Εὐρωπαϊκὴ Ὁδηγία καταργεῖ τὶς λέξεις πατέρας καὶ μητέρα!!!

Κάποιοι ἀπὸ ἐσᾶς ποὺ ἔχετε παιδιά, ἴσως ἔχετε ἀντιληφθῆ πὼς κάτι περίεργο συμβαίνει μὲ τὴν «γραφειοκρατία» τῶν σχολείων. Εἰδικῶς, γονεῖς παιδιῶν τῆς ΣΤ΄ Δημοτικοῦ, ποὺ τὰ παιδιά τους ἑτοιμάζονται γιὰ ἐγγραφὴ στὸ Γυμνάσιο, καλοῦνται νὰ ξαναφέρουν στὴν διεύθυνσι τοῦ σχολείου νέα πιστοποιητικὰ γεννήσεως τῶν... παιδιῶν τους, προκειμένου νὰ μπορέσουν αὐτὰ νὰ ἐγγραφοῦν στὴν Α΄ Γυμνασίου. Στὸν ἴδιο «κόπο» θὰ μποῦν καὶ οἱ ὑπόλοιποι γονεῖς τῶν ἄλλων ἡλικιῶν, οἱ ὁποῖοι συντόμως θὰ κληθοῦν νὰ ἀντικαταστήσουν τὰ ἔγγραφα τῶν παιδιῶν τους.

Ὄχι! Δὲν χάθηκαν τὰ παλαιὰ πιστοποιητικά τους... Ἁπλῶς θεωροῦνται ΑΚΥΡΑ πλέον, καὶ ζητοῦνται «Νέα» ἔγγραφα, ἐναρμονισμένα μὲ τὴν νομοθεσία τῆς ΕΕ. Μὲ τὴν Ἀπόφασι 12267 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου, χάριν τῶν νέων κοινωνικῶν… ἠθῶν, νοοτροπιῶν καὶ θεσμῶν καὶ χάριν τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἡ ΕΕ κατήργησε τὴν λέξι «Μητέρα», ἀφοῦ θεωρήθηκε ...σεξιστικὴ στερεοτυπία!!! Μάλιστα, ὁ ὅρος θὰ παρακάμπτεται, καθὼς ἡ ἔννοιά του εἶναι ἀνασταλτικὴ γιὰ τὴν ἰσότητα τῶν φίλων, ἐνῷ «ὁ ρόλος τῆς μητέρας ἀξιολογεῖται πλέον σὰν παθητικὴ λειτουργία».

Δηλαδή, γιὰ νὰ καταλάβουμε, οἱ λέξεις «μητέρα» καὶ «πατέρας» ἀνήκουν (συμφώνως μὲ τὴν ΕΕ) στὴν κατηγορία τῶν καλουμένων «ἐννοιῶν διακρίσεων», ἑπομένως θὰ πρέπη στὸ ἑξῆς νὰ περιγράφωνται ἀπὸ τὴν φρᾶσι «γονεϊκὰ μέρη» καὶ νὰ χωρίζωνται σὲ «α» καὶ «β», ἀφοῦ οἱ γονεῖς μποροῦν στὸ ἑξῆς νὰ εἶναι εἴτε «γυναίκα-ἄντρας», εἴτε «ἄντρας-ἄντρας», εἴτε «γυναίκα-γυναίκα»!

Τί ἄλλο θὰ δοῦμε καὶ θὰ ἀκούσουμε…

Ἔλεος!

Τὸ δὲ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο ἰσχυρίζεται ὅτι ψήφισε ὑπέρ της, μὲ στόχο νὰ ὑποχρεώση ὅλα τὰ κράτη-μέλη νὰ ἀναγνωρίζουν ὡς ἔγκυρα τὰ «πιστοποιητικὰ οἰκογενειακῆς καταστάσεως», ποὺ προέρχονται ἀπὸ κράτη μέλη τῆς ΕΕ, στὰ ὁποῖα ἐπιτρέπονται οἱ γάμοι ὁμοφυλοφίλων ἢ ἀκόμα καὶ οἱ πολυγαμικοί, ἐνῷ θὰ συμβάλλη καὶ ὡς πρὸς τὴν διεκδίκησι γονεϊκότητος ἀπὸ ὁμοφυλόφιλα ζεύγη. Ἤτοι, κάποιο παιδὶ μὲ «κοινωνικοὺς γονεῖς» δύο λεσβίες γυναῖκες, δὲν θὰ ἔχη πλέον μία μητέρα καὶ μία θετὴ μητέρα ἀλλὰ δύο «γονεϊκὰ μέρη»: γονεϊκὸ μέρος 1 καὶ γονεϊκὸ μέρος 2. Ὁ παπποῦς θὰ γίνη «προγονεὺς 1» ἢ προγονεϊκὸ μέρος 1.1, ἡ γιαγιὰ «προγονεὺς 2» ἢ προγονεϊκὸ μέρος 1.2, κ.ο.κ.

Τί ἄλλο θὰ δοῦμε καὶ θὰ ἀκούσουμε!

Πρὸς τὸ παρόν, ἡ ὁδηγία εἶναι ὑποχρεωτικὴ γιὰ «ὑπηρεσιακὰ δημοσιεύματα καὶ ἔγγραφα», ἀλλὰ ὅπου νἆναι θὰ μᾶς τὴν ἐπιβάλουν καὶ στὸν προφορικό μας λόγο. Θέμα χρόνου εἶναι ἐξ ἄλλου καὶ ἡ παραγωγὴ παιδικῶν ταινιῶν μὲ ὁμοφυλοφίλους χαρακτῆρες, γνωστῆς “gay-friendly” ἑταιρείας.

Μία ἀπόφασις, ποὺ ἂν δὲν μὲ ἀπατᾷ ὁ ἐγκέφαλός μου, ὑποβιβάζει ἢ εὐστοχώτερα ἰσοπεδώνει τὴν σύστασι τῆς οἰκογενειακῆς ἑστίας ἀπὸ τὸ πατροπαράδοτο μοντέλο πατέρας-μητέρα-τέκνα… Αὐτὸ ἄλλωστε, θέλουν: τὴν ὁλοκληρωτική μας ἰσοπέδωσι, σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα.

Ἐγὼ πάντως τὴν μητέρα μου ἐπ’ οὐδενὶ δὲν πρόκειται νὰ τὴν προσφωνήσω «γονεϊκὸ μέρος 2».
Ἔχουν ἐνημερωθῆ ἄραγε οἱ διδάσκαλοι καὶ οἱ σύλλογοι γονέων καὶ κηδεμόνων γιὰ αὐτὴν τὴν ἐπαίσχυντη Εὐρωπαϊκὴ Ὁδηγία;