Ἀναβολὴ τῆς αὐριανῆς τηλεοπτικῆς ἐκπομπῆς μας

Ὅπως μᾶς ἐνημέρωσαν οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ προγράμματος τοῦ "Kontra Channel", ἡ αὐριανὴ προγραμματισμένη ἐκπομπή μας ἀναβάλλεται γιὰ τὸ Σάββατο 8 Ἰανουαρίου. Ἡ ἐκπομπὴ θὰ μεταδοθῆ στὶς 7 τὸ βράδυ, θὰ ἔχη ὡς θέμα της «Τὸ σενάριο τῆς σωτηρίας» καὶ προσκεκλημένο τὸν πολιτικὸ ἐπιστήμονα, νομικὸ καὶ πρώην ληξίαρχο Ἀθηνῶν κ. Μιχαὴλ Καρελλᾶ.

Νὰ ἔχετε καλὴ καὶ εὐλογημένη χρονιὰ μὲ ἀγάπη καὶ εἰρήνη στὶς οἰκογένειές σας, καὶ νὰ δοῦμε καὶ πάλι τὴν ἀγαπημένη μας πατρίδα ἐλεύθερη.

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Τὸ παιδὶ κάνει τὴν ἐπιλογή του...

τοῦ Σαράντου Ι. Καργάκου

Φθάσαμε στὸ σημεῖο ὅσα πρὸ 30ετίας καὶ κάτι ἐθεωροῦντο εὐνόητα, νὰ θεωροῦνται σήμερα ἀκατανόητα, διότι ὅσα διδάσκονται τὰ παιδιά στὸ σχολεῖο, λόγῳ ἀλλεπαλλήλων ἐκπαιδευτικῶν ἀβελτηριῶν, εἶναι κατὰ τὸ πλεῖστον ἀνόητα.
Ὁ Ἀϊνστάϊν εἶχε πῆ ὅτι παιδεία εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς μένει ὅταν ξεχάσουμε ὅλα ὅσα μάθαμε στὸ σχολεῖο. Δηλαδή, ἡ εὐαισθησία, ἡ καλλιεργημένη φαντασία καὶ κυρίως ἡ γύμνασις τοῦ νοός, ποὺ μαθαίνει τὸ παιδί ὄχι μὲ τί, ἀλλά πῶς νὰ σκέπτεται. Σήμερα αὐτὸ ποὺ μένει στὰ παιδιὰ ὅταν φεύγουν ἀπὸ τὸ σχολεῖο, ἀλλὰ καὶ ὅταν μένουν σ’ αὐτό, εἶναι μιὰ ἀπέχθεια, μὲ τὶς ἐλάχιστες φυσικὰ τιμητικὲς ἐξαιρέσεις. Διότι τὸ σχολεῖο σκοτώνει ὅ,τι ὡραιότερο καὶ ὅ,τι ἱερώτερο τὰ παιδιά ἔχουν μέσα τους. Κι αὐτὸ φυσικὰ δὲν εἶναι εὐθύνη τοῦ δῆθεν πολυπολιτισμικοῦ, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα «πολυαμαρτωλικοῦ» ὑπουργείου μας, εἶναι καὶ τῶν ἐκπαιδευτικῶν «νέας φουρνιᾶς», ποὺ ἐνῷ πῆραν δωρεὰν βιβλία παιδαγωγικὰ 12 κιλῶν (χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνη ὅτι τὰ διάβασαν ἤ φωτίστηκαν, κι ἂν τὰ διάβασαν) κατὰ τὰ ἔτη τῶν σπουδῶν τους, ποὺ μετριοῦνται μὲ Ὀλυμπιάδες, οἱ τέτοιοι ἐκπαιδευτικοί, ἀντὶ νὰ κτίσουν κάτι στὴν ψυχὴ τῶν παιδιῶν, κατεδαφίζουν, κατὰ τὴν κομματική προσταγή του: «Γκρεμίστε...»!
Βέβαια, δὲν εἶναι μικρὴ καὶ ἡ εὐθύνη πολλῶν γονέων, ξεθυμασμένων τέως ἐπαναστατῶν, ποὺ ἀντὶ νὰ βιώσουν τὴν ἐπαναστατικὴ τρικυμία στὴν βιοτικὴ πάλη, τὴν βίωσαν στὸ κρανίο τους, μέχρι ποὺ βολεύτηκαν σὲ κάποιο –ἐλέῳ κόμματος– δημόσιο ὀφφίτσιο ἢ χάρη στὴν συνεργασία μὲ τοὺς «ὀφφικιάλιους» τοῦ δημοσίου γνώρισαν πολλοὺς τρόπους πλουτισμοῦ, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ τιμιώτερος εἶναι ἡ ...κλοπή, ὅπως ἔγραφε χλευαστικὰ ὁ Ροΐδης. Ὅλοι αὐτοί, οἱ κατ’ ἐπίφασιν γονεῖς, θεωροῦν τὴν ἐργασία, τὴν τιμιότητα, τὴν πίστι σέ ἀρχές θρησκευτικές, ἐθνικὲς σάν ...βίτσιο!
Ἀλλοίμονο, λοιπόν, στὸν ἐκπαιδευτικό ποὺ θὰ θελήση νὰ μιλήση γιὰ τέτοια «βέβηλα» πράγματα στὸ σχολεῖο. Ἀμέσως θὰ προσφύγουν στὸν νέο τύπο Γενικῶν Ἐπιθεωρητῶν, ποὺ εἶναι οἱ τηλεοπτικοὶ ἀστέρες. Αὐτοὶ ἔχουν τὴν πανσοφία νὰ ὁμιλοῦν De re commune scibile et opibusdam aliis, κατὰ τὴν σατυρικὴ ἔκφρασι τοῦ Βολταίρου, τὴν ὁποία ἀπέδωσε εὔστοχα ὁ Ροΐδης μὲ τὸ περίφημο: «Περὶ παντὸς κοινῶς γνωστοῦ καί τινων ἄλλων ἀκόμη». Καὶ πέρα ἀπὸ τὴν πανσοφία ἔχουν καὶ τὴν παντοδυναμία ποὺ εἶχε ὁ Ραδάμανθυς στὸν Ἅδη, ποὺ μποροῦσε τοὺς πάντες νὰ δικάζη. Οἱ τωρινοὶ τηλεοπτικοὶ συνάδελφοί τους δικάζουν καὶ τοὺς ἐκπαιδευτικούς, ὄχι ὅταν μὲ λόγια καὶ ἔργα προωθοῦν τὴν μαθητικὴ ἀλητεία, ὄχι ὅταν διακινοῦν ναρκωτικά, ὄχι ὅταν εἶναι ἀμαθεῖς κομματικοὶ ἰνστρούχτορες, ἀλλ’ ὅταν ἐπιμένουν νὰ βλέπουν τὸ ἔργο τους ὄχι σὰν ἀγγαρεία ἀλλὰ σὰν ἱερὴ λειτουργία. Ἡ ἀπειλὴ τῆς μαμᾶς «Θὰ σὲ πάω στὸν ...» ἔχει δέσει τὴν γλῶσσα καὶ τὴν σκέψι πολλῶν εὐαίσθητων ἐκπαιδευτικῶν. Καὶ πολλοὺς τοὺς πῆγαν· καὶ κάποιοι ψοφοδεεῖς ἔκαναν ...δήλωσι μετανοίας πρὸ τῶν ὑπερτάτων κριτῶν.
Σήμερα τρέμει κανεὶς νὰ εἶναι καλὸς ἐκπαιδευτικός. Ἀκόμη καὶ πανεπιστημιακός. Παλαιός μου μαθητής, ποὺ ἀντὶ νὰ συνεχίση τὸ ἀξιοπρεπὲς ἔργο τοῦ πατέρα του, ποὺ ἦταν διακεκριμένος μπαλωματῆς, φιλοδόξησε νὰ γίνη πανεπιστημιακός γιὰ νὰ μπαλώση τὶς τρύπες τῆς παιδείας μας. Καὶ τὸ παιδὶ μοῦ ἔλεγε, σχεδὸν κλαίγοντας πρὸ μηνῶν, ὅτι ὑποχρεώνεται νὰ διδάσκη στοὺς πρωτοετεῖς κλάσματα καὶ δεκαδικούς, διότι τὰ παιδιὰ ἀγνοοῦν παντελῶς σχεδὸν τὴν «γλῶσσα τῶν μαθηματικῶν». Καὶ πᾶνε γιὰ μαθηματικοί! Ἐπίδοξοι Καραθεοδωρῆδες!
Δὲν λέω, ἔγινε κάποια πρόοδος σὲ ὡρισμένους τομεῖς. Ἔγραφα πρὸ 40ετίας σ’ ἕνα διδακτικὸ μου βιβλίο: «Στὸ παιδὶ δὲν ἁπλώνουμε τὸ χέρι· τοῦ δίνουμε τὸ χέρι». Ἡ πρόοδος συνίσταται ὅτι σήμερα τὸ παιδὶ ἁπλώνει χέρι καὶ γλῶσσα στὸν δάσκαλο καὶ στὸν καθηγητή. Μὲ τὴν ἀνοχὴ τῆς κοινωνίας, τῆς πολιτείας, τῶν ΜΜΕ καὶ τῶν γονέων. «Τὸ παιδὶ κάνει τὴν ἐπιλογή του». Ἀλλὰ καὶ τὸ περίστροφο εἶναι μιὰ ἐπιλογή. Κάποτε τὰ παιδιὰ ἔτρωγαν χαστούκια· τώρα δίνουν χαστούκια. Ἀλλὰ τὸ χαστούκι ποὺ δὲν ἔφαγαν ἀπὸ τὸν πατέρα καὶ τὸν δάσκαλο, τοὺς τὸ δίνει σήμερα ἡ ζωή. Ἦλθε ἡ κρίσις, καὶ πάμπολλοι νεαροὶ πιστεύουν ὅτι θὰ τὴν «σκαπουλάρουν» μὲ τὴν κλοπή. Ἡ ἐργασία τοὺς εἶναι ἄγνωστη λέξις. Τὸ ὑπουργεῖο μοιράζει στὰ παιδιὰ «κομπιοῦτερς» δωρεάν. Μυαλὰ πότε θὰ μοιράση;

Ἀπαγορεύτηκε ἡ ἰδιωτικὴ καλλιέργεια στὶς ΗΠΑ!!!

«Ἂν οἱ ἄνθρωποι ἀφήσουν τὴν κυβέρνησι νὰ ἀποφασίζη τί τροφὴ θὰ τρῶνε καὶ τί φάρμακα θὰ παίρνουν, τὰ σώματά τους θὰ εἶναι σύντομα σὲ τόσο θλιβερὴ κατάστασι ὅσο εἶναι οἱ ψυχὲς ἐκείνων ποὺ ζοῦν σὲ καθεστὼς τυραννίας.»

Τόμας Τζέφερσον

Ἤδη στὴν Ἀμερικὴ ἔχει ξεκινήσει ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ νόμου ποὺ ἔχει κατατεθῆ στὸ Κογκρέσσο καὶ ἀφορᾷ τὴν ἀπαγόρευσι καλλιεργείας ὀργανικῶν τροφῶν, μὲ λίγα λόγια τὴν ἀπαγόρευσι τοῦ σπιτικοῦ κήπου γιὰ τὴν ἐπιβίωσι τῆς οἰκογενείας.
Ὅποιος λοιπὸν δὲν θέλει νὰ ἐνταχθῆ στοὺς κανόνες τῆς Παγκοσμιοποιήσεως καὶ θὰ θελήση νὰ κάνη ἕνα μικρὸ κῆπο γιὰ νὰ ζῆ αὐτὸς καὶ ἡ οἰκογένειά του, θὰ χαρακτηρίζεται ἐπικίνδυνος καὶ θὰ δέχεται πρόστιμα καὶ κατασχέσεις προϊόντων καθὼς αὐτὰ θὰ ἀποτελοῦν «κίνδυνο γιὰ τὴν δημόσια ὑγεία».
Τὸ ὄνομα τοῦ νόμου αὐτοῦ εἶναι «Νόμος Συγκλήτου S 510 - Ἐκσυγχρονισμὸς Ἀσφαλείας Τροφίμων», συμφώνως μὲ τὸν ὁποῖο χαρακτηρίζεται παράνομη ἡ καλλιέργεια καὶ ἀποθήκευσις σπόρων.
Ὁ νόμος τῆς Συγκλήτου «S 510» γιὰ τὸν ἐκσυγχρονισμὸ τῆς ἀσφαλείας τῶν τροφίμων ἔχει χαρακτηρισθῆ ὡς ὁ πιὸ ἐπικίνδυνος νόμος στὴν ἱστορία τῶν ΗΠΑ.
Ὁ νόμος θὰ δίνη τὸ δικαίωμα στὴν κυβέρνησι τῶν ΗΠΑ νὰ ἀπαγορεύη ἢ νὰ νομιμοποιῆ τὸ μέχρι τώρα δικαίωμα ὅλων γιὰ τὴν καλλιέργεια, τὸ ἐμπόριο καὶ τὴν μεταφορὰ ὅλων τῶν τροφίμων.
Ὁ νόμος δίνει τὸ δικαίωμα στὸν «Μεγάλο Ἀδελφὸ» νὰ ρυθμίζη μέχρι καὶ τὴν καλλιέργεια τοματῶν στὴν αὐλὴ τοῦ σπιτιοῦ μας.
Δίνει τὸ δικαίωμα στὴν κυβέρνησι νὰ συλλαμβάνη καὶ νὰ φυλακίζη ἀνθρώπους ποὺ πωλοῦν ἀγγούρια στὴν λαϊκή. Θὰ ποινικοποιῆ τὴν μεταφορὰ ὀργανικῶν τροφῶν ἂν δὲν συμμορφώνεται κάποιος μὲ τοὺς κανόνες τῶν ἀρχῶν.

Πηγή: http://eleftheri-epistimi.blogspot.com/

Τὰ Χριστούγεννα τοῦ ταπεινοῦ

–Πῶς τὸν ἐβλέπεις τὸν καιρὸ καπετάνιε;

–Χιονιᾶς, κουμπάρε, χιονιᾶς καιρὸς μουγγός, κυαμέτ.

Ὁ ἐρωτῶν, ἄνθρωπος ὥριμος, φιλέρημος, μὴ φεύγων τοὺς ἀνθρώπους ἀλλὰ τὴν κακίαν τῆς ἡμέρας, εἶχε τὴν πρόθεσιν νὰ ξεκινήση διὰ ν’ ἀνάψη τὰ κανδήλια ἐξωκκλησίων μιὰ κι’ ἐπλησίαζε μεγάλη γιορτή, καὶ νὰ σκουπίση ὅσα ἐξ αὐτῶν εἶχον τὴν ἀνάγκην.

Ὁ ἀπαντήσας παλαιὸς καπετάνιος σὲ τρεχαντήρια καὶ σκοῦνες καὶ γολετιά, ἐξαριθμήσας φουρτοῦνες καὶ κύματα καὶ ἀέρηδες, ὅσους δὲν χωρεῖ ἡ μνήμη, ἔχαιρε φήμην μὴ διαψευδομένου μετεωρολόγου.

Ξέμπαρκος ἀπό τινων ἡμερῶν διὰ νὰ ἑορτάση μὲ τὴν οἰκογένειάν του τὰς ἐπερχομένας ἐορτὰς τῶν Χριστουγέννων, συνεδέετο μὲ κουμπαριὰν μὲ τὸν ἐρωτήσαντα, καὶ κατὰ τὸν ἐσωτερικόν των κόσμον ἦσαν ὅμοιοι.

Καὶ οἱ δύο ἅπλωναν τὴν νοσταλγίαν τῆς καρδιᾶς των, στὰ πέραν, στὰ μακρυνά, στὰ ἄπιαστα, ἐκεῖ ποὺ δὲν φθάνει καράβι, στὰ πόδια τοῦ Ἀπερίγραπτου, ἐκεῖ ποὺ οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων βρίσκουν τὴν πηγήν τους καὶ πίνουν φῶς.

Καὶ ὁ μὲν καπετάνιος, ἀποχαιρετήσας τὸν κουμπάρον του, ἤνοιξε τὴν πόρτα τοῦ μικροῦ καφενείου τῆς παραλίας, εἰσῆλθε καὶ ἐκάθισε παρὰ τὸ ὑαλόφρακτον, ἀγναντεύων τὰ δεμένα καράβια καὶ καΐκια καὶ τὴν μεγάλην θάλασσαν ρυτιδουμένην ἀπὸ τὶς ἀρουφλιὲς τοῦ χιονιᾶ. Παρήγγειλε ἕνα ζεστὸ καὶ ἀρωματῶδες φασκόμηλο, τέτοιο ποὺ μόνον στὰ νησιὰ τῶν Κυκλάδων φύεται, καὶ ἤρχισε νὰ ξετυλίγεται ἡ ἡμέρα του.

Ὁ ἄλλος, ἐξεκίνησε φέρων μικρὸν καλάθιον, μὲ ὅσα ἦσαν χρειαζούμενα, λίγο λάδι, μολυβῆθρες, θυμίαμα, σπίρτα, μισὸ ὁλόφρεσκο ψωμί, ἐλαίας, καὶ κρόμμυον. Ἡ νηστεία τοῦ σαρανταημέρου ἦταν περὶ τὸ τέλος της, ἀλλὰ ἡ ἁπλότης τοῦ εἶναι του ἐφρούρει καλῶς τὴν ἐγκράτειά του. Ἔφερε πατατούκαν ναυτικὴν παρέχουσαν θαλπωρὴν εἰς τὸ σῶμα του, καὶ πολλάκις εὐχαρίστει τὸν Ἅγιον διότι τὸν ἠξίωσε νὰ ἔχη καὶ μίαν πατατούκαν.

Ἀφοῦ ὁδοιπόρησε περὶ τὴν ὥραν καὶ ἤναψε τὰ καντήλια καὶ ἐσκούπισε τὸ ἀπόμερον ἐξωκκλῆσι, τὸ ἐκτισμένον ὑψηλὰ εἰς τοὺς βράχους, καὶ ἔψαλλε ὅσα τῶν Χριστουγέννων ἀνέβαινον ἀπὸ μέσα του στὰ χείλη του, ἐβγῆκε καὶ ἐκάθισε εἰς τὸ προσήνεμον τοῦ ἐξωκκλησιοῦ, τὸ βλέπον πρὸς τὸν νοτιᾶν, καὶ ἔβαλε στὸ στόμα του μίαν μπουκιὰν ψωμὶ καὶ δύο ἐλαίας. Τὸ βουνὸν κατρακυλοῦσε πρὸς τὸν αἰγιαλόν, καὶ εἰς τὰ πρασινίζοντα ἀπὸ τὰς πρωΐμους βροχὰς χωράφια καὶ καυκάρες, στὶς ἀνατειχιές, διὰ νὰ προφυλαχθοῦν ἀπὸ τὸ ἀραιὸ χιονόνερο ποὺ ἄρχισε νὰ πέφτη.

Καὶ ἐσυλλογίζετο, καὶ διελογίζετο καὶ ἤρχοντο αὐτόκλητοι αἱ ἀναμνήσεις του, καθαρές, ὁλοζώντανες, ντυμένες μὲ τὸ ἄρωμα τοῦ παρελθόντος, ποὺ χωρὶς αὐτό, τὸ μέλλον εἶναι ἀνύπαρκτον, καὶ τὸ συναίσθημα τῆς φυγῆς ὀγκοῦτο μέσα του.

Νὰ φύγη μακράν, σὲ τόπον ἀκόκοσμον, ὅπου νὰ ἑορτάση Χριστούγεννα μὲ τὸν ἴδιον τὸν Χριστόν. Θὰ ἐπορεύετο ἐξώκοσμος καὶ βλέποντας τ’ ἀχνάρια τῶν Ἁγίων Του ποδῶν, θὰ τὸ εὕρισκε καὶ θὰ ἐώρταζε μαζύ Του. Καὶ ὅταν Τὸν εὕρισκε, θὰ σταματοῦσε ἡ φυγή του καὶ ἄλαλος καὶ ἔκθαμβος θὰ κατενύγετο ὁλόκληρος. Καὶ τὰ χείλη του ἐψιθύριζον τῆς «Μεγάλης Βουλῆς Σου τὸν Ἄγγελον, Κύριε…». Καὶ συνέχισε νὰ διαλογίζεται ὅτι αὐτὰ θὰ ἦσαν τ’ ἀληθινὰ Χριστούγεννα.

Ἐσταμάτησεν ὅμως εἰς τὸν προθάλαμον αὐτῶν τῶν ἐκθαμβωτικῶν προεορτίων του μιὰ καὶ ἦλθε ἐκείνη τὴ στιγμὴ στὸ ἐξωκκλῆσι, καὶ ἕνας χωριανὸς μὲ τὸ γαϊδουράκι του νὰ ξαποστάση ἀπὸ τὸν δέροντα αὐτὸν βορρᾶν. Ἐγύριζε στὸ χωριό του, μολονότι δὲν εἶχε ἀκόμη μεσημεριάση, διότι καὶ αὐτὸς δὲν τὴν ἔβλεπε μὲ καλὸ μάτι τὴν κακοκαιρίαν, καὶ μιὰ καὶ ἦταν παραμονὴ Χριστουγέννων ἂς πήγαινε καὶ ἐνωρίτερα.

Τὰ εἶπαν καλόκαρδα καὶ μὲ λίγα λόγια καὶ ὁ φίλος μας συνέχισε τὴν πορείαν του δι’ ἄλλο ἐξωκκλῆσι. Ὁ χωριανὸς ἀφοῦ ξαπόστασε, ἐσκέφθη ὅτι καιρὸς ἦταν νὰ πηγαίνη στὸ χωριό. Καὶ καθὼς ἐγνώριζε σὲ ποιὸ ἐξωκκλῆσι κατηυθύνετο ὁ γνωστός του, τὤβαλε νὰ περάση ἀπὸ ἐκεῖ νὰ βολέψη καὶ τὰ ζωντανά του. Κινούμενος καὶ ἀπὸ τὴν ἀπροσδιόριστον περιέργειαν τῶν χωρικῶν, ἐπῆρε τὸ δεξὶ μονοπάτι καὶ μετὰ ὥραν περίπου εὑρέθη στὸ κτῆμα του ὅπου τὰ ζωντανά του. Ὀλίγον παρέκει εὑρίσκετο τὸ ἐξωκκλῆσι, στὴν ἄκρη μιᾶς λαγκαδιᾶς ὅπου το καλοκαῖρι θρασομανοῦσαν οἱ λιγαριὲς καὶ οἱ διράφες.

Καθυστέρησεν ὅμως πολὺ περισσότερον ἀπὸ ὅτι ὑπελόγισε ἀρχικῶς, διότι ηὗρε τὶς προβατίνες του γεννημένες καὶ ἔπρεπε νὰ τὶς ὁδηγήση μὲ τὰ νεογνά των, εἰς τὸ κελλόσταυρον.
Ἐπλησίαζε τὸ δειλινόν. Τὸ χιονόνερο ἔγινε χιόνι, σὲ λίγο θὰ σκοτείνιαζε ἔτσι ὅπως ἦταν ὁ καιρός. Ἡτοιμάσθη νὰ φύγη καὶ τότε θυμήθηκε πὼς δὲν εἶδε τὸν γνωστόν του νὰ κατηφορίζη ἀπὸ τὸ ἐξωκκλῆσι, καὶ πάλιν κινούμενος καὶ ὠθούμενος ἀπὸ τὴν ἴδιαν περιέργειαν, ἀνέβηκε τ’ ἀνηφοράκι καὶ σιγὰ καὶ διακριτικὰ ἤνοιξε τὴν θύραν καὶ ἐμπῆκε ἀλαφροπάτητος στὴν ἐκκλησία.

Τὰ κανδήλια ἦσαν ὅλα ἀναμμένα καὶ δύο-τρία κεράκια στὸ μικρὸ καὶ πρόχειρο μανουάλι, ἐνέτειναν τὶς φλόγες των πρὸς τὸν προορισμὸν πάσης ἀναστάσεως.

Ηὗρε τὸν γνωστόν του νὰ προσεύχεται γονατισμένος, τοῦ καλοῆρθε καὶ τοῦ χωριανοῦ τὸ γαλήνιο ἀραξοβόλι τῆς ἐκκλησίας, ὕστερα ἀπὸ τὸν ὀρχούμενον ἔξω χιονιᾶν καὶ στάθηκε χωρὶς καὶ νὰ διερωτᾶται διὰ τὸ διατί. Τὸν ἄκουσε πάλι νὰ ψιθυρίζη «Τῆς Μεγάλης Βουλῆς Σου τὸν Ἄγγελον Κύριε…» καὶ ἡ γαλήνη τοῦ προσευχομένου καὶ ἡ πραότης τῶν ἠρεμουσῶν μορφῶν τῶν Ἁγίων, ὀλίγαι εἰκόνες ἀπὸ ἁπλοϊκὰ χέρια ἄτεχνοι κατὰ τὴν ὄψιν, περίτεχνοι ὅμως κατὰ τὴν ἔκφρασιν, τὸν ἔκαμαν νὰ λυγίση καὶ αὐτὸς τὰ γόνατά του καὶ νὰ μπῆ σὲ προσευχὴ ἄδηλη καὶ ἄλαλη.

Τὴν ἁγίαν αὐτὴν μακαριότητα τῶν δύο ἀνδρῶν διέκοψεν πραγματικὸς βρόντος τῆς ἐξώθυρας καὶ ἡ εἴσοδος τοῦ Μιχάλαρου, ὑψηλοῦ καὶ εὐρώστου συγχωριανοῦ καὶ συγγενοῦς τοῦ προηγηθέντος, καὶ ὁ ὁποῖος χωρὶς ἄλλο προοίμιον, πρὸς τὸ εὐάριθμον ἐκκλησίασμα, ἐφώναξε: «Ἦντά ᾽γινες βρὲ Κωσταντῆ καὶ μᾶς ἔβαλες σὲ ἔγνοια;», ὑπονοῶν ὅτι ἀνησύχησαν στὸ χωριὸ ἐκ τῆς ἀδικαιολογήτου ἀργοπορίας του. «Κακοβάλαμε μήπως καὶ γκρεμίστηκες στὸν κακόβολο, ἀλλὰ νἆσαι, δόξα σοι ὁ Θεός! Καὶ τί κάνετε μαθὲς τώρα ἐδῶ πά;»

Ὁ χωριανὸς προσπαθῶν νὰ κατέβη ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ εἶχεν εὑρεθῆ, συνῆλθε καὶ τοῦ ἀπήντησε:

«Τί κάναμε; Χριστούγεννα κάναμε. Τὰ καλύτερα Χριστούγεννα τῆς ζωῆς μου».

Νικοδήμου Φουρτουνάτου (Νικολάου Κυρηνοπούλου), «ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΝ», Ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ»

Πηγή: christianvivliografia.wordpress.com

Ἡ ἐκπομπή μας

Λόγῳ τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, ἡ νέα μας ἐκπομπὴ στὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ "Kontra Channel", ἡ ὁποία ξεκίνησε τὸ προηγούμενο Σάββατο, δὲν θὰ μεταδοθῆ αὔριο, ἀλλὰ τὸ μεθεπόμενο Σάββατο 1 Ἰανουαρίου 2011, στὶς 7 τὸ βράδυ. Θὰ ἐνημερωθῆτε μὲ νεωτέρα ἀνακοίνωσι γιὰ τὸ θέμα καὶ τοὺς προσκεκλημένους τῆς ἐκπομπῆς.

Σᾶς εὐχόμεθα καλὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Ἀσφαλιστικὰ μέτρα κατὰ τοῦ ἱστολογίου "Army alert" ἀπὸ τὸν Α/ΓΕΣ

«Μπορεῖ νὰ μὴ συμφωνῶ μ' αὐτὰ ποὺ λές, ἀλλὰ θὰ ὑπερασπισθῶ μέχρι θανάτου τὸ δικαίωμά σου νὰ τὰ λές!»

Δυστυχῶς παρ’ ὅλη τὴν καλή μας διάθεσι νὰ μὴν ὀξύνουμε τὴν ἀντιπαράθεσί μας μὲ τὸν Α/ΓΕΣ, ἀφ' ἑνὸς λόγῳ τοῦ ὅτι ἡ ὅλη διαδικασία εἶναι σὲ ἐξέλιξι, καὶ ἀφ' ἑτέρου λόγῳ τῶν ἁγίων ἡμερῶν τῶν Χριστουγέννων, ὁ κ. Α/ΓΕΣ, φοβούμενος δὲν γνωρίζω τί, συνεχίζει μὲ τὸν ἴδιο ἀνίερο τρόπο τὶς ἐπιθέσεις του. Μᾶς ἀπειλεῖ ἐλπίζοντας στὸν ἐκφοβισμό μας, ὥστε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο νὰ κάμψη τὸ ἠθικό μας.
Ἕλληνες bloggers, ἀπευθύνομαι σὲ σᾶς, ὡς ἐλεύθερος Ἕλλην. Μετὰ τὴν πρόσφατη ἄδικη περιπέτειά μου, τὴν ὁποία ὅλοι γνωρίζετε, σήμερα τὸ ἀπόγευμα ὑπέστην νέα ἄδικη ἐπίθεσι. Οἱ ἀντίδικοί μου, σύσσωμοι αὐτὴ τὴν φορά, μοῦ κοινοποίησαν αἴτησι ἀσφαλιστικῶν μέτρων, μὲ τὴν ὁποία ζητοῦν ἀπὸ τὴν Δικαιοσύνη τὴν φίμωσι τοῦ armyalert.blogspot.com, μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν πλήρη ἀπαγόρευσι τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου, τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως, τῆς ἐλευθέρας διακινήσεως τῶν ἰδεῶν. Ζητοῦν νὰ ἀπαγορευθῆ ἡ ὁποιαδήποτε δημοσίευσις σχετικῶς μὲ τὰ πρόσωπά τους, βυσσοδομοῦν μὲ ἀπύθμενη ἐμπάθεια ἐναντίον μου καὶ ἐπιχειροῦν νὰ μὲ συσχετίσουν γιὰ μία ἀκόμη φορὰ μὲ ἄγνωστα παντελῶς σὲ ἐμένα πρόσωπα.
Οἱ ἀπειλές τους ὅμως οὔτε μᾶς τρομάζουν, καὶ πολὺ περισσότερο δὲν μᾶς τρομοκρατοῦν, ἀπεναντίας μᾶς χαλυβδώνουν. Κυρίως, διότι ξέρω ὅτι ἔχω ὅλους ΕΣΑΣ κοντά μου, καὶ κυρίως τοὺς ἐλευθέρους-σκεπτομένους Ἕλληνες, ποὺ μοῦ συμπαραστάθηκαν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ μοῦ συμπαρίστανται.
Σᾶς καλῶ ὅλους ἀπὸ σήμερα καὶ ἕως τὶς 4 Ἰανουαρίου 2011 καὶ ὥρα 10 π.μ. ὁπότε στὸ κτίριο 5 τῆς πρώην Σχολῆς Εὐελπίδων, ἐνώπιον τοῦ Προέδρου Ὑπηρεσίας, θὰ συζητηθοῦν τὰ ἀσφαλιστικὰ μέτρα, νὰ δώσουμε γιὰ ἄλλη μία φορὰ σύσσωμοι τὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν Δημοκρατία, γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς σκέψεως , τὴν ἐλευθερία τῆς διακινήσεως τῶν ἰδεῶν, τὸ δικαίωμα τῆς κριτικῆς στὴν ἐξουσία, καὶ κυρίως γιὰ τὴν διαφύλαξι καὶ τὴν ὑπεράσπισι τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας.
Σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους σας!

Σπύρος Σταματόπουλος
Διαχειριστὴς army alert

ΔΕΚΟ: Τὰ σπλάγχνα τοῦ ΠΑΣΟΚ

τοῦ πολίτου Παναγιώτου Παπαγαρυφάλλου,
Α΄ Ἀντιπροέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐνημερώσεως ἐπὶ τῶν Ἐθνικῶν Θεμάτων

Σὲ πρόσφατη δήλωσί του, ὁ ἐπὶ τῆς οἰκονομίας ὑπουργός –ποὺ δὲν γνωρίζω πόσα ἔνσημα ἐργασίας ἀπέκτησε στὴν ζωή του- ἀναφερόμενος στὴν ἀναγκαιότητα τῆς περιστολῆς τῆς οἰκονομικῆς ἀσυδοσίας τῶν διαβοήτων ΔΕΚΟ μᾶς εἶπε: «Δυστυχῶς εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ συγκρουστοῦμε μὲ τὰ σπλάγχνα μας».
Πρόκειται γιὰ μία ἑτεροχρονισμένη κυνικὴ ὁμολογία, ὅτι οἱ πατριδοκτόνες καὶ κονωνιοκτόνες ΔΕΚΟ ἀποτελοῦν τὸ ἀπόσταγμα τῆς κομματικῆς ἐλὶτ τοῦ ΠΑΣΟΚ.
Στὴν ἁπλοελληνική, αὐτὴ ἡ ὁμολογία σημαίνει ὅτι τὰ πιστὰ κομματόσκυλα πῆραν τὶς προνομιοῦχες θέσεις μόνο μὲ τὴν κομματικὴ ταυτότητα.
Σπλάγχνο, λέει τὸ λεξικό, σημαίνει καὶ τὸ παιδὶ σὲ σχέσι μὲ τὴ μητέρα. Τόσο σφιχτός, λοιπόν, ὁ ὀμφάλιος λῶρος ποὺ συνδέει ΠΑΣΟΚ μὲ ΔΕΚΟ, ποὺ ἀπομυζοῦν μὲ τὸ καλαμάκι τὸν «κυρίαρχο» λαό.
Ὅταν τὰ συνδικάτα τῶν ληστρικῶν ΔΕΚΟ ἐπιχορηγοῦνται ἀπὸ τὶς διοικήσεις τους μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες εὐρὼ «γιὰ κοινωνικὲς καὶ ψυχαγωγικὲς δραστηριότητες καὶ γιὰ τὶς διακοπές τους», τότε, πιά, πρόκειται γιὰ συντεχνιακὲς συμπαιγνίες σὲ βάρος τῶν ἐργαζομένων τῆς Ἑλλάδος.
Πρόκειται γιὰ ἐκφυλισμένες καταστάσεις, τὶς ὁποῖες ἐκαυτηρίαζε ἐδῶ καὶ τρεῖς αἰῶνες ὁ Ἄγγλος φιλόσοφος Τ. Χόμπς, ποὺ ἔγραφε ὅτι: «Οἱ συντεχνίες εἶναι σὰν μικρὲς δημοκρατίες, τὰ σπλάγχνα μίας μεγάλης, ὅπως τὰ σκουλήκια στὰ ἔντερα ἑνὸς φυσικοῦ ἀνθρώπου» (βλ. τὸ ἔργο τοῦ Χὸμπς «Λεβιάθαν», ἐκδ. Ἀναγνωστίδη, σελ. 190 ἢ τὸ ἔργο μου «Ὁ Λαϊκισιμὸς στὴν Ἑλλάδα», ἐκδ. «Ergo», Ἀθῆναι 2002, σελ. 173 ἔπ., ὅπου τὸ κεφάλαιο «Μερικὲς ἀκόμη συνέπειες τοῦ λαϊκισμοῦ».
Ἐρωτᾶται ἡ μητέρα-κυβέρνησις: Θὰ τολμήση νὰ βγάλη ἀπὸ τὰ σπλάγχνα τῆς Ἑλλάδος καὶ τὰ δικά της τὰ σκουλήκια;
Ἀμφιβάλλω πολύ.

Ἡ αὐριανὴ ἐκπομπή μας

Αὔριο τὸ βράδυ στὶς 7 θὰ πραγματοποιηθῆ ἡ πρώτη ζωντανὴ τηλεοπτικὴ ἐκπομπή μας στὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ Kontra Channel.

Ἡ ἐκπομπὴ θὰ ἔχη ὡς θέμα της τὴν κάρτα τοῦ πολίτου καὶ προσκεκλημένο τὸν πρόεδρο τῆς Χριστιανικῆς Δημοκρατίας κ. Ἐμμανουὴλ Μηλιαράκη.

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Ἡ χαμένη τιμὴ τῶν Ἑλλήνων

τοῦ Κωνσταντίνου Ρωμανοῦ,
Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Αἰγαίου

«…Ἡ μεθοδολογία τῆς ἐθνοκτονίας μὲ ἐπιστημονικὴ συνέπεια ἐπικεντρώθηκε στοὺς δύο κεντρικοὺς ἄξονες ἀναπαραγωγῆς μίας ἀνθρώπινης κοινωνίας, τὴν παιδεία καὶ τὴν δημογραφία…
...Ἡ φάσις τοῦ «ἀποπρογραμματισμοῦ» τοῦ ἱστορικοῦ ὑποκειμένου Ἕλλην περατώθηκε πλέον ἐπιτυχῶς καὶ τώρα μπορεῖ νὰ ἀρχίση ἡ ἀντίστροφη διαδικασία «ἀναπρογραμματισμοῦ» τοῦ ἐκκενωθέντος ἀπὸ κάθε ἱστορικὴ μνήμη ἀνθρωπίνου πλάσματος μὲ νέα περιεχόμενα…»
Καὶ ἡ πτώχευσις τῆς χώρας;
«...Ὁ διάβολος δὲν κρατάει τὸν λόγο του.
Γιατί νὰ ξοδεύεται ἐς ἀεὶ γι’ αὐτοὺς ποὺ τώρα πιὰ εἶναι ἕνα τίποτα; Ἀφοῦ οἱ Ἕλληνες ἔχασαν οἰκειοθελῶς τὴν τιμή τους, νὰ χάσουν τώρα καὶ τό... ἀντίτιμο.
Ἄλλωστε δὲν τὰ ἔδωσαν ὅλα ἀκόμα, ποιός ξέρει ἂν πιεζόμενοι δὲν θὰ δώσουν καὶ τὰ ὑπόλοιπα!»
Ὁ Σημίτης ἔδωσε καὶ πάλι τὴν βασικὴ φόρμουλα γιὰ τὴν ἀνθρωπολογικὴ μετάλλαξι τῶν Ἑλλήνων ὅταν εἶπε ὅτι τὸ κύριο ἐμπόδιο στὴν ἀνάπτυξι ἦταν ἡ ἰδιαιτερότης τῶν Ἑλλήνων.
Νὰ παρατηρήσουμε ἐδῶ ὅτι δὲν ἀνεζήτησε τὴν αἰτία τῆς «κακοδαιμονίας» μας σὲ κάποιο ἐπὶ μέρους συστατικὸ στοιχεῖο τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητος (π.χ τὴν Ὀρθοδοξία ἢ τὸν κοραϊσμὸ ἢ τὸν ραγιαδισμό, τὸν ἀτομικισμὸ κ.λ.π), τὸ ὁποῖο ἐξοβελίζοντας θὰ μπορούσαμε νὰ ἐλπίσουμε σ’ ἕνα πιὸ θετικὸ μέλλον.
Ὄχι, ὁλάκερη ἡ ἰδιαιτερότης τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ ὅ,τι συνιστᾷ τὴν ἑλληνικότητα αὐτὴν καθ’ ἑαυτὴν μπῆκε στὸ στόχαστρο τοῦ «ἐκσυγχρονιστικοῦ» λόγου.
Τὸ στοίχημα ἦταν οἱ ἕλληνες νὰ παύσουν νὰ εἶναι Ἕλληνες προκειμένου νά... προοδεύσουν.
Ἡ πρόοδος, ἡ ἀνάπτυξις, ὁ ἐκσυγρονισμὸς ἦταν ὁ προβαλλόμενος στόχος. Ἡ ἀνθρωπολογικὴ μετάλλαξις τῶν Ἑλλήνων, τὸ μέσον γιὰ τὴν ἐπίτευξι τοῦ στόχου αὐτοῦ.
Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς διακυβερνήσεως Σημίτη ὡς σήμερα, ἡ ἀποελληνοποίησις τῆς Ἑλλάδος ἔγινε στὴν ἀρχὴ ψιθυριστά, ἀργότερα φωναχτά, ἀλλὰ πάντα μὲ συνέπεια καὶ ἀμείωτη ἔντασι.
Τὸ μεσοδιάστημα τῆς κυβερνήσεως τῶν συντηρητικῶν δὲν ἄλλαξε τίποτα στὴν ροὴ αὐτὴ τῶν πραγμάτων. Μάλιστα συνέτεινε, μπορεῖ νὰ πῆ κανείς, στὴν ἀπρόσκοπτη λειτουργία τοῦ σχεδιασμοῦ ἀποδομήσεως τοῦ ἔθνους μὲ τὸ νά... δεσμεύση ἕνα πατριωτικὸ δυναμικό, τὸ ὁποῖο, χωρὶς τὴν χειραγώγησι τῶν συντηρητικῶν, θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε ἀπειλήσει τοὺς ἀνθελληνικοὺς σχεδιασμούς.
Ἔτσι π.χ ἡ ἐκδηλωθεῖσα ἀντίστασις τοῦ λαοῦ στὴν παραποίησι τῆς ἱστορίας στὰ νέα σχολικὰ βιβλία τῶν ἐτῶν 2006-2007 ἔσβησε πρόωρα μόλις ἡ κυβέρνησις ἔκανε τὸν ἁπλὸ ἑλιγμὸ νὰ ἀποσύρη ἕνα καὶ μόνο βιβλίο (ἀπὸ τὶς ἑκατοντάδες) ἀπὸ τὴν κυκλοφορία καὶ τὴν ἁρμόδιο ὑπουργὸ ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία.
Ἡ μεθοδολογία τῆς ἐθνοκτονίας μὲ ἐπιστημονικὴ συνέπεια ἐπικεντρώθηκε στοὺς δύο κεντρικοὺς ἄξονες ἀναπαραγωγῆς μίας ἀνθρώπινης κοινωνίας, τὴν παιδεία καὶ τὴν δημογραφία.
Μὲ ἄκρα μυστικότητα ἐπετεύχθη ἡ ἀλλαγὴ τῶν περιεχομένων τῆς σχολικῆς παιδείας καὶ ἡ ἰδεολογικὴ μετατόπισις τῆς κατεστημένης ἀκαδημαϊκῆς καὶ πολιτικῆς νομενκλατούρας, μὲ τοὺς συμπληρωματικοὺς στόχους νὰ ἀμφισβητηθῆ ἡ ἑλληνικότης ἀφ’ ἑνὸς καὶ νὰ γίνη ἀποδεκτὸς ὡς τετελεσμένο γεγονὸς ὁ ἐποικισμὸς τῆς σκοπίμως ἀφύλακτης χώρας ἀπὸ ἑκατομμύρια λαθρομετανάστες ἀφ’ ἑτέρου.
Ὅπως ἦταν προβλεπόμενο, ἡ εἰσαγωγὴ σὲ μεγάλη κλίμακα τῶν τελευταίων στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα θὰ ἔκανε ἐπιτακτικὴ πλέον καὶ νόμιμη τὴν μετάλλαξι τῆς ἐθνικῆς παιδείας σὲ πολυεθνική (Ἡ μαζικὴ εἰσαγωγὴ λαθρομεταναστῶν στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα ἦταν βεβαίως ἀντισυνταγματικὴ ἐφ’ ὅσον τὸ Σύνταγμα καθορίζει ὅτι ἡ παιδεία εἶναι δωρεὰν καὶ ὑποχρεωτικὴ γιὰ ὅλους τοὺς Ἕλληνες - ἀποκλείοντας ἔτσι τοὺς μὴ Ἕλληνες).
Ταυτόχρονα θὰ παγίωνε τὴν ἐθνογραφικὴ ἀλλοίωσι τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ προσφέροντας «πάτημα» γιὰ τὴν ἐλληνοποίησι τῶν ξένων μόλις θὰ ἔφθαναν στὴν ἡλικία τῶν 18 ἐτῶν.
Ἡ ἐλληνοποίησις, μὲ τὴν συνακόλουθη ἀλλαγὴ τοῦ κώδικος ἰθαγενείας ἔγινε τὸν Μάρτιο τοῦ 2010 ἀπὸ τὴν κυβέρνησι ΠΑΣΟΚ ὁλοκληρώνοντας τὴν προηγηθεῖσα νομιμοποίησι τῆς ΝΔ τοῦ τέλους τοῦ 2008 (καθεστὼς τοῦ «ἐπὶ μακρὸν διαμένοντος»).
Ἡ νεοταξικὴ ἀριστερόστροφη προπαγάνδα γιὰ τὴν καλλιέργεια οἰκειοφοβίας, δηλαδὴ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τὴν ἑλληνικότητα μὲ τὴν συνακόλουθη ἀπαίτησι νὰ ἀλλοτριωθοῦμε ἀγκαλιάζοντας τὸν «ἄλλο» ὡς «διαφορετικότητα», ἀποτελεῖ δυστυχῶς χρόνια τώρα μία θλιβερὴ σταθερὰ τῆς καθημερινότητος τοῦ Ἕλληνος. Εἶναι ἡ ἴδια προπαγάνδα ποὺ ἀπαντᾶται ὡς γκράφιτι τῶν Ἑξαρχείων, ὡς ἀνάλυσις τῶν ΜΜΕ καὶ ὡς διδακτικὸ περιεχόμενο τῶν σχολικῶν βιβλίων.
Συνοψίζεται στὶς παροτρύνσεις νὰ μὴν εἴμαστε «ξενοφοβικοί» (παραβλέποντας ὅτι καθόλου δὲν γνωρίζουμε τὶς προθέσεις τοῦ ξένου ποὺ μπῆκε ἀπὸ τὸ παράθυρο), νὰ μὴν εἴμαστε «ρατσιστὲς» (δηλαδὴ νὰ ἀδιαφορήσουμε γιὰ τοὺς προγόνους, τὸ γένος καὶ τὴν φυλή μας) καὶ νὰ μὴν εἴμαστε «ἐθνικιστές» (δηλαδὴ νὰ παραιτηθοῦμε ἀπὸ τὴν ἀξίωσι νὰ ἔχουμε ὡς ἔθνος δικό μας κράτος - προστάτη ἢ ἀκόμα καὶ ἁπλῶς νὰ ὑπάρχουμε ὡς διακριτὸ ἔθνος ἀνάμεσα στὰ ἄλλα ἔθνη).
Πρόκειται γιὰ προπαγάνδα ἐπιστημονικῆς ἀποδομήσεως, ἡ ὁποία, σὺν τοῖς ἄλλοις, κατασκευάζει ἐνοχικὰ σύνδρομα ποὺ ἀφοροῦν τὸ ἦθος καὶ τὶς συλλογικὲς δράσεις τοῦ «κακοῦ Ἕλληνος» μέσα στὴν ἱστορία.
Οἱ κατηγορίες εἶναι δανεισμένες ἀπὸ τὸ παλαιὸ καὶ τὸ νεώτερο ρεπερτόριο τοῦ ἀνθελληνισμοῦ. Ὑποθέτω ὅτι ἡ πλήρης ἐσωτερίκευσίς τους ὁδηγεῖ στὴν ἀπαξίωσι τοῦ Ἕλληνος ὡς ἀνθρωπολογικοῦ τύπου.
Αὐτὸ στὴν γλῶσσα τῶν κομπιοῦτερ, στὸ πλαίσιο μίας «κοινωνικῆς μηχανικῆς», θὰ σήμαινε ὅτι ἡ φάσις τοῦ «ἀποπρογραμματισμοῦ» τοῦ ἱστορικοῦ ὑποκειμένου Ἕλλην ἐπερατώθη πλέον ἐπιτυχῶς καὶ τώρα μπορεῖ νὰ ἀρχίση ἡ ἀντίστροφη διαδικασία «ἀναπρογραμματισμοῦ» τοῦ ἐκκενωθέντος ἀπὸ κάθε ἱστορικὴ μνήμη ἀνθρωπίνου πλάσματος μὲ νέα περιεχόμενα.
Μὲ ἄλλα λόγια, ἐκεῖ ὅπου ἤδη ἐπετεύχθη ἡ παραγωγὴ «γυμνοῦ» ἀνθρώπου μπορεῖ νὰ προχωρήση ἡ νέα ἐποχὴ στὴν πειραματικὴ κατασκευὴ κάποιου νεοφανοῦς μιγαδικοῦ πολιτισμικοφυλετικοῦ ἀνθρωπολογικοῦ τύπου στὴν νοτιοανατολικὴ Εὐρώπη (πρώην Ἑλλάδα).
Ἴσως γιὰ τὴν ἔναρξι τοῦ σχεδιαζομένου ἀναπρογραμματισμοῦ, τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας μελετᾷ ἐπὶ τοῦ παρόντος (ὅπως ἀκούγεται) τὴν εἰσαγωγὴ νέων σχολικῶν βιβλίων ποὺ θὰ ἀντικαταστήσουν τὰ ὑπάρχοντα, ποὺ στόχο εἶχαν τὸν ἀποπρογραμματισμό.
Ἴσως ὁ ἀναπρογραμματισμὸς τῶν -πρώην- Ἑλλήνων νὰ εἶναι στὴν συνέχεια καὶ ἡ ἀποστολὴ τῶν πολυαρίθμων ΜΚΟ (Μὴ Κυβερνητικῶν Ὀργανώσεων), ποὺ ἡ νέα κυβέρνησις δὲν κατήργησε παρὰ τὰ ὑποτιθέμενα μέτρα περιορισμοῦ τῶν ἐξόδων στὴν σημερινὴ κρίσι.
Ἂν ἐπιμείνη κανεὶς στὸ ἐρώτημα ποιός θὰ εἶναι (ἐπὶ τέλους) ὁ σχεδιαζόμενος ἀπὸ τὰ κέντρα ἐξουσίας ἀνθρωπολογικὸς τύπος τοῦ μετα-Ἕλληνος θὰ βρῆ ἤδη σήμερα προτεινόμενες φαντασιακὲς ταυτότητες, οἱ ὁποῖες ξαφνιάζουν μὲ τὴν ἀφέλεια ποὺ τὶς διακρίνει: «Πολίτης μίας σύγχρονης εὐρωπαϊκῆς πολυπολιτιστικῆς κοινωνίας» ἢ «πολίτης τῆς Γῆς» ἢ ἁπλῶς «Ἄνθρωπος»...
Μία στοιχειώδης κριτικὴ δείχνει ὅτι μὲ τὰ ἀνοικονόμητα ἑκατομμύρια Ἀφρικανῶν, Ἀσιατῶν καὶ Βαλκανίων λαθρομεταναστῶν καὶ τὰ συνεπακόλουθα προβλήματα τῆς γκετοποιήσεως, τῆς ἐγκληματικότητος, τῆς ἐπιδημιολογικῆς μολύνσεως (450.000 κρούσματα ἡπατίτιδος στὴν Ἑλλάδα! - «Ἐλευθεροτυπία» 19 Μαΐου 2010) καὶ γενικοτέρας ἐπαπειλουμένης καταρρεύσεως τῶν ἑλληνικῶν ὑποδομῶν, ἡ Ἑλλάς, ἀντὶ νὰ πλησιάζη, ἀντιθέτως συνεχῶς ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν εὐρωπαϊκὸ μέσο ὅρο ὁμοιάζοντας ὅλο καὶ περισσότερο μὲ τριτοκοσμικὸ κρατικὸ μόρφωμα.
Ἐπίσης, ἡ κριτικὴ δείχνει ὅτι δὲν ὑπάρχουν διαβατήρια γιὰ «πολῖτες τῆς Γῆς» οὔτε ἐλευθερία ἐγκαταστάσεως σὲ ὅποια μέρη τοῦ πλανήτου θὰ προσπαθήσουν νὰ καταφύγουν ἄφρονες Ἕλληνες μετὰ τὴν καταστροφὴ τῆς πατρίδος τους.
Τέλος, «Ἄνθρωπος» χωρὶς ἐθνοτικό, πολιτισμικό, θρησκευτικό, πολιτικὸ προσδιορισμὸ δὲν ὑπάρχει· μόνο ὁ σκύλος, ἡ γάτα καὶ τὸ ὅποιο ζῶο εἶναι ἁπλῶς σκύλος καὶ γάτα ὁπουδήποτε χωρὶς περαιτέρω προσδιορισμό.
Ἄνθρωπος χωρὶς ἰδιαιτερότητα δὲν εἶναι παρὰ ἕνα ζῶο! Προφανῶς τέτοια ζῶα, τέτοια ἀνθρώπινα μηδενικά, βδελύγματα πάνω στὸ πρόσωπο τῆς Γῆς, θὰ κατασκευάσουν οἱ σκοτεινοὶ κύριοι προγραμματιζομένων ἐθνοκτονιῶν.
Πραγματικὰ ἀποφάσισαν λοιπὸν οἱ Ἕλληνες, θὰ πῆ κανείς, νὰ ἀπεμπολήσουν τὴν ἰδιαιτερότητά τους γιὰ νὰ γίνουν πιὸ ἄνθρωποι ἢ πιὸ Εὐρωπαῖοι, τέλος πάντων γιὰ νὰ ἐκσυγχρονισθοῦν καὶ νὰ ἀναπτυχθοῦν ὅπως τὸ ἤθελε ὁ Σημίτης; Ἂν πιστέψη κανεὶς ὅτι αὐτοὶ ποὺ δέχθηκαν νὰ μεταλλαχθοῦν (καὶ δὲν ἦσαν πρὸς Θεοῦ ὅλοι) τὸ ἔπραξαν γιὰ ἰδανιστικοὺς ἀποκλειστικῶς λόγους, ἀπατᾶται σίιγουρα. Δὲν ξέρει δηλαδὴ νὰ διαβάζη τὸ πραγματικὸ μήνυμα τῆς ἐξουσίας ἀνάμεσα στὶς γραμμὲς τῶν ἐπισήμων διακηρύξεων.
Ἐδῶ τὸ μήνυμα ἦταν ἕνα καὶ μοναδικό: Ξεχάστε αὐτὰ ποὺ πιστεύατε ὡς Ἕλληνες καὶ ἐμεῖς σᾶς ἐγγυώμεθα ὑψηλὴ κατανάλωσι καὶ εὐημερία! Ὡς Ἕλληνες δὲν ἔχετε μέλλον στὴν Ἑλλάδα, διότι οἱ ἀνώτερες ἐξουσίες ἔχουν ἄλλα σχέδια γιὰ τὴν Ἑλλάδα! Ὡς ἁπλὲς βιολογικὲς ὑπάρξεις ὅμως, ἀφημένες στὰ δικά μας χέρια νὰ τὶς μορφώσουμε ὅπως καλύτερα ξέρουμε ἐμεῖς, ἐπιτρέπουμε νὰ ἐπιβιώσετε καὶ μάλιστα σὲ ὑψηλὸ ἐπίπεδο. Ὅσοι τυχὸν ἀρνηθοῦν καὶ ἀντισταθοῦν θὰ ἀποκλεισθοῦν ἀπὸ ὅλες τὶς ἀπολαβές, κοινωνικές, ἐπαγγελματικές, πολιτικές. Θὰ ζοῦν μὲ τὸν φόβο τοῦ κράτους καὶ μαζὶ τοῦ παρακράτους ποὺ χτυπάει ἐκεῖ ὅπου δὲν φθάνει ὁ νόμος. Ἂν δὲ ἐπιμείνουν ὅτι ἡ «Ἑλλάδα ἀνήκει στοὺς Ἕλληνες» θὰ βροῦν ἀπέναντί τους καὶ τοὺς συνασπισμένους «ἑλληνοποιημένους» ἀλλοδαποὺς πραιτωριανούς.
Αὐτοὶ ἦσαν οἱ ὅροι τοῦ συμβολαίου ποὺ ἡ ἐξουσία πρότεινε στοὺς Ἕλληνες καὶ πολλοὶ δελεάσθηκαν. «Ἡ τιμὴ τιμὴ δὲν ἔχει καὶ χαρὰ στὸν ποὺ τήν... χάνει!» σκέφθηκαν. Ὅμως αὐτὸ ποὺ ἐπέμεινε νὰ διαχειρισθῆ ἡ ἐξουσία χωρὶς ἐξαιρέσεις ἦταν τὰ παιδιά.
Τὰ ἀφελληνισμένα σχολεῖα περίμεναν τὰ ἑλληνόπαιδα μὲ τὸν Χασὰν στὸ ἴδιο θρανίο, ὑλικὸ γιὰ μετάλλαξι. Τί θὰ ἔπρατταν ἄραγε οἱ γονεῖς, οἱ σύλλογοι γονέων καὶ κηδεμόνων; Θὰ δημιουργοῦσαν προβλήματα ἐπειδὴ τὰ παιδιά τους διδάσκονταν ἀνθελληνικὰ βιβλία καὶ θὰ ἀμφισητοῦσαν τὴν νομιμότητα τῆς εἰσαγωγῆς λαθρομεταναστῶν χωρὶς τὰ νόμιμα δικαιολογητικὰ στὸ σχολεῖο ποὺ πλήρωσαν γενεὲς ἐπὶ γενεῶν Ἑλλήνων φορολογουμένων;
Ἢ θὰ ἄφηναν ὅ,τι πολυτιμότερο εἶχαν, τὰ παιδάκια τους δηλαδή, τὰ μοναχοπαίδια τους μάλιστα (διότι δὲν κάνουν πάνω ἀπὸ ἕνα παιδί), βορὰ στὸ ἀντεθνικὸ ὑπουργεῖο Παιδείας; Γνωρίζουμε δυστυχῶς τὴν ἀπάντησι...
Πῶς ὅμως νὰ ἑρμηνεύση κανεὶς τὴν παροῦσα πτώχευσι τῆς Ἑλλάδος, τὴν περικοπὴ μισθῶν καὶ συντάξεων, τὴν αὔξησι τῶν φόρων στὰ καταναλωτικὰ ἀγαθὰ κ.λπ., δεδομένης τῆς ἀνειλημμένης ὑποχρεώσεως τῆς ἐξουσίας νὰ ἀνταμείψη πλουσιοπάροχα ὅσους δέχθηκαν τὸν ἀφελληνισμό τους;
Ἡ ἀπάντησις εἶναι γνωστὴ ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια: Ὁ διάβολος δὲν κρατάει τὸν λόγο του. Γιατί νὰ ξοδεύεται ἐς ἀεὶ γι’ αὐτοὺς ποὺ τώρα πιὰ εἶναι ἕνα τίποτα; Ἀφοῦ οἱ Ἕλληνες ἔχασαν οἰκειοθελῶς τὴν τιμή τους, νὰ χάσουν τώρα καὶ τό... ἀντίτιμο. Ἄλλωστε δὲν τὰ ἔδωσαν ὅλα ἀκόμα, ποιὸς ξέρει ἂν πιεζόμενοι δὲν θὰ δώσουν καὶ τὰ ὑπόλοιπα!
Ἡ ἀνυποληψία ὅσων ἀνθρώπων πρόδωσαν τὸ λίκνο τῆς Εὐρώπης, τοὺς προγόνους καὶ τὸ ὄνομά τους γιὰ τὸν Μαμμωνᾶ δὲν διέφυγε τὴν προσοχὴ τῶν Εὐρωπαίων, τῶν ὁποίων ὁ παραδοσιακὸς φιλελληνισμὸς ὑπὸ τὸ κράτος τῆς ματαιώσεως γύρισε τώρα στὸ ἐξ ἴσου παραδοσιακό του ἀντίθετο, τὸν ἀνθελληνισμό.
Ἔτσι ἡ διάθεσις νὰ μᾶς ἀπαξιώσουν, ἠθικῶς καὶ διανοητικῶς μὲ κάθε τρόπο, μιλάει καθημερινῶς μέσα ἀπὸ χίλια καὶ ἕνα ἄρθρα τοῦ εὐρωπαϊκοῦ τύπου γιὰ τὴν χρεωκοπημένη, ψεύτικη, ἀδηφάγα, πρόστυχη Ἑλλάδα, ἡ ὁποία τώρα πρέπει νὰ τιμωρηθῆ, νὰ ταπεινωθῆ, νὰ ματώση μὲ κάθε τρόπο, στὸ τέλος δὲ καὶ νὰ ἐκδιωχθῆ ἀπὸ τὴν Εὐρώπη! Ἀκόμα κι ἕναν Τοῦρκο νὰ π.... ἕναν τσολιᾶ σκιτσάρησε Εὐρωπαῖος γελοιογράφος...
Ὄχι: τέτοιο μένος, τέτοιο διασυρμὸ δὲν ἐπιφυλάσσει κανεὶς σὲ δανειολήπτη ποὺ ἁπλῶς ἀδυνατεῖ νὰ πληρώση. Τὸν ἐπιφυλάσσει μόνο σὲ ἄνθρωπο ποὺ ἔχασε τὴν τιμή του.
Ἂν δὲν θέλη νὰ χάση τὰ πάντα ὁ ἑλλαδικὸς Ἑλληνισμὸς πρέπει νὰ κινητοποιήση τὶς ὑγιεῖς δυνάμεις ποὺ διαθέτει τὸ ἀρχαῖο του κύτταρο γιὰ νὰ γίνη τιμωρὸς τῶν πρωταιτίων τῆς προδοσίας καὶ παιδαγωγὸς τῶν παραστρατημένων, ποὺ ὅμως βαθειὰ μέσα τους φέρουν τὸ φῶς τῆς Ἑλλάδος.

Πηγή: http://klassikoperiptosi.blogspot.com/

Ποιός τὸ πίστευε!

Καὶ ξαφνικὰ ἡ Κύπρος ἔγινε μεγάλος παίχτης. Ἐν μίᾳ νυκτί. Ἡ γερμανικὴ πρεσβεία στὴν Λευκωσία, ἐνημέρωσε τὸ προεδρικὸ μέγαρο ὅτι ἡ Ἄγκελα Μέρκελ θέλει νὰ ἐπισκεφθῆ τὸ νησί.
Αὐτό, λίγες μόνο μέρες μετὰ τὴν ἐπίσκεψι τοῦ Ρώσσου προέδρου Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Μὲ τὸ ποὺ κυκλοφόρησε τὸ νέο, ὁ Σύριος πρόεδρος εἰδοποίησε τὴν δική του πρεσβεία νὰ μεταφέρη στὸν πρόεδρο τῆς Κύπρου Δημήτρη Χριστόφια, ὅτι ἐπιθυμεῖ νὰ τὸν δῆ πρὶν τὴν κυρία Μέρκελ.
Προχθὲς ὁλοκληρώθηκε καὶ ἡ «ἔκτακτη» ἐπίσκεψις τοῦ Λιβανέζου πρωθυπουργοῦ. Ἡ πλειονότης τῶν Κυπρίων πολιτῶν διερωτᾶται: «τί ἔγινε καὶ ξαφνικὰ ὅλοι αὐτοί μᾶς θυμήθηκαν;». Οἱ πιὸ ὑποψιασμένοι ἤξεραν.
Τὸ βράδυ τῆς Παρασκευῆς ἔσκασε καὶ ἡ βόμβα: Ὁ κ. Χριστόφιας εἰδοποίησε τὸν Γενικὸ Γραμματέα τοῦ ΟΗΕ Μπὰν Κὶ Μούν, ὅτι δὲν ἔχει χρόνο νὰ μεταβῆ στὴν Νέα Ὑόρκη διότι πρέπει νὰ παρευρεθῆ στὴν σύνοδο κορυφῆς τῆς ΕΕ καὶ ἀμέσως μετὰ θὰ ὑποδεχθῆ τὸν Σύριο ὁμόλογό του Μπασιὰρ Ἂλ Ἄσσαντ. Προηγήθηκε ἐπείγουσα πρόσκλησις τοῦ Κὶ Μοὺν πρὸς τὴν κυπριακὴ κυβέρνησι καὶ τὴν τουρκοκυπριακὴ ἡγεσία γιὰ τριμερῆ συνάντησι, μὲ στόχο τὴν ἐπίλυσι τοῦ Κυπριακοῦ.
Τριάντα ἔξη χρόνια τώρα οἱ Κύπριοι χιλιοπαρακαλοῦσαν γιὰ μία τέτοια πρόσκλησι. Καὶ πανηγύριζαν ὅταν κάποιος Ἕλλην ἀξιωματοῦχος (ἀνεπισήμως πάντα γιὰ νὰ μὴ ἐνοχληθοῦν οἱ Τοῦρκοι) ἐπισκεπτόταν τὴν Λευκωσία.
Σπανίως πήγαιναν στὸ νησὶ ἀξιωματοῦχοι ἀπὸ ἄλλες χῶρες, γιὰ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς λόγο. Καὶ τώρα ὁ κ. Χριστόφιας ἐδήλωσε ὅτι εἶναι πολὺ ἀπησχολημένος γιὰ νὰ δῆ τὸν γ.γ. τοῦ ΟΗΕ!!!
Τί μεσολάβησε;
Οἱ γεωτρήσεις ἔδειξαν πετρέλαιο. Πολὺ πετρέλαιο. Στὰ ἀνοικτὰ τῆς Κύπρου μὲ τὴν Συρία, τὸν Λίβανο καὶ τὴν Αἴγυπτο. Μόνο ποὺ τὸ μεγαλύτερο μέρος πέφτει ἐντὸς τῆς κυπριακῆς ὑφαλοκρηπίδος.
Ρῶσσοι, Γερμανοὶ καὶ λοιποὶ συνωστίζονται γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν συμφωνίες πρὸς ὄφελος ἑταιρειῶν τῆς χώρας τους. Τὰ οἰκονομικὰ συμφέροντα ἀνέκαθεν ὑπαγόρευαν τὴν ἐξωτερικὴ πολιτική. Γι' αὐτὸ καὶ ἡ κ. Μέρκελ δὲν διστάζει νὰ ἐπισκεφθῆ τὴν «μικρὴ» Κύπρο.
Ὁ Δ. Χριστόφιας κατάλαβε ποῦ πάει τὸ πρᾶγμα καὶ ἄνοιξε τὸ παιχνίδι. Θέλετε κομμάτι ἀπὸ τὴν πίττα; Βάλτε πλάτες νὰ κλείση τὸ Κυπριακό, εἶπε.
Τὴν πρώτη ἐπίσημη πλάτη τὴν ἔβαλε ἡ Ρωσσία. Ἀμέσως τσίμπησε καὶ τὸ Βερολίνο. Ἡ Οὐάσινγκτων, ποὺ παρακολουθεῖ τὶς ἐξελίξεις μὲ ἰδιαίτερη ἀμηχανία, χτύπησε τὴν πόρτα τῆς Λευκωσίας μέσῳ τοῦ Μπὰν Κὶ Μούν. Μόνο ποὺ ἡ Λευκωσία εἶπε “no thanks guys”, δὲν βιαζόμαστε καὶ ἄρχισε νὰ στρώνη τὸ χαλὶ βάζοντας τοὺς δικούς της ὅρους.
Τὰ βλέπει αὐτὰ ὁ Γιῶργος; Ἔτσι θὰ μποροῦσε νὰ παίζεται τὸ παιχνίδι. Ὄχι νὰ μοιράζεται τὸ Αἰγαῖο στὰ δύο. Ἂς πάρη κανένα μάθημα ἀπὸ τοὺς «μικρούς».

ΥΓ: Ἄ, καὶ George. Καὶ ἡ Κύπρος εἶναι ὑπὸ ἐπιτήρησι λόγῳ ὑψηλοῦ ἐλλείμματος. Ἡ Κομισσιὸν ἔστειλε ραβασάκι ὅτι «μέσα σὲ 3 χρόνια πρέπει νὰ μειώσετε τὸ ἔλλειμμα στὸ 3%». Ἡ Λευκωσία ἀπήντησε: «Ἐμεῖς εἴμαστε ἀριστερὴ κυβέρνησις καὶ κάνουμε κοινωνικὴ πολιτική. Δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ κόψουμε μισθοὺς καὶ συντάξεις. Θὰ μειώσουμε τὸ ἔλλειμμα, ἀλλὰ σὲ 5 χρόνια». Καὶ ἀμέσως ἀνεκοίνωσε ἔκτακτο ἐπίδομα γιὰ ὅλους, ὕψους 300 εὐρώ. Γιὰ νὰ τοὺς σπάση τὰ νεῦρα. Ἐκνευρίστηκαν οἱ Βρυξέλλες καὶ πῆγαν νὰ ἀπειλήσουν μὲ κυρώσεις. Γιὰ νὰ πάρουν τὴν ἀποθεωτικὴ ἀπάντησι «ἐὰν μᾶς πιέσετε, θὰ βάζουμε βέτο σὲ ὅποια ἀπόφασι πάει νὰ περάση ἡ ΕΕ μέχρι τὴν δευτέρα παρουσία». Φοβήθηκαν οἱ Βρυξέλλες ὅτι ἡ «κομμουνιστικὴ κυβέρνησις τῆς Κύπρου» δὲν τό ‘χει καὶ πολὺ νὰ ἀποφασίση ἔξοδο ἀπὸ τὴν εὐρωζώνη, καὶ σιώπησαν. Βρέ, τσαμπουκᾶ οἱ μικροί!!!
Ἀλήθεια, μὲ τὶς γεωτρήσεις στὸ Αἰγαῖο τί γίνεται;

Πηγή: http://www.topontiki.gr/

Ἀναβολὴ τηλεοπτικῆς ἐκπομπῆς

Λόγῳ ἐκτάκτου ἀλλαγῆς προγράμματος, ἡ προγραμματισμένη γιὰ ἀπόψε στὶς 7 μ.μ. ἐκπομπή μας μὲ θέμα τὴν κάρτα τοῦ πολίτου, ἀνεβλήθη γιὰ τὸ ἑπόμενο Σάββατο 18 Δεκεμβρίου, τὴν ἴδια ὥρα.

Μὴ ξεχάσετε νὰ παραστῆτε στὴν συγκέντρωσι-διαμαρτυρία κατὰ τῆς κάρτας τοῦ πολίτου, ἡ ὁποία θὰ πραγματοποιηθῆ αὔριο Κυριακή, στὶς 11 π.μ., μπροστὰ ἀπὸ τὸν Ἄγνωστο Στρατιώτη. Νὰ εἶσθε ὅλοι ἐκεῖ γιὰ νὰ στείλουμε στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσι καὶ τοὺς ἐν Ἕλλάδι ἀργυρωνήτους ὑπαλλήλους της τὸ ἠχηρὸ μήνυμα ὅτι δὲν θὰ φορέσουμε σὲ καμμία περίπτωσι τὶς ἠλεκτρονικὲς χειροπέδες, τὶς ὁποῖες μᾶς ἑτοιμάζουν.

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Ἡ τηλεοπτικὴ ἐκπομπή μας

Μετὰ ἀπὸ συναντήσεις καὶ συνεννόησι μὲ παράγοντες τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ "Kontra channel" εἴμαστε στὴν εὐχάριστη θέσι νὰ σᾶς ἀνακοινώσουμε ὅτι ξεκινᾶμε ἑβδομαδιαία ἐκπομπή, ἡ ὁποία θὰ μεταδίδεται ζωντανὰ κάθε Σάββατο βράδυ στὶς 7 καὶ θὰ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ ἐθνικά, κοινωνικά, πολιτικὰ καὶ ἄλλα φλέγοντα θέματα.

Ὁ σταθμὸς "Kontra channel" ἐκπέμπει πρὸς τὸ παρὸν στὴν Ἀττική, ἀλλὰ εἶναι ἐπίσης ὁρατὸς μέσῳ connex TV καὶ διαδικτυακῶς ἀπὸ τὴν διεύθυνσι http://www.kontrachannel.gr/.

Ἡ πρώτη ἐκπομπὴ τοῦ Σαββάτου 11 Δεκεμβρίου θὰ ἔχη, ἐν ὄψει τῆς ἐπικειμένης συγκεντρώσεως τῆς Κυριακῆς 12 Δεκεμβρίου, στὶς 11 π.μ. στὸ Σύνταγμα, ὡς θέμα της τὴν κάρτα τοῦ πολίτου.

Παρακολουθῆστε την καὶ διαδῶστε την!

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Ἐκστρατεία διδασκαλίας τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν στὴν Βρεττανία

Ἐκστρατεία γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν καὶ τῶν λατινικῶν στὰ βρεττανικὰ σχολεῖα, ξεκίνησαν συγγραφεῖς, ἠθοποιοὶ καὶ ἱστορικοὶ στὴν Βρεττανία.Ἐπὶ κεφαλῆς τῆς ἐκστρατείας εἶναι ἡ ἱστορικός, συγγραφεὺς καὶ παρουσιάστρια ἱστορικῶν ἐκπομπῶν, Μπέτανυ Χιούγκς.
Συμφώνως μὲ δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδος Sunday Times, τὴν ἔνθερμη ὑποστήριξί τους στὸ ἐγχείρημα ἔχουν ἐκφράσει, μεταξὺ ἄλλων, ὁ δήμαρχος τοῦ Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον, ὁ θεατρικὸς συγγραφεὺς Τὸμ Στόπαρντ, ὁ συγγραφεὺς ἀστυνομικῶν μυθιστορημάτων, Κόλιν Ντέξτερ καὶ ἡ ἠθοποιὸς Τζοάνα Λάμλεϋ.
«Ὅλοι τους δηλώνουν εὐεργετημένοι ἀπὸ τὴν ἐκμάθησι κλασσικῶν γλωσσῶν στὸ σχολεῖο», ἀναφέρεται στὸ δημοσίευμα τῆς βρεττανικῆς ἐφημερίδος.
«Μὲ ἔκαναν αὐτὸ ποὺ εἶμαι», δηλώνει ὁ Μπόρις Τζόνσον.
«Ἕνα ἀπὸ τὰ καλλίτερα πράγματα ποὺ μοῦ συνέβησαν εἶναι ὅτι ὑποχρεώθηκα νὰ κάνω λατινικὰ ἀπὸ 11 χρόνων καὶ ἀρχαῖα λατινικὰ ἀπὸ 12», λέει ὁ Κόλιν Ντέξτερ. Ὁ ἴδιος ἐδίδαξε ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ λατινικὰ πρὶν γίνη ἐπιτυχημένος συγγραφεύς.
Ἡ Μπέτανυ Χιούγκς, ἡ ὁποία ἔχει παρουσιάσει στὴν βρεττανικὴ τηλεόρασι ντοκυμαντὲρ γιὰ τὴν ἀρχαία Σπάρτη, τὸν βασιλιᾶ Μίνωα καὶ τὴν Ὡραία Ἑλένη, ἐπισημαίνει ὅτι ὑπάρχει ηὐξημένο ἐνδιαφέρον γιὰ τὶς γλῶσσες αὐτές. «Ἡ ταινία 300 γιὰ τὴν μάχη τῶν Θερμοπυλῶν ἔκανε εἰσπράξεις 72 ἑκατ. δολλαρίων τὸ πρῶτο Σαββατοκύριακο τῆς προβολῆς της. Ἡ σειρὰ λατινικῶν βιβλίων Minimus μὲ ἥρωα ἕναν ποντικό, ἔχει πουλήσει 115.000 ἀντίτυπα. Κάθε ἑβδομάδα λαμβάνω περισσότερα ἀπὸ 150 μηνύματα στὸ ἠλεκτρονικό μου ταχυδρομεῖο ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ μοῦ γράφουν: "Ἀγαποῦσα πάντοτε τὶς κλασσικὲς γλῶσσες. Ποῦ μπορῶ νὰ ἀπευθυνθῶ γιὰ νὰ κάνω μαθήματα;". Ξέρουμε ὅτι ὑπάρχει πολλὴ ὄρεξη», ἐξηγεῖ.
Βρεττανίδα παρουσιάστρια καὶ ἱστορικὸς δημιούργησε μία εἰδικὴ ἱστοσελίδα στὴν διεύθυνσι www.classicsforall.com.
Τὰ σχολεῖα ποὺ θέλουν νὰ συνεργασθοῦν μὲ καθηγητὲς ἀρχαίων ἑλληνικῶν ἢ λατινικῶν μποροῦν νὰ ἀναζητήσουν ἐκεῖ τὸ προσωπικὸ ἀλλὰ καὶ κατάλληλα βιβλία. Χορηγοί-λάτρεις τῶν κλασσικῶν σπουδῶν, ἔχουν ἤδη ἐνισχύσει τὴν ἐκστρατεία μὲ 250.000 στερλίνες, ἐνῷ στόχος εἶναι νὰ συγκεντρώνεται τὸ ποσὸ αὐτὸ κάθε χρόνο. Οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἐκστρατείας φιλοδοξοῦν νὰ εἰσαγάγουν τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ τὰ λατινικὰ στὴν διδακτέα ὕλη 100 δημοσίων σχολείων ἕως τὸ 2020. Αὐτὴν τὴν ἑβδομάδα, σκοπεύουν νὰ συναντηθοῦν μὲ τὸν ὑπουργὸ Παιδείας Νὶκ Γκὶμπ προκειμένου νὰ τὸν πείσουν νὰ συμπεριλάβη τὴν διδασκαλία τῶν δύο γλωσσῶν στὸ ἐκπαιδευτικὸ πρόγραμμα τῆς χώρας.
Σήμερα στὴν Βρεττανία, μόνο στὸ 16% τῶν δημοσίων σχολείων διδάσκεται μία ἀπὸ τὶς δύο γλῶσσες.
Στὰ λεγόμενα «ἀνεξάρτητα» σχολεῖα, τὸ ποσοστὸ αὐτὸ ἀνεβαίνει στὸ 70%. Κάθε χρόνο συνταξιοδοτοῦνται 60 καθηγητὲς κλασσικῶν γλωσσῶν, ἀλλὰ τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας προσλαμβάνει μόλις 27· δημιουργεῖται ἕνα κενὸ ποὺ εἶναι δύσκολο νὰ καλυφθῆ. Παραλλήλως, οἱ γονεῖς, ποὺ ζητοῦν νὰ διδαχθοῦν τὰ παιδιά τους ἀρχαῖα ἑλληνικὰ ἢ λατινικά, αὐξάνονται διαρκῶς. Συμφώνως μὲ ἔρευνα ποὺ ἐπικαλεῖται ἡ Μπέτανυ Χιουγκς, οἱ μαθητὲς ποὺ ἔχουν διδαχθῆ κλασσικὲς γλῶσσες ἀπορροφῶνται πιὸ εὔκολα, στὴν ἐνήλικη ζωή τους, ἀπὸ τὴν ἀγορὰ ἐργασίας. Ἀμερικανικὴ μελέτη ἔχει δείξει ὅτι οἱ μαθητὲς ποὺ διδάσκονται λατινικὰ παρουσιάζουν καλλίτερες ἐπιδόσεις στὰ ἀγγλικὰ καὶ στὰ μαθηματικά, ἐνῷ μαθαίνουν πιὸ εὔκολα ἄλλες ξένες γλῶσσες.
«Εἶναι τραγωδία, μὲ τὴν ἑλληνικὴ ἔννοια τοῦ ὅρου, νὰ στεροῦμε ἀπὸ τὰ παιδιὰ αὐτὴν τὴν εὐκαιρία», ἀναφέρει στοὺς Sunday Times ἡ Χιούγκς.

Πηγή: http://www.odeg.gr/

Κομματόσιτα, παράσιτα, γυνανδρείκελα

τοῦ Κώστα Ζουράρι

Διαμηνύουν ἀνάστατοι, συνάδελφοι ἐπιστήμονες ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό, φίλοι καὶ μή:

– Γιατί αὐτοκτονεῖτε ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες, μ’ αὐτὸ τὸ γενοκτονίας Μνημόνιο; Εἴχατε, πέρυσι, στὰ χέρια σας τὸ ἀπόλυτο πυρηνικὸ ὅπλο: τὴν χρεωκοπία! Γιατί δὲν τὸ χρησιμοποιήσατε; Γιατί ἐσεῖς δὲν ἐκβιάσατε τὴν διεθνῆ τοκογλυφία ἀντὶ νὰ σᾶς δέση χειροπόδαρα αὐτή; Οἱ πανάσχετοι κυβερνῆτες σας δὲν ἤξεραν ὅτι οἱ τοκογλυφοτραπεζῖτες ἔτρεμαν, αὐτοί, κι ὄχι ἐσεῖς, γιὰ ἕνα χρεωστάσιο πληρωμῶν τῆς Ἑλλάδος;

Ναί, ἔτσι εἶναι, δηλαδὴ χειρότερα… Τὰ κομματοπαράσιτα τοῦ δικομματισμοῦ, ποὺ μᾶς κυβερνοῦν, ἐδῶ καὶ ἄειντε ἀπὸ τὴν Μεταπολίτευσι τοῦ ’74, δὲν εἶναι ἁπλῶς πανάσχετα. Εἶναι καὶ ἀνδρείκελα ἀνεπίξεστα. Στὴν δουλοπρέπειά τους καὶ τὴν συνοικιακή τους δειλία… Διότι, τόσο σωτῆρες! Ἔτσι! Ὅσα δισεκατομμύρια ἀπομύζησαν μέχρι τώρα ἀπὸ τὴν φτωχολογιά μας, τὰ δίνουν, ὡς ἀνδράποδα πειθήνια, στοὺς διεθνεῖς τοκογλύφους. Καὶ τὸ χρέος –γιὰ τὰ παιδιά μας– μεγαλώνει μέρα τὴν μέρα.

Γιατί αὐτὰ τὰ παράσιτα-κομματόσιτα τοῦ δικομματισμοῦ δὲν ἔπραξαν τὸ νομισματο-δημοσιονομικῶς αὐτονόητον;

Δῆλα δή:

1ον. Ἀμέσως, δηλαδή, πρὶν ἀπὸ δέκα χρόνια, ὅταν εἶδαν πὼς τὸ κηφηνῶδες μιζαδόρικό τους διώγκωνε τὸν «δανεισμὸ» ἀπὸ τοὺς τοκογλύφους, ἔπρεπε νὰ δημιουργήσουν ἕνα δικό μας, ἑλληνικὸ «κυριαρχικὸ ταμεῖο» (sovereighn fund). Πῶς; Συνενώνοντας τὸ Ταμεῖο Παρακαταθηκῶν καὶ Δανείων, τὸ Ταχυδρομικὸ Ταμιευτήριο (100% ἑλληνικῆς ἰδιοκτησίας) καὶ τὸ ποσοστὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴ Τράπεζα καὶ τὴν Ἀγροτικὴ Τράπεζα (50 καὶ ἄνω τοῖς ἑκατό). Ἔτσι, ἡ πρὸς τὰ ἐκεῖ φυσικὴ ροὴ τῶν ἀσφαλιστικῶν μας Ταμείων θὰ ἔδινε –ἀσχέτως τῆς ἐπιβαλλομένης «πατάξεως τῆς διαφθορᾶς»– τὰ δισεκατομμύρια, ποὺ μᾶς «δανείζουν» οἱ ξένοι ἐκδοροσφαγεῖς. Οἱ Ἕλληνες θὰ δάνειζαν στὸ Ἑλληνικὸ Δημόσιο, χωρὶς τοκογλυφικὸ ἐπιτόκιο. Ὅπως ἀκριβῶς κάνουν τόσα ἄλλα κυριαρχικὰ καὶ ὄχι ἀνδραποδώδη κράτη στὸν κόσμο. Ναί, Ἑλληνικὸ Ταμεῖο κυριαρχίας (Fond souverain).

2ον. Δήμευσι! Δεκατέσσερα ἢ πόσα δισ. «ληξιπρόθεσμα» χρέη ἀπὸ τὸ ἐγχώριο κεφαλαιοκρατικὸ ἀληταριό; Δήμευσι!

3ον. Κομμισσάριοι τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, στὶς «ἑλληνικὲς» τραπεζικὲς ληστοσυμμορίες. Στὴν Μέκκα τοῦ καπιταλισμοῦ, ὁ Ὀμπάμα γιατί τόλμησε αὐτὸ ποὺ δὲν τολμᾷ ὁ ἐδῶ «σοσιαλιστής» μας Georgakis; Γιὰ νὰ ὑπάρξη ρευστὸ στὴν ἀγορά;

4ον. Γιατί τὰ ξεφτέρια μας δὲν ἀπαιτοῦν ἀπὸ τὸ ἀνδρείκελο Τρισὲ τῆς ΕΚΤ νὰ ἀγοράζη καὶ νὰ ἐγγυᾶται τὰ ὁμόλογα τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου ἀπ’ εὐθείας κι ὄχι μέσῳ τῶν ἑλληνοξενικῶν «Τραπεζῶν»;

Καὶ κάτι γιὰ τὴν κυβερνῶσα παρασιτικὴ ἀσχετίλα:

1ον. Ἐκεῖνος ὁ φὸν Σάχλας, ὑπουργὸς ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν Τεμενάδων, ποὺ ἔγραφε, τότε, πραγματείαν ὑπὲρ τοῦ Ναὶ στὸ σχέδιο Ἀνάν –συνωδὰ τῷ Ναιναίκῳ Georgakis (τότε)– γιατί δὲν πάει νὰ μάθη γράμματα; Ἢ γιὰ βλῆτα, ὡς γνήσιος φὸν βλητομάμας;

2ον. Ὁ ἀνεπιξέστως ἄξεστος ἰχθυέμπορος παριστάνει τὸν ὑπουργὸ γιὰ τὸν «Ἑλληνικὸ Πολιτισμό»!!!

Ἐρώτησις: Ἀπαγορεύεται;

Ἀπάντησις: Βεβαίως ὄχι! Κάθε ἰχθυέμπορος μπορεῖ νὰ γίνεται ὑπουργὸς περὶ τὸν Ἑλληνικὸν Πολιτισμόν. Ὡς ἑξῆς: νὰ ἔχη γράψει τέσσερεις χιλιάδες σελίδες γιὰ τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμὸ (ὅσες καὶ τὰ χρόνια του) καὶ νὰ διαβάζη στὸ πρωτότυπο, παρακαλῶ, τὴν Ἰλιάδα, τὸν «Ἀκάθιστο Ὕμνο» καὶ τὴν Ὀδύσσεια τοῦ Καζαντζάκη.

Ἀλλοιῶς, θυρωρὸς στὴν Ἀμερικάνικη Πρεσβεία. Μπρούμυτα!

Πηγή: http://peripatris.blogspot.com/

Τὸ μεγαλύτερο σκάνδαλο τοῦ αἰῶνος

τοῦ Ν.Α.Καλογεροπούλου

Στὶς 29.11.2010, ἡ European League of Geneva ἔστειλε e-mail στοὺς Ἕλληνες βουλευτὲς ὅτι ἡ περίπτωσις τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους ἀποτελεῖ τὸ ὑπ’ ἀριθμὸν 1 σκάνδαλο, γιὰ τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ γίνη Ἐξεταστικὴ Ἐπιτροπὴ γιὰ νὰ διαπιστωθοῦν οἱ πολιτικὲς εὐθῦνες. Ὁ λαὸς καὶ ἡ Ἱστορία πρέπει νὰ γνωρίζουν γιατί ἡ Ἑλλὰς ὑπέστη αὐτὴν τὴν δευτέρα (μετὰ τὴν Μικρασιατική) ἐθνικὴ καταστροφή.

Τὸ e-mail ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Ἀπὸ πηγὲς προσκείμενες στὴν Commission τῆς ΕΕ στὶς Βρυξέλλες, ἦρθαν σὲ γνῶσι μας τὰ κατωτέρω στατιστικὰ στοιχεῖα, ποὺ δείχνουν τὴν πορεία τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας καὶ τοῦ δημοσίου χρέους.

PRIOR STATISTICAL DATA as of 1951
From 1951 to 1973:
a) Annual average increase of the GNP 6,8%
b) Annual average increase of Private investment 9,9%
c) Annual average inflation 4,5%
Greek Public debt in 1973: was ca 700 million dollars (less than 25% of GNP).
IN DETAIL:
1951 to 1958 a) 6,3%, b) 8,2%, c) 6,9%
1959 to 1966 a) 6,4%, b) 10,7%, c) 2,1%
1967 to 1973 a) 7,6%, b) 10,9%, c) 4,4%
However,
From 1974 to 1980:
Annual average increase of the GNP 3,5%
Annual average increase of Private investment 0,6%
Annual average inflation
(note: The period covers K. Karamanlis’ government)
From 1981 to 1990: Annual average increase of the GNP 1,6%
Annual average increase of Private investment 0.8%
Annual average inflation
(note: the Andreas Papandreou government)
From1991 to 1993. Annual average increase of the GNP 1,22%
Annual average difference of Private investment -5,05%
Annual average inflation
(note: the Mitsotakis ND government)

Ἀπὸ τὰ στοιχεῖα αὐτά, σὲ γενικὲς γραμμές, φαίνεται ὅτι ἠ ελληνικὴ οἰκονομία μέχρι, ὅπως φαίνεται, καὶ τὸ 1973, ἦτο πράγματι πρωτοπόρος σὲ ὅλη τὴν Εὐρώπη, μὲ αὔξησι τοῦ ΑΕΠ ποὺ τὴν ἔφερνε σὲ ἀνάπτυξι δεύτερη χώρα μετὰ τὴν Ἰαπωνία.
Ἀντιθέτως, ἡ παρέκκλισις ἀρχίζει νὰ ἐκδηλώνεται μετὰ τὸ 1974 ἐνῷ ἀπὸ τὸ 1981, δηλ. τὸ ἔτος τῆς πλήρους ἐντάξεως στὴν ΕΕ (ἢ ΕΟΚ) καὶ μετέπειτα, εἰσέρχεται σὲ ἐπίπεδο ὑψηλοῦ κινδύνου, ποὺ προδικάζει τὴν μετέπειτα ἐξέλιξι ποὺ ἔφθασε στὸ ἀδιέξοδο τοῦ 2010 καὶ στὶς τραγικὰ δυσμενεῖς προβλέψεις γιὰ τὴν περίοδο ποὺ ἀκολουθεῖ. Ἡ παρέκκλισις αὐτή, ἐκτὸς τοῦ ὅτι ὡδήγησε τὸν ἑλληνικὸ λαὸ σὲ τραγικὴ οἰκονομικὴ κατάστασι μὲ πρόβλεψι περαιτέρω ἐπιδεινώσεως, εἶχε καὶ ἔχει σοβαρὲς συνέπειες στὴν ἐν γένει ὑπόστασι τῆς ΕΕ καὶ τῆς Ζώνης τοῦ Εὐρώ.
Γνωρίζετε ὅτι σκοπὸς τῆς EUROPEAN LΕAGUE OF GENEVA εἶναι ἡ προώθησις τῶν ἀρχῶν, πολιτικῶν, πολιτιστικῶν καὶ κοινωνικῶν, τῆς ΕΕ. Οἱ ἀρχὲς αὐτὲς κινδυνεύουν ὅταν τὰ κράτη μέλη δὲν ἐφαρμόζουν τὶς γενικὲς ἀρχὲς τῆς εὐνομίας, οἱ ὁποῖες πάντοτε σὲ μία πολιτισμένη κοινωνία διατηροῦνται μόνον ὅταν ἡ δικαστικὴ ἐξουσία εἶναι ἀνεξάρτητη ἀπὸ πολιτικὴ καὶ κομματικὴ ἐπιρροὴ καὶ ἐνεργεῖ συμφώνως μὲ τὶς βασικὲς ἀρχὲς τῆς Γενικῆς καὶ Εἰδικῆς προλήψεως τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου.

Στὴν προκείμενη περίπτωσι τῆς Ἑλλάδος προκύπτει ὅτι ἡ ἐξέλιξις τῆς οἰκονομίας καί, συνεπῶς, τῆς εὐημερίας τοῦ λαοῦ, ἀπὸ τὴν πρώτη θέσι κατὰ τὴν 20ετία 1953-1973 (ὡς πρὸς τὴν Ἑλλάδα) στὴν σημερινὴ κατάρρευσι, μὲ ἐπίτασι τῆς καταρρεύσεως μετὰ τὸ 1981, ἐνέχει σοβαρώτατες πολιτικὲς εὐθῦνες ἐκ μέρους αὐτῶν ποὺ διαχειρίζονται, ἀπὸ τὸ 1974 μέχρι σήμερα τὶς τύχες τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Συμφώνως μὲ τὰ ἀνωτέρω, προκύπτει ἡ ἀνάγκη τῆς συστάσεως ἔντιμης καὶ οὐδέτερης Ἐξεταστικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ νὰ διαπιστωθῆ:
ΓΙΑΤΙ τὸ χρέος ποὺ μέχρι τὸ 1980 ἦταν κάτω τοῦ 25% τοῦ ΑΕΠ, στὸ τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 1990 ἔφθασε στὸ 90%, ὅταν ἐπὶ πλέον ἡ ἑλληνικὴ οἰκονομία ἐνισχύετο ἀπὸ τὶς εἰσφορὲς τῆς ΕΕ;
ΠΩΣ ΔΙΑΤΕΘΗΚΑΝ ΤΟΣΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΓΙΑ ΤΙ καὶ ΠΟΥ διατέθηκαν καὶ ΓΙΑΤΙ ἀπὸ τὸ 1953 μέχρι τὸ 1973 τὸ χρέος ἦταν μόνο 700 ἑκατ. δολλάρια, ἀλλὰ τὸ ΑΕΠ 7% καὶ οἱ ἰδιωτικὲς ἐπενδύσεις 10% ἐνῷ μετὰ τὸ 1981 τὸ ΑΕΠ κατέπεσε στὸ 1,6% καὶ οἱ ἰδιωτικὲς ἐπενδύσεις στὸ 0,8%;
Εἶναι σαφὲς ὅτι σὲ ἕνα Εὐρωπαϊκὸ καὶ γενικότερα ἀνεπτυγμένο κράτος ὅπως (πρέπει νὰ) εἶναι ἡ Ἑλλάς, ἡ τραγικὴ παρέκκλισις πρέπει νὰ ἐξετασθῆ ἀπὸ τὴν ἀνεξάρτητη Δικαστικὴ Ἐξουσία καὶ οἱ ὑπεύθυνοι νὰ τιμωρηθοῦν ἐφ'ὅσον καὶ κατὰ τὸ μέτρο ποὺ αὐτὸ ἐπιβάλλεται. Αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ καλὴ τάξις ποὺ μπορεῖ νὰ ἐξασφαλίση ἕνα εὐοίωνο μέλλον γιὰ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσι.
Εἶναι ἐπίσης σαφὲς ὅτι ἡ ἐνέργεια αὐτὴ πρέπει νὰ ἀναληφθῆ ὁμοθύμως μὲ πρωτοβουλία τοῦ σώματος τῶν Ἑλλήνων ἀντιπροσώπων στὸ Κοινοβούλιο.
Ἡ EUROPEAN LEAGUE OF GENEVA θὰ παρακολουθῆ μὲ ἐνδιαφέρον τὶς ἐξελίξεις καὶ θὰ δίδη σὲ αὐτὲς εὐρεῖα δημοσιότητα διεθνῶς.»

Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι τὸν 20ὸν αἰῶνα ἡ Ἑλλὰς ὑπέστη δύο μεγάλες ἐθνικὲς καταστροφὲς οἱ ὁποῖες, καὶ οἱ δύο, ὀφείλονται σὲ ἕνα αἴτιο. Στὴν ἀνικανότητα καὶ διαφθορὰ τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας.
Ἤδη στὸ βιβλίο μου «Ὁ Μαρξιστικὸς Μύθος», τὸ 1984, γράφω (σελ. 37, σημ. 2) «ἡ οἰκονομικὴ καταστροφὴ εἶναι τόσο τελεσίδικη ὅσο καὶ ἡ Μικρασιατικὴ καταστροφή». Καὶ γιὰ μὲν τὴν τελευταία ἐπελήφθη ἡ Νέμεσις.

Ἀλλὰ γιὰ τὴν πρόσφατη, τὴν τραγική, ποὺ καταδικάζει τὶς ἑλληνικὲς γενεὲς στὴν φτώχεια, στὴν διεθνῆ περιφρόνησι καὶ στὴν ἐκμηδένισι μέχρι ἐξευτελισμοῦ τῆς γεωπολιτικῆς σημασίας τῆς χώρας, σὲ τί θὰ ἀπομείνουμε; Στὸ ψεῦδος τοῦ πρωθυπουργοῦ ὅτι «φταίει ἡ προηγουμένη κυβέρνησις»; Ἢ στὴν παχυδερμικὴ ἀναισθησία τοῦ «δευτέρου τῇ τάξει» ὅτι «τὰ φάγαμε μαζί, σᾶς διωρίζαμε γιὰ χρόνια, τὰ φάγαμε μαζὶ ἀκολουθῶντας πρακτικὴ ἀθλιότητος, ἐξαγορᾶς καὶ διασπαθίσεως δημοσίου χρήματος» καὶ «ζήσανε αὐτοὶ καλὰ καὶ ἐμεῖς χειρότερα».
Ἐκεῖ θὰ μείνη ὁ κύκλος; Ἢ μήπως εἶναι ἄσχετες μὲ αὐτὰ καὶ οἱ ἑξῆς φράσεις τοῦ Κ.Σημίτη: «Ἡ πολιτική μας εἶναι νὰ ἐνισχύσουμε μὲ κάθε τρόπο καὶ μὲ κάθε μέσο τὴν ἀδιαφορία ἀπέναντι στὶς ἐξελίξεις μὲ ἰδεολογικὸ προσανατολισμό, νὰ ἐμποδίσουμε καὶ νὰ ἀποτρέψουμε μὲ κάθε κόστος τὴν προσήλωσι στὴν ἰδέα τοῦ Ἔθνους καὶ στὴν χριστιανικὴ παράδοσι…».
Εἶναι ἢ ὄχι ἀναγκαία ἡ ἐξωκοινοβουλευτικὴ Ἐξεταστικὴ Ἐπιτροπὴ ἀπὸ ἀδιάβλητους δικαστὲς καὶ ἐμπειρογνώμονες-Ἡρακλεῖς, γιὰ νὰ γίνη ἡ κάθαρσις ἀπὸ τὴν κόπρο τοῦ Αὐγείου;

Ἐπιστολὴ ὁμάδος νομικῶν γιὰ τὴν λαθρομετανάστευσι

Π ρ ὸ ς

Τὸν Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Κο Κάρολο Παπούλια
Τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος Κο Γιῶργο Ἀνδρ. Παπανδρέου
Τὸν Πρόεδρο Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων Κο Φίλιππο Πετσάλνικο
Τὸν Σεβασμιώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Κο Ἱερώνυμο
Τὸν Πρόεδρο τῆς «ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» Κο Ἀντώνη Σαμαρᾶ
Τὴν Γ.Γ. τοῦ Π.Γ. τοῦ Κ.Κ.Ε. Κα Ἀλέκα Παπαρήγα
Τὸν Πρόεδρο τοῦ «ΛΑΟΣ» Κο Γιῶργο Καρατζαφέρη
Τὸν Πρόεδρο τοῦ «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ τῆς ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» Κο Ἀλέξη Τσίπρα
Τὸν Πρόεδρο τῆς «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» Κο Φώτη Κουβέλη
Τὸν Πρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου Κο Γεώργιο Καλαμίδα
Τὸν Πρόεδρο τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας Κο Παναγιώτη Πικραμένο
Τὸν Ἀρχηγὸ τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, Πτέραρχο Κο Ἰωάννη Γιάγκο
Τὸν Ἀρχηγὸ τῆς Ἑλλην. Ἀστυνομίας, Ἀντιστράτηγο Κο Ἐλευθέριο Οἰκονόμου
Τὸν Περιφερειάρχη τῆς Ἀττικῆς Κο Γιάννη Σγουρὸ
Τὸν Δήμαρχο τῶν Ἀθηνῶν Κο Γιῶργο Καμίνη

Ἀξιότιμε Κε Πρόεδρε,
Ἀξιότιμε Κε Πρωθυπουργέ,
Ἀξιότιμε Κε Πρόεδρε τῆς Βουλῆς,
Σεβασμιώτατε,
Ἀξιότιμη Κυρία καὶ Ἀξιότιμοι Κύριοι:

Γνωρίζοντας ὅτι ὁ χρόνος ὅλων Σας εἶναι πολύτιμος θὰ προσπαθήσουμε νὰ εἴμαστε ὅσο τὸ δυνατὸν πιὸ σύντομοι καὶ σαφεῖς γιὰ ἕνα ζήτημα, τὸ ὁποῖο θεωροῦμε σημαντικὸ γιὰ τὴν Πατρίδα μας, γι' αὐτὸ καὶ τὸ θέτουμε ὑπ' ὄψιν Σας, ὡς τοὺς ἁρμοδίους θεσμικοὺς παράγοντες τῆς προστασίας καὶ τῆς ὑπερασπίσεως τῆς Χώρας μας καὶ τοῦ Ἔθνους μας.
Γνωρίζετε ὅτι κατὰ τὴν τελευταία 15ετία, μὲ ἀποκλειστικὴ εὐθύνη τῶν παγκοσμίων ὑπερδυνάμεων καὶ τῶν ὑποκρυπτόμενων σ’ αὐτὲς ἐξουσιαστικῶν συμφερόντων, συνέβησαν εἰς βάρος ὡρισμένων κρατῶν τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀφρικῆς (ὅπως λ.χ. τὸ Ἰράκ, τὸ Ἀφγανιστάν, τὸ Πακιστάν, ἡ Νιγηρία κ.λπ.), παρεμβάσεις πολεμικῆς ἢ οἰκονομικῆς μορφῆς, μὲ καταστροφικὲς συνέπειες γιὰ τοὺς λαούς των, μεγάλο μέρος τῶν ὁποίων μετεβλήθησαν σὲ ἀνέστιους πρόσφυγες, ποὺ προσπαθοῦν ἀγωνιωδῶς καὶ μὲ κάθε τρόπο νὰ εἰσχωρήσουν στὶς χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.
Ἡ Ἑλλάς, λόγῳ τῆς γεωγραφικῆς της θέσεως (ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ τυχαίνει -«κακῇ τῇ μοίρᾳ»- νὰ ἔχη ὡς γείτονα τὴν ἄσπονδη «φίλη» της Τουρκία, ἀπὸ τὴν ὁποία διέρχονται μεθοδευμένα καὶ λίαν ἐπωφελῶς γι’ αὐτὴν τὰ «καραβάνια» τῶν ἐν λόγῳ δυστυχῶν προσφύγων…), ἔγινε ἀποδέκτης μεγάλων ὁμάδων λαθρομεταναστῶν (μὲ προέλευσι τὶς ἀνωτέρω ἀλλὰ καὶ ἄλλες χῶρες), ἐντελῶς δυσαναλόγων ὡς πρὸς τὴν ἔκτασί της, τὸ πληθυσμιακὸ δυναμικό της ἀλλὰ καὶ τὶς οἰκονομικὲς δυνατότητές της, πρὸς ἀντιμετώπισιν αὐτοῦ του πρωτόγνωρου φαινομένου.
Γνωρίζετε ἐπίσης ὅτι, οἱ συνθῆκες διαβιώσεως τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εἶναι δραματικές, ἐφ’ ὅσον ὅλοι τους συνωστίζονται ὁπουδήποτε, σὲ μεγάλους ἀριθμοὺς καὶ σὲ ἀκατάλληλους χώρους, χωρὶς στοιχειώδεις συνθῆκες κατοικήσεως, διατροφῆς, ὑγιεινῆς, ἐνδύσεως, καθαριότητος, θερμάνσεως, περιθάλψεως κ.λπ. ἐνῷ τὰ Νοσοκομεῖα τῆς Χώρας μας, μὲ τὸ ἤδη μειωμένο προσωπικό τους (σχεδὸν σὲ ὅλα εἶναι ἀκάλυπτο τὸ ἥμισυ τῶν ὀργανικῶν θέσεων τοῦ προσωπικοῦ τους), «ἀγκομαχοῦν» ἀπὸ τὸ δυσβάστακτο βάρος νοσηλείας καὶ θεραπείας τῶν χιλιάδων -ποικίλως νοσούντων- ἐξ αὐτῶν.
Καὶ βεβαίως, οἱ Ἑλληνίδες καὶ οἱ Ἕλληνες, ὄντες φιλόξενοι ἀπὸ τὶς ἐποχὲς τῶν ἀρχαίων προγόνων μας καὶ τοῦ «Ξενίου Διός», ἀντιμετωπίσαμε ἐξ ἀρχῆς μὲ κατανόησι καὶ στοργὴ τοὺς δυστυχεῖς αὐτοὺς ἀνθρώπους, εἶναι δὲ χιλιάδες τὰ περιστατικὰ ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν ἔμφυτη διάθεσι προσφορᾶς, φιλοξενίας καὶ πολιτισμοῦ, ποὺ ὁ Λαός μας διαθέτει καὶ ἐπέδειξε στὶς ἐν λόγῳ περιπτώσεις.
Ὡστόσο, καλῶς γνωρίζετε ὅτι, μὲ τὴν πάροδο τῶν ἐτῶν, τὸ «φαινόμενο» αὐτό, ἔχει διογκωθῆ σὲ μεγέθη καὶ ἀριθμοὺς πρωτοφανεῖς καὶ ἀβάστακτους γιὰ τὴν Χώρα μας, μὲ συνέπεια -ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας/σας- οἱ λαθρομετανάστες στὴν Ἑλλάδα νὰ συναριθμοῦνται πλέον σὲ ἑκατομμύρια.
Ὅμως, ἂν τὰ προβλήματα τῶν (λαθρο)μεταναστῶν εἶναι τὰ περιγραφόμενα ἢ καὶ ἄλλα ποὺ δὲν εἴμαστε σὲ θέσι νὰ ἐκθέσουμε μὲ τὶς πραγματικὲς διαστάσεις καὶ λεπτομέρειες, θεωροῦμε ὅτι ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ ἀσχοληθοῦμε σοβαρῶς (καὶ πρῶτοι, βεβαίως, Ὑμεῖς ὡς ἁρμόδιοι πολιτειακοὶ παράγοντες τῆς Ἑλλάδος) μὲ τὶς καταστροφικὲς συνέπειες τῆς παρουσίας τῶν ἑκατομμυρίων ἀλλοδαπῶν στὴν Χώρα μας καὶ «ΤΙ» συνιστᾷ καὶ συνεπάγεται βραχυπροθέσμως ἀλλὰ καὶ μακροπροθέσμως ἡ «ἐτσιθελικὴ» ἐγκατάστασίς τους στὴν Πατρίδα μας.

Τὸ σχῆμα προσεγγίσεως στὸ ὅλο ζήτημα εἶναι ἁπλὸ καὶ ἔχει ὡς ἑξῆς :

Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ συνέχεια τῆς ὑπάρξεως τῆς Ἑλλάδος ὡς χώρας μὲ γηγενῆ πληθυσμὸ ὁ ὁποῖος διαθέτει ἐθνικὴ μνήμη καὶ γνῶσι τῆς ὑπερτρισχιλιετοῦς ἱστορίας της καὶ τῆς πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς μας;;;
Δηλαδή, ἐθνικὴ ἱστορία καὶ πολιτισμικὴ κληρονομιὰ ὡς βασικοὺς πυλῶνες ὑπάρξεως τοῦ ἔθνους τῶν Ἑλλήνων ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, τὸ ὁποῖο (τοὐλάχιστον μέχρι καὶ τὴν προηγουμένη γενιά μας), ἔμαθε νὰ τὶς ἐγκολπώνεται, νὰ ὑπερηφανεύεται γι’ αὐτές, νὰ οἰστρηλατῆται καὶ νὰ ἐμψυχώνεται στὶς δύσκολες στιγμές του, ἀλλὰ καὶ νὰ τὶς ἀναπαράγη γονιδιακῶς, πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς.
Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ ὑπεράσπισις καὶ ἡ διατήρησις τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῆς Χώρας μας, ἡ προάσπισις τῶν κυριαρχικῶν της δικαιωμάτων, ἡ προστασία τῶν πλουτοπαραγωγικῶν πηγῶν της, ἡ ἐθνική μας συνοχὴ καὶ ἡ ὁμοψυχία τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ἀπέναντι σὲ προφανεῖς ἐχθροὺς καὶ ὑποβολιμαίους «συμμάχους» καὶ «φίλους»;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐνδιαφέρει ἡ ἀντιμετώπισις τοῦ προβλήματος τῆς (ὑποδαυλιζομένης ἀπὸ τὴν ἔλλειψι κάθε προγραμματισμοῦ καὶ ἐντεινομένης ἀπὸ τὴν ἀπουσία κάθε στοιχειώδους ἐνισχυτικοῦ μέτρου), ὑπογεννητικότητος καὶ τῆς ἀστυφιλίας, ποὺ ἔχει ἐρημώσει τὰ νησιά μας καὶ τὰ ὀρεινὰ χωριά μας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐνοχλεῖ τὸ πρόβλημα τῆς τραγικῆς ἡμιμαθείας τῶν μαθητῶν μας καὶ ἡ ἐν γένει μαθησιακὴ ἀπαξίωσις τῆς παρεχομένης Παιδείας, τὴν ὁποία κάποιοι/κάποιες, ἐγκληματικὰ ἡμιμαθεῖς δὲν τὴν ἐπιθυμοῦν -πλέον- «Ἐθνική»;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἀφήνει ξάγρυπνους τὸ πρόβλημα τῆς ἐξουθενωτικῆς ἀνεργίας τῶν νέων μας, ποὺ τοὺς μαραζώνει καὶ τοὺς ἀποδιώχνει ἀπὸ τὸν τόπο μας, ἀλλὰ καὶ τὸ πρόβλημα τῆς οἰκονομικῆς ἀπαξιώσεως τῶν συνταξιούχων μας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἀνησυχεῖ τὸ πρόβλημα τῆς διαλυτικῆς «χουλιγκανοποιήσεως» τῶν ἀρρένων καὶ τῆς ἐκμαυλιστικῆς «ὀδαλισκοποιήσεως» τῶν θηλέων μας, ἀπὸ μιὰ ἄκριτη, ἀνέλεγκτη καὶ ἐγκληματικὴ στὶς πρακτικές της, τηλεοπτικὴ βιομηχανία ὑποκουλτούρας, θρασύτητος καὶ ἀναισχυντίας;;;
Μᾶς (Σᾶς) ἐξεγείρει ἡ ἀσύδοτη ἐξάπλωσις τῆς μάστιγος τῶν ναρκωτικῶν, ἡ ἐξουθένωσις τῆς ἐργαζομένης γυναίκας-μητέρας, ἡ κοινωνικὴ κατάθλιψις καὶ ἡ διαμαρτυρία/ἀποχὴ ἀπὸ τὰ κοινὰ τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ὅπως τὴν «εἰσπράξαμε» ὅλοι στὶς πρόσφατες ἐκλογές;;;
Ἀλλὰ τὰ φαινόμενα αὐτὰ ἦσαν ἀναμενόμενα ἐφ’ ὅσον τὰ συνεπάγονταν ἀπολύτως ἡ χρόνια καὶ συστηματικὴ ἀπαξίωσις τῶν πατριωτικῶν ἰδανικῶν, ἡ περιφρόνησις τῶν ἐθνικῶν συμβόλων καὶ ἡ ἀποσιώπησις τῆς ἱστορικῆς μας παραδόσεως, μὲ τὰ ὁποῖα -ὅμως- ὡς ἐφόδια, τὸ μικρὸ ἀλλὰ πρωτοπόρο σὲ διδακτικὰ ἐπιτεύγματα καὶ ἡρωϊκὰ κατορθώματα Ἔθνος μας, πορεύθηκε ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, ἀντιμετωπίζοντας θαρραλέα -κάθε εἴδους καὶ ἐποχῆς- «Λαιστρυγόνες» καὶ «Κύκλωπες».
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες θέλουν νὰ βλέπουν ξεκάθαρα τὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὴν ἀγωνία τῶν ταγῶν τους γιὰ ὅλα αὐτά. Οἱ προθέσεις καὶ οἱ ἐνέργειές τους δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἔχουν ὡς προτεραιότητα τὴν προστασία καὶ τὴν ὑπεράσπισι τῆς Πατρίδος, τοῦ Ἔθνους καὶ τοῦ Λαοῦ μας, διότι γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ ἐξ αἰτίας αὐτῶν κατέχουν τὰ ὑψηλὰ ἀξιώματά τους.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀσφαλῶς δὲν ἐπιθυμοῦν τὴν ἀλλοίωσι τῆς ὁμοιογενείας τοῦ ἔθνους των, τὴν ὁποία -ὅμως- τὴν συνεπάγεται ἡ ἀθρόα χορήγησις τῆς Ἑλληνικῆς ἰθαγενείας σὲ χιλιάδες ἀλλογενεῖς καὶ ἀλλοδόξους (λαθρο)μετανάστες, ποὺ ἀνέλεγκτα πλέον ἐγκαθίστανται στὶς γειτονιὲς τῆς Ἀθήνας καὶ ἄλλων πόλεων τῆς Χώρας μας, δημιουργῶντας «ζέουσες» ἑστίες αἱματηρῆς ἐγκληματικότητος, ρυπάνσεως, ὑποβαθμίσεως καὶ ἀλλοτριώσεως.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀνησυχοῦν, ἀγανακτοῦν καὶ ἐξαγριώνονται ὁλοένα καὶ περισσότερο, διότι οὐδεὶς τοὺς ἐρώτησε ἐὰν ἐπιθυμοῦν ἡ -ἐπὶ αἰῶνες ὁμοιογενής, ὁμόδοξη καὶ ὁμόγλωσση- κοινωνία τους, νὰ μεταβληθῆ σὲ «πολυ-πολιτισμικὴ» («συνονθυλευματικὴ» θὰ ἦταν ὀρθώτερος ὅρος) καὶ νὰ ὑποστῆ τὸν ἐξαναγκαστικὸ …«ἐμπλουτισμὸ» τῶν ἠθῶν καὶ τῶν ἐθίμων τους μὲ τοὺς ὁλότελα ξένους σ’ αὐτοὺς (ἀλλοδόξους καὶ ἀλλογλώσσους) «πολιτισμοὺς» τῆς «μπούρκας», τῶν χαρεμιῶν, τῆς κελεμπίας, τῆς περιτομῆς, τῆς κλειτοριδεκτομῆς ἀλλὰ καὶ τῆς (ἐπερχομένης) ἐπιλύσεως τῶν θρησκειολογικῶν διενέξεων τῶν ἰσλαμιστῶν, μὲ βίαιες συγκρούσεις μεταξύ τους, μὲ ἀνατινάξεις τεμενῶν καὶ τζαμιῶν, ὅπως συμβαίνει -καλῶς τὸ γνωρίζετε- ὄχι μόνον στὶς χῶρες τους, ἀλλὰ καὶ ὅπου στὴν Εὐρώπη ἐγκατεστάθησαν τέτοιας προελεύσεως καὶ νοοτροπίας πληθυσμοί.
Γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους, οἱ Ἕλληνες πολῖτες (κατ’ ἐξοχὴν ἀνεξίθρησκοι ὡς λαός), ἀσφαλῶς καὶ προβληματίζονται περὶ τὴν ἐκφραζομένη κυβερνητικὴ πρόθεσι γιὰ δημιουργία «Τζαμιῶν» στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, διότι αὐτὸ θὰ συντελέση ἀμέσως στὴν δημιουργία μουσουλμανικῶν γειτονιῶν-«γκέττο», ὅπου (ποιός δὲν τὸ «βλέπει»;;;), εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Ἀστυνομία δὲν θὰ μπορεῖ κἂν νὰ τηρῆ τὴν τάξι, διότι -προφανέστατο- θὰ παρεμβαίνουν ἀμέσως, ἀσκῶντας ἐκβιαστικὲς πιέσεις τὰ ἀκραίων ἀντιλήψεων Ἰσλαμικὰ κράτη καὶ ἰδίως ἡ Τουρκία, ποὺ καραδοκεῖ προκειμένου νὰ βρῆ ἀφορμὲς γιὰ νὰ «ἀνακατεύεται» στὰ ἐσωτερικά μας καὶ εἶναι πασίδηλο ὅτι -ἤδη- ὑποκινεῖ μεγάλο μέρος ἐκ τῶν ἰσλαμιστῶν λαθρομεταναστῶν.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες (καὶ ὄχι κάποιοι δῆθεν μεμονωμένοι καὶ ἀκραίων ἀντιλήψεων, ὅπως ἰσχυρίζονται ὅσοι ὑποκριτικῶς «κρύβουν τὸ πρόβλημα κάτω ἀπὸ τὸ χαλί»…), εἶναι ἐξαγριωμένοι καὶ ἤδη ἄρχισαν νὰ ἀντιδροῦν βιαίως, βλέποντας νὰ καταλαμβάνωνται (μὲ ἀναίδεια καὶ μεθοδεύσεις ποὺ ἀποκαλύπτουν προσχεδιασμένες συνεννοήσεις καὶ ὠργανωμένη τακτική…), τὰ κτιριακὰ «κοσμήματα» τοῦ κέντρου τῶν Ἀθηνῶν, δηλαδὴ οἱ κλασσικοὶ χῶροι τοῦ Ἐθνικοῦ-Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου μας, τῆς Ἀκαδημίας μας καὶ τῆς Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης μας, γιὰ τὰ «προσκυνήματα» καὶ τὰ Ἀφρικανικὰ παζάρια προϊόντων «μαϊμοῦ» καὶ ἐμπορίας ναρκωτικῶν τῶν χιλιάδων ἀποθρασυμένων -ἀπὸ τὴν ὀλιγωρία τῶν ὑπευθύνων- ἰσλαμιστῶν λαθρομεταναστῶν.
Οἱ Ἕλληνες πολῖτες θέλουν νὰ κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα καὶ ἄφοβα στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες τῆς πρωτευούσης των, χωρὶς τὸν κίνδυνο νὰ μαχαιρωθοῦν, νὰ ληστευθοῦν ἢ νὰ προπηλακιστοῦν, ἀκόμη καὶ λίγα μέτρα ἀπὸ τὴν πλατεῖα Ὁμονοίας, ὅπως συμβαίνει καθημερινῶς εἰς βάρος δεκάδων ἀτυχῶν συμπολιτῶν μας.
Ἀρκετὰ πλέον μὲ τὸ ὑποκριτικὸ πρόσχημα τῆς «προστασίας τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» τῶν λαθρομεταναστῶν, ποὺ ἡ ἄκριτη καὶ ἀστόχαστη ὑπερβολὴ στὴν πρόταξί τους, ὁδηγεῖ ἀναπόφευκτα στὴν ὁλικὴ καταστρατήγησι τῶν ἀντιστοίχων δικαιωμάτων τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, τὰ ὁποῖα -ὅμως- Ὑμεῖς ἔχετε ταχθῆ καὶ ὁρκισθῆ νὰ ὑπηρετῆτε καὶ νὰ ὑπερασπίζεστε κατὰ τὸ Σύνταγμα, προφανῶς κατὰ προτεραιότητα ἔναντι παντὸς ἄλλου.
Ἑπομένως, ἔχετε «δαμόκλεια» καὶ ἱερὰ ὑποχρέωσι νὰ βρῆτε τοὺς νομικοὺς καὶ πρακτικοὺς τρόπους προκειμένου, ἀφ’ ἑνὸς νὰ παύση ἡ ἀνέλεγκτη καὶ ἀσύδοτη εἴσοδος κάθε εἴδους λαθραίου μετανάστου πρὸς τὴν Χώρα μας καὶ ἀφ’ ἑτέρου νὰ ἀρχίση -σοβαρὰ πλέον- ἡ ἄμεση ἀπέλασις καὶ ἐπαναπροώθησίς τους στὶς χῶρες προελεύσεώς τους, μέτρο τὸ ὁποῖο ἀπὸ ἐτῶν ἐφαρμόζουν οἱ Η.Π.Α, προσφάτως δὲ ἀντελήφθησαν τὴν ἀναγκαιότητά του, τόσο ἡ Γαλλία ὅσο καὶ ἡ Ἰταλία.
Ἡ ἱστορία θὰ καταγράψη τὴν εὐθύνη ὁποιουδήποτε ὀλιγωρήση στὴν προστασία τῆς Πατρίδος καὶ κριθῆ ὑπεύθυνος γιὰ τὴν ἐπερχομένη διάλυσι τῆς ἐθνικῆς, κοινωνικῆς καὶ πολιτισμικῆς συνοχῆς μας ὡς ἔθνους, ἀγαθῶν καὶ δικαιωμάτων τὰ ὁποῖα εἶναι διαχρονικῆς ἀξίας καὶ προηγοῦνται ἀξιολογικῶς ἐκείνων ὁποιουδήποτε λαθραίου «φιλοξενουμένου», πολὺ περισσότερο ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες, ὅπου ὁ Ἑλληνικὸς λαός, πέρα ἀπὸ τὴν τραγικὴ οἰκονομικὴ δυσανεξία ποὺ ὑφίσταται ὑπὸ τὸ καθεστὼς τοῦ Δ.Ν.Τ., ἐξαναγκάζεται σατανικῶς νὰ «αἵρη τὶς ἁμαρτίες» καὶ τὰ προβλήματα ἄλλων.
Ὅλες καὶ ὅλοι εἴμαστε πρόθυμοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε κάθε ἐθνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀντιξοότητα, ἀλλὰ δὲν ἀπεμπολοῦμε τὸ συνταγματικό μας δικαίωμα γιὰ μιὰ Ἑλλάδα ποὺ θ’ ἀνήκη καὶ στὸ μέλλον στοὺς Ἕλληνες, ἐφ’ ὅσον αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἀντίληψις ποὺ ἀντιπροσωπεύει τὴν ἐπιθυμία καὶ τὴν γνώμη τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ ἀλλά -ἐπὶ πλέον- προβλέπεται καὶ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὸ ἰσχῦον Σύνταγμα τῆς Χώρας.

Μὲ πατριωτικοὺς χαιρετισμοὺς
Ἀθῆναι, 17 Νοεμβρίου 2010

Ἡ ἰδιαιτέρα σημασία τῶν λέξεων «Νίκη», «Ἐλευθερία» καὶ «'Αρετή», καὶ ἡ ἐπίδρασίς τους στὴν διαχρονικὴ διαμόρφωσι τοῦ χαρακτῆρος τῶν Λακώνων

τοῦ Ἀντωνίου Ἀ. Ἀντωνάκου
Καθηγητοῦ – Φιλολόγου,
Ἱστορικοῦ - Συγγραφέως

Μᾶς δίδεται σήμερα ἡ δυνατότης νὰ μιλήσουμε γιὰ ἕνα θέμα σχεδὸν ἀπηγορευμένο τὰ τελευταῖα χρόνια στὴν Ἑλλάδα. Τὴν ἐννοιολογικὴ σχέσι τριῶν λέξεων σπουδαίων, οἱ ὁποῖες ἔχουν σήμερα πλήρως παραποιηθῆ καὶ διαστρεβλωθῆ.

Εἶναι οἱ λέξεις «Ἐλευθερία», «Ἀρετή» καὶ «Νίκη» καὶ ἡ διαχρονικὴ παρουσία τους στὴν ἱστορικὴ πορεία τοῦ Λακωνικοῦ γίγνεσθαι.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι ὑπῆρξαν οἱ πρῶτοι διδάξαντες τὴν Ελευθερία παγκοσμίως. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο ἐφρόντισαν νὰ καλλιεργήσουν τὸ ἦθος καὶ τὴν ἀρετὴ τῶν πολιτῶν τους.
Οἱ λέξεις αὐτὲς ἔχουν ἰδιαιτέρα σημασία, διότι μᾶς δείχνουν τὴν σχέσι καὶ τὴν ταύτισι θεωρίας καὶ πράξεως, τὴν ταύτισι τῆς γλωσσικῆς σημασίας καὶ τῆς ἐφαρμογῆς της στὴν διαχρονικὴ ἱστορικὴ πορεία τῶν Λακώνων καὶ τῶν ἀπογόνων τους Μανιατῶν...
Ἡ λέξις «ἐλευθερία» εἶναι μέρος τῶν βασικῶν συστατικῶν τοῦ DNA τῶν Λακώνων καὶ κατ’ ἐπέκτασιν καὶ ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Ἐπειδὴ σήμερα ὅλοι ὁμιλοῦν γιὰ εἰρήνη, ἔχουμε νὰ τονίσουμε ὅτι ἡ Εἰρήνη εἶναι μία ἰδεατὴ κατάστασις, ἡ ὁποία γιὰ νὰ ὑπάρξη, θέλει νὰ προϋπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Οἱ Ἕλληνες τὸ ἐγνώριζαν. Ἐγνώριζαν ὅτι «Εἰρήνη εἶναι ἀκήρυχτος πόλεμος»... καθὼς καὶ ὅτι «ἂν θέλης εἰρήνη, νὰ προετοιμάζεσαι γιὰ πόλεμο». Ἡ εἰρήνη λοιπὸν εἶναι μία κατάστασις, ἡ ὁποία ἐπιβάλλεται ἀπὸ κάποιον ἰσχυρὸ ἀκριβῶς λόγῳ τῆς δυνάμεώς του. Εἶναι γνωστὴ ἡ «Pax Minoica», τὴν ἀρχαία ἐποχή, ἡ «Pax Romana» τὴν Ρωμαϊκὴ περίοδο, καὶ σήμερα ἡ περίφημη «Pax Americana». Ὅμως ἡ καταξίωσις ἔρχεται μέσα ἀπὸ τὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν Ἐλευθερία.
«Ἂν ἡ εἰρήνη εἶναι τὸ πᾶν, τότε γιατὶ πολεμᾶμε γιὰ ἐλευθερία;», λένε οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΗΓΩΝΙΖΟΝΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ἂν εἴχαμε ἐλευθερία, εἴχαμε καὶ εἰρήνη.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἐθνικὸς Ὕμνος τῆς Ἑλλάδος εἶναι «Ὕμνος πρὸς τὴν Ἐλευθερία» καὶ ὄχι «Ὕμνος πρὸς τὴν Εἰρήνη».
Τὸ σύνθημα τοῦ Ρήγα τὴν περίοδο τῆς τουρκοκρατίας ἦταν «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ἢ ΘΑΝΑΤΟΣ»... Μόνο γιὰ τοὺς Μανιᾶτες τὸ σύνθημα ἦταν «ΝΙΚΗ ἢ ΘΑΝΑΤΟΣ», καὶ τοῦτο διότι ἡ Ἐλευθερία γιὰ τοὺς Μανιᾶτες ἦταν δεδομένη. Δὲν ὑποτάχθηκαν ποτὲ καὶ τοῦτο δὲν εἶναι ἄμοιρο τῶν σπουδαίων χαρακτηριστικῶν τῶν λέξεων ποὺ ἐξετάζουμε σήμερα.
Ἡ λέξις «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», λένε τὰ λεξικά, σημαίνει τὴν ἀνεξαρτησία ἀπὸ κάθε βία ἢ ἐπίδρασι καὶ κατ’ ἐπέκτασιν τὴν ἐθνικὴ ἢ πολιτικὴ ἀνεξαρτησία, τὴν αὐτοτέλεια: Σήμερα ἔχουν δώσει στὴν λέξι ἰδιαίτερες σημασίες ποὺ δὲν ἀντιπροσωπεύουν τὴν οὐσιαστικὴ σημασία της. Γιὰ παράδειγμα, τὰ λεξικὰ ἀναφέρουν ὅτι «ἐλευθερία» σημαίνει τὸ σύνολο τῶν δικαιωμάτων τοῦ πολίτου συμφώνως μὲ τὰ συνταγματικὰ θέσμια, τὴν ἄνεσι καὶ εὐκινησία ἀλλὰ καὶ τὴν ἔλλειψι ἠθικοῦ περιορισμοῦ.
Ὅμως, ἡ λέξις «ἐλευθερία» προέρχεται ἀπὸ τὸν μέλλοντα «ἐλεύσομαι» τοῦ ρήματος «ἔρχομαι». Τὸ Γουδιανὸν Ἐτυμολογικὸν Λεξικὸν μᾶς πληροφορεῖ ὅτι «ἐλευθερία· ἀπὸ τοῦ ἐὰν ἐλεύσεσθαι οὗπερ ἂν ἐθέλη τις, ὃ ἐστιν ἔρχεσθαι ὅπου βούλεται».
Ὑπάρχει ὅμως μία διαφορά. Ὁ μέλλων «ἐλεύσομαι» τοῦ ρήματος «ἔρχομαι» σημαίνει «θὰ ἔλθω». Ἑπομένως «ἐλευθερία» εἶναι αὐτὴ ποὺ «θὰ ἔλθη». Καὶ «θὰ ἔλθη», μόνον ἐὰν ὁ ἄνθρωπος ἀγωνισθῆ γιὰ νὰ τὴν κατακτήση. Ὁ ἐκ τῶν ἐθνικῶν ποιητῶν Ἀνδρέας Κάλβος ὅμως εἶχε γράψει: «Θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην ἡ ἐλευθερία». Καὶ πράγματι. Γιὰ νὰ ἔχης Ἐλευθερία, πρέπει νὰ ἔχης Ἀρετή! Ὁ Πλούταρχος μᾶς ἀναφέρει ὅτι «Λάκων ἐρωτηθεὶς τί ἐπίσταται, εἶπεν "ἐλεύθερος εἶναι"». (Πλουτάρχου «Λακωνικὰ Ἀποφθέγματα, 37») [Ἕνας Λάκων, ποὺ ρωτήθηκε τί ξέρει νὰ κάνη ἀπήντησε: «Νὰ εἶμαι ἐλεύθερος»]
Τὴν ἀξία τῆς Ἐλευθερίας λοιπόν, γιὰ τοὺς Λάκωνες, τὴν δείχνουν οἱ ἀγῶνες τους τὴν ἀρχαία περίοδο. Γιὰ τοὺς ἀπογόνους τους Μανιᾶτες τὸ εἴπαμε. Ἡ Ἐλευθερία ἦταν δεδομένη. Ὅμως εἶναι καλὸ σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο νὰ ἀναφέρουμε καὶ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο, γιὰ νὰ κατανοήσουμε καλύτερα τὴν σημασία τῆς λέξεως ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στὸ Λακωνικὸ γίγνεσθαι.
«Ὅταν, στὴν πρώτη ἐκστρατεία τῶν Περσῶν, ὁ Δαρεῖος ἔστειλε κήρυκες στὴν Σπάρτη, ὅπως ἔκανε καὶ σὲ ὅλες τὶς πόλεις τῆς Ἑλλάδος, γιὰ νὰ ζητήσουν γῆν καὶ ὕδωρ, οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺς πέταξαν σὲ ἕνα πηγάδι καὶ τοὺς καλοῦσαν νὰ πάρουν ἀπὸ κεῖ «γῆν καὶ ὕδωρ» καὶ νὰ τὰ πᾶνε στὸν βασιλιᾶ τους.
Στοὺς Λακεδαιμονίους, λοιπόν, ξέσπασε ὁ θυμὸς τοῦ Ταλθυβίου, τοῦ κήρυκος τοῦ Ἀγαμέμνονος. Διότι στὴν Σπάρτη ὑπάρχει ναὸς τοῦ Ταλθυβίου, ζοῦν καὶ οἱ ἀπόγονοί του, οἱ ὀνομαζόμενοι Ταλθυβιάδες, ποὺ τοὺς ἔχουν δοθῆ ὡς τιμητικὸ προνόμιο ὅλες οἱ ἀποστολὲς κηρύκων ποὺ στέλνει ἡ Σπάρτη. Ἐξ αἰτίας ὅμως αὐτοῦ τοῦ γεγονότος, οἱ Σπαρτιᾶτες ἔκαναν θυσίες ἀλλὰ ἀδίκως περίμεναν αἴσια προμηνύματα. Κι αὐτὸ κράτησε πολὺ καιρὸ στὴν πόλι τους. Καὶ καθὼς οἱ Λακεδαιμόνιοι ἀγανακτοῦσαν καὶ τὸ θεωροῦσαν μεγάλη συμφορά, συγκαλοῦσαν πολλὲς φορὲς συνέλευσι τῶν πολιτῶν τους κι ὁ κήρυκας ἐφώναζε: Ποιός Σπαρτιάτης δέχεται μὲ τὴν θέλησί του νὰ δώση τὴν ζωή του γιὰ τὴν Σπάρτη; Τότε λοιπὸν παρουσιάσθηκαν ὁ Σπερθίας, ὁ γιὸς τοῦ Ἀνηρίστου, κι ὁ Βούλις, ὁ γιὸς τοῦ Νικολάου, Σπαρτιᾶτες ποὺ κι ἀπὸ τὴν φύσι τους ἦσαν προικισμένοι μὲ χαρίσματα κι ἀπὸ τὴν πλουσιοτέρα τάξι τῆς πόλεως, ἀνέλαβαν ἐθελοντικῶς νὰ τιμωρηθοῦν ἀπὸ τὸν Ξέρξη γιὰ τὴν θανάτωσι τῶν κηρύκων τοῦ Δαρείου στὴν Σπάρτη. Ἔτσι, οἱ Σπαρτιᾶτες τοὺς ἔστειλαν στοὺς Πέρσες γιὰ νὰ θανατωθοῦν.
Ἀξιοθαύμαστη στάθηκε καὶ αὐτὴ ἡ τολμηρὴ πρᾶξις τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν, ἀλλὰ κοντὰ σ’ αὐτὴν καὶ τὰ λόγια τους. Δηλαδή, στὴν πορεία τους πρὸς τὰ Σοῦσα φθάνουν στὴν αὐλὴ τοῦ Ὑδάρνη. Κι ὁ Ὑδάρνης, Πέρσης στὴν καταγωγή, ἦταν διοικητὴς τῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων στὰ παραθαλάσσια της Μικρᾶς Ἀσίας· αὐτὸς τοὺς φιλοξένησε κάνο­ντάς τους τὸ τραπέζι· καὶ πάνω στὸ τραπέζι, τοὺς ρώτησε: Ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, γιατί δὲν δέχεσθε νὰ γίνετε φίλοι τοῦ βασιλιᾶ; Νά, βλέπετε πῶς ξέρει ὁ βασιλιᾶς νὰ τιμᾷ τοὺς ἄνδρες ποὺ ἔχουν ἀρετή, ρίχνοντας μία ματιὰ σὲ μένα καὶ τὴν θέσι ποὺ κατέχω. Ἔτσι λοιπὸν κι ἐσεῖς, ἂν γίνετε ἄνθρωποι τοῦ βασιλιᾶ (διότι ἔχει σχηματίσει τὴν γνώμη πὼς εἶσθε ἄνδρες μὲ ἀρετή), ὁ καθένας σας θὰ μποροῦσε νὰ ἐξουσιάζη μία περιοχὴ τῆς Ἑλλάδος ποὺ θὰ τοῦ παραχωροῦσε ὁ βασιλιᾶς.
Ἡ ἀπόκρισίς τους ἦταν ἡ ἑξῆς: Ὑδάρνη, ἡ συμβουλὴ ποὺ μᾶς ἀπευθύνεις στηρίζεται σὲ μονόπλευρη ἐμπειρία· διότι μᾶς συμβουλεύεις γιὰ δύο πράγματα, ποὺ τὸ ἕνα τους τὸ δοκίμασες, τὸ ἄλλο ὅμως ὄχι· δηλαδὴ γνωρίζεις πολὺ καλὰ πῶς ζοῦν οἱ δοῦλοι, ὅμως δὲν δοκίμασες ὡς σήμερα τὴν ἐλευθερία, τί ἆραγε νά ’ναι, γλυκὸ ἢ ὄχι. Διότι ἂν κάποτε τὴν δοκίμαζες, θὰ μᾶς συμβούλευες νὰ ἀγωνιζώμαστε γι’ αὐτὴν ὄχι μονάχα μὲ δόρατα, ἀλλὰ καὶ μὲ πελέκεις (μὲ τσεκούρια). Αὐτὴ τὴν ἀπάντησι ἔδωσαν στὸν Ὑδάρνη.»

Ἡ συνέχεια εἶναι ἐξ ἴσου ἐντυπωσιακὴ καὶ σχετίζεται μὲ τὴν ἄλλη διαχρονικὴ λέξι ποὺ ἐξετάζουμε, τὴν ἀρετή.

«Κι ἀπὸ κεῖ ἀνέβηκαν στὰ Σοῦσα· κι ὅταν παρουσιάσθηκαν στὸν βασιλιᾶ πρῶτα-πρῶτα, ἐνῷ οἱ σωματοφύλακές του τοὺς πρόσταζαν, ἀ­σκῶντας βία, νὰ πέσουν καὶ νὰ προσκυνήσουν τὸν βασιλιᾶ, δὲν δέχθη­καν μὲ κανέναν τρόπο νὰ τὸ κάνουν, ὅσο κι ἂν ἐκεῖνοι τοὺς ἔσπρωχναν τὸ κεφάλι πρὸς τὰ κάτω· διότι, ἐπέμεναν πὼς οὔτε στὸν νόμο τους εἶναι γραμ­μένο νὰ προσκυνοῦν ἄνθρωπο οὔτε γι’ αὐτὸ ἦλθαν (οὔτε γὰρ σφὶ ἐν νόμῳ εἶναι ἄνθρωπον προσκυνέειν οὔτε κατὰ ταῦτα ἤκειν) [Ἡροδότου Ἱστορία, βιβλίο 7ο, 136, 5-6].
Κι ἀφοῦ μὲ ἀγῶνα ἀπέφυγαν τὴν προσκύνησι, κατόπιν λένε τὰ ἑξῆς καὶ μὲ τὸ ἀκόλουθο περίπου περιεχόμενο: Βασιλιᾶ τῶν Μήδων, ἐμᾶς μᾶς ἔστειλαν οἱ Λακεδαιμόνιοι ὡς ἀντιστάθμισμα γιὰ τοὺς κήρυκές σας ποὺ θανατώθηκαν στὴν Σπάρτη, γιὰ νὰ πληρώσουμε ἐμεῖς γιὰ τὸν θάνατό τους.»
Τὸ στοιχεῖο αὐτὸ μᾶς βοηθεῖ νὰ συνδέσουμε τὸ δεύτερο χαρακτηριστικὸ τῆς Λακωνικῆς νοοτροπίας, τοῦ Λακωνικοῦ χαρακτῆρος. Τὴν ἀρετή!
Γιὰ νὰ ὑπάρξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ πρέπει νὰ ὑπάρξη ΝΙΚΗ. Καὶ γιὰ νὰ ὑπάρξη ΝΙΚΗ πρέπει νὰ ὑπάρξη ΑΡΕΤΗ.

ΑΡΕΤΗ

Ἂς γνωρίσουμε λοιπὸν τὴν δευτέρα ἰδιαιτέρα λέξι, ποὺ χαρακτηρίζει τὸν λακωνικὸ χαρακτῆρα, τὴν λέξι «ἀρετή».
Γιὰ νὰ καταλάβουμε καλύτερα τὴν σημασία ποὺ ἔδιναν οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι στὴν λέξι «ἀρετή», ἀρκεῖ νὰ δοῦμε τί σημαίνει αὐτὴ σήμερα. «Ἀρετὴ εἶναι ἡ ἠθικὴ ἀνωτερότης, ἡ ὑπεροχή». (Λεξικὸ Μπαμπινιώτη)
Σήμερα ὅμως, ἡ σημασία τόσο τῆς λέξεως «ἀρετή», ὅσο καὶ τοῦ ὀνόματος «ἀγαθός», τὸ ὁποῖο σχετίζεται μὲ τὴν ἰδιότητά της, ἔχουν διαστρεβλωθῆ, παίρνοντας μία τελείως διαφορετικὴ τροχιὰ ἀπὸ τὴν πραγματικότητα.
Γιὰ νὰ καταλάβουμε καλύτερα τὴν σημασία ποὺ ἔδιναν οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι στὴν λέξι «ἀρετή», ἂς παρακολουθήσουμε τί λένε γι’ αὐτὴν τὰ λεξικά τους.
Τὸ «Etymologicum Magnum» τονίζει μεταξὺ τῶν άλλων:
Λέγεται δὲ καὶ ἡ κατὰ πόλεμον δύναμις, παρὰ τὸν Ἄρην, τὸν πόλεμον. Λέγεται δὲ ἀρετὴ καὶ ἡ ἐν παντὶ πράγματι ὑπεροχή· παρὰ τὸ αἰρῶ, τὸ προαιροῦμαι. Σημαίνει τὴν κατὰ πόλεμον ἀνδρείαν… Σημαίνει καὶ τὴν ψυχικὴν ἀρετήν.»
Ἂν προσέξουμε δὲ μὲ μεγαλύτερη προσοχὴ τὰ λεξικά, θὰ διαπιστώσουμε ὅτι ἐκτὸς τῶν ἄλλων ἐτυμολογιῶν, ἡ λέξις «ἀρετή», δηλώνει καὶ τὴν ἰδιότητα τοῦ Ἄρεως. Τὴν μαχητικότητα. Τὴν ἀνδρεία. Καὶ πράγματι πρέπει ὁ ἄνθρωπος νὰ μάχεται γιὰ νὰ κατακτήση ὁ,τιδήποτε. Νὰ μάχεται γιὰ νὰ ἔχη καλὲς ἐπιδόσεις. Νὰ μάχεται γιὰ νὰ βελτιώση τὸν χαρακτῆρα του. Νὰ μάχεται γιὰ νὰ εἶναι πιὸ δυνατός. Νὰ μάχεται γιὰ νὰ γίνη πιὸ ὠφέλιμος στοὺς συνανθρώπους του. Αὐτὲς τὶς τέσσερις ἰδιότητες τὶς συγκεντρώνουν τὰ τέσσερα παραθετικὰ τοῦ ἐπιθέτου «ἀγαθός», τὸ ὁποῖο ἀπὸ τὸν τύπο ἤδη «ἀρείων (ἀμείνων)», «ἄριστος», σχετίζεται μὲ τὴν ἀρετή.
Διαπιστώνουμε λοιπὸν ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν ἐπεξηγήσεων, ποὺ δίνουν τὰ λεξικά, ὅτι γιὰ τοὺς ἀρχαίους πατέρες μας, ἡ λέξις εἶχε διάφορες σημασίες: Ἐσήμαινε τὴν γενναιότητα, τὴν ψυχικὴ ἀρετή, τὴν μαχητικότητα ἀλλὰ καὶ τὴν ὑπεροχή. Ἦταν αὐτὴ ποὺ ἐπιθυμοῦσαν καὶ ἐπεδίωκαν οἱ πάντες.
Τὸ «τᾶν ἢ ἐπὶ τᾶς», γιὰ παράδειγμα, ἦταν ἡ αὐτονόητη ἀπαίτησις τῆς πολεμικῆς ἀρετῆς τοῦ γιοῦ της, ἀπὸ τὴν Λάκαινα Μάνα, ἡ ὁποία ἀπαιτοῦσε θάρρος στὴν ἀντιμετώπισι τοῦ κινδύνου, τόλμη στὴν διεκδίκησι τῆς νίκης καὶ ἀποτέλεσμα στὸν ἀγῶνα. Θὰ κατανοήσουμε ὅμως καλύτερα τὴν ἰδιαιτέρα αὐτή σημασία ἀπὸ τὴν ἐξήγησι ἑνὸς ἰδιαιτέρως χαρακτηριστικοῦ παραδείγματος!
Ὁ Λεωνίδας, ὅταν ὁ Ξέρξης τοῦ ζήτησε νὰ παραδώση τὰ ὅπλα, τοῦ ἀπήντησε τὸ περίφημο «μολὼν λαβέ»! Τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν γνωρίζουν πολλοὶ τὴν ἰδιαιτέρα σημασία τῶν λέξεων αὐτῶν τῆς ἑλληνικῆς, ὡδήγησε τοὺς «μεταφραστὲς» νὰ τὸ ἀποδώσουν ὡς «ἔλα νὰ τὰ πάρης»! Οἱ ξένες μάλιστα πολεμικὲς ταινίες τῆς μάχης τῶν Θερμοπυλῶν τὸ ἀποδίδουν ὡς «come and get them»!
Ὅμως ὁ Λεωνίδας δὲν εἶπε αὐτό. Διότι ἦταν Λάκων καὶ διότι ἐννοοῦσε τὸ Λακωνικὸ αὐτονόητο. Ἂν ἐννοοῦσε αὐτό, ποὺ λένε ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ οἱ μὴ σχετικοὶ μὲ τὴν γλῶσσα, τότε θὰ ἔλεγε «ἐλθὼν λαβὲ» καὶ ὄχι «μολὼν λαβέ». Καὶ θὰ ἐξηγήσω ἀμέσως τί ἐννοῶ. Τὸ ρῆμα «μολώσκω», ποὺ τρέπεται σὲ «βλώσκω», ἔχει ἀόριστο «ἔμολον» καὶ μετοχὴ ἀορίστου «μολών».
Γνωρίζουμε βεβαίως ὅτι στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα οὐσιαστικῶς δὲν ὑπάρχουν συνώνυμα. Γιὰ νὰ δηλωθῆ τὸ ρῆμα «ἔρχομαι» ἢ «πηγαίνω» ὑπάρχουν δεκάδες τύποι, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ καθένας εἶχε μία εἰδοποιὸ νοηματικὴ διαφορὰ ἀπὸ τὸν ἄλλο καὶ ἐδήλωνε κάτι λίγο διαφορετικό.
Ἔτσι τὸ ρῆμα «βλώσκω» σημαίνει ἔρχομαι κάπου, πηγαίνω κάπου, ἀφοῦ ὅμως πρῶτα βρίσκω τὰ ψυχικὰ ἀποθέματα, τὸ θάρρος ψυχῆς. Ὅταν λοιπὸν ὁ Λεωνίδας ἀπήντησε στὴν ἀπαίτησι τοῦ Ξέρξη «μολὼν λαβέ», δὲν ἐννοοῦσε «ἔλα νὰ τὰ πάρης» ἀλλὰ «βρὲς πρῶτα τὸ θάρρος καὶ ἔλα νὰ τὰ πάρης», «ἂν τολμᾶς, ἔλα νὰ τὰ πάρης»!
Ἡ μετοχὴ βεβαίως εἶναι ὑποθετικὴ καὶ ἡ φράσις ἀποδίδει ὑποθετικὸ λόγο. Ὅμως τὸ μήνυμα ἦταν σαφές. «Ἂν σοῦ κοτάη, ἔλα». Καὶ φυσικὰ αὐτὴ ἡ ἐπίδειξις θάρρους ἦταν συνέχεια τῆς ἀτειχίστου πόλεως, ἡ ὁποία ἐδήλωνε ὅτι τὰ τείχη εἶναι γιὰ τοὺς ἄλλους. Γιὰ μᾶς «τείχη εἶναι τὰ σώματα τῶν στρατιωτῶν μας»! Ἡ πολεμικὴ ἀρετὴ σὲ ὅλο της τὸ μεγαλεῖο!
Τὸ πόσο ὑπολόγιζαν τὴν ἀρετὴ τῶν ἀνδρῶν τους οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸ ἀναφέρουν οἱ συγγραφεῖς. Ὁ Ἀρχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου, «ἐρωτηθεὶς δὲ διὰ τί μικροῖς τοῖς ἐγχειριδίοις χρῶνται "ὅτι τῶν ἄλλων" ἔφη "τοῖς πολεμίοις ἔγγιον προσπελάζομεν"».
Ὁ Πλούταρχος, στὸ ἔργο του «Βασιλέων ἀποφθέγματα καὶ στρατηγῶν» (191d,9), γράφει ὅτι ὁ «Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου καταπελτικὸν βέλος ἰδὼν τότε πρῶτον ἐκ Σικελίας ἀχθὲν ἀνεβόησεν "ὦ Ἡράκλεις, ἀπόλωλεν ἀνδρὸς ἀρετά"».

ΧΟΡΟΣ

Ὁ συναγωνισμὸς αὐτὸς τῆς ἀρετῆς δὲν ὑπῆρχε μόνο μεταξὺ τῶν στρατιωτῶν ἀλλὰ καὶ μεταξὺ τῶν ἡλικιῶν.
Ὅπως μᾶς ἔχει διασώσει ὁ Πλούταρχος, οἱ Λακεδαιμόνιοι εἶχαν «ἐπαγγελία τε καὶ μεγαλαυχία πρὸς ἀρετὴν πρέπουσα ταῖς ἠλικίαις».
Εἶχαν δηλαδὴ «ὑποσχέσεις καὶ λόγια ὑπερηφάνειας γιὰ τὴν ἀρετὴ ποὺ ταίριαζε σὲ κάθε ἡλικία».
Καὶ ἀμέσως μετὰ μᾶς λέει:
Καθὼς λοιπὸν ὑπῆρχαν τρεῖς χοροὶ ἀντίστοιχοι στὶς τρεῖς ἡλικίες, ποὺ συγκροτοῦνταν γιὰ τὶς γιορτές, ὁ χορὸς τῶν γερόντων ἄρχιζε νὰ τραγουδᾶ:
«Ἤμασταν κι ἐμεῖς κάποτε παλληκάρια δυνατά»·
ἔπειτα ὁ χορὸς τῶν ἀνδρῶν στὴν ἀκμὴ τῆς ἡλικίας τους ἀπαντοῦσε:
«Ἐμεῖς εἴμαστε τώρα. Ἂν θέλης, ἔλα νὰ δῆς».
Τρίτος ὁ χορὸς τῶν παιδιῶν ἔλεγε:
«Ἐμεῖς θὰ γίνουμε πολὺ καλλίτεροι».
Τὸ ἑλληνικὸ αὐτὸ ἔθος τῶν προγόνων μας Λακώνων καὶ Μανιατῶν, πρέπει νὰ συνεχίσουμε σήμερα. Καὶ πρέπει νὰ διδάξουμε τὰ παιδιά μας ὄχι μόνο νὰ μᾶς λένε ἀλλὰ καὶ νὰ μᾶς δείχνουν ὅτι εἶναι ἀπὸ τρανὴ γενιά, πιστοποιῶντας τὸ «Ἐμεῖς θὰ γίνουμε πολὺ καλλίτεροι».
Αὐτὸ εὐχόμεθα σήμερα γιὰ ὅλα στοὺς ἀρίστους νέους τῶν συγχρόνων Λακώνων, τῶν συγχρόνων Μανιατῶν, τῶν συγχρόνων Ἑλλήνων! Νὰ μᾶς ξεπεράσουν σὲ ὅλα!

ΝΙΚΗ

Καὶ τελειώνουμε μὲ τὴν τρίτη οὐσιαστικὴ λέξι, ἡ ὁποία ἔχει γίνει βασικὸ συστατικὸ τῆς Λακωνικῆς καὶ Μανιάτικης Νοοτροπίας. Τὸ ρῆμα «νικῶ», στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα μπορεῖ νὰ ἀποδοθῆ μὲ ἀρκετὰ ρήματα: «κρατῶ», «ὑπερτερῶ», «περιγίγνομαι», «ἀποκαίνυμαι», «ἐρέπτω», «θῶ», «καταβάλλω», «καταπολεμῶ», «αἰρῶ», «περίημι», κ.λπ.
Γιὰ παράδειγμα:
Κρατῶ = νικῶ διὰ τῆς σωματικῆς δυνάμεως, ὑπερτερῶ = νικῶ λόγῳ ἀριθμοῦ δυνάμεως, ἐρέπτω = καταβάλλω, καταβάλλω = ρίπτω στὸ ἔδαφος, ἀποκαίνυμαι = νικῶ μὲ φόνο (Ἀποκαίνυμαι: Τὸ νικῶ. Καὶ Ὅμηρος, ἀπεκαίνυτο πάντας ἀρίστους. Κυρίως τὸ φονεύειν. Ἀπὸ τοῦ καίνω, τὸ φονεύω, γίνεται καίνυμι· καὶ ἐκαινύμην, καὶ ἀπεκαίνυτο. Μεταφορικὴ δὲ ἡ λέξις. Κυρίως γὰρ ἐπὶ τῶν φονευόντων καὶ νικώντων λαμβάνεται) Θῶ = νικῶ προκαλῶντας ζημία. (παρὰ τὸ θῶ ρῆμα, ὃ σημαίνει τὸ ζημιῶ καὶ καταβάλλω, γίνεται θωή· καὶ ὡς φῶ φωή καὶ ζῶ ζωή, οὕτως καὶ παρὰ τὸ θῶ, τὸ καταβάλλω καὶ ζημιῶ, γίνεται θωή, ἡ ζημία). αἰρῶ = τὸ καταβάλλω καὶ πορθῶ.
Μόνο τὸ «νικῶ» σήμαινε νικῶ μὲ δύναμι ποὺ ξεκινᾷ ἀπὸ τὸ εὔψυχον, τὴν εὐψυχία, τὴν ψυχικὴ δύναμι, τὸ σθένος. (Αὐτὸ ἐξηγεῖ καὶ ἡ Nike (=νίκη), ἀμερικανικὴ ἑταιρεία ἀθλητικῶν εἰδῶν).
Γι’ αὐτὸ οἱ Μανιᾶτες εἶχαν στὴν σημαία τους τὸ «ΝΙΚΗ ἢ ΘΑΝΑΤΟΣ». Εἶχαν τὴν διαχρονικὴ λέξι τῶν Λακώνων. Τὴν Νίκη, ποὺ ξεκινοῦσε ἀπὸ τὴν λεβεντιά τους καὶ τὸ διαχρονικὸ θάρρος ψυχῆς!
Τὸ πόσο αὐτὴ ἡ λέξις καθώρισε τὴν ζωὴ τῶν Λακώνων φαίνεται ἀπὸ τὰ ὀνόματα ποὺ τὴν περιλαμβάνουν ὡς α΄ ἢ β΄ συνθετικό, καὶ τὰ ὁποῖα κατακλύζουν τὰ κείμενα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων Συγγραφέων.
Νικόβολος, Νικόβουλος, Νικοδάμας, Νικόδαμος, (Νικόδημος), Νικόδικος, Νικόδρομος, Νικόδωρος, Νικόθεος, Νικοθόης, Νικοκλῆς, Νικοκλείδης, Νικοκράτης, Νικοκρέων, Νικολάδας, Νικόλας, Νικόλεως (Νικόλαος), Νικόλοχος, Νίκαρχος, Νίκανδρος, Νικόμαχος, Νικομήδης, (Νικομηδαῖος), Νικονίδας, Νικόξενος, Νικοποιός, Νικόπολις, Νικοπολίτης, Νικορέζος, Νικορόντης, Νικοσθένης, Νικόστρατος, Νικοτέλης, Νικοφάνης, Νικόφημος, Νικοφῶν, Νικοχάρης, Νικόφις, Νικόρτης, Νίκων, Ἀριστόνικος, Ἀνδρόνικος, Λεωνίκης καὶ πολλὰ ἄλλα.
Ἐδῶ διαπιστώνουμε ὅτι τὰ ὀνόματα Νικόλας καὶ Νικόλεως (Νικόλαος), ποὺ χρησιμοποιοῦμε κατὰ κόρον σήμερα, εἶναι ἀρχαῖα Σπαρτιατικά!
Καὶ τελειώνω μὲ μία διαπίστωσι μέσῳ τῆς ἐπλογῆς κάποιων στίχων ἑνὸς ποιήματος... Τὴν κάνει ὁ Σπαρτιάτης, ὁ Μανιάτης, ὁ Ἕλλην... Τρία ἄτομα, ποὺ ἡ ἐναλλαγή τους στὶς χωροχρονικὲς διαστάσεις τοῦ Ἑλλαδικοῦ τόπου καταλήγει πάντα σὲ ὕπαρξι τοῦ Ἑνός, ὁ ὁποῖος διαθέτει τὶς ἀρετὲς καὶ ἀγωνίζεται γιὰ τοὺς σκοποὺς καὶ τῶν Τριῶν...*

Ἡ Μάνα Ἑλλάδα, ἡ Μάνα Λακωνία εἶναι ἡ Μάνα ὅλων μας. Καὶ ὁ καθένας μας θὰ μποροῦσε νὰ πῆ αὐτό, ποὺ ὁ βάρδος τοῦ Λακωνικοῦ πνεύματος ψάλλει...

Μὲ γέννησε μὲς στ’ ἄσπρα της καὶ μὲς στὰ θαλασσιά της...
Κι ὁρίζοντας ἐπάνω μου δυνάμεις τοῦ Πρωτέα,
μὲ κάνει ἀμέσως σταυραετό, μοῦ δίνει τὰ φτερά της...
καὶ μὲ μαθαίνει νὰ πετῶ μ΄ ἐκείνηνε παρέα...

Πέτρα κι ἐλιὰ μὲ βύζαξαν, μὲ βγάλαν παλληκάρι...
Τοῦ θυμαριοῦ ἡ μυρωδιά, θέριεψε τὴν καρδιά μου...
Αὐτοὶ οἱ πύργοι οἱ πέτρινοι μὲ κάνανε λιοντάρι,
θυμίζοντας βασιλικὴ πὼς εἶναι ἡ γενιά μου...

Κι ὅταν στὸν διάλογο, μπαίνει καὶ ὁ Ἥλιος, ὁ περιλαμβάνων τὸ φῶς, τότε περνᾶμε σὲ ἄλλη διάστασι! Στὴν διάστασι τῆς Δόξης! Διότι μᾶς δίνει τὶς τελευταῖες συμβουλές, γιὰ κάθε Λακωνικὸ ἢ Ἐθνικὸ Ἀγῶνα...
Σὲ ἕναν ἀγῶνα, στὸν ὁποῖον συμπαρίστανται ὁ Ἥλιος, ἡ Μάνα μὲ κάθε ἰδιότητα (Μάνα πατρίδα, Μάνα φυσική), ἡ Παναγία, μὲ τὴν ἰδιότητα τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, ὁ φύλακας Χριστός, ὅλοι συμπαρίστανται γιὰ νὰ στεφθῆ ὁ Λάκων, ὁ Μανιάτης, ὁ Ἕλλην, μὲ τὰ φτερὰ τῆς Δόξης, τῆς Ἀρετῆς, τῆς Νίκης!!!

Κι ὁ βάρδος τοῦ Λακωνικοῦ στοχασμοῦ καταλήγει...

Νά ’χης ἐμένα ὁδηγὸ καὶ τὴν εὐχὴ τῆς Μάνας...
Τῆς Παναγιᾶς μας τὸ σπαθί, φύλακα τὸν Χριστό...
κι ὁρμῶντας μὲ τὴν δύναμι ποὺ δίνει ὁ παιάνας,
θὰ φέρης τὴν Ἀνάστασι μὲ τρόπο θαυμαστό...

Νὰ μὴ ξεχάσης μοναχὰ τῆς Μάνας σου τὶς λέξεις...
«Νὰ ’χης γι’ ἀσπίδα τὰ φτερὰ στὸν Ἄδη σὰν πετᾶς»...
Κι ὅταν βρεθῆς στὸν κίνδυνο θὰ πρέπει νὰ διαλέξης,
φωνάζοντας Σπαρτιατικὰ «ἢ ΤΑΝ ἢ ἐπὶ ΤΑΣ»

Ὁμιλία τοῦ Ἀντωνίου Ἀ. Ἀντωνάκου στὸ 63ο Συνέδριο τῆς Παλλακωνικῆς Ὁμοσπονδίας Ἀμερικῆς–Καναδᾶ, τὸ ὁποῖο ἔγινε στὴν Σπάρτη ἀπὸ 28 - 7 ἕως 1 - 8 – 2010). Ἡ ἴδια ὁμιλία ἐπανελήφθη στὸ Πολιτιστικὸ Κέντρο Ἀρεοπόλεως Λακωνίας τὴν 20η Νοεμβρίου 2010.

* Οἱ στίχοι αὐτοὶ ἀποτελοῦν ἀπόσπασμα τοῦ βραβευμένου τὸ ἔτος 1981 ποιήματος τοῦ Ἀντωνίου Ἀ. Ἀντωνάκου μὲ τίτλο «Πέτρα κι ἐλιὰ», τὸ ὁποῖο περιλαμβάνεται στὴν ποιητική του συλλογὴ «Παραβλέποντας».

Ντόρα: Αὐτοκρατορικὸ διάγγελμα γιὰ τὴν ἵδρυσι τοῦ κόμματός της

τοῦ πολίτου Παναγιώτου Παπαγαρυφάλλου

Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου,
Α΄ Ἀντιπροέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐνημερώσεως ἐπὶ τῶν Ἐθνικῶν Θεμάτων

Νά, λοιπόν, ποὺ ἐν μέσῳ τῆς ὑποθηκευμένης καὶ ἐρειπωμένης Ἑλλάδος, γιὰ τὴν ὁποία εὐθύνεται ἡ ἴδια προσωπικῶς καὶ τὸ κόμμα της ποὺ τὴν ἐκυβέρνησε γιὰ δεκαετίες, ἡ «ἀθώα» περιστερὰ ἀνεκοίνωσε τὴν συγκρότησι τοῦ «νέου» κόμματος.
Ἑνὸς «νέου» κόμματος ἀπὸ πολιτικὰ ἀπόβλητα καὶ χιλιάδες διωρισμένους στὸ δημόσιο, σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων ποὺ δὲν διέθεταν κομματικὴ ταυτότητα.
Σὲ βάρος ἐκείνων ποὺ δὲν ἀντήλλαξαν τὴν ψῆφο τους μ' ἕνα διορισμὸ ἢ ἕνα ρουσφέτι ἄλλου τύπου. Μία ἔρευνα γιὰ τὸ πόσοι «ἰδεολόγοι» τοῦ «νέου» κόμματος διωρίστηκαν ἀπὸ τὴ νέα Ζὰν ντ' Ἂρκ θὰ ἀπεδείκνυε τὸ μέγεθος τῆς ἀδικίας σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων, ποὺ δὲν ἀνήκουν σ' αὐτοὺς γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Γ. Σουρῆς ἔλεγε: «Πουλούσατε τὴν ψῆφο σας ἀντὶ τοῦ ἀργυρίου σὰν πρόστυχοι ντελάληδες τοῦ Ἀναβρυτηρίου».
Πάντοτε στὶς πολιτικὲς κοινωνίες ὑπάρχουν καὶ συνυπάρχουν ἐκεῖνοι γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Ἀ. Λασκαρᾶτος ἔλεγε: «Οἱ παλιάνθρωποι ἑνώνονται μεταξύ τους ὅπως οἱ σάπιες σταφίδες» καὶ ἀπὸ σάπια γέμισε ἡ Ἑλλάδα.
Ἂν ἡ ἐν λόγῳ κυρία ἐξελέγετο στὴν ἀρχηγία τῆς Ν.Δ., τώρα θὰ ἔλεγε τὰ ἐντελῶς ἀντίθετα.
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀποδεικνύει γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὴν κοινωνιολογικὴ διαπίστωσι τοῦ Μάρξ, ποὺ στὰ 1859 ἔγραφε: «Τὸ τί εἶναι οἱ ἄνθρωποι δὲν καθορίζεται ἀπὸ τὴν συνείδησί τους, ἀλλά, ἀντιθέτως, τὸ κοινωνικό τους ΕΙΝΑΙ καθορίζει τὴν συνείδησί τους».
Ἂς τὴν ἀναλύσουν οἱ «ἰδεολόγοι» τῆς «Δημοκρατικῆς Συμμαχίας», καὶ ἂς διαβάσουν τὸ ἄρθρο μου «Ἡ Ἰδεολογία ὡς ἐμπόρευμα» («Καθημερινή», τῆς 16/3/1990) καὶ τὸ ἔργο μου «Ἡ Κομμουνιστικὴ Κοινωνία», σελ. 45 ἔπ., ὅπου τὸ Κεφάλαιο «Οἱ τρόποι διαμορφώσεως τῆς συνειδήσεως».
Αὐτὰ φυσικὰ ἰσχύουν ἀπολύτως καὶ γιὰ τοὺς «ἰδεολόγους» τοῦ ΠΑΣΟΚ, οἱ ὁποῖοι χρόνια καὶ χρόνια χρησιμοποιοῦν τὴν κομματικὴ ταυτότητα γιὰ νὰ καβαλᾶνε τοὺς ἄλλους.
Τέλος, καὶ ἐπειδὴ ἡ «νέα» ἀρχηγὸς παριστάνει τὴν ἀθώα περιστερά, κατηγορῶντας τοὺς ἄλλους γιὰ ἀκραῖο λαϊκισμό, μέσα στὰ βρώμικα νερὰ τοῦ ὁποίου κολύμπησε ἡ ἴδια γιὰ δύο δεκαετίες, καλὸ θὰ ἦταν νὰ μάθη τί σημαίνει λαϊκισμός. Ἂς μελετήση τὸ ἔργο μου «Ὁ Λαϊκισμὸς στὴν Ἑλλάδα» (ἐκδ. «Ergo» 2002).

Αὐτὸν τὸν καταραμένο, κοινωνιοκτόνο καὶ ἐθνοκτόνο λαϊκισμὸ οἱ πάντες τὸν ἀποκηρύσσουν στὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ τὸν ἐφαρμόζουν πιστὰ ἀπὸ τὴν μεταπολίτευσι καὶ δῶθε.

Ἀπέτυχε ἡ Frontex στὴν Ἑλλάδα!

Συνεχὴς καὶ ἀδιάκοπη εἶναι ἡ εἴσοδος μεταναστῶν στὰ βόρεια σύνορα τῆς Ἑλλάδος, παρὰ τὴν παρέμβασι τῆς εὐρωπαϊκῆς δυνάμεως Frontex. Αὐτὲς τὶς ἡμέρες σημειώνεται ρεκὸρ ὅσον ἀφορᾷ τὸν ἀριθμὸ τῶν μεταναστῶν ποὺ πέρασαν τὰ σύνορα, ποὺ εἶναι ὁ μεγαλύτερος τῶν τελευταίων εἴκοσι ἐτῶν.
Ὑπολογίζεται ὅτι καθημερινῶς περνοῦν τὰ σύνορα 400 ἄτομα κατὰ μέσον ὅρο. Κάθε χρόνο, προστίθεται στὴν Ἑλλάδα μία καινούργια πόλις τῆς τάξεως τῶν 150 χιλιάδων ἀνθρώπων, ἀπὸ τοὺς ὁποίους τὸ 95% εἶναι μουσουλμάνοι, προερχόμενοι ἀπὸ ἀσιατικὲς χῶρες.
Ὁ ποταμός Ἔβρος, στὰ σύνορα τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Τουρκίας, εἶναι ἡ τελευταία ἀνοιχτὴ θύρα πρὸς τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσι· μία ἐπικίνδυνη ὁδός, ποὺ ἔχει προκαλέσει δεκάδες δυστυχήματα καὶ θύματα. Ἀλλὰ Ἑλλὰς καὶ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσις δὲν καταφέρνουν νὰ ἀπεγκλωβιστοῦν ἀπὸ τὴν λογικὴ τῆς μόνιμης κρίσεως.
Συμφώνως μὲ στοιχεῖα τοῦ ΓΕΕΘΑ, ἐδῶ καὶ τρεῖς ἡμέρες καταγράφεται ἡ μεγαλύτερη παράνομη εἴσοδος ἀλλοδαπῶν στὴν Ἑλλάδα τῆς τελευταίας 20ετίας. Μόνο τὸ Σάββατο καὶ τὴν Κυριακή, εἰσῆλθαν ἀπὸ τὸ ποτάμι τοῦ Ἔβρου 643 ἄνθρωποι. Τὴν προηγουμένη Δευτέρα, λόγῳ τῆς ἑορτῆς τοῦ Μπαϊραμιοῦ, μπῆκαν 270.
Τελικῶς, καταγράφεται πλήρης ἀποτυχία γιὰ τὸ εἰδικὸ τμῆμα τῆς FRONTEX στὸν νομὸ Ἔβρου, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι εἶχε σταλῆ ἐκεῖ γιὰ νὰ μειώση τὴν εἴσοδο τῶν λαθρομεταναστῶν.

Πηγή: http://letteradaatene.blogspot.com/

Εἶναι πασιφανές, ὅτι ὅλες ἀνεξαιρέτως οἱ μεταπολιτευτικὲς κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδος εἶχαν λάβει ἀπὸ τὰ ἀφεντικά τους σαφεῖς ἐντολὲς διαλύσεως τοῦ Ἔθνους μας, τὸ ὁποῖο προφανῶς, διὰ τῆς ὑπεροχῆς του, τοὺς δημιουργοῦσε ἔντονα σύνδρομα κατωτερότητος.

Τὰ κόμματα τοῦ Κοινοβουλίου, παρὰ τὶς κατὰ καιροὺς περὶ τοῦ ἀντιθέτου παραπλανητικὲς δηλώσεις τους, εἶναι πλήρως εὐθυγραμμισμένα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τῆς παγκοσμιοποιήσεως.

Ἡ ἐπιστήμη τῆς δημογραφίας λέει, ὅτι γιὰ νὰ ἐπιβιώση ἕνας πολιτισμός, πρέπει ὁ δείκτης γεννήσεών του νὰ εἶναι τοὐλάχιστον 2,11. Ὁ σημερινὸς δείκτης γεννήσεων στὴν Ἑλλάδα εἶναι 0,9. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι βαίνουμε μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια πρὸς ἀφανισμόν!

Ὁ καθηγητὴς δημογραφίας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφόρδης Νταίηβιντ Κόλεμαν, ἐδήλωσε ὅτι σὲ 20 χρόνια, ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλλὰς θὰ ἔχη μετατραπῆ σὲ μουσουλμανικὴ χώρα.

Δὲν νομίζετε ὅτι εἶναι ἐπὶ τέλους καιρὸς νὰ ἀφυπνισθοῦμε;

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Ἡ τηλεοπτική μας ἐκπομπή

Ἐπειδὴ δεχόμεθα πολλὰ τηλεφωνήματα ἀπὸ τηλεθεατές, οἱ ὁποῖοι παρακολουθοῦσαν τὴν ἐκπομπή μας «Τίς ἀγορεύειν βούλεται;», ἀλλὰ καὶ μηνύματα ἀπὸ ἀναγνῶστες τῆς ἱστοσελίδος σχετικῶς μὲ τὴν τύχη τῆς ἐκπομπῆς, σᾶς ἐνημερώνουμε ὅτι ἡ ἐκπομπὴ ἔχει διακοπῆ λόγῳ πωλήσεως τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἀττικῆς «ΤΗΛΕΦΩΣ», ὁ ὁποῖος τὴν μετέδιδε.

Πρὸς τὸ παρὸν μεταδίδονται ἐπαναλήψεις ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα τοῦ σταθμοῦ στὸ διαδίκτυο, κατὰ τὶς ἡμέρες καὶ ὧρες τῆς ἐκπομπῆς.

Εὐελπιστοῦμε ὅτι λίαν συντόμως θὰ καταφέρουμε νὰ ξεπεράσουμε τὶς τεχνικὲς δυσκολίες καὶ νὰ ἀναρτήσουμε τὶς ἐκπομπές μας στὴν παροῦσα ἱστοσελίδα.

Συγχρόνως, εἴμεθα σὲ ἐπαφὴ μὲ τηλεοπτικοὺς σταθμοὺς καὶ θὰ σᾶς ἐνημερώνουμε γιὰ ὁ,τιδήποτε σχετικό.

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Ἂν τοὺς ἀφήσουμε, θὰ διαφθείρουν κι ἄλλους!

Ἀκολουθεῖ δήλωσις τοῦ Οὖγκο Τσάβες, τοῦ Ἰουλίου ἐ.ἔ.

Μὲ ρωτᾶτε γιατί στείλαμε φυλακὴ ὅσα στελέχη μᾶς κλέψανε.
Διότι κλέψανε...
Καὶ δὲν τοὺς τιμωρήσαμε ἐμεῖς, ἀλλὰ οἱ θεσμοί!
Μοῦ λένε «γιατί ἄφησες νὰ μπῆ φυλακὴ ὁ ὑπουργὸς ἀμύνης καὶ δὲν τὸν κάλυψες ἐνῷ ἦταν προσωπικός σου φίλος;»
Μά... διότι ἔκλεψε!
Ἐπρόδωσε τὴν ἐμπιστοσύνη μας, τὴν πίστι τοῦ λαοῦ στὴν κυβέρνησι!
Ἐπρόδωσαν τὸν Λαό, τὴν Δημοκρατία, τὸν Στρατό, τὴν Πατρίδα, τὸ Ἔθνος;
Τιμωροῦνται ἀπὸ τὴν Δικαιοσύνη!
Ἂν τοὺς ἀφήσης, θὰ διαφθείρουν κι ἄλλους.
Γι’ αὐτὸ φυλακίστηκαν!!! Τιμωρῶντας τὴν διαφθορὰ κρατᾶμε τὰ ταμεῖα γεμᾶτα, καὶ τὴν Παγκόσμια Τράπεζα, τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο καὶ τὴν μαφία τῶν τραπεζῶν μακρυὰ ἀπ' τὰ πόδια μας.

Ἡ ἐπικεφαλίς, ἐμπνευσμένη ἀπὸ τὴν ἀνωτέρω δήλωσι, ἀπευθύνεται πρὸς ὅλους τοὺς Ἕλληνες πολῖτες καὶ ἀφορᾷ βεβαίως τὸ διεφθαρμένο πολιτικὸ κατεστημένο τῆς συγχρόνου Ἑλλάδος.

Τὸ τέλος τῆς ἐλευθερίας; Ἀντισταθῆτε!!!

Πολὺς θόρυβος (δικαίως κατὰ τὴν ἄποψί μας) γίνεται τὶς τελευταῖες ἡμέρες γιὰ τὴν ἀποκαλουμένη «κάρτα τοῦ πολίτου», τὴν ὁποία προωθεῖ ἡ ξενόδουλος κυβέρνησις τοῦ Τζέφρυ Παπανδρέου. Συμφώνως μὲ ἀπόφασι τοῦ ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν, Γιάννη Ραγκούση, ὅλοι οἱ Ἔλληνες πολῖτες θὰ πρέπη μέχρι τὸ τέλος τοῦ 2011 νὰ παραλάβουν ὑποχρεωτικῶς τὴν κάρτα αὐτήν. Πρῶτοι ἀπ' ὅλους θὰ τὴν παραλάβουν οἱ ὑπηρετοῦντες στὰ Σώματα Ἀσφαλείας καὶ στὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις.

Εἶναι ἤδη γνωστὴ ἡ περίπτωσις ἀστυνομικῶν, οἱ ὁποῖοι ἠρνήθησαν τὴν παραλαβὴ τῆς κάρτας γιὰ λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Ὁ ἕνας μάλιστα ἐξ αὐτῶν ἀπετάχθη ἀπὸ τὸ Ἀστυνομικὸ Σῶμα.

Ἡ ἐν λόγῳ ἠλεκτρονικὴ κάρτα θὰ διασυνδέεται μὲ ὅλες τὶς δημόσιες ὑπηρεσίες καὶ ὄχι μόνον, πρόκειται δὲ νὰ ἀντικαταστήση τὴν ἀστυνομικὴ ταυτότητα, τὴν ἄδεια ὁδηγήσεως, τὴν κάρτα κοινωνικῆς ἀσφαλίσεως, κ.ο.κ.

Ὁ κάθε πολίτης θὰ εἶναι πλήρως ἐλεγχόμενος καὶ θὰ παρακολουθῆται διαρκῶς μὲ τὴν βοήθεια καὶ τοῦ μικροεπεξεργαστοῦ (μάϊκροτσιπ), ὁ ὁποῖος θὰ εἶναι ἐνσωματωμένος στὴν κάρτα.

Γιὰ νὰ μὴ γίνουμε ὅμως κουραστικοὶ καὶ ἐπειδὴ ὅπως λέει καὶ ὁ θυμόσοφος λαός μας «μία εἰκόνα ἰσοδυναμεῖ μὲ χίλιες λέξεις», σᾶς προτείνουμε νὰ παρακολουθήσετε καὶ νὰ διαδώσετε τὴν ἀκόλουθη ἄκρως ἀφυπνιστικὴ ταινία μικροῦ μήκους.

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Ὁ ὑπερήφανος ἑλληνικὸς λαὸς ἀπεφάνθη!

Ἐνῷ συνεχίζεται ἡ καταμέτρησις τῶν ψήφων, μποροῦμε μὲ ἀσφάλεια νὰ καταλήξουμε στὸ αἰσιόδοξο πολιτικὸ συμπέρασμα, ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ ζωντανοῦ ἀκόμη ἑλληνικοῦ λαοῦ ἀπεδοκίμασε συλλήβδην τὸ διεφθαρμένο πολιτικὸ κατεστημένο τῆς μεταπολιτευτικῆς Ἑλλάδος.

Παρὰ τὶς ἀπεγνωσμένες ἐκκλήσεις καὶ τὶς ψεύτικες ὑποσχέσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς Νέας Τάξεως (καὶ ὄχι τῶν Ἑλλήνων) καὶ τὶς «πατριωτικὲς» κορῶνες τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως καὶ ἐπίσης ἐκλεκτοῦ ἐπισκέπτου ξένων κέντρων, τὸ ἐκλογικὸ σῶμα, ἐνθυμούμενο, παρὰ τὶς περὶ τοῦ ἀντιθέτου προσπάθειες, τὶς ἔνδοξες ἱστορικὲς καταβολές του, ἔστειλε ἕνα ἠχηρὸ ΟΧΙ σὲ ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς πολιτικοὺς ἀπατεῶνες (δὲν ἐξαιροῦμε κανένα ἀπὸ τὰ γνωστὰ κόμματα), οἱ ὁποῖοι ἐξακολουθοῦν ξεδιάντροπα νὰ ἀσελγοῦν ἐπάνω στὸ σῶμα τῆς ἀποθνησκούσης ἀγαπημένης πατρίδος μας.

Εἶχαν τὸ ἀπύθμενο θράσος νὰ χρωματίσουν τὸν χάρτη τῆς Ἑλλάδος μας πράσινο καὶ μπλέ. Προφανῶς ἐκτιμοῦν ὅτι ἡ Ἑλλὰς τοὺς ἀνήκει.

Κύριοι ἀπατεῶνες, οἱ Ἕλληνες, μὲ τὴν σημερινὴ ἐπιλογή τους σᾶς ὑποδεικνύουν τὸν δρόμο πρὸς τὰ ἀζήτητα τῆς ἑπομένης ἡμέρας. Παιχνίδια ἐντυπώσεων ὅπως αὐτά, τὰ ὁποῖα ἀποπειρᾶσθε νὰ παίξετε μὲ τὶς ὑποδείξεις τῶν ἐπικοινωνιολόγων σας δὲν ἔχουν πλέον ἀντίκρυσμα.

Δυστυχῶς γιὰ σᾶς καὶ τὰ ξένα ἀφεντικά σας, ὁ Ἑλληνικὸς λαός, μεταξὺ Παγκοσμιοποιήσεως καὶ Νέας Τάξεως, ἐπέλεξε ΕΛΛΑΔΑ!!!

Ἡ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή

Κοινωνικὴ Μηχανική: Ὁ Ἀπόλυτος Πόλεμος σὲ πλήρη ἐξέλιξι

τοῦ Λεωνίδα Ἀποσκίτη

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΗΣ «ΑΟΡΑΤΟΥ» ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΤΑΞΕΩΣ

« ...Ἡ ἐλὶτ δὲν θὰ δίσταζε νὰ πραγματοποιήση τοὺς πολιτικούς της σκοπούς, χρησιμοποιῶντας τὶς τελευταῖες σύγχρονες τεχνικές, γιὰ νὰ ἐπηρεάση τὴν συμπεριφορὰ τοῦ κοινοῦ καὶ νὰ κρατήση τὴν κοινωνία ὑπὸ στενὴ παρακολούθησι…».

Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ, σύμβουλος ἐθνικῆς ἀσφαλείας τῶν ΗΠΑ

Τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχει γίνει ἐπιστητὸ ὅτι, γιὰ τὴν νεοταξικὴ μεταμόρφωσι τοῦ πλανήτη, χρησιμοποιεῖται μία ὁλόκληρη «ἐπιστήμη» ψυχολογικῶν ἐπιχειρήσεων ἀπὸ τὴν ὑπερεθνικὴ ἐλίτ. Ἡ σημερινὴ κοινωνικὴ κατάστασις εἶναι παραπροϊὸν μίας σειρᾶς τεχνικῶν «κοινωνικῆς μηχανικῆς», ἡ ὁποία δρᾷ στὸ παρασκήνιο τῆς πολιτικῆς, τῆς κοινωνικῆς μερίμνης, τῆς οἰκονομίας, τῆς ἐνημερώσεως, τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς βιομηχανίας, τοῦ θεάματος καὶ τοῦ μάρκετινγκ, ἐπιχειρῶντας νὰ χειραγωγήση καὶ νὰ παθητικοποιήση τοὺς πολῖτες, νὰ μεγιστοποιήση τὰ κέρδη τῶν πολυεθνικῶν, νὰ ἀποδομήση τὰ παραδοσιακὰ ἔθνη, τὶς κοινωνίες καὶ τὰ θρησκευτικὰ συστήματα, ἐπιβάλλοντας πολέμους καὶ «τρομοκρατία» ἐναντίον ὁλοκλήρων λαῶν καὶ μετακινῶντας στρατιὲς φθηνῆς ἐργατικῆς δυνάμεως μὲ τὴν λαθρομετανάστευσι, ἐπιδιώκοντας τὴν νέα δουλοκρατία.
Ὅλα αὐτὰ τὰ φαινόμενα ποὺ παρουσιάζονται ἀπὸ τὰ καθεστωτικὰ "media" περιτυλιγμένα μὲ τὸ εὔηχο ἰδεολόγημα τῆς ποικιλομορφίας – πολυ-πολιτισμικότητος, εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῶν -φανερῶν καὶ κρυφῶν- σχεδιασμῶν μίας διεθνοῦς ἐλίτ, ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ χρηματιστηριακοῦ καπιταλιστικοῦ μοντέλου, ποὺ θέλει τοὺς πολῖτες ἀπολύτως παραδεδομένους, ἀνήμπορους νὰ ὑπερασπίσουν τὶς κοινωνικὲς κατακτήσεις, τὰ ἐθνικὰ σύμβολα καὶ τὶς -μὲ αἷμα- ἀποκεκτημένες πολιτικὲς ἐλευθερίες.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΩΣ

Ὁ ὅρος «κοινωνικὴ μηχανικὴ» μπορεῖ νὰ ἔχη καθιερωθῆ σχετικῶς προσφάτως, ἀλλὰ πολλὲς σχετικὲς τεχνικὲς χειρισμοῦ τῶν μαζῶν ἔχουν χρησιμοποιηθῆ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἀπὸ τοὺς κατέχοντες τὴν ἐξουσία. Ἂν καὶ δὲν εἶναι ἐπιβεβαιωμένο ὅτι ὑπῆρξε ὡς ἱστορικὸ πρόσωπο, ὡς πατέρας αὐτῆς τῆς ἰδέας θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθῆ ὁ Κινέζος θεωρητικὸς τῆς στρατηγικῆς καὶ φιλόσοφος, Σοὺν Τζού (4ος-5ος αἰ. π.Χ.).
Τὸ ἔργο του δὲν ἔγινε δημοφιλὲς μόνο μεταξὺ τῶν θεωρητικῶν τοῦ πολέμου, ἀλλὰ καὶ μεταξὺ τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν καὶ τῶν διευθυντικῶν στελεχῶν στὸν ἐπιχειρηματικὸ χῶρο. Ὡρισμένες ἀρχές του λένε: «Αὐτὸ ποὺ ἔχει μεγίστη σημασία στὸν (κοινωνικὸ) πόλεμο εἶναι νὰ ἐπιτεθῆς στὴν στρατηγικὴ τοῦ ἐχθροῦ (τῶν ἐθνῶν). Δεύτερον, κατὰ σειρὰν σπουδαιότητος, εἶναι νὰ διαλύσης τὶς συμμαχίες του (τὰ παραδοσιακὰ στηρίγματα)» (ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ ἔκδοσι, Παπασωτηρίου 2008).
Στὴν νεωτέρα ἱστορία, ἡ κοινωνικὴ μηχανικὴ ἐφηρμόσθη κατὰ κόρον ἀπὸ τὰ μεγάλα ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα, μὲ σκοπὸ νὰ ἰσοπεδωθοῦν οἱ ἀνθρώπινες προσωπικότητες καὶ νὰ ἐξοντωθοῦν οἱ ἀντιφρονοῦντες. Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει σήμερα μὲ τὴν ἐνορχηστρωμένη «μετανάστευσι» τεραστίων μουσουλμανικῶν καὶ ἀφρο-ασιατικῶν πληθυσμῶν, ἡ ὁποία λειτουργεῖ ὡς μοχλὸς διαβρώσεως τοῦ ἐθνικοῦ καὶ κοινωνικοῦ ἱστοῦ.
Στὸ "modus vivendi" τοῦ ἀμερικανικοῦ τρόπου ζωῆς, ποὺ ἔγινε σιγά-σιγὰ πλανητικὸ μοντέλο, ἡ κοινωνικὴ μηχανικὴ ἀποσκοποῦσε στὴν ἀπονεύρωσι τῶν πολιτῶν καὶ στὴν μετατροπή τους σὲ ἀμοραλιστὲς καταναλωτὲς χωρὶς ἱστορικὴ μνήμη, φιλοσοφικὲς ἀναζητήσεις καὶ ἠθικὲς ἀντιστάσεις.
Τὸ σύγχρονο μοντέλο τοῦ νεοταξικοῦ "homo lupus economicus" εἶναι πιὸ ὁλοκληρωτικὸ καὶ ἀντιανθρώπινο, ἀφοῦ χρησιμοποιεῖται πλέον μία πανίσχυρη τεχνολογία ἐπηρεασμοῦ τῆς συνειδήσεως, πέρα ἀπὸ γεωγραφικὰ σύνορα καὶ πολιτικὲς ἰδεολογίες.

Τὸ μοντέλο αὐτὸ εἶναι ἀκόμη πιὸ ἐπικίνδυνο, διότι παρουσιάζεται ὡς δημοκρατικό, ἐνῷ στὴν πραγματικότητα λέει: «Ἐπιτρέπεται νὰ ἐπιλέξετε ἐλεύθερα, στὸν βαθμὸ ποὺ μποροῦμε νὰ προγραμματίζουμε τὶς κινήσεις σας καὶ νὰ ἐπιβάλλουμε -μὲ πλύσι ἐγκεφάλου- αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς θέλουμε καὶ μᾶς συμφέρει νὰ κάνετε…».

ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ

1. Ἡ στρατηγικὴ τῆς παραπλανήσεως

Προκειμένου νὰ ἀποκτήσουν τὸν ἔλεγχο τοῦ κοινοῦ, ἀφ' ἑνὸς τὸ διατηροῦν ἀσυντόνιστο καὶ μὲ ἄγνοια τῶν βασικῶν ἀρχῶν τοῦ συστήματος καὶ ἀφ' ἑτέρου, συγχυσμένο, ἀποδιοργανωμένο καὶ διασπασμένο, μὲ ζητήματα ποὺ δὲν ἔχουν πραγματικὴ σημασία.

Αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται ὡς ἑξῆς:
α) Παρέχοντας χαμηλοῦ ἐπιπέδου δημοσία Παιδεία καὶ κρατῶντας μόνο γιὰ τὴν ἐλὶτ τὴν ὑψηλὴ γνῶσι,
β) Κατευθύνοντας τὰ αἰσθήματά τους καὶ αὐξάνοντας τὴν μαλθακότητά τους (πνευματικὴ καὶ φυσική) μέσα ἀπὸ συνεχῆ βομβαρδισμὸ μὲ φθηνὸ σέξ, βία καὶ τρομοκρατία μέσω τῶν ΜΜΕ,
γ) Ξαναγράφοντας τὴν Ἱστορία καὶ τοὺς νόμους καὶ ὑποβάλλοντας τοὺς πολῖτες σὲ ἀποκλίνουσα συμπεριφορά, ὥστε νὰ μεταστρέψουν τὴν σκέψι τους ἀπὸ τὶς πραγματικές τους ἀνάγκες σὲ μὴ ἀπαραίτητες προτεραιότητες.
Ὁ γενικὸς κανὼν εἶναι ὅτι ὑπάρχει κέρδος ἀπὸ τὴν σύγχυσι· ὅσο περισσότερη σύγχυσις τόσο μεγαλύτερο τὸ κέρδος.
Ἄρα ἡ καλλιτέρα μέθοδος εἶναι νὰ δημιουργοῦνται προβλήματα καὶ μετὰ νὰ προσφέρωνται ἕτοιμες λύσεις γι' αὐτά.
Μεθόδευσις τῆς παραπλανήσεως:
ΜΜΕ: Ἀπομακρύνουν τὴν προσοχὴ τοῦ ἐνηλίκου κοινοῦ ἀπὸ τὰ πραγματικὰ κοινωνικὰ ζητήματα καὶ τὴν στρέφουν σὲ ἀνούσια «ριάλιτυ».
ΣΧΟΛΕΙΑ: Διατηροῦν ἀστοιχείωτα τὰ νεαρὰ παιδιὰ σὲ τομεῖς ὅπως τὰ μαθηματικά, τὰ οἰκονομικά, τὸ δίκαιο, ἡ φιλοσοφία, ἡ ἱστορία.
ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΙΣ: Κρατοῦν σὲ χαμηλὸ ἐπίπεδο τὴν ψυχαγωγία τοῦ κοινοῦ καὶ τὸν πολιτισμό.
ΕΡΓΑΣΙΑ: Ἐφαρμόζεται ἡ τακτικὴ νὰ εἶναι συνεχῶς ἀπησχολημένο τὸ κοινὸ ὥστε νὰ μὴ μένη χρόνος γιὰ νὰ σκεφθῆ. Κατὰ τὸν Ἄλντους Χάξλεϋ, ὁ κόσμος αὐτὸς θὰ εἶναι «μία δικτατορία χωρὶς δάκρυα» ὅπου οἱ μᾶζες θὰ «λατρεύουν τὴν δουλεία τους».

2. Ἀποσιώπησις

Μὲ τὸν ἔλεγχο τῶν ΜΜΕ φιλτράρονται οἱ εἰδήσεις καὶ οἱ πληροφορίες, ὥστε σημαντικὰ ἀποσπάσματα τῶν πραγματικῶν γεγονότων νὰ ἀποκρύπτωνται. Ἔτσι περνοῦν στὸν κόσμο τὴν εἰκόνα τῶν πραγμάτων ποὺ τοὺς συμφέρει.

3. Γελοιοποίησις τῆς «ἐπικίνδυνης» πληροφορίας
Ἂν κάποιο σημαντικὸ γεγονός, (π.χ. οἱ ἐπιθέσεις τῆς 11ης/9 στὴν Νέα Ὑόρκη) δὲν «χωράει» στὶς ἐπίσημες ἐξηγήσεις ποὺ προωθοῦνται ἀπὸ τὰ "media", τότε μπαίνουν μπροστὰ οἱ μηχανισμοὶ ἐξευτελισμοῦ: «γραφικοί», «συνωμοσιολόγοι» κ.λπ. Παραλλήλως προωθοῦν ὑπούλως στημένες ἐξωφρενικὲς θεωρίες (π.χ. ἐξωγήϊνοι), ὥστε νὰ ἐπιτείνουν τὴν σύγχυσι τοῦ κοινοῦ καὶ νὰ ἀκυρώνουν τὶς σοβαρὲς μαρτυρίες (π.χ. τὶς καταθέσεις τῶν μηχανικῶν ποὺ μιλοῦν γιὰ κατεδάφισι ἀπὸ μέσα τῶν Διδύμων Πύργων).

4. Κατασκευὴ «εἰδικῶν»

Προώθησις δικῶν τους ἐπιστημόνων καὶ ἐξωνημένων διανοουμένων σὲ θέσεις κλειδιὰ τοῦ δημοσίου βίου (π.χ. καθηγητὲς πανεπιστημίου, διευθυντὲς ἰνστιτούτων), οἱ ὁποῖοι στηρίζονται ἀπὸ τὰ ἐπίσης κατευθυνόμενα ΜΜΕ.
Στὴν χώρα μας, ὅπου διεξάγεται ἕνας ἀνελέητος ἰδεολογικὸς πόλεμος γιὰ ἐξόντωσι κάθε τι ἑλληνικοῦ, εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ παράδειγμα τῆς καταλήψεως πολλῶν πανεπιστημιακῶν θέσεων ἀπὸ καθηγητὲς τῆς ἐθνομηδενιστικῆς σχολῆς τὰ τελευταῖα 20 χρόνια, γιὰ νὰ πρωτοστατοῦν σήμερα στὴν διάλυσι τῆς Παιδείας καὶ στὸν ἀφελληνισμὸ τῆς Ἱστορίας.

5. Λειτουργία προβοκάτσιας

Ὅταν μία κοινωνικὴ κατάστασις ἀρχίζει νὰ γίνεται ἀπειλητικὴ γι' αὐτοὺς (π.χ. ἀρχίζει νὰ ἀφυπνίζεται πατριωτικῶς ἢ κοινωνικῶς ὁ μέσος πολίτης), τότε προωθοῦν κάποιον δικόν τους ἄνθρωπο ἢ κίνημα γιὰ νὰ προλάβουν τοὺς πραγματικοὺς ἐκπροσώπους τοῦ λαοῦ καὶ νὰ σπείρουν τὴν παραπληροφόρησι. Ἄν, παρ' ὅλα αὐτὰ οἱ κοινωνικοὶ μηχανικοὶ ἀποτύχουν νὰ ἐπιβληθοῦν, τότε ἀρχίζει μία ἐπίθεσις ἡττοπαθείας καὶ δράσεως ἄλλων ἀχυρανθρώπων.

6. Διάσπασις τῆς προσοχῆς μὲ τὴν ὑπερπληροφόρησι

Ἂν κάποιο γεγονὸς τραβήξη τὴν προσοχὴ τοῦ κοινοῦ, οἱ κοινωνικοὶ μηχανικοὶ φροντίζουν ὥστε τὰ ΜΜΕ νὰ ἐπιμείνουν σὲ ἄχρηστες λεπτομέρειες καὶ στὴν ἀποπροσανατολιστικὴ παρουσίασί του. Ταυτοχρόνως σκηνοθετοῦν ἕνα ἄλλο γεγονὸς γιὰ νὰ ἀποσπάσουν τὴν προσοχὴ τοῦ κοινοῦ. Τὰ παραδείγματα στὴν Ἑλλάδα εἶναι πολλά.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙ: Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Ἡ ἀρχὴ τῆς νεοταξικῆς λογοκρισίας νὰ ἐξαφανίζη τὶς οὐσιαστικὲς πληροφορίες μέσα σὲ ἕναν κυκεῶνα ἀσημάντων πληροφοριῶν, ἐπιτρέπει στὴν νέου τύπου λογοκρισία νὰ ἐμφανίζεται πλουραλιστικὴ καὶ δημοκρατική. Αὐτὴ ἡ στρατηγικὴ ἐφαρμόζεται, κατ' ἀρχάς, στὰ τηλεοπτικὰ δελτία εἰδήσεων, τὴν βασικὴ πηγὴ ἐνημερώσεως τῶν πολιτῶν.
Ὅλοι οἱ ψυχολόγοι καὶ οἱ εἰδικοὶ τῆς νευρο-επιστήμης γνωρίζουν ὅτι ἡ ἀπομνημόνευσις πληροφοριῶν ἀπὸ τὸν ἐγκέφαλο γίνεται καλλίτερα ὅταν αὐτὲς παρουσιάζωνται μὲ δομημένο τρόπο. Ὅμως, τὰ τηλεοπτικὰ δελτία εἰδήσεων κάνουν ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο, ἀνακατεύοντας ἀνάρχως ἑτερόκλητα θέματα διαφορετικῆς σπουδαιότητος (λίγη πολιτική, ἀθλητικά, ἕνα κοινωνικὸ θέμα, κάτι διασκεδαστικό, μετὰ ξανὰ πολιτική, κ.ο.κ.). Ἔτσι εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ χειραγωγήσης ἕναν πληθυσμό...
Ἡ ἀληθινὴ ἐνημέρωσις παρέχεται πλέον ἀπὸ τὰ ἐναλλακτικά, εἰδικὰ ἔντυπα, τὰ ὁποῖα διαβάζονται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ ὑποψιασμένους πολῖτες.
Στόχοι τῆς κατευθυνομένης ἐνημερώσεως:
• Ὁ ὁλοκληρωτικὸς ἔλεγχος τῶν ἀτόμων.
• Νὰ ἐμποδίζεται τὸ κοινὸ νὰ σκέπτεται καὶ νὰ θέτη εὐφυῆ ἐρωτήματα γιὰ τὴν κατάστασί του καὶ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο εἶναι ὀργανωμένη καὶ διευθύνεται ἡ κοινωνία.
• Νὰ γίνη πιὸ εὔκολα χειραγωγήσιμο τὸ κοινό, ἀποδυναμώνοντας τὴν ἀναλυτικὴ καὶ κριτική του ἱκανότητα.
• Ὁ ἠλεκτρονικὸς ἔλεγχος τῆς ψυχικῆς διαθέσεως καὶ τῆς συμπεριφορᾶς τοῦ πληθυσμοῦ.
• Δυνατότης ἐπηρεασμοῦ ἑνὸς πλήθους, κάνοντάς το παθητικὸ ἤ, ἀντιθέτως, βίαιο ξαφνικά.
Τέτοιες δοκιμὲς ἔχουν γίνει στὴν Ρουάντα, στὸ Μπουρούντι, στὴν πρώην Γιουγκοσλαβία καὶ τώρα στὸ Ἰράκ.

Πιλοτικὸ πρόγραμμα γιὰ κοινωνία Δυτικοῦ τύπου ἀποτελεῖ ἡ Ἑλλάς διότι ὅταν μπῆκε στὴν ΕΟΚ, ὁ Ἕλλην ἐθεωρεῖτο ἰδιαιτέρως ἀπείθαρχος καὶ πολιτικοποιημένος. Γι' αὐτὸ δόθηκαν καὶ συνεχίζουν νὰ κυκλοφοροῦν πολλὰ δισεκατομμύρια σὲ εὐρω-πακέτα καὶ ναρκω-δολλάρια, καὶ χτίστηκαν πολλὲς νεόπλουτες περιουσίες καὶ ἐπαύλεις γιὰ νὰ ἐλεγχθῆ τὸ μυαλὸ τῶν Νεοελλήνων...
Ἡ ὑπερεθνικὴ ἐλὶτ ἔχει καταφέρει νὰ κατευθύνη τὴν κοινὴ γνώμη μέσῳ τῆς παγκοσμίου ἀγορᾶς τῶν ΜΜΕ, ποὺ ἐλέγχεται ἀπὸ 7-9 πολυεθνικὲς ἐπιχειρήσεις: τὶς Disney/ABC, AOL-TimeWarner, Sony, Viacom/CBS, News Corporation/Fox τοῦ Μέρντοχ, General Electric/NBC, Universal/Seagram, Tele-Communications καὶ AT&T, καὶ Vivendi καὶ Bertelsman.
Σ' αὐτὲς ἀνήκουν ὅλα τὰ μεγάλα ἀμερικανικὰ κινηματογραφικὰ στούντιο, ὅλα τὰ τηλεοπτικὰ δίκτυα, περισσότερο ἀπὸ τὸ 80% τῆς παγκοσμίου μουσικῆς ἀγορᾶς, οἱ μεγαλύτεροι δορυφόροι ποὺ ἐκπέμπουν διεθνῶς, ἕνα μεγάλο μέρος τῆς ἀγορᾶς τῶν ἐκδόσεων βιβλίων καὶ περιοδικῶν ποικίλης ὕλης, ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν ἐμπορικῶν καλωδιακῶν καναλιῶν στὶς ΗΠΑ καὶ διεθνῶς, καθὼς καὶ ἡ μερίδα τοῦ λέοντος τῆς εὐρωπαϊκῆς τηλεοράσεως...
Ὅπως ἐπισημαίνει ὁ Λὰνς Μπένετ, ὁ ὁποῖος διδάσκει πολιτικὲς ἐπιστῆμες στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Οὐάσιγκτων, στὸ βιβλίο του "The politics of Illusion" «Οἱ εἰδήσεις κατευθύνονται ἀπὸ δυνάμεις ποὺ δύσκολα συμβιβάζονται μὲ τὶς ἀνάγκες τῆς δημοκρατίας...»
«Μέσα ἀπὸ τὴν προσεκτικὴ προπαρασκευὴ τῶν μηνυμάτων, οἱ κυβερνητικοὶ ἀξιωματοῦχοι πετυχαίνουν συχνὰ νὰ ἐλέγχουν τὶς πληροφορίες ποὺ σχετίζονται μὲ ὅλα τὰ στοιχεῖα-κλειδιὰ τῶν εἰδησεογραφικῶν θεμάτων. Ὁ σκοπὸς φυσικὰ εἶναι ὁ ἔλεγχος τῶν πληροφοριῶν, ποὺ σχετίζονται μὲ τὸ σύνολο τῶν συστατικῶν μερῶν τῶν ἐκτυλισσομένων πραγματικῶν πολιτικῶν δραμάτων καὶ ἑπομένως ὁ ἔλεγχος τοῦ περιεχομένου ὅλων τῶν εἰδησεογραφικῶν θεμάτων, ποὺ ἔχουν γραφῆ γιὰ αὐτά» (Ἡ πολιτικὴ τῶν ψευδαισθήσεων, Δρομέας, Ἀθῆναι 1999, σελ. 71-72, 178).
Ὁ Γάλλος θεωρητικὸς Ζὰν Μπωντριγιὰρ χρησιμοποιεῖ τὸν ὅρο «ὑπερπραγματικότης» ὡς ὑπόμνησι τοῦ γεγονότος ὅτι αὐτὸς ὁ ἀπόμακρος, κατασκευασμένος συμβολικὸς κόσμος εἶναι ποὺ παρέχει ὅλο καὶ περισσότερο τὴν πρώτη ὕλη γιὰ τὴν σκέψι καὶ τὸ συναίσθημα.

ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ

Ὅπως τὸ ἔχει θέσει εὐστόχως ὁ παλαιὸς Βρεττανὸς πρωθυπουργὸς Βενιαμὶν Ντισραέλι «Ὑπάρχουν τριῶν εἰδῶν ψεύδη: τὰ ψέμματα, τὰ χοντρὰ ψέμματα καὶ ἡ στατιστική».
Κόμματα καὶ πολιτικοί, ἐκδοτικὰ συγκροτήματα, τηλεοπτικοὶ σταθμοί, ἀλλὰ καὶ πλῆθος ἑταιρειῶν ποὺ στηρίζουν τὴν ἐπιβίωσί τους στὴν ἐλεύθερη ἀγορά, παραγγέλλουν συχνὰ δημοσκοπήσεις, προσπαθῶντας νὰ ἐπηρεάσουν τὸν ψηφοφόρο-καταναλωτή. Ὁ πολιτικὸς σύμβουλος Ρότζερ Ἄϊλ, κάποτε εὐφυολόγησε λέγοντας: «Ὅταν πεθάνω θέλω νὰ ξαναγυρίσω μὲ πραγματικὴ ἐξουσία. Θέλω νὰ ξανάρθω ὡς μέλος μίας ὁμάδας δημοσκοπήσεων». Μόνο στὴν Εὐρώπη ἐπενδύονται 8 δισ. εὐρὼ ἐτησίως, γιὰ νὰ σκιαγραφηθοῦν οἱ σκέψεις καὶ οἱ προθέσεις τῶν πολιτῶν.
Τὸ 2006, σὲ συνέδριο μὲ θέμα «Δημοσκοπήσεις καὶ Στατιστική», ποὺ πραγματοποίησε στὴν Κῶ τὸ Ε.Σ.Ι. (Ἑλληνικὸ Στατιστικὸ Ἰνστιτοῦτο), εἰδικοὶ ἐπιστήμονες ἐξέθεσαν τὶς ἀνησυχίες τους σχετικῶς μὲ τὶς «θολὲς» διαδικασίες ὑπὸ τὶς ὁποῖες διενεργοῦνται πολλὲς δημοσκοπήσεις καὶ τὰ συμφέροντα ποὺ ἐξυπηρετοῦν.
Ὁ Κωνσταντῖνος Μπάσιος, ὑποψήφιος διδάκτωρ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἀναφέρει στὸ ἄρθρο του «Ἡ πολιτικὴ δημοσκόπηση ὡς ἕνα ἀκόμα σύμπτωμα ἰδιαίτερης πολιτικῆς παθογένειας» τὰ σημεῖα ἐκεῖνα, ποὺ συχνὰ παραβλέπονται ἢ ἀποσιωπῶνται:
α) Ποιός εἶναι αὐτὸς ποὺ καθορίζει ὅτι ἕνα συγκεκριμένο κι ὄχι κάποιο ἄλλο θέμα χρήζει σφυγμομετρήσεως;
β) Πῶς διατυπώνονται τὰ ἐρωτήματα, σὲ ποιά πράγματα δίδεται ἔμφασις καὶ μὲ ποιά σειρὰ ὑποβάλλονται σὲ αὐτοὺς ποὺ παίρνουν μέρος στὴν σφυγμομέτρησι;
γ) Πόσα πρόσωπα ἀπαρτίζουν τὸ δεῖγμα καὶ μὲ ποιά κριτήρια ἐπιλέγονται αὐτὰ τὰ πρόσωπα;
Ὡς πρὸς τὶς πολιτικὲς δημοσκοπήσεις, τὸ ἐκλογικὸ σῶμα μαθαίνει μόνο γιὰ τὶς δημόσιες καὶ ὄχι γιὰ τὶς μυστικές. Ἑπομένως, τὸ ἐπίμαχο σημεῖο εἶναι: γιατί κάποιος μὲ πληροφορεῖ γιὰ ἕνα θέμα γιὰ τὸ ὁποῖο ἐγὼ δὲν ἔχω ἐνδιαφερθῆ; Προφανῶς διότι λέγοντάς μου ὅ,τι ἐκεῖνος θέλει, διαμορφώνει μία «βολικὴ» γιὰ ἐκεῖνον πραγματικότητα.
Ἡ «ἔρευνα ἀγορᾶς» ἀποτελεῖ ἄλλο ἕνα παγκόσμιο ὀλιγοπώλιο στὰ χέρια τῶν ἐπικυριάρχων. Τέσσερεις ἑταιρεῖες ἐλέγχουν τὸ μεγαλύτερο τμῆμα τῆς παγκοσμίου ἀγορᾶς, χρησιμοποιῶντας πληθώρα ἐπωνυμιῶν: οἱ WPPGroup, McCann Ericsson, TNS καὶ Thomson Corporation. Οἱ 4 αὐτὲς ἀγγλοσαξονικὲς ἑταιρεῖες ὑπολογίζεται ὅτι ἐλέγχουν περὶ τὸ 90% τῆς ἑλληνικῆς ἀγορᾶς, συγκεντρώνοντας ὄγκο καὶ ποιότητα πληροφοριῶν καὶ ἀναλύσεων, ἀνὰ ἔτος, μεγαλύτερα ἀπὸ ὁποιαδήποτε κρατικὴ ὑπηρεσία, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς ἐθνικῆς στατιστικῆς ὑπηρεσίας!

ΤΟ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ ΤΟΥ BIG BROTHER

Ἀποδεικνύεται, λοιπόν, ὅτι αὐτὰ ποὺ δὲν ξέρουμε εἶναι πολὺ πιὸ σημαντικὰ ἀπὸ τὸν ὄγκο τῶν σκουπιδο-πληροφοριῶν ποὺ μεταδίδονται. Ἡ κατοχὴ τῆς μυστικῆς γνώσεως ἰσοδυναμεῖ μὲ περισσότερη ἐξουσία καὶ τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ὁ καλλίτερος ἔλεγχος τῶν μαζῶν. Κατ' ἀναλογίαν, στὸν βαθμὸ ποὺ ὅ,τι σκεπτόμαστε βασίζεται σὲ ὅ,τι μαθαίνουμε, ἡ χειραγώγησις ἑνὸς νοὸς ἢ ἑνὸς ἔθνους ἀπὸ νόες, μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθῆ μέσῳ τοῦ ἐλέγχου τῶν πληροφοριῶν.
Ἐπὶ πλέον, ἡ «κοινωνικὴ μηχανικὴ» (ἡ ἀνάλυσις καὶ ὁ αὐτοματισμὸς μίας κοινωνίας) ἀπαιτεῖ τὴν συσχέτισι μεγάλων ποσοτήτων σταθερῶς μεταβαλλομένων οἰκονομικῶν πληροφοριῶν (δεδομένων) καὶ γι' αὐτὸ χρειάζεται ἕνα ὑψηλῆς ταχύτητος σύστημα ψηφιακῆς ἐπεξεργασίας δεδομένων. Αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ προηγηθῆ τῆς κοινωνίας καὶ νὰ προβλέψη πότε αὐτὴ θὰ εἶναι ἕτοιμη νὰ συνθηκολογήση.
Γιὰ νὰ ἐπιτευχθῆ μία ἀπολύτως προβλέψιμη Οἰκονομία, τὰ μέλη τῶν χαμηλοτέρων τάξεων τῆς κοινωνίας πρέπει νὰ μποῦν ὑπὸ ἀπόλυτο ἔλεγχο: νὰ «ἐξημερωθοῦν», νὰ ἐκπαιδευθοῦν καὶ νὰ δεσμευθοῦν μὲ βάρη καὶ μακροχρόνια κοινωνικὰ καθήκοντα ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία, προτοῦ νὰ ἔχουν τὴν εὐκαιρία νὰ ἀναρωτηθοῦν γιὰ τὴν πραγματικὴ φύσι τῶν ἀγαθῶν καὶ νὰ ἀμφισβητήσουν τὸ σύστημα.
Γιὰ νὰ ἐξασφαλισθῆ μία τέτοια ὑπακοή, ἔπρεπε νὰ διαλυθοῦν οἱ παραδοσιακὲς οἰκογένειες τῶν μέσων καὶ κατωτέρων τάξεων, μέσα ἀπὸ τὴν ἐντατικοποίησι τῆς ἀπασχολήσεως καὶ τῶν δύο γονέων καὶ τὴν καθιέρωσι κρατικῶν κέντρων ὁλοήμερης ἀπασχολήσεως καὶ ἐκπαιδεύσεως τῶν παραμελημένων παιδιῶν τους.
Τὸ 2005, ἕνα μεγάλο ἐρευνητικὸ "consortium", χρηματοδοτούμενο ἀπὸ τὴν Ε.Ε., ξεκίνησε τὴν δημιουργία ἑνὸς καταλλήλου γιὰ προσομοιώσεις μοντέλου κοινωνικῶν ἀλληλεπιδράσεων, μὲ τὴν βοήθεια αὐτονόμων προγραμμάτων. Τὸ πρόγραμμα ὠνομάσθηκε "New Ties" καὶ ἔχει ὁλοκληρώσει τὴν πρώτη φᾶσι του. Μὲ τὴν συμμετοχὴ 5 μεγάλων εὐρωπαϊκῶν πανεπιστημίων, ἀνοίγει τὸν δρόμο σὲ προσομοιώσεις μεγάλης κλίμακος ἀνθρωπίνων πληθυσμῶν ποὺ ἀναμένεται νὰ ἀκολουθήσουν τὰ ἑπόμενα 20 χρόνια, ὁπότε καὶ ἀναμένεται νὰ ἑκατονταπλασιασθῆ ἡ ἰσχὺς τῶν ὑπολογιστικῶν συστημάτων. Τότε θὰ εἶναι δυνατὴ μία ἀκόμη πιὸ ἄμεση συλλογὴ δεδομένων, σχεδὸν σὲ πραγματικὸ χρόνο, καθὼς ἑκατομμύρια αὐτόνομα προγράμματα θὰ εἶναι σὲ θέσι νὰ παρακολουθοῦν, νὰ καταγράφουν καὶ νὰ ταξινομοῦν πακτωλοὺς δεδομένων σχετικῶς μὲ τὶς ζωὲς τῶν πολιτῶν.
Ἂν ὁ χειρισμὸς τῶν μαζῶν καταστῆ δυνατός, τότε θὰ γίνη ἐφικτὴ σὲ μεγάλο βαθμὸ ἡ πρόβλεψις τῆς ἀγοραστικῆς συμπεριφορᾶς τοῦ καθενός, ἀκόμη καὶ γιὰ μικρὸ χρονικὸ διάστημα. Κατ' ἐπέκτασιν, μία κρατικὴ οἰκονομία μπορεῖ νὰ κατευθυνθῆ μὲ τὶς κατάλληλες πιέσεις, ἂν οἱ ἀντιδράσεις τῶν μαζῶν μποροῦν νὰ προβλεφθοῦν ἐγκαίρως, καὶ νὰ ἀκυρωθῆ ἐντελῶς ὁ ρόλος τοῦ κράτους ὡς διαμεσολαβητοῦ μεταξὺ ἰδιωτικῶν συμφερόντων.
Συμφώνως μὲ πρόσφατη μελέτη, ἕνα νέο πρόγραμμα μπορεῖ νὰ συνδυάση ἐγκεφαλικὴ δραστηριότητα μὲ ὀπτικὲς εἰκόνες, ἀλλὰ καὶ νὰ προβλέψη τί βλέπουν οἱ ἄνθρωποι. Ἡ ἐν λόγῳ μελέτη προβάλλει ὡς πιθανόν, ὅτι κάποια μέρα οἱ ὑπολογιστὲς θὰ μποροῦν νὰ «διαβάζουν»τὸν ἐγκέφαλο ἑνὸς ἀνθρώπου, ἀναπλάθοντας ψηφιακῶς ἀναμνήσεις, ὄνειρα ἢ φαντασιώσεις.
Οἱ νευρο-επιστήμονες, ποὺ ἐρευνοῦν τὸν, σχεδὸν φουτουριστικό, κλάδο τῆς ἐπιστημονικῆς ἐρεύνης, τὸ «Νευρομάρκετινγκ», γνωρίζουν ὅτι ὑπάρχουν συγκεκριμένες περιοχὲς τοῦ ἐγκεφάλου, ποὺ ἀποτελοῦν «ἀποθήκη» ὅλων ὅσων ἔχουμε μάθει, καθὼς καὶ τοῦ περιεχομένου τῶν φιλοδοξιῶν, τοῦ ἐγώ μας. Μία ἔντονη δραστηριότης στὸν ἀριστερὸ προμετωπιαῖο φλοιὸ μπορεῖ νὰ ὑπονοῆ ὅτι τὸ ὑποκείμενο ἕλκεται ἀπὸ τὴν εἰκόνα ἢ τὸ διαφημιστικὸ μήνυμα μίας φίρμας. Ἔτσι οἱ ἐρευνητὲς μποροῦν νὰ ποῦν ποιά μέρη τῶν διαφημιστικῶν μηνυμάτων ἀποθηκεύονται στὴν μακροπρόθεσμη μνήμη τῶν ἐξεταζομένων καὶ νὰ ἀνακαλύψουν τὸ πῶς τὸ μάρκετινγκ μπορεῖ νὰ σημαδέψη τὶς προτιμήσεις τοῦ νοὸς γιὰ προϊόντα καὶ πολιτικούς.
Ψυχολόγοι καὶ οἰκονομολόγοι χρησιμοποιοῦν ἐξελιγμένους σαρωτὲς τοῦ ἐγκεφάλου γιὰ νὰ προσδιορίσουν τοὺς μηχανισμοὺς κρίσεως, ποὺ ἀναπτύσσονται στὸ ὑποσυνείδητο καὶ στὸ ἀσυνείδητο. Οἱ μεγάλες ἑταιρεῖες καλλυντικῶν, ἐνδυμάτων, κινητῆς τηλεφωνίας, οἱ καπνοβιομηχανίες κ.λπ. δοκιμάζουν αὐτὰ τὰ ἐργαλεῖα ἐρεύνης τῆς ἐγκεφαλικῆς δραστηριότητος καὶ ἐπενδύουν στὶς μεθόδους αὐτές, προκειμένου νὰ ἐκλεπτύνουν τὴν διαφημιστική τους στρατηγική. Τὰ ποσά, ποὺ δαπανῶνται εἶναι κολοσσιαῖα. Κατὰ μία ἐκτίμησι, κάθε μέρα κυκλοφοροῦν 700 νέα προϊόντα, ἐνῷ συνολικῶς 2 ἑκατομμύρια μάρκες ἐπιζητοῦν τὴν προσοχὴ τοῦ καταναλωτοῦ.
Γιὰ νὰ ὑπάρξουν κέρδη μεταξὺ ὅλων αὐτῶν τῶν παρομοίων προϊόντων, οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν πωλήσεων προσπαθοῦν νὰ ἐντυπώσουν ἕνα προϊὸν στὸ μυαλὸ τοῦ ἀγοραστοῦ. Ὡς ἐκ τούτου, στὸν ἀνεπτυγμένο καπιταλιστικὸ κόσμο, ὁ μέσος ἐνήλικας καταναλωτὴς δέχεται 3.000 διαφημιστικὰ μηνύματα κατὰ μέσον ὅρο τὴν ἡμέρα (5πλάσιο ἀπ' ὅ,τι 20 χρόνια πρίν).

Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΙΣ

Ἡ ἀπελευθέρωσις τοῦ διαδικτύου, ὅπου μὲ ἐλάχιστα μέσα μπορεῖ ὁ καθένας νὰ ἀποκτήση δυνατότητα παγκοσμίου πληροφορήσεως, εἶναι ἕνα πείραμα κοινωνικῆς μηχανικῆς ἑπομένου ἐπιπέδου. Ἤδη, ἕνας μυστικὸς πόλεμος ἐξελίσσεται μέσα στὸν κυβερνοχῶρο. Ὄχι μὲ λογοκρισία, ἀλλὰ μὲ «δικαιωματικὸ ἔλεγχο» πληροφοριῶν καὶ ἀντιλήψεων (αὐτὸ κάνουν οἱ μηχανὲς ἀναζητήσεως) καὶ ἀκόμη πιὸ πλάγιες μεθόδους.
Τὸν Ἰούνιο εἴδαμε νὰ ξεσπᾷ στὴν Τεχεράνη ἡ μεγαλυτέρα λαϊκὴ ἐξέγερσις ἀπὸ τὴν ἰσλαμικὴ ἐπανάστασι τοῦ 1979. Μετὰ τὴν ἐπανεκλογὴ τοῦ Ἀχμαντινετζάντ, ἡ ὁποία ἀμφισβητήθηκε ἐντέχνως ἀπὸ τὰ δυτικὰ ΜΜΕ, ὁ ἡγέτης τῆς ἀντιπολιτεύσεως Μὶρ Χουσεΐν Μουσαβί, ἐκάλεσε τοὺς ὀπαδούς του σὲ μαζικὲς διαδηλώσεις, ποὺ κατέληξαν σὲ ἄγριες συγκρούσεις μὲ τὴν ἀστυνομία. Ἡ κινητοποίησις ἐναντίον τοῦ καθεστῶτος πραγματοποιήθηκε ἔπειτα ἀπὸ μεγάλη ἐκστρατεία μέσῳ ἱστοσελίδων κοινωνικῆς δικτυώσεως ὅπως τὸ Twitter καὶ τὸ Facebook.
Νωρίτερα εἶχε πραγματοποιηθῆ ἕνα ἄλλο διαδικτυακὸ «ἀντάρτικο». Στὴν Μολδαβία, περίπου 20.000 διαδηλωτὲς ἀπαίτησαν τὴν προσάρτησι τῆς χώρας στὴν Ρουμανία καὶ τὴν Ε.Ε., μετὰ τὸ ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα τῆς 5ης Ἀπριλίου, ὅπου ὁ φιλορωσσικὸς κομμουνιστικὸς σχηματισμὸς τοῦ Βλαντιμὶρ Βορόνιν συνεκέντρωσε ἀκριβῶς τὸ 50% τῶν ψήφων. Ὑπὸ τὸ προφὶλ "pman" (τὰ ἀκρωνύμια τῆς κεντρικῆς πλατείας τῆς μολδαβικῆς πρωτευούσης Piata Marii Adunari Nationale) καὶ μὲ μία μέση ροὴ μέχρι καὶ 10 μηνυμάτων τὸ λεπτό, ὠργανώθηκε στὴν Μολδαβία ἕνα νεανικὸ πλῆθος, τὸ ὁποῖο ἦταν πληροφορημένο τόσο γιὰ τὸν σκοπὸ τῆς διαδηλώσεως, ὅσο καὶ γιὰ τὶς ἀκριβεῖς κινήσεις τῆς ἀστυνομίας.
Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2006, ἀποδιεβαθμίσθη στὶς ΗΠΑ ἡ Χάρτα Ἐπιχειρήσεων Πληροφοριῶν (Information Operations Roadmap), ἡ ὁποία εἶχε συνταχθῆ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2003 ἀπὸ τὸν ὑπουργὸ ἀμύνης Ντόναλντ Ράμσφελντ καὶ σκιαγραφοῦσε τὴν νέα στρατηγικὴ τοῦ Πενταγώνου στὸ διαδίκτυο. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει ἐπαφὲς μὲ δημοσιογράφους σὲ ἠλεκτρονικὰ μέσα καὶ εἰδικοὺς ἠλεκτρονικῶν συστημάτων, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐξαπολύουν ἐπιθέσεις σὲ ἐχθρικὰ συστήματα, καθὼς καὶ ψυχολογικὲς ἐπιχειρήσεις.
Μὲ πάνω ἀπὸ 1,3 δισ. ἀνθρώπους διαδικτυωμένους καὶ μὲ μαζικὴ συμμετοχὴ σὲ συνδέσμους κοινωνικῆς δικτυώσεως (Facebook 200 ἑκατ. χρῆστες, MySpace 125 ἑκατ. χρῆστες, Twitter 1,4 ἑκατ. tweets/ἡμέρα), θὰ ἦταν δύσκολο νὰ παρακαμφθοῦν οἱ δυνατότητες μίας τέτοιας δεξαμενῆς δεδομένων, τὰ ὁποῖα, σημειωτέον, δίδονται μὲ χαρακτηριστικὴ εὐκολία ἀπὸ τοὺς ἰδίους τοὺς χρῆστες.
Πρέπει νὰ ἀναφερθῆ, τέλος , ὅτι μετὰ ἀπὸ μία «χρυσὴ περίοδο» ἐλευθερίας στὸ διαδίκτυο -ποὺ ἀφέθηκε ἐσκεμμένα μέχρι σήμερα προκειμένου νὰ ἐντοπισθοῦν οἱ ἀντίθετες φωνὲς πρὸς τὴν «Νέα Τάξι» καὶ νὰ μελετηθοῦν οἱ τάσεις καὶ προθέσεις τῶν πολιτῶν- μεθοδεύεται τώρα ὁ ἀσφυκτικὸς ἔλεγχος ἀπὸ τὴν ἐλίτ, μέσῳ ἑνὸς παγκοσμίου πλέγματος νόμων.

ΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ

Ἕνα ντοκουμέντο μὲ τίτλο «Σιωπηλὰ Ὅπλα γιὰ Ἀθόρυβους Πολέμους» (Silent Weapons for Quiet Wars), ἐπιβεβαιώνει ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι μέρος ἑνὸς προσχεδιασμένου πολέμου κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος.
Ὁ «ἔλεγχος τοῦ κοινοῦ» ἐπιτυγχάνεται μέσῳ τῶν «σιωπηλῶν ὅπλων», ποὺ ἐφαρμόζονται στὰ ΜΜΕ καὶ στὰ σχολεῖα: «Τὸ κοινὸ δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιληφθῆ αὐτὰ τὰ ὅπλα καὶ συνεπῶς δὲν μπορεῖ νὰ πιστέψη ὅτι δέχεται ἐπίθεσι καὶ χαλιναγωγεῖται ἀπὸ ἕνα ὅπλο... Ὅταν τὸ σιωπηλὸ ὅπλο ἐφαρμόζεται σταδιακῶς, τὸ κοινὸ προσαρμόζεται...».
Τὸ ντοκουμέντο αὐτό, ἀποτυπώνει τὶς πρῶτες φάσεις τοῦ Σχεδίου τῆς Παγκοσμίου Χειραγωγήσεως, εἶναι τὸ προϊὸν μίας ἐπιχειρήσεως μὲ τὸ ὄνομα "Operations Research", ποὺ ἀνεπτύχθη κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γιὰ ἐπίθεσι κατὰ τῶν ἐχθρικῶν πληθυσμῶν, χρησιμοποιῶντας ἐργαλεῖα κοινωνικῆς μηχανικῆς καὶ ψυχολογικοῦ πολέμου. Συμφώνως μ' αὐτό, ἡ ὑπερεθνικὴ ἐλὶτ ἀπεφάσισε τὸ 1954 νὰ ἐξαπολύση ἕναν «σιωπηλὸ πόλεμο» (ἀρχικῶς κατὰ τοῦ ἀμερικανικοῦ λαοῦ καὶ στὴν συνέχεια κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος), μὲ στόχο τὴν ἐγκαθίδρυσι μίας παγκοσμίου οἰκονομίας.
Τὸ ντοκουμέντο ἀναφέρεται «στὸν ἔλεγχο τῆς κοινωνίας μέσῳ τῆς ἀπειθαρχίας, τῆς ἀγνοίας, τοῦ ἀποπροσανατολισμοῦ, τῆς ἀποδιοργανώσεως καὶ τῆς συγχύσεως» (βλ. Τρίτο Μάτι, τ. 154, καλοκαίρι 2007).
Ἡ οὐσία τῶν στρατηγημάτων μπορεῖ, ἐπίσης, νὰ ἀναζητηθῆ σὲ μία μελέτη ἑνὸς "Think tank", ποὺ κυκλοφόρησε τὸ 1967, μὲ τὸν τίτλο "Report from Iron Mountain (Ἀναφορὰ ἀπὸ τὸ Σιδηροῦν Ὄρος). Τὸ ἔγγραφο ὑπαινίσσεται ὅτι προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ ὑπουργεῖο ἀμύνης, ὅταν ὑπουργὸς ἦταν ὁ Ρόμπερτ Μακναμάρα, καὶ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸ ἰνστιτοῦτο Χάντσον, ποὺ τοποθετεῖται στὴν βᾶσι τοῦ Ἄϊρον Μάουνταιν στὸ "Croton on Hudson", στὴν Νέα Ὑόρκη. Τὸ ἰνστιτοῦτο Hudson ἵδρυσε καὶ διηύθυνε ὁ Χέρμαν Κάν, στέλεχος τῆς Rand Corporation παλαιότερα. Τόσο ὁ Μακναμάρα ὅσο καὶ ὁ Κὰν ἦσαν μέλη τοῦ πανίσχυρου CFR (Συμβουλίου Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων). Ὁ ὑποτιθέμενος στόχος ἦταν νὰ διερευνήση τρόπους γιὰ τὴν «σταθεροποίησι τῆς κοινωνίας».
Μία ἀνάγνωσις τῆς ἀναφορᾶς ἀποκαλύπτει ὅτι ἡ λέξις «κοινωνία» χρησιμοποιεῖται ὡς συνώνυμο τῆς «παγκοσμίου κυβερνήσεως». Ἐπὶ πλέον, ἡ λέξις «σταθεροποίησις» χρησιμοποιεῖται μὲ τὴν ἔννοια τῆς διατηρήσεως καὶ τῆς διαιωνίσεως τῶν ἐπικυριάρχων στὴν ἐξουσία καὶ στοὺς τρόπους νὰ ἐλέγχουν τοὺς πολῖτες καὶ νὰ ἀποτρέπουν τὴν ἐξέγερσί τους. Στὴν συνέχεια ἐξηγεῖ ὅτι πλησιάζουμε σ' ἕνα σημεῖο στὴν ἱστορία, ὅπου οἱ παλιὲς συνταγὲς ἐπιβολῆς, ὅπως ἦταν ὁ πόλεμος, ἴσως νὰ μὴ λειτουργοῦν. Τί ἄλλο λοιπὸν θὰ μποροῦσε νὰ χρησιμοποιήση ἡ παγκόσμιος ἐλὶτ γιὰ νὰ νομιμοποιήση καὶ νὰ διαιωνίση τὴν ἐξουσία της;
Ἡ ἀναφορὰ καταλήγει ὅτι ἕνα ὑποκατάστατο τοῦ πολέμου πρέπει νὰ πληροῖ τρεῖς προϋποθέσεις:

α) νὰ εἶναι οἰκονομικῶς πολυέξοδο,

β) νὰ ἀντιπροσωπεύη μία ἀξιόπιστη ἀπειλὴ μεγάλου μεγέθους, καὶ

γ) νὰ παρέχη μία λογικὴ δικαιολογία ποὺ θὰ ἐξυπηρετῆ τὴν ἐξουσία.
Συνεπῶς, πρέπει νὰ βρεθῆ ἕνας νέος ἐχθρὸς ποὺ θὰ ἀπειλῆ ὁλόκληρο τὸν κόσμο καὶ ἡ προοπτικὴ νὰ κυριευθῆ ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ αὐτὸ ἡ ἀνθρωπότης θὰ πρέπη νὰ εἶναι πιὸ τρομακτικὴ κι ἀπ' τὸν ἴδιο τὸν πόλεμο (βλ. NEXUS τ. 26 Ἰούνιος -Ἰούλιος 2008).
Τὰ διάφορα σενάρια ποὺ ἔχουν ἐπεξεργασθῆ τὰ στρατηγήματα τῆς κοινωνικῆς μηχανικῆς τῆς «Νέας Τάξεως» στηρίζονται στὰ μοντέλα τοῦ «Σόκ». Ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ '40, οἱ ἐξελίξεις στὴν Ψυχιατρικὴ μὲ τὴν χρῆσι τοῦ ἠλεκτροσὸκ εἶχαν κάνει τοὺς γιατροὺς νὰ πιστέψουν ὅτι εἶναι σὲ θέσι νὰ «καθαρίσουν» ἐντελῶς τὸ μυαλὸ τῶν πασχόντων: Ἐπηρεάζουμε τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ὁδηγοῦμε στὴν ὑπακοή! Ἀλλὰ οἱ τεχνικὲς αὐτὲς δὲν λειτουργοῦν μόνο σὲ μεμονωμένα ἄτομα. Μποροῦν νὰ λειτουργήσουν σὲ ὁλόκληρες κοινωνίες. Ἕνα συλλογικὸ τραῦμα, ἕνας πόλεμος, μία φυσικὴ καταστροφή, μία τρομακτικὴ ἐνέργεια μᾶς φέρνει ὅλους σὲ κατάστασι σόκ.
Στὸ βιβλίο της "The Shock Doctrine", ἡ Καναδὴ δημοσιογράφος καὶ ἀκτιβίστρια Ναόμι Κλάϊν ἀποδεικνύει μὲ τεκμηριωμένο τρόπο πῶς οἱ ἀμερικανικὲς πολιτικὲς τῆς «ἐλεύθερης ἀγορᾶς» ἔφθασαν νὰ κυριαρχοῦν στὸν κόσμο μέσῳ τῆς προγραμματισμένης ἐκμεταλλεύσεως καὶ καταστροφῆς ἀνθρώπων καὶ χωρῶν.
Ἡ θεωρία τῆς Κλάϊν περιγράφει τὶς διασυνδέσεις μεταξὺ τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς, τοῦ πολέμου ὑπὸ τὸ δόγμα «Σὸκ καὶ Δέος» καὶ τῶν χρηματοδοτουμένων ἀπὸ τὶς Μυστικὲς Ὑπηρεσίες πειραμάτων μὲ ἠλεκτροσόκ, ἀποδεικνύοντας μὲ καθηλωτικὲς λεπτομέρειες τὸ πῶς, πολὺ γνωστὰ γεγονότα τῆς σύγχρονης ἱστορίας ἦσαν ἐσκεμμένες ἐφαρμογὲς τοῦ «Δόγματος τοῦ Σόκ».
Τὰ διάφορα μοντέλα τῆς κοινωνικῆς μηχανικῆς τοῦ «παγκοσμίου τρόμου» περιλαμβάνουν:
• Τὸ σενάριο τῆς παγκοσμίου τρομοκρατίας, στὸ ὁποῖο ἔχουμε ἀναφερθῆ ἐπανειλημμένως.
• Τὸ σενάριο τῆς παγκοσμίου ἐπιδημίας

Ἡ πρόβα μὲ τὴν γρίππη τῶν πτηνῶν ἀρχικῶς, καὶ τὸν ἰὸ Η1Ν1 σήμερα, ἔχει τροφοδοτήσει τοὺς «Ἐπικυριάρχους» μὲ πλῆθος συμπερασμάτων γιὰ τὶς ἀντιδράσεις πολιτῶν, ὀργανισμῶν, κυβερνήσεων καὶ ΜΜΕ σὲ ἕνα τέτοιο ἐνδεχόμενο.
• Τὸ σενάριο τῶν φυσικῶν καταστροφῶν

Ὅπως περιγράφει ἡ Ναόμι Κλάϊν, ὅταν ταξίδεψε γιὰ ρεπορτὰζ στὴν Κεϋλάνη (Σρὶ Λάνκα) μετὰ τὸ καταστροφικὸ τσουνάμι, ἔγινε μάρτυς μίας ἐξωφρενικῆς καταστάσεως: ξένοι ἐπενδυτές-ἁρπακτικὰ καὶ διεθνεῖς τοκογλύφοι εἶχαν συνασπισθῆ γιὰ νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὴν ἀτμόσφαιρα πανικοῦ, ὥστε νὰ «βάλουν στὸ χέρι» ὅλη τὴν ἀκτογραμμὴ μὲ τὶς πανέμορφες παραλίες, ἀπαγορεύοντας στὶς χιλιάδες οἰκογένειες τῶν ψαράδων ποὺ ζοῦσαν πατροπαράδοτα ἐκεῖ, νὰ κτίσουν ξανὰ τὰ σπίτια τους.
Τὴν ἑπομένη φορὰ στὴν Νέα Ὀρλεάνη, ἦταν πλέον ὁλοφάνερο ὅτι τὸ σύστημα ἐκμεταλλεύεται τὶς καταστάσεις «συλλογικοῦ τραύματος» γιὰ νὰ προωθήση ριζικὲς κοινωνικὲς καὶ οἰκονομικὲς ἀλλαγές. Ἡ κρίσις, ποὺ ἀκολούθησε τὸ πέρασμα τοῦ τυφῶνος «Κατρίνα» ἀπὸ τὴν Νέα Ὀρλεάνη, θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ ἀποτελῆ τὸ σημαντικώτερο πείραμα κοινωνικῆς μηχανικῆς.
• Τὸ σενάριο τῆς περιβαλλοντικῆς κρίσεως

Τὸ ἄλλο σενάριο ἀποτελεσματικῆς παγκοσμίου ἀπειλῆς ἦταν ἡ μόλυνσις τοῦ περιβάλλοντος. Αὐτὸ θεωρήθηκε ὅτι ἦταν πιθανώτερο νὰ ἐπιτύχη διότι μποροῦσε νὰ συνδεθῆ μὲ ὁρατὲς καταστάσεις, ὅπως ἡ αἰθαλομίχλη καὶ ἡ μόλυνσις τῶν ὑδάτων. Μποροῦσαν νὰ γίνωνται προβλέψεις, ποὺ θὰ ἔδειχναν ὅτι πλησιάζει τὸ τέλος τῆς Γῆς, καὶ θὰ ἦταν τόσο τρομακτικὸ ὅσο κι ἕνας πυρηνικὸς πόλεμος. Ἡ ἀκρίβεια αὐτῶν τῶν προβλέψεων δὲν ἦταν τὸ ζητούμενο. Σκοπός τους θὰ ἦταν νὰ τρομοκρατήσουν κι ὄχι νὰ ἐνημερώσουν. Οἱ μᾶζες θὰ δεχθοῦν πιὸ πρόθυμα τὴν πτῶσι τοῦ βιοτικοῦ τους ἐπιπέδου, τὴν αὔξησι τῶν φόρων καὶ τὴν γραφειοκρατία, μὲ τὴν δικαιολογία ὅτι «εἶναι τὸ τίμημα ποὺ πρέπει νὰ πληρώσουμε, γιὰ νὰ σώσουμε τὴν Μητέρα Γῆ».
• Τὸ σενάριο τῆς διατροφικῆς κρίσεως

Στὶς 2 Ἀπριλίου τοῦ 2008, ὁ πρόεδρος τῆς Παγκοσμίου Τραπέζης (World Bank), Robert Zoellick, ἐξέφρασε τὴν ἀνησυχία του γιὰ τὴν ἄνοδο τῶν τιμῶν τῶν τροφίμων σὲ 33 χῶρες, ἡ ὁποία θὰ μποροῦσε νὰ ὁδηγήση σὲ κοινωνικὲς ἀναταραχές. Τὰ στοιχεῖα, ποὺ βγῆκαν στὸ φῶς ἔκαναν τοὺς ἐκπροσώπους τοῦ προγράμματος "World Food" τοῦ ΟΗΕ νὰ ἀποκαλέσουν τὴν κρίσι «σιωπηλὸ τσουνάμι».
Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο, ὁ οἰκονομικὸς ἀναλυτὴς William Blum μίλησε ξεκάθαρα γιὰ μία παγκόσμια οἰκονομικὴ ἐλὶτ ποὺ παίρνει ὅλες τὶς σημαντικὲς ἀποφάσεις μὲ κριτήριο τὸν φόβο καὶ τὴν ἀπληστία.
• Τὸ σενάριο τῆς ἐνεργειακῆς καὶ οἰκονομικῆς κρίσεως

Ὅταν ἡ τιμὴ τοῦ πετρελαίου εἶχε φθάσει 147 δολλάρια τὸ βαρέλι, κανεὶς δὲν περίμενε ὅτι θὰ ἔπεφτε κάτω ἀπὸ τὰ 50 δολλάρια. Μήπως ἡ διεθνὴς τιμὴ τοῦ πετρελαίου ἔπρεπε νὰ πέση γιὰ νὰ «μελετηθοῦν» χωρὶς «ἐξωτερικὲς» ἐπιρροὲς καὶ ἀνεξαρτήτως μίας γενικευμένης οἰκονομικῆς κρίσεως;
Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ φαίνονται νὰ ἔχουν ἐσωτερικὴ πληροφόρησι (ὁ τηλεοπτικὸς ἀναλυτὴς Jim Cramer), ἀνέφερε στὶς 6 Ὀκτωβρίου σὲ τηλεοπτικὴ συνέντευξι, ὅτι τὸ ἑπόμενο βῆμα (στὸ σενάριο τῆς μεθοδευμένης κοινωνικῆς ἀποδομήσεως) θὰ εἶναι νὰ σταματήσουν νὰ ἐφοδιάζωνται μὲ χρήματα τὰ τερματικὰ τῶν τραπεζῶν (τὰ ATM).
• Τὸ σενάριο τῆς ἐξωγήϊνης ἀπειλῆς

Ἡ εἰσβολὴ ἐξωγήϊνων ἀπὸ τὸ Διάστημα ἄρχισε νὰ ἐξετάζεται σοβαρὰ μετὰ τὸ τέλος τοῦ Β' Παγκοσμίου Πολέμου καὶ φαίνεται ὅτι μπορεῖ νὰ ἔχουν ἤδη γίνει πειράματα μέσα σ' αὐτὸ τὸ πλαίσιο. Ὅμως, ἡ ἀντίδρασις τοῦ κοινοῦ δὲν ἦταν ἐντελῶς προβλέψιμη, ἐπειδὴ ἡ ἀπειλὴ δὲν ἦταν τόσο «ἀξιόπιστη».
Ὡστόσο, μία συγκλονιστικὴ εἰσβολὴ ἐξωγήϊνων ποὺ θὰ δείξη ἡ τηλεόρασις -ἀκόμη κι ἂν πρόκειται γιὰ κατασκευασμένη μὲ ὑψηλῆς τεχνολογίας γραφικὰ ἢ προβολὲς λέϊζερ στὸν οὐρανό- μπορεῖ νὰ σπρώξη ὅλα τὰ κράτη στὴν ἀγκαλιὰ τῆς παγκοσμίου κυβερνήσεως, ἡ ὁποία, ὑποτίθεται, θὰ προστατεύση τὴν γῆ ἀπὸ τὴν εἰσβολή. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἂν οἱ ἐξωγήϊνοι παρουσιάζονταν ὡς «φιλικῶς διακείμενοι» θὰ ὑπῆρχε ἕνα ἐναλλακτικὸ σενάριο ποὺ θὰ προέβλεπε τὸν σχηματισμὸ παγκοσμίου κυβερνήσεως, ἡ ὁποία θὰ ἐκπροσωποῦσε τὸ ἑνωμένο ἀνθρώπινο γένος σὲ ἕνα εἶδος γαλαξιακῆς ὁμοσπονδίας.
Σ' αὐτὸ τὸ πλαίσιο, ὀργιάζουν ἤδη οἱ φῆμες στὸ διαδίκτυο ὅτι τὴν περίοδο ἀπονομῆς τοῦ Νόμπελ Εἰρήνης στὸν Μπαρὰκ Ὀμπάμα, ὁ Ἀμερικανὸς πρόεδρος θὰ προβῆ σὲ δηλώσεις, μαζὶ μὲ τὴν NASA, περὶ ἐξωγήϊνης παρουσίας.

ΤΟ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟ ΨΕΥΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΤ

Ὅπως ἐπισημαίνει, ἐπίσης, ὁ ἐπίτιμος καθηγητὴς Διεθνῶν Σχέσεων στὸ Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, Νικόλαος Σταύρου, «Οἱ ἀήθεις ἐλὶτ τῶν μάνατζερ τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἐντὸς κι ἐκτὸς κυβερνήσεως, εἶναι σίγουρες ὅτι μία φοβισμένη παγκόσμια κοινωνία, μπορεῖ νὰ ὁδηγηθῆ μέσῳ σὸκ στὴν συμμόρφωσι, μόνο ἐὰν ἡ κριτικὴ σκέψις δὲν ἀναμιχθῆ στὶς προσχεδιασμένες σκευωρίες. Καὶ ἐλάχιστοι ἄνθρωποι θέτουν ἐρωτήματα σὲ μία ἀτμόσφαιρα κρίσεως. Τελικῶς, ὅλες οἱ κρίσεις -εἴτε πρόκειται γιὰ χρηματοπιστωτικὲς ληστεῖες ὑψηλῆς τεχνολογίας, εἴτε γιὰ τυφῶνες, τσουνάμι ἢ πολέμους- μποροῦν νὰ μετατραποῦν σὲ εὐκαιρίες, συνήθως γιὰ ἐκείνους ποὺ τὶς προεκάλεσαν» (Ν. Σταύρου, «Ἡ ἀποδόμησις τῶν ἐθνῶν» Ἐλευθεροτυπία 18/7/09)(«ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ», ΤΟ «MOTO» ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ).
Ἡ πρόσφατη ἑλληνικὴ ἱστορία ἀποτυπώνει ἀνάγλυφα τὴν ἐμπειρία τοῦ «Δόγματος τοῦ Σόκ», ὅπως αὐτὴ μπορεῖ νὰ ἐφαρμόζεται εἴτε μὲ αὐταρχικές, εἴτε μὲ «δημοκρατικὲς» ἐκδοχὲς τῆς κοινωνικῆς μηχανικῆς. Τὸ στρεβλὸ μοντέλο ἀναπτύξεως τοῦ μεταπολεμικοῦ καπιταλισμοῦ τῶν ἐργολάβων καὶ τῆς ἁρπαχτῆς, γεννήθηκε μέσα στὸ μετεμφυλιοπολεμικὸ καθεστὼς καὶ γιγαντώθηκε στὴν περίοδο τῆς χούντας. Στὴν μεταπολίτευσι συνεχίσθηκε ἡ χωροταξικὴ ἀναρχία καὶ ὁλοκληρώθηκε ἡ περιβαλλοντικὴ καταστροφή.
Τὸ σὸκ τοῦ πολέμου καὶ τῆς εἰσβολῆς στὴν Κύπρο ἔγινε ἀφορμὴ γιὰ τὴν παράδοσι τῆς οἰκονομίας τοῦ νησιοῦ στὸ πολυεθνικὸ «οἰκονομικὸ θαῦμα», μὲ ἀποτέλεσμα τὴν ἄμβλυνσι τῶν συνειδήσεων καὶ τὴν ἐλαχιστοποίησι τῶν ἀντιστάσεων.
Στὴν Ἑλλάδα, τὸ σὸκ τῆς γρήγορης ἐντάξεως στὴν ΕΟΚ χωρὶς σχεδιασμό, καὶ ἀργότερα, τῆς πλήρους παραδόσεως στὴν ΟΝΕ καὶ στὸ εὐρὼ κατέστρεψαν τοὺς βασικοὺς τομεῖς τῆς Οἰκονομίας (ἀποβιομηχάνισις, πτῶσις ἐξαγωγῶν, περιορισμὸς ἀγροτικῆς παραγωγῆς) καὶ περιθωριοποίησαν μεγάλα στρώματα τοῦ λαοῦ. Ἀκολούθησε τὸ σὸκ ἀθρόας εἰσροῆς μεταναστῶν, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν μεγάλη ἀνεργία καὶ τὴν ἐκμετάλλευσι τῆς ἑλληνικῆς ἐργατικῆς τάξεως. Κι ὅμως, ὅλη ἡ ἀνεπανόρθωτη βλάβη παρουσιάζεται ὡς «ἀναπτυξιακὸ μοντέλο» ἀπὸ τὴν νεοταξικὴ προπαγάνδα καὶ τοὺς ἐκπροσώπους τῆς παγκοσμιοποιήσεως.
Ἂν θέλουμε βαθειὰ νὰ μὴν εὐοδωθοῦν τὰ «σκοτεινὰ» σενάριά τους, πρέπει νὰ κάνουμε «ἕνα ἅλμα πάνω ἀπὸ τὴν φθορά», ὅπως θά 'λεγε ὁ Ἐλύτης, νὰ ἀρνηθοῦμε τὸν φόβο καὶ νὰ ὀργανώσουμε τὴν ἀποτελεσματική μας ἄμυνα, ὡς πολῖτες ποὺ ἀρνούμαστε νὰ ἀποδεχθοῦμε τὴν ἐθνοκτονία μας, ἐπειδὴ τὸ θέλουν «τὰ παιχνίδια πανικοῦ» τῆς Νέας Τάξεως.

Ρόμπερτ Μακναμάρα
Ὁ Ρόμπερτ Μακναμάρα θεωρεῖται ὡς ὁ ἐντολεὺς γιὰ τὴν δημιουργία τῆς ἐπιτροπῆς τοῦ «Σιδηροῦ Ὄρους».
Ὑπῆρξε «γεράκι» καὶ φανατικὸς ἀντικομμουνιστής, μέλος τοῦ CFR καὶ ἀπὸ τοὺς πρωτεργάτες τῆς ἀνθελληνικῆς στάσεως τῶν ΗΠΑ στὸ Κυπριακό.

Σὲ ἀναφορά του τὸ 1962, ἔλεγε:
«ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΚΟΠΕΥΤΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΕΔΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΟΜΗΣ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ»!!!

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
• Naomi Klein, The Shock Doctrine, Knopf Canada, 2007
• Friend Tischler, Manifesto for Democratic Revolt, 2008
• Ο. Λὰνς Μπένετ, Εἰδήσεις - Ἡ πολιτικὴ τῶν ψευδαισθήσεων, Δρομέας, Ἀθήνα 1999

Πηγή: Περιοδικὸ Hellenic Nexus