Περὶ δημοψηφίσματος γιὰ τοὺς ἀλλοδαπούς

τοῦ Ἀλεξάνδρου Δήμου

Εἶναι γεγονὸς ὅτι καμμιὰ φορὰ καὶ ὁ πιὸ νηφάλιος ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ μετατραπῆ σὲ θηρίο ἀνήμερο ἀπὸ τὰ τεκταινόμενα μιᾶς κάστας ἐπιόρκων ὑποκειμένων, ποὺ καμώνονται τοὺς πολιτικοὺς καὶ καθορίζουν τόσο τὸ μέλλον του, ὅσο κυρίως τὸ μέλλον τοῦ Ἔθνους του καὶ κατ’ ἐπέκτασιν τοῦ κράτους του.
Διανύουμε τὸν 21ο αἰῶνα, μὲ ὅλες τὶς θεωρίες καὶ τὰ συστήματα λειτουργίας τοῦ κράτους νὰ ἔχουν πλέον ὑποστῆ ἀνήκεστον βλάβη. Ὁ ὑπαρκτὸς σοσιαλισμὸς κατέρρευσε. Ὁ νεοφιλελευθερισμὸς αὐτοδιαψεύδεται, ἡ ὑπαρκτὴ κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία, εὑρισκομένη σὲ βαθειὰ κρίσι καὶ βουτηγμένη στὰ τοξικὰ λύματα τῆς διαφθορᾶς ἀμφισβητεῖται καὶ ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν πολιτῶν δὲν ἔχει πλέον ἐμπιστοσύνη σὲ βασικοὺς θεσμούς, ὅπως οἱ κυβερνήσεις, τὰ κόμματα, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἐκκλησία καὶ γενικῶς ἡ διοίκησις, ἡ ὁποία ἔχει παραδοθῆ στὴν κυριαρχία τῶν ἐξωθεσμικῶν μηχανισμῶν ἐξουσίας καὶ ἔχει καταντήσει τὸ κράτος ὄργανο τῶν συντεχνιῶν. Ἀποτέλεσμα ὅλων αὐτῶν νὰ μὴ γνωρίζη ὁ λαὸς ὑπὸ ποίου διοικεῖται καὶ ἂν ὁ διοικῶν εἶναι ὁ «ὑπηρέτης» τοῦ λαοῦ ἢ τελῆ ὑπὸ τὴν ἡγεμονία κάποιων ὕπουλων κέντρων διαπλοκῆς καὶ διαφθορᾶς ὡς ἐνεργούμενο τῶν σφετεριστῶν τοῦ ΕΘΝΟΥΣ, ποὺ ἔχουν δρομολογήσει τὴν ἀναδιάταξι τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας μὲ τὴν ἀθρόα εἰσαγωγὴ μειονοτήτων καὶ ἀπὸ χῶρες μὲ ἐδαφικὲς διεκδικήσεις σὲ βάρος τῆς Ἑλλάδος!

Σήμερα, στὴν Ἑλλάδα, βρισκόμαστε στὸ χειρότερο σημεῖο τῆς σπάταλης καὶ ἀνεύθυνης μεταπολιτευτικῆς περιόδου. Μπροστά μας εὑρίσκεται μιὰ κρίσις ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ ἀλλάζουν τὴν πορεία ἑνὸς Ἔθνους καὶ δυστυχῶς ΟΥΔΕΜΙΑ θεσμική, κοινωνικὴ καὶ πνευματικὴ δύναμις ἔχει τὴν θέλησι νὰ ἀντιμετωπίση τὸν πολιτικὸ μαρασμό, τὴν θεσμικὴ ἀνεπάρκεια καὶ ἀνυποληψία, τὴν κοινωνικὴ ἀναστάτωσι καὶ τὴν διασπάθισι τῶν συλλογικῶν ἀγαθῶν της ζωῆς μας ποὺ ὁδηγεῖ στὸν μιθριδατισμὸ τῶν πολιτῶν ποὺ ἀδιαφοροῦν καὶ ἐθίζονται στὴν ἀπονεύρωσι καὶ τὴν πολτοποίησι τῶν ποιοτικῶν δυνατοτήτων τους.
Μὲ πόνο ψυχῆς παρακολουθῶ τὴν ἐπὶ τριάντα πέντε χρόνια πορεία τοῦ Ἔθνους μου καὶ διαπιστώνω ὅτι οἱ μεταπολιτευτικοὶ νεογενίτσαροι τῶν ἑλληνικῶν κομμάτων, μὲ πρωτεργάτες ἀργυρωνήτους ταγοὺς σκηνοθετημένων ὁμοιωμάτων καὶ τὰ ποικιλώνυμα ΜΜΕ τους, ὁδηγοῦν τὸ Ἔθνος μὲ καταιγιστικὸ τρόπο στὸν ἀφανισμό, μὲ ἀποτέλεσμα ἕνας νουνεχὴς παρατηρητὴς νὰ διαπιστώνη μὲ δέος ὅτι σήμερα στὴν Ἑλλάδα ἐπιχειρεῖται μία γενοκτονία ἂν ὄχι μία ἐθνοκτονία ἐκ μέρους ἀργυρωνήτων ταγῶν καὶ κονδυλοφόρων οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀνοίξει τὴν Κερκόπορτα ἐκ τῶν ἔσω. Οἱ ἰδεολογικοὶ τρομοκράτες ἔχουν καταλάβει τὶς πῦλες τοῦ Ἔθνους καὶ δυστυχῶς ὁ ἐχθρὸς βρίσκεται ἐντὸς τῶν τειχῶν διαβρώνοντας σταθερῶς τὴν ἀτομικὴ καὶ συλλογικὴ συνείδησι τῶν πολιτῶν, ἐπιτυγχάνοντας σὲ τριάντα πέντε χρόνια ὅ,τι δὲν κατάφεραν οἱ Τοῦρκοι σὲ τετρακόσια χρόνια σκλαβιᾶς τοῦ Ἔθνους. Τὸν πλήρη ἀφελληνισμό του!!!
Τὸ κρίσιμο πρόβλημα εἶναι σήμερα στὴν μεγάλη διάστασι τῶν θέσεων τῆς κυβερνήσεως μὲ τὴν θέλησι τῆς κοινωνίας, γιὰ τὴν ὁποία ἡ ἀνερμάτιστη κυβερνητικὴ πολιτικὴ ἀποτελεῖ θανάσιμη βολὴ κατὰ τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοσυστασίας καὶ ἀνοίγει τὸν δρόμο τοῦ ἐθνικοῦ μας ἀκρωτηριασμοῦ μὲ ὅσες τραγωδίες συνεπάγεται.
Τὸ Κοινοβούλιο, μέσῳ τοῦ θεσμοῦ τῆς ἀντιπροσωπεύσεως, ἐκφράζει τὴν κορυφαία συνταγματικὴ ἀρχὴ τῆς Λαϊκῆς Κυριαρχίας. Σήμερα, ὅμως, εἶναι διάχυτη ἡ τάσις αὐτονομήσεως τῆς κυβερνητικῆς ἐξουσίας ἀπὸ τὸ ἀντιπροσωπευτικὸ σῶμα. Ἔχει ὑποκατασταθῆ ἡ λαϊκὴ βούλησις ἀπὸ τὴν βούλησι τῆς πλειοψηφίας τοῦ Κοινοβουλίου καὶ αὐτὴ ἀπὸ τὴν θέλησι τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς κυβερνητικῆς πλειοψηφίας ὁ ὁποῖος, περιστοιχιζόμενος ἀπὸ τὴν «κομματικὴ ἐλὶτ» καὶ τοὺς «τεχνικοὺς τῆς ἐξουσίας», σφετερίζεται τὴν Λαϊκὴ Κυριαρχία καὶ παραμορφώνει καὶ ἰσοπεδώνει τὴν ἀντιπροσώπευσι.
Ἡ χειραγώγησις, ἡ «ἀποψίλωσις» καὶ ἡ ὁμογενοποίησις τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία ἐπιχειρεῖται μὲ τὸ ὑπὸ ψήφισιν πανάθλιο ἐθνοκτόνο νομοσχέδιο τοῦ ΠΑΣΟΚ γιὰ τὴν ἀπόκτησι ἑλληνικῆς ἰθαγενείας ἀπὸ τοὺς μετανάστες, ἀποτελεῖ τὸν Δούρειο Ἵππο τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων καὶ τῆς παγκοσμιοποιήσεως μὲ σκοπὸ νὰ μεταβάλη τὸν χαρακτῆρα καὶ τὴν φυσιογνωμία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας πρὸς δόξαν τῆς ρήσεως Κίσσινγκερ γιὰ νὰ χτυπηθῆ ὁ ἑλληνισμὸς καὶ νὰ καταστῆ εὐκολοκυβέρνητος. Πρόκειται γιὰ τὴν ὑλοποίησι ἑνὸς σχεδίου, τὸ ὁποῖο εἶχε προαναγγελθῆ διὰ στόματος τῆς Πυθίας-προέδρου τῆς Βουλῆς κυρίας Ἄννας Ψαρούδα-Μπενάκη τὴν 10-02-2005 κατὰ τὴν προσφώνησι τοῦ νεοεκλεγέντος τότε Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κυρίου Καρόλου Παπούλια μὲ τὰ ὅσα φρικιαστικὰ προανήγγειλε χωρὶς ΟΥΔΕΙΣ ἀπὸ τοὺς 300 τῆς Βουλῆς νὰ ἀντιδράση. Χωρὶς οὔτε ἕνας νὰ ζητήση ἐξηγήσεις. Τί ἄλλο σημαίνει ἡ στάσις τους ἂν ὄχι σιωπηρὴ ἀποδοχὴ τοῦ ζοφεροῦ αὔριο, ποὺ τὴν ἔλευσί του διασάλπισε ἡ κυρία Μπενάκη «προδιαγράφοντας» τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἀπώλεια τοῦ Ἔθνους;
Ὁ «ὑπερβάλλων ζῆλος» τῶν «μαθητευομένων μάγων» τοῦ ΠΑΣΟΚ ὁπωσδήποτε θὰ ἐπιφέρη δεινὰ στὸ Ἔθνος, τὸ ὁποῖο ὑφίσταται μία ἀνθελληνικὴ κυβερνητικὴ πολιτική. Ὅσοι παρακολουθοῦσαν τὸ βράδυ τῶν ἐκλογῶν τῆς 04-10-2009 θὰ διαισθάνονταν τὰ ἐπερχόμενα, βλέποντας τὶς δεκάδες χιλιάδες ποικιλόχρωμους λαθρομετανάστες, ποὺ εἶχαν βγῆ στοὺς δρόμους καὶ πανηγύριζαν συγκινημένοι γιὰ τὴν νίκη τοῦ ΠΑΣΟΚ. Ἀπὸ ἐκείνη τὴν νύχτα καὶ μετὰ ἔχουν τελείως ἀποθρασυνθῆ διεκδικῶντας τὴν ὑλοποίησι τῶν ὑποσχεθέντων ἀπὸ τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς χώρας, ποὺ εἶναι πλέον ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ὁ ὁποῖος θεωρεῖ ὅτι ὁ ἴδιος καὶ τὸ κόμμα του εἶναι ἡ προέκτασις τοῦ Κράτους δικαιούμενοι νὰ ὁρίζουν τὴ ζωή μας, τὴν ἐργασία μας, τὴν περιουσία μας, τὸ Ἔθνος μας, τὰ ΠΑΝΤΑ ὁδηγώντας μᾶς «μονοδρομημένα» στὴν αὐτοκτονία ἢ στὴν ὑποδούλωσι στοὺς ποικιλόχρωμους «μετανάστες», οἱ ὁποῖοι δροῦν ὡς στρατεύματα κατοχῆς στὰ σπλάχνα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας βιάζοντας, ληστεύοντας καὶ δολοφονῶντας τοὺς Ἕλληνες καὶ τὸ Ἔθνος.
Ὑπὸ τὸ καθεστὼς αὐτὸ καὶ σὲ ὧρες ποὺ κρίνονται μεγίστης σημασίας ἐθνικὰ θέματα, ἡ κυβέρνησις Παπανδρέου ἐσκεμμένως προκαλεῖ μία ἀνελέητη ἐπίθεσι κατὰ τῆς ἐθνικῆς μας ὑποστάσεως, ἐναντίον τῆς ὁποίας ὁ λαὸς ὀφείλει νὰ ἀντιδράση δυναμικῶς, νὰ ὑψώση τὸ ἀνάστημά του καὶ νὰ γίνη ὁ πρωταγωνιστὴς τῆς πολιτικῆς του ζωῆς.
Ποῦ εἶναι τώρα ὅλοι αὐτοὶ ποὺ σὲ ἤρεμους καιροὺς παριστάνουν τοὺς ὑπερπατριῶτες καὶ ἀναλώνονται σὲ λεονταρισμοὺς χωρὶς κόστος; Σὲ ποιές τρύπες ἐκτονώνουν τὸν πατριωτισμό τους; Γιατί δὲν ὀργανώνουν μεγάλα συλλαλητήρια, σὰν αὐτὰ ποὺ ἔκαναν τοὺς πουλημένους κήρυκες τοῦ ἐνδοτισμοῦ νὰ καταριοῦνται τὸν μακαριστὸ Χριστόδουλο, τὸν ὁποῖο λυσσομανοῦσαν νὰ βγάλουν ἀπ’ τὴν μέση, ἂν τελικῶς δὲν τὸ κατάφεραν; Ποῦ εἶναι οἱ «φωνασκοῦντες» καὶ οἱ «νευροπαθεῖς ψευτοπατριῶτες» ποὺ δὲν μποροῦν «νὰ πηδήξουν ἔξω ἀπὸ τὸν ἴσκιο τους», νὰ ἐνημερώσουν τὸν λαὸ γιὰ τὴν ἐπερχομένη νεοταξικὴ λαίλαπα ποὺ θὰ ρημάξη τὸν ἐθνικὸ κορμὸ τοῦ ἑλληνισμοῦ ὁδηγῶντας μας σὲ ἀπίστευτα καταστροφικές, κοινωνικὲς καὶ ἄλλες «ἐκρήξεις»; Δυστυχῶς, μετερχόμενοι τὶς δημαγωγικὲς παραμορφώσεις τῆς πραγματικότητος καὶ τὴν συνθηματολογικὴ φλυαρία τοῦ ἄκρατου λαϊκισμοῦ, καταγίνονται στὴν συλλογὴ ὑπογραφῶν παρασύροντας στὶς πολιτικές τους ἐπιδιώξεις ἕνα λαὸ ποὺ δὲν γνωρίζει τὴν νομικὴ μεθοδολογία τῶν πολιτικάντηδων.
Οἱ «κύριοι» αὐτοί, ἐμφανιζόμενοι μὲ τὸ προσωπεῖο τοῦ «πατριώτη» καὶ τοῦ «ἐθνικιστῆ», στὴν προσπάθειά τους νὰ χειραγωγήσουν τὸν λαό, διασπείρουν ἀνενδοίαστα ψευδεῖς ἐλπίδες, τὸν ἀποκοιμίζουν μὲ κούφια λόγια, τὸν παραπλανοῦν μὲ ἀτελέσφορες λεκτικὲς ἐξυπνακίστικες φρασεολογίες χωρὶς στὴν οὐσία νὰ προσφέρουν τίποτε τὸ οὐσιῶδες ἀλλὰ ἁπλῶς νὰ ρετουσάρουν τὴν πολιτική τους φιγούρα.
Γιατί δὲν ἐνημερώνουν τὸν λαὸ ὅτι ΟΥΔΕΝ δημοψήφισμα εἶναι ἐφικτὸ στὴν ἑλληνικὴ πολιτικὴ πραγματικότητα ἔστω καὶ ἂν τὸ Σύνταγμα τῆς τριανταπεντάχρονης Γ΄ Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας προβλέπη δημοψηφίσματα; Γιατί δὲν ἐνημερώνουν τοὺς ἀδαεῖς πολῖτες ὅτι οἱ μέχρι σήμερα κυβερνήσεις λειτούργησαν ἀρνητικῶς γιὰ τὸ κράτος δικαίου; Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς καθεστὼς διαμορφώθηκε, ἀπὸ τοὺς ἴδιους πιθανὸν «ἐθνικιστικοὺς» κύκλους καὶ ἐπὶ μακαριστοῦ Χριστοδούλου μὲ τὴν ἀτελέσφορη συλλογὴ τῶν 3.008.901 ὑπογραφῶν τῶν Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ζητοῦσαν νὰ γίνη δημοψήφισμα γιὰ τὴν ἀναγραφὴ τοῦ θρησκεύματος στὰ δελτία ταυτότητος. Οἱ ἴδιοι πιθανὸν «ἐθνικιστικοὶ» κύκλοι ἐγκλώβισαν καὶ ἐξέθεσαν τὸν μακαριστὸ Χριστόδουλο παίζοντας, μὲ τὰ κρωξίματά τους, τὸ δικό τους πολιτικὸ παιχνίδι. Αὐτὸ δὲν τὸ γνωρίζουν οἱ Ἑλληναράδες ξερόλες ποὺ προσβάλλουν τὴν λογικὴ ὅσων πραγματικὰ μοχθοῦν, μὲ ὅποιες δυνάμεις διαθέτουν, νὰ προλάβουν τὴν φωτιά, ἡ ὁποία θὰ κατακάψη τὰ πάντα στὸ πέρασμά της;
Κατὰ τὸ ἄρθρο 44 τοῦ Συντάγματος, παράγραφος 2 «Ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας προκηρύσσει μὲ διάταγμα δημοψήφισμα γιὰ κρίσιμα ἐθνικὰ θέματα, ὕστερα ἀπὸ ἀπόφαση τῆς ἀπόλυτης πλειοψηφίας τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν, ποὺ λαμβάνεται μὲ πρόταση τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου. Δημοψήφισμα προκηρύσσεται ἀπὸ τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας μὲ διάταγμα καὶ γιὰ ψηφισμένα νομοσχέδια ποὺ ρυθμίζουν σοβαρὸ κοινωνικὸ ζήτημα, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ δημοσιονομικά, ἐφόσον αὐτὸ ἀποφασιστεῖ ἀπὸ τὰ τρία πέμπτα του συνόλου τῶν βουλευτῶν [180], ὕστερα ἀπὸ πρόταση τῶν δύο πέμπτων του συνόλου [120] καὶ ὅπως ὁρίζουν ὁ Κανονισμὸς τῆς Βουλῆς καὶ νόμος γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς παραγράφου αὐτῆς. Δὲν εἰσάγονται κατὰ τὴν ἴδια περίοδο τῆς Βουλῆς περισσότερες ἀπὸ δύο προτάσεις δημοψηφίσματος γιὰ νομοσχέδιο.»
Καὶ ναὶ μὲν τὸ Σύνταγμα τὸ ἑρμηνεύει κανεὶς κατὰ τὴν ἐλεύθερη, δημιουργικὴ καὶ δημοκρατικὴ μωρία του, ἀλλὰ ὁ εὐθύς, ἀπερίφραστος νόμος ποὺ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, πῶς θὰ θεσπισθῆ γιὰ νὰ διενεργηθῆ τὸ δημοψήφισμα; Γιατί, ὡς ἀντιπολίτευσις ἔστω, δὲν ἔφερε ΠΟΤΕ καὶ ΟΥΔΕΝ ΚΟΜΜΑ πρότασι ψηφίσεως νόμου γιὰ τὴν διεξαγωγὴ δημοψηφισμάτων;
Γιατί ἄραγε δὲν στρέφουν τὸν ὁποιονδήποτε ἀγῶνα πρὸς τὸν σωστὸ στόχο ἀφήνοντας κατὰ μέρος τοὺς φλύαρους, ἀνούσιους καὶ κουτοπόνηρους ψευτοπαλληκαρισμοὺς καὶ νὰ ἀνασυντάξουν τὴν κοινωνία; Αὐτὰ εἶναι δείγματα ἀνερμάτιστης πολιτικῆς, ἐπιχείρησις ἀποπροσανατολισμοῦ καὶ πολιτικὸς τσαρλατανισμός. Ὅταν δὲν ἔχης τὴν κοινοβουλευτικὴ δύναμι νὰ ἐπιβάλης τὶς πολιτικές σου θέσεις, πρέπει νὰ ἔχης τὸ σθένος νὰ δώσης τὴν μάχη στὸ πεζοδρόμιο ἔστω καὶ ἂν συγκρουσθῆς μὲ τὶς δυνάμεις καταστολῆς. Ὀφείλεις νὰ ἐμπνεύσης τὴν νεολαία μὲ τὶς πολιτικές σου θέσεις γιὰ νὰ μπορῆς νὰ ἔρθης σὲ ρῆξι γιὰ νὰ φέρης τὴν ἀνατροπή. Τὰ κούφια εὐφυολογήματα καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ βήματος τῆς Βουλῆς ἐξυπνακιδισμοὶ εἶναι ἁπλῶς γιὰ τὸ θεαθῆναι καὶ γιὰ ἀλληλοχειροκροτήματα ποὺ σκοπὸ καὶ μόνο ἔχουν τὴν πολιτικὴ ἐπιβίωσι, ἂν μή τι ἄλλο.
Κύριοι, δὲν σᾶς ἐμπιστευόμαστε καὶ ἀπευθυνόμενοι πρὸς τὸν λαό, ποὺ ἄλλη μία φορὰ σύρεται ὑπὸ τὶς πολιτικὲς σκοπιμότητες κάποιων καιροσκόπων ἀρχηγίσκων, μὲ στεντόρεια φωνὴ προειδοποιοῦμε: «Φυλαχθῆτε ἀπὸ τοὺς ψευδοπροφῆτες, ποὺ σᾶς ἔρχονται ντυμένοι σὰν πρόβατα, ἀπὸ μέσα τους ὅμως εἶναι λύκοι ἁρπακτικοὶ» [Ματθ. 7:15].
Ἡ τεράστια κραυγὴ διαμαρτυρίας, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀπαίτησις ριζικῆς ἀλλαγῆς τῆς κοινωνικῆς κατευθύνσεως καὶ ἡ θέσπισις τῶν ἀπαιτουμένων νόμων γιὰ τὴν εὔρυθμη ἐφαρμογὴ τοῦ Συντάγματος σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν συνέπεια λόγων καὶ ἐνεργειῶν γιὰ τὴν διεξαγωγὴ τοῦ ἐθνικοῦ ἀγῶνος θὰ ἐπιφέρη τὸ ποθητὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀναδιαρθρώσεως τῶν πολιτικῶν, κομματικῶν καὶ κυβερνητικῶν λειτουργιῶν, τὴν ἐξυγίανσι τῶν κρατικῶν καὶ θεσμικῶν δομῶν, τὴν ἀνανέωσι τοῦ δημοσίου χώρου τῆς Δημοκρατίας καὶ τὴν διασφάλισι τῆς ἱστορικῆς πορείας τοῦ Ἔθνους. Ἀπὸ τὸν δικό μας συνεπῆ ἀγῶνα θὰ κριθῆ ὁ συλλογικὸς αὐτοπροσδιορισμός μας, ὡς κοινωνίας, ὡς Ἔθνους, καὶ ἡ προσωπικὴ αὐτοεκτίμησίς μας, ὡς πολιτῶν, στὴν Ἑλλάδα τοῦ 21ου αἰῶνος.
Καμμιὰ κυβέρνησις, κανένα κόμμα, καμμιὰ Βουλὴ δὲν νομιμοποιεῖται νὰ ἀποφασίση δεσμευτικῶς γιὰ τὴν παροῦσα καὶ τὶς ἐπερχόμενες γενεὲς σὲ θέμα ποὺ ἀφορᾶ τὴν ὕπαρξι τοῦ ἴδιου τοῦ Ἔθνους καὶ τὴν ἱστορικὴ πορεία του ἀνὰ τοὺς αἰῶνες.
Ὡς γνωστόν, ἡ φωτιὰ εἶναι τὸ μόνο φυσικὸ μέσο-φαινόμενο, ποῦ ξυπνᾷ τὰ κοπάδια… Ἄραγε, ἡ ἐπερχομένη πυρκαϊὰ θὰ καταφέρη νὰ μᾶς ξυπνήση; Σὲ ἀντίθετη περίπτωσι, ἔχουμε βαρύτατο τραυματισμὸ τοῦ ἰδίου τοῦ δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος καὶ ἡ ψήφισις ἑνὸς καταπτύστου νομοσχεδίου συνιστᾷ κατάφορη παραβίασι τοῦ Συντάγματος καὶ τῆς πολύπαθης Δημοκρατίας μας. Καὶ κατὰ τὴν γνωστὴ ρῆσι, ὅταν δὲν ὑπάρχη σεβασμὸς στοὺς θεσμούς, οἱ θεσμοὶ ἐκδικοῦνται.
ΟΘΕΝ: ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!!!