάδα τοῦ Σέη πῆρε κι ἄλλους πόντους.
Μὲ δύο παῖκτες ἔξω, καὶ τρεῖς ἔξω ἀπὸ τὴν βᾶσι, οἱ πιθανότητες νὰ κερδίση γύρους ἦσαν κοντὰ στὴν βᾶσι, καὶ ὁ Σέη καθορίστηκε σὰν ὁ ἑπόμενος γιὰ νὰ ἀποκρούση τὶς βολές.
Σ' αὐτὸ τὸ κρίσιμο σημεῖο, ἀναρωτήθηκα ἂν θὰ ἀφήσουν τὸν Σέη νὰ δοκιμάση νὰ ἀποκρούση, καὶ νὰ χάσουν τὶς πιθανότητες νὰ κερδίσουν τὸ παιχνίδι.
Γιὰ μεγάλη μου ἔκπληξι, ...τὸν ἄφησαν!
Ὅλοι γνωρίζανε ὅτι ἦταν ἀδύνατον νὰ χτυπήση ὁ Σέη τὴν μπάλλα, τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν ξέρει κἄν, πῶς νὰ κρατήση καταλλήλως τὸ ρόπαλο, πόσο μᾶλλον νὰ στοχεύση τὴν μπάλλα.
Ἐν τούτοις, ὁ Σέη πῆρε θέσι.
Ὁ ἀντίπαλος παίχτης, ποὺ πετάει τὴν μπάλλα, ἀνεγνώρισε ὅτι ἡ ὁμάδα τοῦ Σέη ἔβαλε τὴν νίκη τοῦ παιχνιδιοῦ σὲ δεύτερη μοίρα, γιὰ νὰ δώσουν τὴν εὐκαιρία στὸ παιδὶ αὐτὸ νὰ χαρῆ αὐτὴν τὴν στιγμή, γι’ αὐτὸ καὶ ἦρθε πιὸ κοντά, προσπαθῶντας νὰ τὸν βοηθήση νὰ τὰ καταφέρη, ρίχνοντας τὴν μπάλλα ἁπαλὰ στὸν Σέη.
Στὴν πρώτη προσπάθεια, ὁ Σέη κούνησε ἀδέξια τὸ ρόπαλο καὶ ἀστόχησε.
Ὁ ἀντίπαλος παίκτης ἦρθε ἀκόμη πιὸ κοντά του λίγα βήματα γιὰ νὰ τοῦ πετάξη ἀκόμη πιὸ ἁπαλὰ τὴν μπάλλα. Ὁ Σέη κούνησε πάλι ἀδέξια τὸ ρόπαλο, μὰ αὐτὴν τὴν φορὰ βρῆκε τυχαίως τὴν μπάλλα, στέλνοντάς την πολὺ κοντά, καὶ μάλιστα σὲ ἕναν ἀντίπαλο.
Τὸ παιχνίδι τώρα, κανονικὰ θὰ εἶχε τελειώσει.
Ὁ ἀντίπαλος ὅμως σήκωσε τὴν μπάλλα καὶ ἐνῷ θὰ μποροῦσε νὰ τὴν πετάξη στὴν πρώτη βᾶσι βγάζοντας τὸν Σέη ἔξω ἀπὸ τὸ παιχνίδι, πέταξε ἐπίτηδες τὴν μπάλλα πολὺ ψηλά, πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ συμπαίκτου του καὶ μακρυὰ κι ἀπὸ τοὺς ἄλλους συμπαῖκτες του.
Ὅλοι στὶς ἐξέδρες, καὶ ἀπὸ τὶς δύο ὁμάδες, ἄρχισαν νὰ φωνάζουν: «Σέη τρέξε στὴν πρώτη βᾶσι, τρέξε, τρέξε...»
Ποτὲ στὴν ζωή του ὁ Σέη δὲν ἔτρεξε τόσο μακρυά, μὰ ἔφθασε στὴν πρώτη βᾶσι γεμᾶτος ἐνθουσιασμὸ καὶ μὲ ὀρθάνοιχτα ἀπὸ χαρὰ μάτια, κοιτῶντας γύρω του ἀπορημένα καὶ σαστισμένα, προσπαθῶντας νὰ καταλάβη τί ἄλλο πρέπει τώρα νὰ κάνη...
Ἡ ἐξέδρα συνέχισε τότε: «Σέη, τρέξε στὴν δεύτερη βᾶσι, Σέη τρέξε, τρέξε...»
Μὲ τὴν ἀνάσα κομμένη καὶ ἄτσαλα, ἔτρεξε πρὸς τὴν δεύτερη βᾶσι. Μέχρι ὅμως νὰ φθάση ὁ Σέη στὴν δεύτερη βᾶσι, ὁ δεξιὸς ἀντίπαλος εἶχε ἤδη πιάσει τὴν μπάλλα.
Ἦταν ὁ μικρότερος τῆς ἀντίπαλης ὁμάδος, καὶ εἶχε πλέον τὴν εὐκαιρία νὰ γίνη ὁ ἥρωας τῆς ὁμάδος του.
Θὰ μποροῦσε νὰ πετάξη τὴν μπάλλα στὸν συμπαίκτη τῆς δεύτερης βάσεως, ὁ ὁποῖος θὰ ἔβγαζε ἔξω τὸν Σέη, μὰ κατάλαβε τὶς προθέσεις τοῦ συμπαίκτου του ποὺ ἔρριχνε τὶς βολές, καὶ τὴν ἔρριξε ψηλά, πρὸς τὸν συμπαίκτη τῆς τρίτης βάσεως.
Ο Σέη ἔτρεξε πρὸς τὴν τρίτη βᾶσι σὰν ξετρελλαμένος, καθὼς οἱ παῖκτες τῆς ὁμάδας του ἔτρεξαν κι ἐκεῖνοι πρὸς τὴν βᾶσι.
Ὅλοι φωνάζαμε «Σέη, Σέη, Σέη!!!»
Ὁ Σέη ἔφθασε στὴν τρίτη βᾶσι μὲ τὴν κρυφὴ βοήθεια τοῦ ἀντιπάλου παίκτου τῆς τρίτης βάσεως, ὁ ὁποῖος σταμάτησε νὰ τρέχη νὰ προλάβη τὴν μπάλλα, γιὰ νὰ δείξη στὸν Σέη τὴν σωστὴ κατεύθυνσι, τὸ ποῦ ἦταν ἡ τρίτη βᾶσις, λέγοντάς του «ἀπὸ δῶ, ἀπὸ δῶ Σέη...»
Καθὼς ὁ Σέη πέρασε ἀπὸ τὴν τρίτη, τὰ ἀγόρια καὶ τῶν δύο ὁμάδων καὶ οἱ θεατὲς στὶς ἐξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας «Σέη, τρέξε στὴν βᾶσι ἕνα τώρα, τρέξε στὴν βᾶσι ἕνα..»
Ο Σέη ἔφθασε στὴν βᾶσι καὶ πάτησε στὸν βατῆρα κερδίζοντας τὸ παιχνίδι. Ὅλοι τὸν ζητωκραύγασαν σὰν τὸν ἥρωα, ποὺ βοήθησε νὰ νικήση ἡ ὁμάδα.
Ἐκείνη τὴν ἡμέρα, συνέχισε μὲ δάκρυα ὁ πατέρας, τὰ ἀγόρια ἀπὸ τὶς δύο ὁμάδες καὶ ὁ κόσμος στὶς ἐξέδρες, βοήθησαν νὰ φέρουν ἕνα κομμάτι ἀληθινῆς ἀγάπης καὶ ἀνθρωπιᾶς σ' αὐτὸν τὸν κόσμο, νὰ δώσουν χαρὰ σὲ μία ψυχούλα, ποὺ τόσο τὴν λαχταροῦσε καὶ ποὺ τόσο τὴν εἶχε ἀνάγκη.
Ὁ Σέη δὲν τὰ κατάφερε μέχρι τὸ ἑπόμενο καλοκαίρι. Πέθανε ἐκεῖνο τὸν χειμῶνα, χωρὶς ὅμως νὰ ξεχάση ποτὲ πὼς ἦταν ὁ «ἥρωας» ποὺ ἔκανε τόσο χαρούμενους ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἐμένα καὶ τὴν μητέρα του, ποὺ μὲ δάκρυα ἀγκάλιασε τὸν μικρό της ἥρωα ὅταν πήγαμε στὸ σπίτι.
Εὐχαριστοῦμε τὸν κ. Σταῦρο Γ. γιὰ τὴν ἀποστολὴ τοῦ κειμένου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου