Γράφω μὲ ὀργή, γιατί «οἱ μὴ ὀργιζόμενοι, ἐφ' οἶς δεῖ, ἠλίθιοι δοκοῦντες εἶναι»· ὅσοι δὲν ὀργίζονται γι' αὐτὰ ποὺ πρέπει, εἶναι ἠλίθιοι, ὁρίζει ὁ Ἀριστοτέλης.
Ἕναν ἀξιολύπητο πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδας, μὲ ὕφος ψοφοειδὲς καὶ βλέμμα δουλόφρονος, νὰ ἐπιδίδεται σὲ δακρύβρεχτες καημενολογίες.
Καὶ δίπλα του τὴν ὑπερφίαλη νεοναζίστρια Μέρκελ, νὰ μὴ μπορεῖ νὰ συγκρατήσει τὴν σιχασιά της γιὰ τοὺς φυλετικῶς ὑποδεέστερους πτωχοζήτουλες τῶν Βαλκανίων.
Ποιές χῶρες σήμερα ποδοπατοῦνται, λεηλατοῦνται καὶ διώκονται; Ἑλλάδα, Ἱσπανία, Ἰταλία, Πορτογαλία καὶ Ἰρλανδία.
Ἡ Ἱσπανία στὸν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ἀφοῦ ὁ Φράνκο εἶχε χρησιμοποιήσει τὰ γερμανικὰ «στούκας», γιὰ νὰ καταστρέψει τὴν «Γκουέρνικα» καὶ τοὺς μαχητὲς τῆς ἐλευθερίας, παρέμεινε εὐνοϊκῶς οὐδέτερη. Ἡ Πορτογαλία τὸ ἴδιο. Ἡ Ἰταλία μέχρι ἑνὸς σημείου ἦταν συνοδοιπόρος. Ἡ Ἰρλανδία δὲν γνώρισε τὴν Κατοχὴ τῶν κτηνανθρώπων.
Ἐμεῖς ὅμως;
Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1944 οἱ Γερμανοὶ ἐγκαταλείπουν τὴν Ἀθήνα, σπεύδουν νὰ ξαναχωθοῦν τρομαγμένοι, ματωμένοι ὡς τὸν λαιμὸ μὲ αἷμα ἑλληνικό, νὰ ξανακρυφτοῦν στὶς μαῦρες φωλιές τους.
Νὰ δοῦμε τί ἀφήνουν πίσω τους...
Στὴν διάρκεια τῆς γερμανικῆς κατοχῆς, ποὺ κράτησε σαράντα δύο μῆνες, πέρασαν ἀπὸ τὰ γερμανικὰ ἐκτελεστικὰ ἀποσπάσματα καὶ τυφεκίσθηκαν τριάντα ὀκτὼ χιλιάδες ἐννιακόσιοι ἑξῆντα Ἕλληνες (38.960)!
Σκοτώθηκαν ἀπὸ σφαῖρες «ἀδέσποτες» καὶ ἄλλα στρατιωτικῆς φύσεως «ἀτυχήματα» δώδεκα χιλιάδες ἑκατὸν τρεῖς (12.103).
Σκοτώθηκαν σὲ μάχες ἑβδομῆντα χιλιάδες (70.000).
Πέθαναν ἀπὸ πεῖνα σ' ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα περίπου ἑξακόσιες χιλιάδες, ἰδίως νέοι! (600.000).
Πέθαναν προτοῦ γεννηθοῦν, κατὰ τὴν γέννα ἢ ἀμέσως μετά, τριακόσιες χιλιάδες παιδιὰ ἀπὸ τὴν ἀσιτία καὶ τὶς κακουχίες τῶν μανάδων τους, δηλαδὴ μία ὁλόκληρη γενιὰ (300.000).
Θανατώθηκαν με τρόπο οἰκτρὸ σαράντα πέντε χιλιάδες Ἕλληνες στὰ γερμανικὰ στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Σαράντα πέντε χιλιάδες ἄνθρωποι, γιὰ τοὺς ὁποίους δὲν μίλησε κανεὶς ποτέ, ἀφοῦ ἦταν Ἕλληνες, δηλαδὴ ὄντα δευτέρας ἐπιλογῆς (45.000).
Πέθαναν, μὲ τρόπο οἰκτρὸ ἐπίσης, ἑξῆντα χιλιάδες Ἕλληνες, Ἑβραῖοι στὸ θρήσκευμα, γιὰ τοὺς ὁποίους μίλησαν οἱ πάντες (60.000).
Φυλακίστηκαν στοὺς σαράντα δύο μῆνες κατοχῆς διακόσιες χιλιάδες Ἕλληνες, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ περισσότεροι πέθαναν στὴν φυλακὴ ἢ ἀμέσως μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσή τους (200.000).
Προσβλήθηκαν ἀπὸ βαρειὲς ἀσθένειες, ἔμειναν διὰ βίου ἀνίκανοι πάνω ἀπὸ ἕνα ἑκατομμύριο Ἕλληνες (1.000.000)!
Τὰ γερμανικὰ στρατεύματα κατοχῆς ἄδειασαν ὅλες τὶς ἀποθῆκες καὶ στὴν τελευταία γωνιὰ τῆς χώρας.
Ἅρπαξαν ὅλα τὰ δημητριακά, καπνό, σταφίδα, μπαμπάκι, λάδι, κάθε λογῆς τρόφιμα καὶ ἀγαθά.
Κατέστρεψαν ἀγροτικὰ μηχανήματα καὶ καλλιέργειες.
Ἅρπαξαν τὸ 50% τῶν μεγάλων ζώων, βόδια, γελάδια, ἄλογα, τὸ 30% τῶν μικρῶν, διέλυσαν τὴν ἑλληνικὴ κτηνοτροφία.
Κατέστρεψαν τὶς μεταλλευτικὲς ἐγκαταστάσεις, ἀνατίναξαν ὀρυχεῖα, ἀφάνισαν τὴν βιομηχανία.
Κατέστρεψαν τὸ 80% τῶν σιδηροτροχιῶν.
Γκρέμισαν γέφυρες, ἀνατίναξαν σταθμοὺς καὶ σήραγγες.
Ἀπὸ τὶς 220 ἀτμομηχανὲς τῶν ἑλληνικῶν σιδηροδρόμων ἄφησαν πίσω τους φεύγοντας μόνο τὶς τριάντα τρεῖς (33).
Ἀπὸ τὰ τριακόσια δώδεκα (312) ἐπιβατηγὰ βαγόνια "βούτηξαν" τὰ τριακόσια ἔξι! Ἄφησαν μόνο ἔξι (6)!
Ἀπὸ τὰ 4.544 φορτηγὰ βαγόνια των ἑλληνικῶν σιδηροδρόμων, οἱ συγγενεῖς, οἱ συνάδελφοι, οἱ συμπατριῶτες, οἱ δάσκαλοι, οἱ ὁμοϊδεάτες τῆς Μέρκελ, τοῦ Ρέσλερ, τοῦ Σρόιντερ ἄφησαν πίσω τους ἑξήντα τρία (63)!
Οἱ Γερμανοὶ κατακτητὲς πῆραν τὸ 70% τῶν ἑλληνικῶν παντὸς εἴδους αὐτοκινήτων καὶ κατέστρεψαν τὸ ὁδικὸ δίκτυο τῆς χώρας.
Οἱ Γερμανοὶ κατακτητὲς ἰσοπέδωσαν τελείως ἑκατὸ χιλιάδες σπίτια (100.000) καὶ μισογκρέμισαν ἄλλες πενήντα χιλιάδες (50.000).
Κατέστρεψαν οἱ βάρβαροι Γερμαναράδες τὶς μεγαλύτερες λιμενικὲς ἐγκαταστάσεις τῆς Ἑλλάδος, ἀκόμη καὶ τὴν διώρυγα τῆς Κορίνθου.
Ἅρπαξαν οἱ βάνδαλοι τοῦ Βερολίνου τὸ 73% τῶν πλοίων τῆς ἐμπορικῆς καὶ ἐπιβατικῆς ναυτιλίας τῆς χώρας
Σύμφωνα μὲ τὶς στατιστικὲς τοῦ ΟΗΕ, ἡ Γερμανία εἶχε ὑποστεῖ σὲ σχέση μὲ τὸ ἐτήσιο εἰσόδημά της, ζημιὲς ἀπὸ τὸν πόλεμο τῆς τάξεως τοῦ 135% καὶ ἡ Ἑλλάδα τῆς τάξεως τοῦ 170%.
Ἡ κατεστραμμένη, δηλαδή, Γερμανία ἦταν σὲ πολὺ καλύτερη κατάσταση ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μόλις τελείωσε ὁ πόλεμος.
Στὴν διάσκεψη τῶν Παρισίων, ποὺ πραγματοποιήθηκε ἀμέσως μετὰ τὸ τέλος τοῦ πολέμου, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν «νικητριῶν» χωρῶν ὑπολόγισαν καὶ καθόρισαν τὸ ὕψος τῶν ζημιῶν ποὺ προκάλεσαν τὰ χιτλερικὰ στρατεύματα κατοχῆς στὴν Ἑλλάδα σὲ δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δολλάρια, μὲ ἀγοραστικὴ ἀξία τοῦ 1938!
Αὐτὰ δὲν τὰ ἀπεφάσισε κάποιο πρωτοδικείο Χαλκίδος, κάποιο κακουργοδικεῖο Λαρίσης, κάποιο λαϊκὸ δικαστήριο Γρεβενῶν, ἀλλὰ τὸ ἀνώτατο διεθνὲς νομικὸ ὄργανο τοῦ κόσμου, ἡ διάσκεψη τῶν Παρισίων, ὅ,τι δηλαδὴ ἐπισημότερο μποροῦσε νὰ ὑπάρξει.
Μὲ βάση, ἄλλωστε τὶς ἀποφάσεις τῆς διεθνοῦς διάσκεψης Παρισίων ἡ Γερμανία ἐξόφλησε τὶς ὑποχρεώσεις της πρὸς ὅλες τὶς χῶρες ποὺ κατέστρεψε, πλὴν τῆς Ἑλλάδος.
Γιατί;
Γιατί ἡ Ἑλλάδα, ἀπὸ τὸν πόλεμο μέχρι σήμερα, κυβερνήθηκε ἀπὸ σάπιους, δειλοὺς καὶ προδότες.
Τρισεκατομμύρια χρωστοῦν οἱ «Οὗννοι», ἂν συνυπολογιστεῖ καὶ τὸ «κατοχικὸ» δάνειο.
Καὶ ἐπιτρέπεται ἡ σημερινὴ Γερμανία, αὐτὴ ποὺ κατέστρεψε ἀπ' ἄκρου εἰς ἄκρον τὴν πατρίδα μας, δολοφονώντας καὶ τὸν ἀνθό της, νὰ εἶναι ἡ πλουσιότερη χώρα τῆς Εὐρώπης καὶ ἡ Ἑλλάδα νὰ λιμοκτονεῖ καὶ νὰ ἐκλιπαρεῖ;
Ἡ ἀπάντηση, ξαναλέω, ὑπάρχει:
Γιατί τὴν Ἑλλάδα τὴν κυβέρνησαν Γραικύλοι καὶ σάπιοι, καθάρματα ποὺ καὶ σήμερα μπήγουν καρφιὰ στὸ φέρετρό της.
Ἀνήθικα, διαλυμένα ὑποκείμενα ποὺ διορίζουν τὶς παρασιτικὲς οἰκογένειές τους στὸ δημόσιο. Ποὺ μαγάρισαν τὴν πατρίδα μας.
3.000 «ταγκαλάκια» ἀπὸ τὸ Πακιστὰν παρήλαυναν στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας, ψέγοντάς μας γιὰ ρατσισμό! Ποιοί!
Αὐτοὶ ποὺ τὸ 1974 ἔστελναν συγχαρητήρια καὶ ἐθελοντὲς ταλιμπὰν στὰ λυσσασμένα σκυλιὰ τοῦ Ἀττίλα, γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Κύπρου καὶ ἀναγνώριζαν ἀμέσως τὸ ψευδοκράτος τοῦ Ντεκτάς;
Δήλωσε ὁ τάχα καὶ πρόεδρος τῆς πακιστανικῆς κοινότητας ὅτι τὰ ἔχουν μὲ τὸ ΝΑΤΟ καὶ τοὺς Ἀμερικανούς, ποὺ τοὺς ἀναγκάζουν νὰ ἐκπατρίζονται.
Νὰ κάτσουν στὴν πατρίδα τους καὶ νὰ τοὺς πολεμήσουν. Ἔτσι κάνουν οἱ λαοὶ ποὺ «μήγαρις ἔχουν στὸ νοῦ ἄλλο πάρεξ ἐλευθερία»...
Πότε ἔκαναν μία πορεία διαμαρτυρίας οἱ Ἀφγανοί, οἱ Πακιστανοί, ὁμοὺ μὲ τὰ ἡμέτερα προοδευτικὰ σαπρόφυτα, ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας τῶν χωρῶν τους, καταλήγοντας στὴν ἀμερικανικὴ πρεσβεία - «πρωθυπουργικὴ κατοικία»;
Κι ἂν μᾶς λένε ρατσιστές, ἀπαντῶ ὅτι ἔχω τὸν ἴδιο ρατσισμὸ ποὺ εἶχε ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Καραϊσκάκης καὶ ὁ Παπαφλέσσας.
Καὶ γιὰ τὸν «ρατσισμὸ» αὐτὸ εἶμαι ὑπερήφανος, γιατί στὴν καθ' ἠμᾶς γλώσσα λέγεται φιλοπατρία.
Τὸ δίλημμα σήμερα δὲν εἶναι εὐρὼ ἢ δραχμή, ἐντὸς ἢ ἐκτὸς Εὐρώπης.
Τὸ κυβερνολόϊ καὶ οἱ ἀνθρωποκάμπιες ποὺ τὸ δορυφοροῦν δὲν ἔχουν τέτοια διλήμματα. Τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ κόσμου εἶναι γεμάτα ἀπὸ τὶς παλιανθρωπιὲς καὶ τὶς κλεψιές τους. Τοὺς ἐνδιαφέρει μόνο νὰ παραμείνουν στὴν ἐξουσία, γιὰ νὰ σκοτώνουν τὸ χρόνο τους.
Μέσα στὴν Εὐρώπη, σημαίνει ἐφιαλτικὴ λαθρομετανάστευση, ἐκβιασμοί, ἀναξιοπρέπεια, ἀνεργία, ἱστορικὴ εὐθανασία.
Ἐκτὸς ὑπάρχει ἐλπίδα νὰ σωθοῦμε, ἂν καταργηθοῦν οἱ ρυπαρὲς συνθῆκες καὶ τὸ Ἰσλὰμ βρεῖ ἄλλη πύλη εἰσόδου.
Καὶ μία καὶ αὐτὲς τὶς ἡμέρες ἀναθυμόμαστε τὸ «ξόδι» τῆς Μικρασίας, τὴν καταστροφὴ τοῦ '22, δημοσιεύω κάτι ποὺ ἀναγράφεται στὸ «Χρονικὸν Μεγάλης Τραγωδίας» τοῦ Χρήστου Ἀγγελομάτη, ποὺ δείχνει την ἀγαστὴ συνεργασία τοῦ Ἰσλὰμ καὶ τῶν Φραγκογερμανῶν. Για τὴν ἐξαφάνιση ἀκόμη καὶ τῶν λειψάνων τοῦ Γένους μας.
Γράφει στὴν σελίδα 379 ὁ συγγραφέας:
«Οἱ παλαιότεροι θὰ ἐνθυμοῦνται τὴν δημοσιευθεῖσαν εἴδησιν εἰς τὰς ἀθηναϊκὰς ἐφημερίδας, μίαν ἡμέραν τοῦ Φεβρουαρίου τοῦ 1924. Τὸ προσεγγίσαν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην ἀγγλικὸν πλοῖον "Ζάν", μετέφερε 400 τόννους ὀστῶν Ἑλλήνων, ἀπὸ τὰ Μουδανιὰ εἰς τὴν Μασσαλίαν, πρὸς βιομηχανοποίησιν. Οἱ ἐργάται τοῦ λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες τὸ γεγονός, ἐμπόδισαν τὸ πλοῖον νὰ ἀποπλεύση, ἐπενέβη ὅμως ὁ Ἄγγλος πρόξενος καὶ ἐπετράπη ὁ ἀπόπλους».
Τὰ πήγαιναν τὰ κόκκαλα τὰ ἱερὰ τῶν σφαγιασθέντων Ἑλλήνων γιὰ "σαπούνι Μασσαλίας".
Οἱ Τοῦρκοι τὰ πούλησαν, οἱ Γάλλοι τὰ ἀγόρασαν, οἱ Ἄγγλοι διευκόλυναν καὶ οἱ Γερμανοί, ἀργότερα, μιμήθηκαν.
Εἶναι ἀπὸ τὰ λεγόμενα ἀνοίγματα τοῦ δυτικοῦ «πολιτισμοῦ» πρὸς τὸ εἰρηνόφιλο Ἰσλάμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου