Μὲ πρωτοβουλία τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου καὶ σὲ συνεργασία μὲ τὴν Ἐπιτροπὴ Ἐθνικῶν Θεμάτων τῆς Ὁμοσπονδίας Ἑλληνικῶν Σωματείων Μείζονος Νέας Ὑόρκης, πραγματοποιήθηκε τὴν Τρίτη, 26 Ἰανουαρίου 2010 καὶ ὥρα 8:00 μ.μ., στὸ Σταθάκειο Κέντρο τῆς Ὁμοσπονδίας, ἀνοικτὴ πανομογενειακὴ συγκέντρωσις μὲ θέμα τὶς ἐθνικὲς ἐπιπτώσεις τοῦ προτεινομένου ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνησι νομοσχεδίου, τὸ ὁποῖο προβλέπει τὴν χορήγησι τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας σὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες. Οἱ παρευρισκόμενοι ἄκουσαν καὶ ἀνέλυσαν προσεκτικὰ τὶς ἀπόψεις τῆς ὁμιλητρίας κ. Αἰκατερίνης Λιβάνη, καθὼς καὶ τὶς παρεμβάσεις τοῦ συντονιστοῦ τῆς ἐκδηλώσεως Δρος Χαραλάμπους Β. Βασιλειάδου καὶ ἀφοῦ παρενέβησαν μὲ ἐρωτήσεις, σχόλια καὶ προτάσεις κατέληξαν στὸ ἑξῆς ψήφισμα:
ΨΗΦΙΣΜΑ
Οἱ συμμετέχοντες στὴν προαναφερομένη ἀνοικτὴ πανομογενειακὴ συγκέντρωσι, ὅλοι Ἕλληνες στὴν καταγωγή, ποὺ ζοῦμε στὴν μητροπολιτικὴ περιοχὴ τῆς Νέας Ὑόρκης, ἄνθρωποι ποὺ νοιαζόμαστε γιὰ τὴν πατρίδα μας ἂν καὶ ζοῦμε μακρυά της, ἄνθρωποι ποὺ ὑπηρετοῦμε τὴν πατρίδα μας ἐθελοντικῶς καὶ μὲ ἀνιδιοτέλεια καὶ ποὺ θυσιαζόμαστε γιὰ αὐτὴν ὅταν κληθοῦμε, καταλήξαμε στὰ ἑξῆς συμπεράσματα καὶ αἰτήματα:
1. Σὲ κάθε εὐνομουμένη πολιτεία εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ὑπάρχη ἰσορροπία -σὲ εὖρος καὶ συσχετισμούς- μεταξὺ τῶν δικαιωμάτων ποὺ παρέχει ἡ πολιτεία (καὶ πρέπει νὰ ἀπολαμβάνη κάθε πολίτης) ἀλλὰ καὶ τῶν ὑποχρεώσεων ποὺ τοῦ ἐπιβάλλει. Σὲ ἀντίθετη περίπτωσι, οἱ κοινωνίες ὁδηγοῦνται στὰ ἄκρα εἴτε τῆς ἀπολυταρχίας καὶ τῆς σκλαβιᾶς, εἴτε τῆς αὐθαιρεσίας καὶ τῆς ἀναρχίας.
2. Ζοῦμε στὶς ΗΠΑ, τὴν πρώτη χώρα ποὺ θεμελιώθηκε πάνω στὶς δημοκρατικὲς ἀρχὲς καὶ ἐμπνεύσθηκε ἀπὸ τὶς μεγάλες ἀξίες τῆς –ἀρχαίας ἀλλὰ καὶ σύγχρονης- Ἑλλάδος, τῆς πατρίδος μας, καὶ νοιώθουμε ἔντονη τὴν ἀνάγκη νὰ σεβώμαστε τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξι καὶ νὰ στηρίζουμε τὶς θεμελιώδεις ἀρχὲς τοῦ κράτους δικαίου.
3. Νοιώθουμε, ὅσο λίγοι, τὰ μεγάλα καὶ σοβαρὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ μετανάστες, νόμιμοι ἢ μή, μιᾶς καὶ ὅλοι εἴμαστε μετανάστες ἢ γόνοι μεταναστῶν στὶς ΗΠΑ καὶ βιώσαμε παρόμοιες καταστάσεις.
4. Κρίνουμε ἀπαραίτητο, ἡ ἑλληνικὴ πολιτεία νὰ προστατεύη ὅλους τοὺς μετανάστες, ἀκόμη καὶ τοὺς παρανόμους, καὶ νὰ ἐντάσση στὸ δυναμικό της ὅσους ἀπὸ αὐτοὺς ἀποτελοῦν ὠφέλιμη καὶ δημιουργικὴ συνιστῶσα τῆς γενέτειράς μας, παρέχοντάς τους τὸ δικαίωμα τῆς νόμιμης ἐργασίας μὲ ὅλες τὶς ἀμφίδρομες δεσμεύσεις ποὺ ἀπαιτεῖ κάτι τέτοιο.
5. Ὡστόσο, εἴμαστε ἐναντίον τῆς μαζικῆς καὶ μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες χορηγήσεως τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας σὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες νομίμους καὶ μὴ μετανάστες στὴν χώρα μας. Σᾶς διαβεβαιώνουμε ὅτι θὰ ἤμασταν ἐξ ἴσου ἀντίθετοι καὶ μὲ μαζικὲς ἀπελάσεις ἢ ὅποιες ἄλλες προθέσεις ἢ πράξεις ποὺ θὰ ἔπλητταν τὴν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια καὶ εὐημερία σὲ ἐθνικὴ κλίμακα.
6. Κρίνουμε ὅτι ἡ μαζικὴ χορήγησις τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας δὲν μπορεῖ νὰ ἀποτελῆ ἁπλῶς μία διαδικασία τῆς κρατικῆς μηχανῆς καὶ μάλιστα μίας μηχανῆς ποὺ δὲν φημίζεται ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν ἀποτελεσματικότητά της, ποὺ συχνὰ «ἐμπνέεται» ἀπὸ κομματικὲς κατευθύνσεις καὶ ποὺ «ταλαιπωρεῖται» ἀπὸ τακτικὲς ἐκλογικὲς ἀναμετρήσεις.
7. Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ μαζικὴ χορήγησις τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας δὲν μπορεῖ νὰ προκύψη ἁπλῶς ἀπὸ τὴν ψήφισι ἑνὸς σχετικοῦ νόμου, τὴν στιγμὴ ποὺ γνωρίζουμε ὅτι τὰ μέλη τῆς κοινοβουλευτικῆς ἀντιπροσωπείας ψηφίζουν κατὰ βούλησι... τῶν πολιτικῶν τους ἀρχηγῶν ἀπαξιώνοντας ἔτσι οἱ ἴδιοι τὸν σπουδαῖο καὶ διακριτὸ ρόλο, ποὺ τοὺς ἀνέθεσε τὸ ἑλληνικὸ σύνταγμα μὲ τὴν ψῆφο τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν.
8. Κρίνουμε ὅτι ἡ μαζικὴ χορήγησις τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας δὲν ἐμπίπτει στὰ πλαίσια τῆς προστασίας τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Πιστεύουμε ὅτι ὁ ἔλεγχος, ἡ καταγραφὴ καὶ ἡ ἔκδοσις «πράσινης» κάρτας νομίμου παραμονῆς σὲ πρώτη φᾶσι θὰ συνέβαλε ἀποτελεσματικῶς στὴν προστασία αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, καὶ στὴν συνέχεια, μέσα ἀπὸ μία μακροπρόθεσμη ἐθνικὴ μεταναστευτικὴ πολιτική, στὴν ἔνταξι ὅσων πληροῦν κάποιες οὐσιαστικὲς προϋποθέσεις στὴν ἑλληνικὴ πολιτεία.
9. Κρίνουμε ὅτι τὸ ζήτημα τῆς χορηγήσεως τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας καὶ τῆς καταρτίσεως μεταναστευτικῆς πολιτικῆς θὰ πρέπη νὰ ἀντιμετωπισθῆ σὰν ἐθνικὸ καὶ νὰ ζητηθῆ μία εὐρυτέρα συναίνεσις ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ κοινοβουλίου. Διαφαίνεται ὅτι ἡ φιλοσοφία τοῦ προτεινομένου νομοσχεδίου διΐσταται (ἴσως καὶ νὰ ἀντιτίθεται) κατὰ πολὺ τοῦ κοινοῦ λαϊκοῦ αἰσθήματος μὲ κίνδυνο τὴν δημιουργία ἀνατρεπτικῶν καὶ ρατσιστικῶν δυναμικῶν ἀλλὰ καὶ τάσεων διασπάσεως καὶ τριβῆς μέσα στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία.
10. Ἡ σπουδὴ τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως νὰ ψηφίση τὸ ἐν λόγῳ νομοσχέδιο μὲ ἐπείγουσα προτεραιότητα, καταμεσῆς μάλιστα μίας τεράστιας καὶ πρωτόγνωρης οἰκονομικῆς κρίσεως καὶ χρηματοπιστωτικῆς ἀπαξιώσεως ποὺ διέρχεται, κατὰ γενικὴ ὁμολογία, ἡ πατρίς μας, μᾶς δημιουργεῖ εὐλόγως πολλὰ ἐρωτηματικά, ἀκόμη καὶ ὑποψίες.
Εἶναι ἀλήθεια τόσο ἐπίκαιρο καὶ ἐπεῖγον τὸ ἐν λόγῳ ζήτημα; Ποιός θὰ εἶναι ἄραγε ὁ ἀντίκτυπος στὴν ἐθνικὴ καὶ θρησκευτικὴ ταυτότητα καὶ ὁμοιογένεια τῶν Ἑλλήνων; Θὰ διακυβευθοῦν τὸ ἐθνικὸ φρόνημα καὶ ἡ ὀρθόδοξος πίστις μας; Θὰ ἐπιφέρη ἀλλοίωσι τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, πρὸς ὄφελος ἑνὸς ἢ δύο συγκεκριμένων κομμάτων; Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ οἱ θέσεις ἐργασίας εἶναι ἐλάχιστες καὶ ἡ ἀνεργία καλπάζει, ποιός θὰ εἶναι ὁ ἀντίκτυπος στὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα καὶ στὰ κρατικὰ ταμεῖα ἀνεργίας καὶ ἐπιδομάτων; Συμφωνοῦμε ὅτι «ὁ φόβος εἶναι κακὸς ὁδηγός», ἀλλὰ δὲν φοβόμαστε. Τὸ νὰ ἐπεξηγοῦμε τὰ πάντα κάτω ἀπὸ τὸ πρίσμα τῆς ξενοφοβίας εἶναι ὑπεκφυγὴ καὶ ὄχι ἀντιμετώπισις. Ὁ Ἕλλην δὲν φοβήθηκε θεριά, τώρα θὰ φοβηθῆ; Τὸ νὰ ἀναφερώμαστε σὲ ἀνθρώπους ποὺ «ἡ ἀνέχεια καὶ ὁ πόλεμος τοὺς στέρησαν τὴν πρώτη τους πατρίδα» ἀποτελεῖ ἀπόπειρα παραπλανήσεως τοῦ κόσμου, θίγοντας τὶς εὐαίσθητες χορδὲς ἀνθρωπιᾶς τοῦ Ἕλληνος, προβάλλοντας μία περιωρισμένη μὰ τραγικὴ κατηγορία τῶν μεταναστῶν καὶ ὄχι μία ὁλοκληρωμένη καὶ ἐμπεριστατωμένη διάστασι τοῦ ζητήματος.
Δυστυχῶς ἐκτιμοῦμε ὅτι ἡ μαζικὴ χορήγησις τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας θὰ ἐπιδράση ἀρνητικῶς, ἕως καὶ καταλυτικῶς, μὲ συνέπειες ἀπρόβλεπτες καὶ ἴσως μὴ ἀναστρέψιμες.
11. Τελειώνοντας ἀναρωτώμεθα γιατί τὸ ἑλληνικὸ κράτος, ἂν ἤθελε πραγματικῶς νὰ «τακτοποιήση» ἐκκρεμότητες, δὲν φρόντισε μὲ τὴν ἴδια σπουδὴ νὰ ἱκανοποιήση τὸ πάγιο αἴτημα τῆς ἑλληνικῆς διασπορᾶς γιὰ χορήγησι δικαιώματος ψήφου στὶς χῶρες ποὺ κατοικοῦν τὰ μέλη της; Στὸ κάτω-κάτω ἐμεῖς οἱ ἀπόδημοι Ἕλληνες (ἀπεξαρτημένοι ἀπὸ ρουσφέτια, πακέτα καὶ ἐπιδοτήσεις) θὰ ψηφίζουμε μὲ ἀποκλειστικὸ γνώμονα τὸ ἐθνικὸ συμφέρον καὶ τὴν προοπτικὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Ἔτσι δὲν πρέπει;
12. Κρίνουμε ὅτι ἡ λαθρομετανάστευσις καὶ τὸ προτεινόμενο σχέδιο νόμου εἶναι ὁ Δούρειος Ἵππος τῆς ἁλώσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Γιὰ τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο,
Δημήτριος Καλαμαρᾶς
Πρόεδρος
1. Σὲ κάθε εὐνομουμένη πολιτεία εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ὑπάρχη ἰσορροπία -σὲ εὖρος καὶ συσχετισμούς- μεταξὺ τῶν δικαιωμάτων ποὺ παρέχει ἡ πολιτεία (καὶ πρέπει νὰ ἀπολαμβάνη κάθε πολίτης) ἀλλὰ καὶ τῶν ὑποχρεώσεων ποὺ τοῦ ἐπιβάλλει. Σὲ ἀντίθετη περίπτωσι, οἱ κοινωνίες ὁδηγοῦνται στὰ ἄκρα εἴτε τῆς ἀπολυταρχίας καὶ τῆς σκλαβιᾶς, εἴτε τῆς αὐθαιρεσίας καὶ τῆς ἀναρχίας.
2. Ζοῦμε στὶς ΗΠΑ, τὴν πρώτη χώρα ποὺ θεμελιώθηκε πάνω στὶς δημοκρατικὲς ἀρχὲς καὶ ἐμπνεύσθηκε ἀπὸ τὶς μεγάλες ἀξίες τῆς –ἀρχαίας ἀλλὰ καὶ σύγχρονης- Ἑλλάδος, τῆς πατρίδος μας, καὶ νοιώθουμε ἔντονη τὴν ἀνάγκη νὰ σεβώμαστε τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξι καὶ νὰ στηρίζουμε τὶς θεμελιώδεις ἀρχὲς τοῦ κράτους δικαίου.
3. Νοιώθουμε, ὅσο λίγοι, τὰ μεγάλα καὶ σοβαρὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ μετανάστες, νόμιμοι ἢ μή, μιᾶς καὶ ὅλοι εἴμαστε μετανάστες ἢ γόνοι μεταναστῶν στὶς ΗΠΑ καὶ βιώσαμε παρόμοιες καταστάσεις.
4. Κρίνουμε ἀπαραίτητο, ἡ ἑλληνικὴ πολιτεία νὰ προστατεύη ὅλους τοὺς μετανάστες, ἀκόμη καὶ τοὺς παρανόμους, καὶ νὰ ἐντάσση στὸ δυναμικό της ὅσους ἀπὸ αὐτοὺς ἀποτελοῦν ὠφέλιμη καὶ δημιουργικὴ συνιστῶσα τῆς γενέτειράς μας, παρέχοντάς τους τὸ δικαίωμα τῆς νόμιμης ἐργασίας μὲ ὅλες τὶς ἀμφίδρομες δεσμεύσεις ποὺ ἀπαιτεῖ κάτι τέτοιο.
5. Ὡστόσο, εἴμαστε ἐναντίον τῆς μαζικῆς καὶ μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες χορηγήσεως τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας σὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες νομίμους καὶ μὴ μετανάστες στὴν χώρα μας. Σᾶς διαβεβαιώνουμε ὅτι θὰ ἤμασταν ἐξ ἴσου ἀντίθετοι καὶ μὲ μαζικὲς ἀπελάσεις ἢ ὅποιες ἄλλες προθέσεις ἢ πράξεις ποὺ θὰ ἔπλητταν τὴν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια καὶ εὐημερία σὲ ἐθνικὴ κλίμακα.
6. Κρίνουμε ὅτι ἡ μαζικὴ χορήγησις τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας δὲν μπορεῖ νὰ ἀποτελῆ ἁπλῶς μία διαδικασία τῆς κρατικῆς μηχανῆς καὶ μάλιστα μίας μηχανῆς ποὺ δὲν φημίζεται ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν ἀποτελεσματικότητά της, ποὺ συχνὰ «ἐμπνέεται» ἀπὸ κομματικὲς κατευθύνσεις καὶ ποὺ «ταλαιπωρεῖται» ἀπὸ τακτικὲς ἐκλογικὲς ἀναμετρήσεις.
7. Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ μαζικὴ χορήγησις τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας δὲν μπορεῖ νὰ προκύψη ἁπλῶς ἀπὸ τὴν ψήφισι ἑνὸς σχετικοῦ νόμου, τὴν στιγμὴ ποὺ γνωρίζουμε ὅτι τὰ μέλη τῆς κοινοβουλευτικῆς ἀντιπροσωπείας ψηφίζουν κατὰ βούλησι... τῶν πολιτικῶν τους ἀρχηγῶν ἀπαξιώνοντας ἔτσι οἱ ἴδιοι τὸν σπουδαῖο καὶ διακριτὸ ρόλο, ποὺ τοὺς ἀνέθεσε τὸ ἑλληνικὸ σύνταγμα μὲ τὴν ψῆφο τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν.
8. Κρίνουμε ὅτι ἡ μαζικὴ χορήγησις τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας δὲν ἐμπίπτει στὰ πλαίσια τῆς προστασίας τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Πιστεύουμε ὅτι ὁ ἔλεγχος, ἡ καταγραφὴ καὶ ἡ ἔκδοσις «πράσινης» κάρτας νομίμου παραμονῆς σὲ πρώτη φᾶσι θὰ συνέβαλε ἀποτελεσματικῶς στὴν προστασία αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, καὶ στὴν συνέχεια, μέσα ἀπὸ μία μακροπρόθεσμη ἐθνικὴ μεταναστευτικὴ πολιτική, στὴν ἔνταξι ὅσων πληροῦν κάποιες οὐσιαστικὲς προϋποθέσεις στὴν ἑλληνικὴ πολιτεία.
9. Κρίνουμε ὅτι τὸ ζήτημα τῆς χορηγήσεως τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας καὶ τῆς καταρτίσεως μεταναστευτικῆς πολιτικῆς θὰ πρέπη νὰ ἀντιμετωπισθῆ σὰν ἐθνικὸ καὶ νὰ ζητηθῆ μία εὐρυτέρα συναίνεσις ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ κοινοβουλίου. Διαφαίνεται ὅτι ἡ φιλοσοφία τοῦ προτεινομένου νομοσχεδίου διΐσταται (ἴσως καὶ νὰ ἀντιτίθεται) κατὰ πολὺ τοῦ κοινοῦ λαϊκοῦ αἰσθήματος μὲ κίνδυνο τὴν δημιουργία ἀνατρεπτικῶν καὶ ρατσιστικῶν δυναμικῶν ἀλλὰ καὶ τάσεων διασπάσεως καὶ τριβῆς μέσα στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία.
10. Ἡ σπουδὴ τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως νὰ ψηφίση τὸ ἐν λόγῳ νομοσχέδιο μὲ ἐπείγουσα προτεραιότητα, καταμεσῆς μάλιστα μίας τεράστιας καὶ πρωτόγνωρης οἰκονομικῆς κρίσεως καὶ χρηματοπιστωτικῆς ἀπαξιώσεως ποὺ διέρχεται, κατὰ γενικὴ ὁμολογία, ἡ πατρίς μας, μᾶς δημιουργεῖ εὐλόγως πολλὰ ἐρωτηματικά, ἀκόμη καὶ ὑποψίες.
Εἶναι ἀλήθεια τόσο ἐπίκαιρο καὶ ἐπεῖγον τὸ ἐν λόγῳ ζήτημα; Ποιός θὰ εἶναι ἄραγε ὁ ἀντίκτυπος στὴν ἐθνικὴ καὶ θρησκευτικὴ ταυτότητα καὶ ὁμοιογένεια τῶν Ἑλλήνων; Θὰ διακυβευθοῦν τὸ ἐθνικὸ φρόνημα καὶ ἡ ὀρθόδοξος πίστις μας; Θὰ ἐπιφέρη ἀλλοίωσι τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, πρὸς ὄφελος ἑνὸς ἢ δύο συγκεκριμένων κομμάτων; Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ οἱ θέσεις ἐργασίας εἶναι ἐλάχιστες καὶ ἡ ἀνεργία καλπάζει, ποιός θὰ εἶναι ὁ ἀντίκτυπος στὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα καὶ στὰ κρατικὰ ταμεῖα ἀνεργίας καὶ ἐπιδομάτων; Συμφωνοῦμε ὅτι «ὁ φόβος εἶναι κακὸς ὁδηγός», ἀλλὰ δὲν φοβόμαστε. Τὸ νὰ ἐπεξηγοῦμε τὰ πάντα κάτω ἀπὸ τὸ πρίσμα τῆς ξενοφοβίας εἶναι ὑπεκφυγὴ καὶ ὄχι ἀντιμετώπισις. Ὁ Ἕλλην δὲν φοβήθηκε θεριά, τώρα θὰ φοβηθῆ; Τὸ νὰ ἀναφερώμαστε σὲ ἀνθρώπους ποὺ «ἡ ἀνέχεια καὶ ὁ πόλεμος τοὺς στέρησαν τὴν πρώτη τους πατρίδα» ἀποτελεῖ ἀπόπειρα παραπλανήσεως τοῦ κόσμου, θίγοντας τὶς εὐαίσθητες χορδὲς ἀνθρωπιᾶς τοῦ Ἕλληνος, προβάλλοντας μία περιωρισμένη μὰ τραγικὴ κατηγορία τῶν μεταναστῶν καὶ ὄχι μία ὁλοκληρωμένη καὶ ἐμπεριστατωμένη διάστασι τοῦ ζητήματος.
Δυστυχῶς ἐκτιμοῦμε ὅτι ἡ μαζικὴ χορήγησις τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας θὰ ἐπιδράση ἀρνητικῶς, ἕως καὶ καταλυτικῶς, μὲ συνέπειες ἀπρόβλεπτες καὶ ἴσως μὴ ἀναστρέψιμες.
11. Τελειώνοντας ἀναρωτώμεθα γιατί τὸ ἑλληνικὸ κράτος, ἂν ἤθελε πραγματικῶς νὰ «τακτοποιήση» ἐκκρεμότητες, δὲν φρόντισε μὲ τὴν ἴδια σπουδὴ νὰ ἱκανοποιήση τὸ πάγιο αἴτημα τῆς ἑλληνικῆς διασπορᾶς γιὰ χορήγησι δικαιώματος ψήφου στὶς χῶρες ποὺ κατοικοῦν τὰ μέλη της; Στὸ κάτω-κάτω ἐμεῖς οἱ ἀπόδημοι Ἕλληνες (ἀπεξαρτημένοι ἀπὸ ρουσφέτια, πακέτα καὶ ἐπιδοτήσεις) θὰ ψηφίζουμε μὲ ἀποκλειστικὸ γνώμονα τὸ ἐθνικὸ συμφέρον καὶ τὴν προοπτικὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Ἔτσι δὲν πρέπει;
12. Κρίνουμε ὅτι ἡ λαθρομετανάστευσις καὶ τὸ προτεινόμενο σχέδιο νόμου εἶναι ὁ Δούρειος Ἵππος τῆς ἁλώσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Γιὰ τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο,
Δημήτριος Καλαμαρᾶς
Πρόεδρος
Πέτρος Γαλάτουλας
Γενικὸς Γραμματεύς
Γενικὸς Γραμματεύς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου