Μὲ τὴν ἐκδημία τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου ἐπτώχευσεν Ἐκκλησία καὶ Ἔθνος!

τοῦ Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν

1. Ὁ ἀνεπανάληπτος θρυλικὸς γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἀπὸ τὴν πρωΐαν τῆς 28ης Αὐγούστου 2010 ἀνήκει εἰς τὴν θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν.

2. Ἐν συντομίᾳ κατωτέρω ἀναφέρομεν, ὑπὸ μορφὴν τηλεγραφημάτων, μερικὲς πτυχὲς τῆς προσωπικότητος καὶ τῶν ἐνεργειῶν τοῦ μεγίστου ἐθνικοῦ καὶ θρησκευτικοῦ Ἑλληνος τῆς τελευταίας ἑκατονταετίας.

3. Παραθεωρὼν τὰ ὠργανωμένα συμφέροντα, τὶς καταχθόνιες σκοτεινὲς δυνάμεις, τὶς παραταξιακὲς ὀργανώσεις «ἀετονύχηδων», «πατριαρχῶν» τῆς διαπλοκῆς καὶ ἀνωμάλων, ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἐφήρμοζε μὲ ἀκρίβειαν τὸ τοῦ Θεανθρώπου: «...ἐγὼ παρρησίᾳ ἐλάλησα τῷ κόσμῳ· ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου πάντοτε οἱ Ἰουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ἐν κρυπτῷ ἐλάλησα οὐδέν» (Ἰωάν. 18, 20).

4. Μὴ φοβούμενος οὔτε βασιλεῖες, οὔτε δικτατορίες, οὔτε τοὺς λίαν ἐπικινδύνους εἰς τὰ παρασκήνια δρῶντας «κοινοβουλευτικῶν καθεστώτων», οὔτε καὶ αὐτοὺς τοὺς Βουλγάρους ἤ Γερμανοὺς κατακτητές, γνωρίζων ὅτι διατρέχει μέγιστον κίνδυνον ὄχι μόνον ἡ φήμη του ἀλλὰ καὶ ἡ ἰδία ἡ ζωή του, δὲν ἐπτοεῖτο. Δὲν ἐχρησιμοποίει τὴν ξυλίνην γλῶσσαν τῆς διπλωματίας καὶ τῆς πολιτικῆς, ἀλλά, μιμούμενος τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Πρόδρομον, τὸν ἱερὸν Χρυσόστομον καὶ ἄλλους θαρραλέους μάρτυρες καὶ ἁγίους τῆς Πίστεως μας, ἐχρησιμοποίει πάντοτε τὴν γλῶσσαν τῆς ἀληθείας, ἔλεγε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά των καὶ ποτὲ δὲν εἶπε ψέμματα εἰς τὰ πνευματικά του παιδιὰ καὶ τὸν ἀπὸ τοὺς πάντας καταπροδομένον ἑλληνικὸν λαὸν.

5. Εἰς τὸν ἀνεπανάληπτον θρυλικὸν γέροντα Αὐγουστῖνον εἶχε ἐφαρμογὴν τὸ Παύλειον: «...κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις ληστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασις μου ἡ καθ’ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. τὶς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τὶς σκανδαλίζεται καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι (θλίβομαι, καίομαι);» (Β΄Κορ. 11, 26-29). Εἰς τὸν Αὐγουστῖνον εὕρισκεν ἐπίσης ἐφαρμογὴν τό: «...μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἤ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν...» (Ἑβρ 11, 25).

6. Ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος δὲν ἦτο «καλοπερασάκιας», ὅπως, δυστυχῶς, οἱ περισσότεροι τῶν σημερινῶν Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ἠγωνίζετο νὰ διδάσκῃ διὰ τοῦ παραδείγματος τῆς ζωῆς του. Ἐζησε τὰ περισσότερα ἔτη τῆς ζωῆς του, πρὶν γίνῃ Μητροπολίτης Φλωρίνης, ἀσκητικώτατα εἰς τὸ γεμᾶτον ὑγρασία, ἀνήλιον, ἄνευ παραθύρων ὑπόγειον τῆς ὁδοῦ Χριστοκοπίδου 12 εἰς τὴν συνοικία τοῦ Ψυρῆ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἀλλαχοῦ. Ἐνήστευεν αὐστηρότατα καὶ ἠργάζετο ἀπὸ 5ης πρωινῆς μέχρι καὶ τὰς μεταμεσονυκτίους ὥρας ἀκαμάτως, σκεπτόμενος διὰ τὴν καλυτέραν λειτουργίαν τῶν πολλῶν ὑπ’αὐτοῦ δημιουργηθέντων φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων, ὡς π.χ. Ὀρφανοτροφείων, Γηροκομείων, Οἰκοτροφείων, καθὼς καὶ διὰ τὴν παροχὴν βοηθείας εἰς πολυτέκνους οἰκογενείας καὶ ἐν γένει δεινοπαθοῦντας συναθρώπους μας.

7. Ἐξεπολίτισε μέχρι καὶ ἀθιγγάνους καὶ τοὺς μετέτρεψεν εἰς πρότυπα τάξεως, πειθαρχίας καὶ καθαριότητος.

Διέθετε τὰ πάντα, ἀκόμη καὶ τὸν μισθόν του πρὸς τοῦτο.

8. Ἐμελέτα συνεχῶς τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ τοὺς Πατέρας διὰ νὰ συντάσσῃ δεκάδες χιλιάδες συγκλονιστικῶν ὁμιλιῶν καὶ ἄρθρων καὶ νὰ γράψῃ 100 περίπου σπουδαῖα βιβλία.

9. Δὲν παρεσύρετο εἰς σατανικὲς ψευδαισθήσεις, ὅτι μὲ χαϊδευτικὰ κηρύγματα, ἄρθρα καὶ σαγηνευτικὲς φλογέρες θὰ ἐξευμένιζε τοὺς αἱμοδιψεῖς λύκους, ἀλλὰ πάντοτε ἥρπαζε τὶς σφενδόνες καὶ ἠγωνίζετο παντοιοτρόπως, διὰ νὰ κατατροπώνῃ τοὺς βαρεῖς λύκους...

10. Θὰ ἠμποροῦσε κανεὶς νὰ ἰσχυρισθῆ, χωρὶς ὑπερβολήν, ὅτι κανεὶς ἄλλος κληρικὸς δὲν ὑπέστη τόσον ἄδικον ἐξευτελισμὸν καὶ διασυρμὸν καὶ τόσους κατατρεγμούς. Τὸ «Τάγμα Φωστίνη», ἡ μεγάλη αὐτὴ πληγὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἔφθασε μέχρι τοῦ σημείου νὰ διασύρῃ τὸν πατέρα Αὐγουστῖνον μὲ τὴν συκοφαντίαν, ὅτι οἱ γονεῖς του ἦσαν συφιλιδικοί ! ...

11. Ὅμως ὁ Θεὸς διέψευσεν ὅλους τοὺς ἐπαισχύντους διῶκτες καὶ διαβολεῖς τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου, ποὺ προέρχονταν ἀπὸ τὴν πολιτικήν, γενικώτερα τὴν κοσμικήν, ἀλλὰ καὶ τὴν θρησκευτικὴν ἡγεσίαν. Ὅλοι οἱ διῶκτες τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου ἀπέρχονται ἀπ’αὐτὸν τὸν κόσμον κακοὶ κακῶς, ἐνῷ τὸν ἀσκητήν, γεναῖον στρατιώτην καὶ ἀνιδιοτελῆ ἀγωνιστὴν τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας, τὸν θρυλικὸν Αὐγουστῖνον τὸν ἠξίωσεν ὁ δίκαιος Θεὸς νὰ γίνῃ ὑπεραιωνόβιος καὶ νὰ ἀπέλθῃ πλήρης ἡμερῶν ἐν ἡρεμία τὴν 28ην Αὐγούστου 2010.

12. Πολλοὶ οἱ σατανικοὶ καὶ ἀπερίγραπτοι κατατρεγμοὶ τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου ἀπὸ τὶς διάφορες πολιτικὲς καὶ θρησκευτικὲς ἡγεσίες. Καὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς κατατρεγμοὺς ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἀντιμετώπισε μὲ ἀκακία μικροῦ παιδιοῦ-ἦτο πλήρως ἀμνησίκακος. Εἰς αὐτὸν βρῆκε ἐφαρμογὴ καὶ τοῦτο τὸ Παύλειον: «δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγεννήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύωμεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι τοῖς ἰδίοις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγεννήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι» (Α΄Κορ. 4, 9-13).

13. Ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος συνεχῶς ἀγωνιζόταν διὰ τὴν ἠθικὴν κάθαρσιν τῆς κοινωνίας, ἰδίως τῆς Ἐκκλησίας, καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν. Οἱ δὲ συνεχεῖς καὶ συστηματικοὶ ἀγῶνες του συνένωναν ἐναντίον του ὅλους τοὺς πονηροὺς καὶ γόητες, «ἀετονύχηδες» καὶ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς, οἱ ὁποῖοι ἀδιακόπτως ἐμηχανεύοντο τρόπους ἐξοντώσεως του. Ἀλλὰ ὁ δίκαιος Θεὸς ἐρρύετο (ἔσωζε) τὸν ἅγιον αὐτὸν κληρικὸν ἀπὸ τὰ βέλη τοῦ Πονηροῦ.

14. Ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἐπίστευεν ἀπολύτως εἰς τὸν Χριστὸν καὶ ὄχι εἰς τὸν χρυσόν. Καὶ ἔζη διὰ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν.

15. Ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος οὐδέποτε ἀγάπησεν κοσμικὴν δόξαν καὶ κοσμικὲς τιμές, ἀλλ’ ἐπεδίωκε τὸ οὐράνιον στεφάνι, συμφώνως πάλιν πρὸς τὸ Παύλειον: «τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὅν ἀνταποδώσει μοὶ ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ» (Β΄Τιμ. 4, 7-8).

16. Παρ’ ὅλον ποὺ ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος δὲν ἐπεδίωκε δόξες καὶ τιμὲς εἰς αὐτὸν τὸν κόσμον, ἡμεῖς ἐθεωρήσαμε καθῆκον μας νὰ τὸν τιμήσωμε τὴν 23ην Ἰανουαρίου 2008 κατὰ μίαν πολιτιστικήν μας ἐκδήλωσιν. Ἀναλυτικῶς περὶ τούτου ἀναφέρομεν εἰς τοὺς σχετικοὺς λόγους βραβεύσεων ἠρώων καρτερίας, ἀρετῆς, εὐπρεπείας καὶ εὐποιΐας, διὰ νὰ δημιουργῶνται πρότυπα διὰ τὰς ἐπερχομένας γενεὰς καὶ νὰ μὴ βασιλεύουν καὶ ἐπιπλέουν μόνον οἱ φαῦλοι καὶ ἀνάξιοι καθὼς καὶ εἰς τοὺς εἰδικοὺς λόγους βραβεύσεως του. Σχετικῶς ἐδημοσιεύσαμεν εἰς τὴν «Φωτεινὴ Γραμμή», τεῦχος 37, Ὀκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2009, σελ. 118-126 καὶ ἀναρτἠθηκαν καὶ εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr ὑπὸ τὸν τίτλον Πνευματικές Δραστηριότητες - Τιμητικές Διακρίσεις.

17. Ἡ σχετικὴ ἀναμνηστικὴ πλακέτα ἀναφέρει:

Ο ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
ΚΑΙ
ΤΟ «ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ»

ΑΠΟΝΕΜΟΥΝ
ΜΕΤΑ ΒΑΘΥΤΑΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

ΤΙΜΗΤΙΚΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΝ

ΕΙΣ ΤΟΝ
ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΝ ΙΔΑΝΙΚΟΝ ΕΡΓΑΤΗΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ
ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΝ
ΔΙΑ
ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΡΓΟΝ
ΚΑΙ
ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ
ΥΠΕΡ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΙΝ ΔΕΙΝΟΠΑΘΟΥΝΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ
ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΔΙΩΚΕΤΟ, ΔΙΕΣΥΡΕΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΤΡΕΧΕΤΟ
ΩΣ
ΕΤΕΡΟΣ ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΤΗ 23Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008.

18. Ὅπως ἀναφέρομε καὶ εἰς τὴν σελίδα 124 τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς», τεῦχος 37, ἀφελεῖς ὄντες, εἴχαμε προτείνει ἐπίσης (χωρὶς νὰ τὸ γνωρίζει ἐκεῖνος) πρὸ 20ετίας καὶ εἰς τὴν Ἀκαδημίαν Ἀθηνῶν νὰ βραβεύσῃ τὸ κολοσσιαῖον κοινωνικὸν καὶ ἐθνικὸν ἔργον τοῦ σπουδαίου αὐτοῦ ἐργάτου τῆς Ἐκκλησίας. Διαθέσαμε δὲ τότε 10.000.000 δραχμὰς γιὰ τὸ κοινωνικόν του ἔργον. Ἀλλὰ ἡ ἐν λόγῳ πρότασίς μας πρὸς τὴν Ἀκαδημίαν Ἀθηνῶν δὲν ἐκαρποφόρησε διὰ εὐνοήτους λόγους ...

19. Ἤδη ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος εὑρίσκεται εἰς τὴν ἀσάλευτον ἐν οὐρανοῖς βασιλείαν τοῦ Θεοῦ μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους καὶ θὰ πρεσβεύῃ ὑπὲρ ὅλων, φίλων καὶ ἐχθρῶν του.

20. Ἄς τὸν παρακαλέσωμε ὅλοι θερμῶς νὰ μεσιτεύσῃ ὑπὲρ σωτηρίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς δόξης τῆς Ἐκκλησίας.

21. Ἄς παρακαλέσωμε ἐπίσης νὰ μεσιτεύῃ γιὰ τὸν καθένα μας, ὥστε νὰ ἔχωμε πνευματικὴν ἀνάνηψιν, μετάνοιαν καὶ πρόοδον πρὸς τὸ καλὸν, διὰ νὰ τύχωμεν ἐλέους καὶ σωτηρίας.

Γένοιτο!

Ἡ ἐκπομπή μας τῆς 27ης Αὐγούστου

Παρακολουθῆστε τὴν ἐκπομπή μας «Τίς ἀγορεύειν βούλεται;» στὶς 10 π.μ. ἀπὸ τὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ ΤΗΛΕΦΩΣ, μὲ θέμα «Ζητήματα ΝΑ Εὐρώπης» καὶ προσκεκλημένο τὸν Ρωμανιστή-Βαλκανολόγο καὶ Διδάκτορα τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Ἀχιλλέα Λαζάρου.

Ἡ ἐκπομπὴ θὰ ἀναμεταδοθῆ τὴν Κυριακὴ στὴν 1 π.μ., μία δηλαδὴ ὥρα μετὰ τὰ μεσάνυχτα τοῦ Σαββάτου.

Ἐκ τῆς Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς

Μᾶς προετοιμάζουν γιὰ ἐθνικὲς ὑποχωρήσεις ἔναντι τῆς Τουρκίας!

Νὰ πῶς προετοιμάζουν τὴν κοινὴ γνώμη νὰ δεχθῆ τὶς νέες παραχωρήσεις πρὸς τὴν Τουρκία.
Στὴν ἔγκριτη πρωϊνὴ ἐφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ τῶν Ἀθηνῶν τῆς 14ης-15ης Αὐγούστου 2010 δημοσιεύεται ἄρθρο τοῦ διευθυντοῦ της Ἀλέξη Παπαχελᾶ μὲ τίτλο «Ἀλήθειες καὶ ταμποῦ». Ἐπειδὴ τὸ ἄρθρο παρουσιάζει ἰδιαίτερο ἐθνικὸ ἐνδιαφέρον, τὸ παραθέτω αὐτούσιο:

Ἀλήθειες καὶ ταμποῦ

Τοῦ Ἀλέξη Παπαχελᾶ

Ὁ πρωθυπουργὸς θὰ ἤθελε πολὺ νὰ ἐπιτευχθῆ μία συμφωνία μὲ τὴν Τουρκία ποὺ θὰ ρύθμιζε τὶς ἑλληνοτουρκικὲς ἐκκρεμότητες. Δὲν εἶναι ἄλλως τε ὁ πρῶτος· καὶ ὁ Κ. Σημίτης καὶ ὁ Κ. Καραμανλῆς ὡραματίσθηκαν κάτι ἀνάλογο. Φαίνεται πάντως πὼς ἔχει σημειωθῆ κάποια πρόοδος στὶς διαπραγματεύσεις, τὶς ὁποῖες διεξάγει γιὰ λογαριασμὸ τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως ἕνας ἐξαιρετικὰ ἔμπειρος βετεράνος διπλωμάτης. Ὅπως πάντα, ὅμως, τὸ ἐρώτημα εἶναι ἂν οἱ δύο κυβερνήσεις θὰ ἔχουν τὴν πολιτικὴ βούλησι καὶ ἰσχὺ νὰ προχωρήσουν σὲ μία συμφωνία. Ὁ κ. Παπανδρέου διατρέχει ἕναν σημαντικὸ κίνδυνο: νὰ χάση μὲ μία τέτοια συμφωνία τὴν ἐπαφὴ μὲ ἕνα κομμάτι τοῦ «πατριωτικοῦ» ΠΑΣΟΚ, τὸ ὁποῖο ἔχει ἤδη ἀπομακρυνθῆ ψυχικῶς ἀπὸ τὸ κυβερνῶν κόμμα μετὰ τὸ Μνημόνιο καὶ τὸ ὁποῖο θὰ μποροῦσε νὰ γοητευθῆ ἀπὸ τὸ (βέβαιο) «Ὄχι» τοῦ κ. Σαμαρᾶ. Ἕνα κομμάτι τῆς κοινῆς γνώμης, ποὺ εἶναι ἤδη θυμωμένο μὲ τὸ πολιτικὸ σύστημα, ἐνδέχεται νὰ πεισθῆ πὼς μία ἑλληνοτουρκικὴ συμφωνία συνιστᾷ μία «ταπείνωσι» ποὺ συνδέεται μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἀδυναμία τῆς χώρας. Ἡ οἰκονομικὴ κρίσις, ἄλλως τε, πάντοτε ἐνισχύει τὴν ροπὴ πρὸς τὴν συνωμοσιολογία.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξη ποτὲ μία δίκαιη καὶ σοβαρὴ διευθέτησις τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων ἂν οἱ πολιτικοί, οἱ εἰδικοὶ καὶ τὰ μέσα ἐνημερώσεως δὲν μιλήσουν εἰλικρινῶς γιὰ αὐτὰ τὰ θέματα. Δύο γενιὲς Ἑλλήνων ἀνατράφηκαν μὲ τὸ μαξιμαλιστικό, λαϊκιστικὸ δόγμα ποὺ θεωρεῖ ὅτι ἡ Ἑλλὰς ἔχει παντοῦ δίκιο. Ὅποιοι ἐπιχείρησαν, ὅπως ὁ μακαρίτης Βύρων Θεοδωρόπουλος ἢ ὁ πρώην Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κωστῆς Στεφανόπουλος, νὰ ἐκστομίσουν κάποια ψήγματα ρεαλιστικῶν προτάσεων, λοιδορήθηκαν. Πρέπει, ὅμως, κάποια ὥρα νὰ λεχθοῦν ἀλήθειες γιὰ τὸ ἂν μπορῆς νὰ ἔχης διαφορετικὸ ἐναέριο καὶ θαλάσσιο χῶρο, ἂν τὸ FIR εἶναι ζωτικὸς ἐθνικὸς χῶρος ἢ διεθνὴς χῶρος ποὺ ἡ διεθνὴς κοινότης ἔχει ἀναθέσει στὴν Ἑλλάδα νὰ ἐπιτηρῆ, ἂν οἱ ἀποφάσεις γιὰ τὴν ὑφαλοκρηπίδα λαμβάνωνται μὲ βᾶσι τὴν ἀρχὴ τῆς ἀναλογικότητος κ.λπ. Μέχρι τώρα τὸ μονοπώλιο αὐτῆς τῆς συζητήσεως ἔχει ἕνα λόμπυ ποὺ ἁπλῶς ἐπιχειρεῖ νὰ βάλη τοὺς ἔχοντες ἄλλη ἄποψι στὴν κατηγορία τοῦ μειοδότη ἢ τοῦ πράκτορα. Τώρα, ὅμως, ποὺ τελειώνει ὁ ὑστερικὸς λαϊκισμὸς τῆς μεταπολιτεύσεως, καλὸ θὰ ἦταν νὰ σοβαρευθοῦμε καὶ στὴν συζήτησι τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων. Λιγώτερο πατριώτης δὲν εἶναι, ἄλλως τε, ὁ λιγώτερο φωνακλᾶς ἢ μαξιμαλιστής, ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ φλερτάρει μὲ τὴν ἀνευθυνότητα καὶ δὲν καταλαβαίνει τὰ ρίσκα ποὺ ἐμπεριέχουν οἱ ὑπερβολές.
Εἶναι, ἀκόμη, σημαντικὸ σὲ αὐτὴν τὴ διαδικασία νὰ ρίξουμε μία ματιὰ στὴν πρόσφατη ἱστορία μας καὶ νὰ δοῦμε ποῦ μᾶς ὡδήγησαν κινήσεις ποὺ φαινομενικῶς ἦσαν ἐντυπωσιακές. Τὰ μεγαλύτερα λάθη τῶν τελευταίων 36 ἐτῶν ἦσαν, κατὰ σειρά, ἡ ἀποχώρησις τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ ΝΑΤΟ, ἡ ἄνευ λόγου πρόκλησις τῆς κρίσεως τοῦ 1987 ποὺ ὡδήγησε τελικῶς σὲ ἀπώλεια κυριαρχίας, καθὼς ἀπὸ τότε ἡ Ἑλλὰς μπορεῖ νὰ κάνη ἔρευνες μόνο ἐντὸς τῶν χωρικῶν της ὑδάτων καὶ τέλος, ἡ ἄλογη κλιμάκωσις τῆς κρίσεως τῶν Ἰμίων μὲ τὴν τοποθέτησι ἐπίσημης σημαίας χωρὶς κανεὶς νὰ σκεφθῆ τὴν ἑπόμενη μέρα. Κάποιοι ἐπιμένουν ἀκόμη καὶ σήμερα πὼς τὸ λάθος ἦταν ὅτι δὲν κάναμε πόλεμο τὸ 1996 στὰ Ἰμια. Οἱ πιὸ σώφρονες ἔχουν καταλάβει ἀπὸ τότε πὼς ἡ μεγαλύτερη πρόκλησις γιὰ τὴν Ἑλλάδα εἶναι νὰ μὴ πέφτη σὲ παγίδες ποὺ μποροῦν νὰ ὁδηγήσουν σὲ κλιμάκωσι καὶ σύγκρουσι.
Τὸ παράδοξο μὲ ὅλα τὰ παραπάνω εἶναι πὼς ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν σοβαρῶν πολιτικῶν, διπλωματῶν, στρατιωτικῶν κ.ἄ. συμφωνοῦν ὅτι εἶναι καιρὸς νὰ λεχθοῦν ἀλήθειες καὶ νὰ σπάσουν μερικὰ ψευδῆ ταμποῦ. Συμφωνοῦν ὅμως πίσω ἀπὸ κλειστὲς πόρτες γιατί μόλις ἀνάψουν οἱ κάμερες ἐπιδίδονται σὲ πατριωτικὲς κορῶνες τῆς δεκάρας, φοβούμενοι μήπως κατηγορηθοῦν γιὰ «προδοσία». Ὁ φόβος αὐτῆς τῆς ρετσινιᾶς, ποὺ εἶναι τόσο σύμφυτη μὲ τὴν ἀρνητικὴ πλευρὰ τοῦ DNA μας, ἔχει ἐμποδίσει ἐδῶ καὶ χρόνια οἱαδήποτε λογικὴ συζήτησι γιὰ τὴν ἐξωτερική μας πολιτική.

Ἀλλά, δυστυχῶς, οἱ «κουτοέλληνες» δὲν μασᾶνε

τοῦ Μιχαὴλ Σ. Βάρδα

Θὰ ἐπιχειρήσω νὰ σχολιάσω, ἐπιγραμματικῶς μόνον, κάποια σημεῖα τοῦ πιὸ πάνω κειμένου, γιὰ λόγους οἰκονομίας χώρου, ἀφήνοντας τὰ ὑπόλοιπα στὴν διακριτικὴ εὐχέρεια τῶν σχολιαστῶν–ἐπισκεπτῶν τῆς ἱστοσελίδος.

1. Ἔχει δίκιο καὶ σπουδαῖες μαντικὲς ἱκανότητες ὁ Ἀλέξης Παπαχελᾶς γιὰ τὸ βέβαιο «Ὄχι» τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ στὶς ἐνδοτικὲς προθέσεις τοῦ Γ. Παπανδρέου πρὸς τοὺς φίλους του, κουμπάρους καὶ ζεϊμπεκοσυγχορευτές του, Τούρκους. Τὸ Σχέδιο Ἀνὰν ποὺ κατέλυε τὴν Κυπριακὴ Δημοκρατία δὲν τὸ ἐπεξεργάσθηκε ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς, κύριε Ἀλέξη Παπαχελᾶ. Δὲν ξεχνᾶμε, μὲ πόσο ἐνθουσιασμό, ὁ τότε ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν καὶ σημερινὸς πρωθυπουργὸς Γ. Παπανδρέου διαβεβαίωνε, χωρὶς ντροπή, τὸν Ἑλληνικὸ Λαὸ γιὰ τὰ σημαντικὰ πλεονεκτήματα ποὺ θὰ εἶχε γιὰ τὴν Ἑλλάδα (γιὰ τὴν «Πατρίδα του», δηλαδὴ) ἡ κατάλυσις τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας! Καὶ αὐτά, μόλις πρὶν 6 χρόνια!!!

2. Οἱ ὅποιες «συμφωνίες» τοῦ Γ. Παπανδρέου μὲ τὴν Τουρκία, δὲν ἔχουν καμμία σχέσι, κύριε Παπαχελᾶ, μὲ τὶς ἑκατέρωθεν ἀγαθὲς διαθέσεις ἀλλὰ μόνον μὲ τὴν διαφορὰ τοῦ γεωπολιτικοῦ δυναμικοῦ μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν, τὸ ὁποῖο σήμερα ἐμφανίζεται ἐξαιρετικῶς ἀρνητικὸ γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Δὲν ἔχει κανέναν λόγο ἡ Ἑλλὰς νὰ «συμφωνήση» γιὰ ὁ,τιδήποτε μὲ τὴν γείτονα Τουρκία αὐτὴν τὴν ἐποχή, μεσούσης τῆς δημοσιονομικῆς καὶ οἰκονομικῆς κρίσεως ποὺ πλήττει τὴν Πατρίδα μας.

3. Οἱ ἀναφορές σας, κύριε Παπαχελᾶ, στοὺς Βύρωνα Θεοδωρόπουλο (πρέσβη ἐ.τ.) καὶ Κωστῆ Στεφανόπουλο (πρώην Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας) εἶναι τοὐλάχιστον ἀτυχεῖς. Ὁ πρῶτος εἶπε καὶ ἔγραψε κάποια πράγματα σὲ πολὺ μεγάλη ἡλικία, χωρὶς νὰ εἰσφέρη καμμία πολιτικὴ τεκμηρίωσι, χωρὶς κανέναν στρατηγικὸ ὁρίζοντα. Οἱ ἀπόψεις του δὲν ἔχουν ἱστορικὰ καὶ φιλοσοφικὰ στηρίγματα καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀποτελέσουν βᾶσι γιὰ ὁποιαδήποτε σοβαρὴ συζήτησι. Οὔτε οἱ Τοῦρκοι δὲν τὶς ἐπικαλοῦνται! Ὁ δεύτερος, στὰς δυσμὰς τοῦ πολιτικοῦ καὶ πολιτειακοῦ του βίου, θεώρησε ὅτι ἡ παραπομπὴ τοῦ συνόλου τῶν ἑλληνοτουρκικῶν διαφορῶν στὴν Χάγη, θὰ ἦταν ἕνα πρῶτο καλὸ βῆμα γιὰ τὴν ἐπίλυσι αὐτῶν. Προφανῶς δὲν ἐγνώριζε ὅτι οἱ ἑλληνοτουρκικὲς διαφορὲς καὶ ἀντιθέσεις, ἱστορικὲς καὶ στρατηγικές, χρονολογοῦνται ἀπὸ τὸν 11ον αἰῶνα καὶ δὲν μποροῦν νὰ λυθοῦν ἀπὸ κάποιο σύγχρονο, πολιτικῶς ἐλεγχόμενο, διεθνὲς δικαστήριο. Ἄλλως τε, γιὰ ποιόν λόγο πρέπει νὰ πᾶμε στὴν Χάγη, ὅλες τὶς «διαφορές» ποὺ ἡ Τουρκία ἐγείρει εἰς βάρος μας; Ἐσεῖς, κύριε Παπαχελᾶ, θὰ θέτατε στὴν κρίσι κάποιου δικαστηρίου τοὺς τίτλους ἰδιοκτησίας τοῦ σπιτιοῦ σας ἢ τοῦ αὐτοκινήτου σας ;

4. Συμφωνῶ, κύριε Παπαχελᾶ, μαζύ σας στὴν διαπίστωσι ὅτι δὲν μπορεῖ ἡ Ἑλλὰς νὰ ἔχη διαφορετικὸ χωρικὸ ἐναέριο χῶρο (10 ν.μ.) ἀπὸ χωρικὸ θαλάσσιο χῶρο (6 ν.μ.). Δὲν μᾶς λέτε ὅμως, ἐσεῖς τί προτείνετε. Μήπως προτείνετε νὰ περιορίσουμε τὸν ἐθνικὸ ἐναέριό μας χῶρο στὰ 6 ν.μ. , γιὰ νὰ μὴν μπερδεύωνται οἱ Τοῦρκοι πιλότοι κατὰ τὶς καθημερινὲς πτήσεις τους στὸ Αἰγαῖο πέλαγος; Ἂν θέλετε, γίνετε πιὸ σαφὴς !
Λυπᾶμαι , κύριε Παπαχελᾶ, ποὺ μόνον σὲ αὐτὸ τὸ τελευταῖο σημεῖο …μπόρεσα (ὑπὸ ὅρους) νὰ συμφωνήσω μαζύ σας. Οἱ προτροπές σας καὶ οἱ συμβουλές σας πρὸς τοὺς «κουτοέλληνες» εἶναι ἀδιέξοδες καὶ δὲν ἀντέχουν σὲ σοβαρὴ κριτικὴ ἀνάλυσι ποὺ εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ τὴν χάραξι ἐθνικῆς Στρατηγικῆς. Μὴ ὑποπίπτετε στὸν πειρασμὸ τῆς ὑποδείξεως εὔπεπτων «τσιτάτων» καὶ τῆς υἱοθετήσεως τῆς μισῆς ἀλήθειας. Ξαναδιαβάστε λιγάκι τὸν μεγάλο μας πολιτικὸ καὶ ἱστορικὸ Θουκυδίδη. Κάπου, δὲν θυμᾶμαι ποῦ, γράφει: «…εὐθὺς δὲ μεῖζον τι ἐπιταχθήσεσθε, ὡς φόβῳ καὶ τοῦτο ὑπακούσαντες».

Πηγή: ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ

Τηλεοπτικὴ ἐκπομπὴ τῆς 13ης Αὐγούστου

Δῆτε τὴν δημοσιευμένη στὸ διαδίκτυο ἐκπομπή μας «Τίς ἀγορεύειν βούλεται;» τῆς 13ης Αὐγούστου 2010, μὲ θέμα «Τί εἶναι ἡ πολιτικὴ γιὰ τὸν Χριστιανό;» στὴν ἀκόλουθη διεύθυνσι:

http://www.kapodistrias.info/2009-04-28-12-49-09/190--13082010

Ἐκ τῆς Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς

Ἀρχαῖα ἑλληνικὰ στὸ Δημοτικό...

...ὄχι στὴν Ἑλλάδα ἀσφαλῶς!!!

τῆς Ἔρσης Βάτου

Σὲ βρεττανικὰ δημόσια δημοτικὰ σχολεῖα θὰ διδάσκωνται ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά. Ἡ ἀπόφασις ἐλήφθη ὕστερα ἀπὸ πρωτοβουλία ὀργανώσεως γιὰ τὴν διδασκαλία τῶν κλασσικῶν καὶ ἀφορᾷ, σὲ πρώτη φᾶσι, 13 σχολεῖα στὴν περιοχὴ Ὄξφορντσαϊρ.
Ὁ βρεττανικὸς Τύπος μὲ χαρὰ ἀνακοινώνει ὅτι οἱ μαθητὲς «θὰ διδάσκωνται τὴν μητρικὴ γλῶσσα τοῦ Ἀρχιμήδη καὶ τοῦ Ἡροδότου».
Ἡ Λόρνα Ρόμπινσον, διευθύντρια τοῦ προγράμματος «Ἴρις», ποὺ προώθησε ἁρμοδίως τὴν ἰδέα, εἶναι πεπεισμένη ὅτι ἡ διδασκαλία τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν θὰ ἔχη σημαντικὰ εὐεργετήματα γιὰ τοὺς μαθητές. «Ὁ κόσμος μπορεῖ νὰ τρομάζη στὴν ἰδέα τῆς ἐκμαθήσεως μίας γλώσσας ποὺ ἔχει διαφορετικὸ ἀλφάβητο καὶ νὰ ἀντιμετωπίζη τὸ θέμα ὡς πρόβλημα. Ὅμως ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μας γνωρίζουμε ὅτι ἐνῷ (ἡ διδασκαλία) πράγματι προσθέτει μία ἐπὶ πλέον διάστασι στὴν μάθησι, τελικῶς ὁ κόσμος προσαρμόζεται πολὺ γρήγορα καὶ ἀρχίζει νὰ τὸ εὐχαριστιέται ὅταν ἐξοικειωθῆ».
Οἱ μαθητές, σὲ τρία δημόσια δημοτικὰ ἀρχικῶς καὶ ἄλλα δέκα λίγο ἀργότερα, θὰ διδάσκωνται τὴν ἀλφάβητο, γραμματικὴ καὶ λεξιλόγιο τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας ἀλλὰ καὶ στοιχεῖα πολιτισμοῦ ὅπως ἡ γέννησις καὶ ἡ ἐξέλιξις τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων καὶ οἱ κωμωδίες τοῦ Ἀριστοφάνη.
Ἡ διευθύντρια ἑνὸς δημοτικοῦ σχολείου στὸ Ὄξφορντσαϊρ εἶπε χαρακτηριστικῶς στὴν Daily Telegraph ὅτι ἡ προγενέστερη εἰσαγωγὴ τῶν λατινικῶν πῆγε καλὰ ὁπότε δέχτηκαν θετικὰ καὶ τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά. «Τὰ παιδιὰ ἀντιλαμβάνονται καλύτερα τὴν γλῶσσα, ἀναγνωρίζουν τὴν σχέσι μεταξὺ τῶν γλωσσῶν καὶ τὸ διασκεδάζουν», εἶπε ἡ Σοῦ Γουiτζερυ. Ἡ Ρόμπινσον θεωρεῖ τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ «θαυμάσια γλῶσσα, γεμάτη ὄμορφες λέξεις καὶ συναρπαστικὰ νοήματα», ἐνῷ ὁ συγγραφεύς-δημοσιογράφος Χάρυ Μάουντ γράφει στὸ blog του: «Εἶναι θαυμάσια εἴδησις ὅτι τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ θὰ διδάσκωνται στὸ δημοτικό. Θὰ βελτιώσουν τὶς δεξιότητες τῶν παιδιῶν στὴν ἀγγλικὴ γραμματικὴ καὶ θὰ τὰ εἰσαγάγουν στὸν ἑλληνικὸ πολιτισμό - τὸ λίκνο τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ».

Ἀνακοίνωσις

Λόγῳ σοβαροῦ τεχνικοῦ προβλήματος στὰ μηχανήματα τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ «ΤΗΛΕΦΩΣ», ἡ χθεσινὴ ζωντανὴ ἐκπομπὴ «Τίς ἀγορεύειν βούλεται;» μὲ θέμα «Ἐθνικὰ θέματα καὶ ἐθνοκτόνοι» καὶ προσκεκλημένο τὸν ὁμότιμο καθηγητὴ κ. Θεόδωρο Ἀνδρεᾶκο ἀντεγράφη χωρὶς ἦχο καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀναμεταδοθῆ!

Ἀντ' αὐτῆς, ἀπόψε μία ὥρα μετὰ τὰ μεσάνυχτα, κατὰ τὴν καθιερωμένη ὥρα τῆς ἀναμεταδόσεως, θὰ προβληθῆ ἡ ἐκπομπὴ τῆς 12ης Μαρτίου 2010 μὲ θέμα «Ἀναζητῶντας δικαιοσύνη».

Παρακαλεῖται ὅποιος ἀπὸ τοὺς ἐπισκέπτες τῆς ἱστοσελίδος κατέγραψε τὴν χθεσινή μας ἐκπομπὴ νὰ ἐπικοινωνήση ἐπειγόντως μαζί μας στὴν διεύθυνσι

angelo-v@otenet.gr

ἢ στὰ τηλέφωνα τοῦ σταθμοῦ «ΤΗΛΕΦΩΣ»

211-3001701, 211-3001702

Ἐκ τῆς Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς

Ἀνακοίνωσις

Ἡ τηλεοπτική μας ἐκπομπὴ «Τίς ἀγορεύειν βούλεται;», ἡ ὁποία μεταδίδεται ἀπὸ τὸν δίαυλο «ΤΗΛΕΦΩΣ» κάθε Παρασκευὴ στὶς 10:00 καὶ ἀναμεταδίδεται τὴν ἑπομένη Κυριακὴ στὴν 01:00, μία δηλαδὴ ὥρα μετὰ τὰ μεσάνυχτα τοῦ Σαββάτου, θὰ ἔχη αὔριο θέμα «Ἐθνικὰ θέματα καὶ ἐθνοκτόνοι» καὶ προσκεκλημένο τὸν ὁμότιμο καθηγητὴ κ. Θεόδωρο Ἀνδρεᾶκο.

Ἐκ τῆς Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς

Ἑλλὰς καὶ Τουρκία ὑποψήφιες γιὰ τὴν νέα ρωσσικὴ ναυτικὴ βᾶσι!

Μὲ μία δήλωσι ποὺ προκάλεσε εὔλογα ἐρωτήματα, ὁ ἀρχηγὸς τοῦ Ρωσσικοῦ Ναυτικοῦ ἀνεκοίνωσε ἀπὸ τὴν Μόσχα ὅτι ἡ Ρωσσία ἐνδιαφέρεται νὰ ἀποκτήση δεύτερη ναυτικὴ βᾶσι στὴν ἀνατολικὴ Μεσόγειο, πέραν ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ὑφίσταται στὸ Ταρτοὺς τῆς Συρίας. Ἡ ἐπιλογὴ θὰ πραγματοποιηθῆ μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ Τουρκίας.
Οἱ δηλώσεις τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ Ρωσσικοῦ Ναυτικοῦ ἔγιναν γνωστὲς ἀπὸ ἀνταπόκρισι τοῦ Θ. Αὐγερινοῦ στὸ μεσημβρινὸ δελτίο τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ MEGA.
Ὁ ναύαρχος Βισότσκι στὸ πλαίσιο ἀνακοινώσεων γιὰ τὴν ἀνάγκη ἐκσυγχρονισμοῦ τῆς ναυτικῆς βάσεως στὸ Ταρτούς, ὥστε νὰ μπορῆ νὰ δεχθῆ μεγαλυτέρου ἐκτοπίσματος σκάφη ἀπὸ τὸ 2012, προχώρησε σὲ ἀκόμη μεγαλύτερες ἀποκαλύψεις. Ἡ ἀνάγκη τῶν ρωσσικῶν ναυτικῶν δυνάμεων νὰ ἰσχυροποιήσουν τὴν παρουσία τους στὴν ἀνατολικὴ Μεσόγειο μπορεῖ νὰ καλυφθῆ μόνο ἀπὸ δύο χῶρες, οἱ ὁποῖες διαθέτουν κατάλληλα φυσικὰ γεωγραφικὰ χαρακτηριστικὰ καὶ ἄρτιες λιμενικὲς ἐγκαταστάσεις.
Ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Τουρκία συνιστοῦν τὸ δίδυμο τῶν δυνατῶν ἐπιλογῶν καὶ σὲ αὐτὲς θὰ ἀπευθυνθῆ τὸ ρωσσικὸ Ὑπουργεῖο τῶν Ἐξωτερικῶν προκειμένου νὰ διασφαλίση τὴν ἀπαραίτητη ἔγκρισι. Ἡ ἀνακοίνωσις ἐδημιούργησε ἔκπληξι διότι πρόκειται γιὰ ἕνα αἴτημα πρὸς δύο χῶρες μέλη τοῦ ΝΑΤΟ, οἱ ὁποῖες διατηροῦν στενὲς σχέσεις μὲ τὶς ΗΠΑ. Σύμφωνα μὲ τὶς πρῶτες ἐκτιμήσεις ἡ πρότασις συνδέεται μὲ τὴν ἀναθέρμανσι τῶν ρωσσο-τουρκικῶν σχέσεων, οἱ ὁποῖες ἐπεκτείνονται σὲ διαφόρους τομεῖς.
Ὅσον ἀφορᾷ τὶς ἐργασίες ἐκσυγχρονισμοῦ στὸ λιμάνι Ταρτούς, τὸ ὁποῖο μέχρι σήμερα χρησιμοποιεῖται γιὰ τὴν τροφοδοσία καὶ τὴν παροχὴ τεχνικῆς ὑποστηρίξεως στὰ ρωσσικὰ πολεμικὰ πλοῖα, ὁ ναύαρχος Βισότσκι διευκρίνισε ὅτι στὶς ἐγκαταστάσεις θὰ μποροῦν νὰ φιλοξενηθοῦν πλοῖα μεγέθους ἀεροπλανοφόρου καθὼς καὶ πυραυλοφόρα καταδρομικά. Οἱ ρωσσικὲς διευκολύνσεις χρονολογοῦνται ἀπὸ τὸ 1971 (ἐπὶ ΕΣΣΔ). Μετὰ τὴν διάλυσι τοῦ Συμφώνου τῆς Βαρσοβίας ἡ βᾶσις ἀπαξιώθηκε σταδιακῶς μέχρι τὸ 2007 ποὺ τὸ Ρωσσικὸ Ναυτικὸ ἐπανεβεβαίωσε τὴν πρόθεσί του νὰ χρηματοδοτήση τὴν ἐπαναλειτουργία της ὡς προκεχωρημένου λιμένος.

Πηγή: defencepoint.gr

Δελτίον τύπου

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ
ΦΕΚ. Β 853 / 25-9-1997
Ἕδρα: Γραφεῖον Ἰ. Ἀναγνωστοπούλου, Ἀπόλλωνος 23Β 10557 Ἀθῆναι
Δι’ ἀλληλογραφίαν : οἰκία Ἰ. Ἀναγνωστοπούλου ΜΟΥΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟτηλ. 210 3254321-2 fax. 210 3236978
e-mail: fot_gram@otenet.gr Ἱστοσελίδα www.fotgrammi.gr
Α.Φ.Μ. 090050859 Ε´ Δ.Ο.Υ. ΑΘΗΝΩΝ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
ΤΟΣΟΝ
ΤΟΥ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»,
ΟΣΟΝ
ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ,
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ
ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

1. Παρὰ τὸ προκεχωρημένον τῆς ἡλικίας μας καὶ τὴν λίαν ἐπισφαλῆ ὑγείαν μας, ἐν τούτοις ἐμεῖς οἱ «ξεκούραστοι» συνεχίζομε ἀπεγνωσμένες προσπάθειές μας νὰ ἐξασφαλίζωμε ποσότητες ἀγαθῶν διὰ περίθαλψιν δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας πρὸς δόξαν Θεοῦ.

2. Ἐπίσης νὰ ἐξασφαλίζωμε θέσεις εἰς πλήρως ὠργανωμένες κατασκηνώσεις, διὰ νὰ φιλοξενοῦνται παιδιὰ, νὰ τὰ ὑποδεχώμεθα, νὰ τοὺς δίδωμε πληθώρα δώρων καὶ νὰ μεριμνῶμε διὰ τὴν σωματικὴν καὶ ψυχικήν τους ἀκεραιότητα.

3. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐπετύχαμε παρὰ τὴν μεγίστην οἰκονομικὴν κρίσιν, ποὺ διερχόμεθα, ἡ ὁποία, ὅπως ἐπανειλημμένως ἔχομεν ἀναπτύξει διεξοδικώτατα, εἶναι ἀπόροια τῆς ἠθικῆς κρίσεως, τὴν ὁποίαν μᾶς καλλιεργοῦν συστηματικῶς ἐπὶ πολλὲς δεκαετίες δοτοὶ ἰθύνοντες - ὑποχείρια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, κατόπιν τῆς ἄκρως ἀχαρακτηρίστου καὶ ἀπαραδέκτου ἀβελτηρίας τῆς πνευματικῆς καὶ θρησκευτικῆς ἡγεσίας μας, διὰ τὶς ὁποῖες ἐφαρμόζεται ἡ αἰσώπειος ρῆσις: «τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων, ὑμεῖς ἄδετε».

4. Εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ἐπαναλάβωμε: Ὅλοι οἱ «κουρασμένοι» μεταβαίνουν εἰς τὰ ἐξοχικά τους, παραλίες, ταξείδια ἀναψυχῆς, διὰ νὰ ξεκουρασθοῦν καὶ νὰ ἀπολαύσουν καὶ τὰ εὐεργετικώτατα θαλάσσια λουτρά των. Ἐμεῖς οἱ «ξεκούραστοι» θὰ συνεχίσωμεν ἀκόμη καὶ τώρα νὰ ἐργαζώμεθα ἐντατικώτατα κολυμβῶντες ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν εἰς τὸν ἱδρῶτα.

5. Προτοῦ ἀποκάμνωμε καὶ μᾶς καταβάλλουν πλήρως οἱ βαρειὲς ἀσθένειές μας, ἐπαναλαμβάνομεν τὴν γνωστὴν ἔκκλησίν μας: ζητοῦμεν κατεπειγόντως ἰδεολόγους καὶ ἀνιδιοτελεῖς ἐθελοντὲς νὰ μᾶς ἀπαλύνουν τὸν λίαν δυσβάστακτον σταυρόν τῶν ὄγκων, ἀπὸ τὰ λίαν δυσβάστακτα φορτία ἐξόδων καὶ ἐργασίας.

6. Ἀναμένομεν κατεπειγόντως ἐθελοντὰς διὰ νὰ δυνάμεθα νὰ ἀνταποκρινώμεθα εἰς τὶς καθημερινὲς αὐξανόμενες ἐκκλήσεις διὰ βοήθειαν.

7. Τηλεφωνήσατέ μας εἰς τὰ τηλέφωνα 210-3254321.
Σᾶς ἀναμένομε μέ «ἀνοικτὰς ἀγκάλας», διὰ νὰ συστρατευθῶμε εἰς τοὺς χαλεποὺς καιρούς, ποὺ διερχόμεθα. Ὅπως ἀνεπτύξαμε καὶ εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας καὶ εἰς τὸ περιοδικόν μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 43: «Πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων».

8. Ἐλᾶτε νὰ «ἀποτοξινωθῶμε» ἀπὸ τά «δηλητήρια» τῆς φιλαυτίας, τοῦ φιλοτομαρισμοῦ, τῆς καλοπερασιᾶς, τοῦ «βολεύματος», τῆς ἀδιαφορίας, τῆς κοινωνικῆς ἀναλγησίας, τῆς πορώσεως τῆς συνειδήσεως καὶ λοιπὰ ἀντικοινωνικὰ δηλητήρια, νὰ ἀναγεννηθῶμε πνευματικὰ καὶ μὲ πνεῦμα αὐτοθυσίας, ἀλτρουϊσμοῦ, ἀνιδιοτελείας νὰ ἀποδεικνύωμε ἐμπράκτως τὴν ἀγάπην μας πρὸς τὸν κάθε πλησίον καὶ νὰ ἀγωνιζώμεθα διὰ τὴν ἐπιστροφὴν εἰς τὶς ρίζες μας προτοῦ αὔριο εἶναι πολὺ ἀργά.